Hanggang ngayon ay hindi pa naalis sa puso ni Greta ang kaba. Bigla na lang kasing nawawala itong anak niya. Hindi siya nasasanay na hindi nagpapaalam ang anak niya kapag may pupuntahan ito. Takot na takot siya na mahiwalay sa kaniya ang anak niya. Ang papuntahin sa paaralan sa halos araw-araw ang anak niya ay malaking pagsubok na ito para sa kaniya, ito pa kayang bigla na lang nawawala ang bata?"Saan ka ba galing, anak!?" tanong niya sa bata.Hindi sumagot si Megumi. Patuloy lang ito sa pag-aayos ng buhok ng laruan nitong manyika. "Megumi, I'm asking you. Pinakaba mo ako. Alam mo naman na hindi ka puwedeng aalis na lang na hindi ka nagpapaalam sa akin. Kausap ko lang sa phone kanina ang ang tinang mo, at nang tumingin ako sa swing ay wala ka na. Saan ka nagpunta, Megumi?"She released a deep breath. Umiling na lang siya at niliko niya ang kotse niya. It was a secondhand car bought from the first owner. Binili niya ang kotse na ito dahil bukod sa mura ay hindi ito mahirap na imaneho
Wala na naman sa shop si Lexi dahil may importante itong gampanin sa paaralan ni Chloe. Presidente ng mga magulang sa section ni Chloe si Lexi. Ewan na lang ni Greta sa kaibigan niyang iyon, ang hilig lang talaga nito na sumalo ng papel sa mundo. "Good morning, ma'am. Here's your order." Hindi man lang nagawang ngumiti ng babae sa kaniya. Gayunpaman ay nanatili ang ngiti sa labi niya. "Hay naku!" aniya lamang at umupo na siyang muli. She was busy posting flowers and bouquets on their website. Naisipan nila na para lumawak pa ang audience nila ni Lexi ay dapat na magkaroon din sila ng online shop para sa negosyo nila. "Five bouquets of white roses," anang boses na pamilyar sa kaniya.Bigla na lang siyang nanginig. Ang smartphone na hawak niya ay bumagsak sa sahig dahil sa boses na narinig niya. Hindi niya makontrol ang panginginig niya. He was silently struggling to chase after her breath. She must be dreaming. Tahimik niyang kinurot ang sarili niya. Mahina siyang kumawala ng bun
"Parker! Where are you, son of a fucking bitch!?"Agad siyang bumaba nang marinig niya ang sigaw ni Lish Anne. The woman was grabbing the arm of his daughter. "Let Mattina's arm go! Nasasaktan na ang bata. What the hell is your problem!? Why are you shouting!?"Pinakawalan nga ng asawa niya ang braso ng anak nila. Umanghang ang pisngi niya dahil sa ilang beses at malalakas na sampal na ginawad ng kamay ni Lish Anne."Fuck! Ano ba ang problema mo?"Hindi niya nakita na nagalit na tulad nito ang asawa niya. His wife was staring at him the way a killer would stare at its target. "Argh!" Lish Anne screamed so loud. "Lish? Hon, ano ba ang nangyayari sa iyo!?""Ano ang nangyayari sa akin!? I'm just fucking getting mad because of you fucking asshole!" "What's the fucking problem!?"He witnessed how bullets of tears rushed to roll above Lish Anne's face. "Niloko mo ako. P-Pinagmukha mo akong tanga. Pinaramdam mo sa akin na mahal mo ako pero naglihim ka sa akin, Parker! How could you che
Siguro ay napuntuhan ng lalaki na hindi siya kumportable. Humiwalay sa kaniya si Parker at tumungo ito sa katapat na upuan ng kinauupuan niya. She sighed. Pinilit niya ang sarili niya na pagkatiwalaan ang lalaki. She was with this man before. Hindi maikakaila na kaniyang nakilala ang lalaki. Kahit papaano ay nababasa niya ang lalaking ito. "Sabihin mo na kung ano ang gusto mong sabihin, Parker. Marami pa akong aasikasuhin."Ngayon ay hindi niya nakikita sa lalaki na may iba itong plano sa kaniya. Gayunpaman ay may kinapa siya sa loob ng kaniyang bag. Tinanggal niya ang ang takip ng bottle spray na may lamang dinikdik na sili at paminta. Palagi na siyang may dala nito simula noong nangyari sa kaniya ang ginawa ng lalaki. "First of all—argh— I—I just want to say sorry. I should not do that to you. A-Akala ko kasi ay hindi ko anak ang bata," anang Parker. Bigla na lamang nanubig ang mga mata niya. Nasasaktan na naman siya dahil sa mga alaala ng mismong araw na 'yon. "Tinawag mong ha
"Palagi na lang tayong napapaaway sa mga iyon, mommy. Pagod na po ako. I want to transfer to another school," anang anak niya. Nilagyan niya ng ointment ang pasa ni Megumi na dinulot ng pagpisil ni Lish Anne sa braso nito. Hindi maalis ang inis niya sa babaeng iyon. Hindi niya pinagbubuhatan ng kamay ang anak niya pero itong si Lish Anne ay lakas-loob na sinaktan ang bata."Hindi tayo iiwas sa kanila, anak. Hindi naman tayo naghahabol sa daddy mo kaya hayaan mo silang mainis sa ating dalawa. Walang lilipat ng school, Megumi. Hindi natin tatakasan ang mga taong iyon, sa halip ay haharapin natin sila at hindi uurungan. Wala tayong ginagawa sa kanila," aniya."Mommy, bakit ba masyadong galit sa atin sila Mattina at mommy niya? Hindi ko naman inano iyong maldita na 'yon. Naglalaro lang kami ng mga friends niya. Bigla siyang nagsumbong sa mommy niya kaya niya ako sinugod!""Grabe talaga ang babaeng iyan. Alam ko naman na nagkamali ako sa kaniya. Kasalanan kasi ang ginawa ni mommy, anak, k
"Hindi ka ba talaga titigil, Lish Anne!?" "At bakit ako titigil? Hindi ko kayo titigilan ng kabit mo, Parker! If you think that I'm an easy wife to let you cheat on me again, then, fuck off! Hindi kita titigilan, at lalong hindi ko titigilan ang kabit mo!"Hinagis niya ang kaniyang mga kamay sa ere. He was controlling himself because his mind already done processing and decided to hurt Lish Anne."Lish Anne, tama na! I'm reminding you again. Stop this bullshit and move on!" "At kung hindi ako titigil? Ano ang gagawin mo? You'll make all the fucking ways to help the woman escape from me? Itatago mo siya? Tulad noon? Hindi ko hahayaan iyon, Parker! I spit on my grave if I let you do that shit! You are mine and you only belongs to me!" Tumawa si Lish Anne. Napalunok si Parker. Pakiramdam niya ay bumabalik na naman ang sayad ng asawa niya. "Mommy! Daddy! Tama na!" iyak ni Keila. Nasa gitna nila ang bata. Yumuko si Lish Anne at hindi ito nagdalawang-isip na itulak ang bata. "Lish An
Napatingin si Greta sa karagatan. It's been a long time after she was back here. Mabuti na lang at ang Ligaya Beach ang pinili ng Safe Haven kung saan magaganap ang outing ng mga bata. Nauna na sa cottage nila ang dalawang bata na sina Chloe at Megumi kasama si Lexi. Siya naman ay nakatayo sa dalampasigan. Nakahalukipkip at mapayapang nakatanaw sa karagatan. Sinabayan ng mga alon ang kaniyang paghinga. Sa tuwing hihigop siya ng hangin ay humahalik sa dalampasigan ang alon at sa tuwing bumubuga siya ng hangin ay iyon naman ang pagkakataon na binabawi ng dagat ang alon nito. Dito siya namuhay noong musmos pa lang siya. Dito siya nanlilimos sa mga tao para lang matapos ang araw na may maipasok siya sa sikmura niyang nangangalam. Kung minsan ay sa basurahan na lang siya kumakalkal ng mga tirang pagkain ng mga mayayamang naliligo rito.Napahawak siya sa kaniyang pisngi nang maramdaman ang malamig na bagay rito. Napaiyak siya dahil sa masakit na ala-ala ng buhay niya. Habang binabalikan
Umupo siya sa labas ng kanilang malaking tent. Tulog na ang asawa niya at ang mga anak niya. Lumunok siya. Inabot niya ang bote ng alak na malapit sa maliit na bonfire na siya ang lumikha. "Fuck," mura niya nang naisip niya ang nangyari kanina. Hindi puwedeng umibig sa iba si Greta. Hindi niya matatanggap na mapupunta sa iba ang babae. May anak sila at iyon ang Alas niya. Ang problema ay malayo ang loob ng bata sa kaniya."Parker, bakit hindi ka pa natutulog?"Isang tungga niya lang sa bote na hawak niya ay naubos niya agad ang sobra sa kalahati ng laman ng bote. Lumingon siya sa asawa niya na tumabi sa kaniya. The woman woken up and she was now sitting beside him. Niyakap ng babae ang braso niya at sinandal nito ang ulo sa balikat niya. "Bakit nandito ka sa labas? Pumasok na tayo," anang Lish Anne."I can't sleep," aniya lamang. Inubos na niya ang laman ng bote. Tinapon niya sa Tabi ng apoy ang bote. "May problema ka ba?" Marami siyang problema. Sobrang dami. Sa halip na suma