Nang manlaki ang mga mata nito sa gulat, akala niya magagalit ito at sasampalin siya kaya ihinanda na niya ang pisngi. Ngunit hindi nangyari iyon. Sa halip, tinitigan siya nito na para bang iyon ang unang halik nito gayong ayon sa tsismis ay marami na itong naging nobyo sa pinanggalingang pribadong eskwelahan.
“Aishell…” anas niyang hindi malaman kung paano ilalabas ang labis na katuwaan sa natuklasan.
Hindi siya nagkamali ng inisyal na hinala. Siya nga ang unang halik nito. Malinaw iyong nakasaad sa namumulang mga pisngi nito at nanlalaki sa gulat na mga mata.
“T-tara na, uwi na tayo. Baka naghihintay na kanina pa si Lolo Bart sa akin. Ikaw din, kailangan mo nang umuwi. Hinihintay ka na sa inyo,” halos hindi humihingang wika nito.
Luminga-linga sa paligid, hinahanap ang bag nito gayong nakasukbit na iyon sa balikat nito. Tila
Dali-daling dinampot niya ang pouch bag na nakapatong sa dresser niya. Kung aapurahin niya si Bastian sa pag-alis, hindi ito kailangang makausap ng matagal ng madrasta niya. Kung suswertehin ay ni hindi na nga nito kailangang makatagpo pa ang madrasta niya. Ngunit pagbaba niya ay kaharap na ito ng madrasta niya sa sofa sa sala. Tuwid na tuwid ang tingin nito sa madrasta niya. Hindi kababakasan ng pangingilag o kaba ang anyo pero naroon sa tono at anyo ang paggalang sa isang nakakatanda. He wasn’t intimidated by her stepmother’s stern look. But neither was he disrespectful. In fact, kinilabutan siya sa pagkakatingin sa mga ito. Dahil tila nakikita niya kay Bastian ang parehong taglay na tiwala sa sarili at awtoridad ng kanyang ama. Bakas sa kanyang nobyo ang ere ng isang taong nakatakdang mamuno.&
Aishell couldn’t belive it. In truth, she didn’t want to believe it. Ngunit hindi nagsisinungaling ang kanyang mga matang gimbal na nakatitig sa naka-cast na kaliwang braso ni Bastian. Maging sa puno ng pasa nitong mukha at putok na labi.Wala pang nakakapansin sa kanya kaya malaya niyang nabistahan ang kalubhaan ng pinsalang tinamo nito mula sa mga lalaking diumano ay humarang dito kagabi habang pauwi na ito. Kung hindi pa siya nasagi ng lalaking bisita ng pasyente sa katabing kama ng kay Bastian at hingan nito ng pasensya, hindi pa siya mapapansin nina Tiya Clara at Nando na nakapalibot kay Bastian.“Aishell! Iha, buti nandito ka na. Kanina ka pa niya hinahanap,
“Good evening, Tita Zita! Good evening, ladies, gentlemen! Busy planning how to steal from the good people of the Philippines?!” malakas na bati ni Aishell sa madrasta at sa sampung kapartido nito na kasalukuyang kausap sa loob ng opisina nito dito sa mansyon.Sinundan pa niya ng paghagikhik at pasuray na paglakad palapit sa mahabang mesa ang sinabi.She knew most of her stepmother’s colleagues think she’s drunk. Nasa anyo, lakad at tono niya iyon. Bagay na halata niyang ikinangingitngit ng kanyang madrasta ng mga sandaling iyon. “Excuse me. I need to talk to my stepdaughter,” mabilis na paalam ng kanyang madrasta sa mga kausap nito bago siya mahigpit na hinawakan sa braso at iginiya palabas ng silid. “Bye, people!” kaway
Nang maka-alis ng mansyon si Aishell ay agad pumasok sa silid ng biyenen si Zita. Inusisa ang matanda ukol sa naging pag-uusap ng mag-lola. Matapos sagutin ni Lola Anabel ang manugang ay nagtama ang paningin ng dalawang nakatatandang babaeng Falceso.“Totoo ba iyon, mama? Hindi ka na tutol pang magkatuluyan sila ng Bastian na iyon?” nagugulumihanang untag ni Zita sa biyenan.Marahas na tumawa naman ang matanda.“Ano naman ang akala mo sa akin, tonta? Hindi na ako mkakapayag pang muling madungisan ang pangalan ng mga Falceso. Pero kung hindi ako magpapanggap na sang-ayon sa kanila ng lalaking iyon, mas magrerebelde siya.
Pumailanlang ang malakas na halakhakan nina Aishell at Bastian sa malawak na damuhan sa isang parte ng lupain ng mga Falceso. Kapwa sila bumagsak sa malambot na damuhan ilang metro ang layo mula sa pinaglatagan nila ng picnic blanket nila. Tinuturuan ng binata ang dalaga kung paano mag-boxing. Noong isang araw kasi ay nahuli sa usapan nila si Bastian at iyon ay dahil nawili ito sa panonood ng boxing match sa gym sa bayan. Pag-aari ng tiyuhin ni Nando ang boxing gym at mula nang isama ito ni Nando doon, nagkaroon na ito ng interes na mag-aral ng boxing. At tutol siya doon noong una. Ini-imagine pa lang kasi niya na kusang nagpapabugbog ito sa sport na napili, para nang siya ang nagkakapasa. Pero nang makita niyang wala naman itong intensyong gawing propesyon iyon at bagkus ay natipuhan lang gawing hob
NAIINIP na si Aishell sa paghihintay kay Bastian sa harap ng bahay nito. May usapan sila na sabay na luluwas ng Manila noong Sabado para pasyalan ang dalawa sa tatlong kompanyang nag-aalok ng trabaho dito pagka-graduate nito sa susunod na taon.Pero nauna na itong lumuwas at hindi na siya dinaanan pa sa kanila. Ayon dito, mapapagod lang daw siya kung sasamahan pa niya ito. Midterm pa naman na daw nila ngayong linggong ito. Mas mabuting mag-review na lang siya. Bagay na ginawa nga niya. Para lang magulantang ng hindi sinasadyang matuklasan niya mula k
Bisperas ng bagong taon. Pakiramdam ni Aishell ay isa siyang white lady. Para kasi siyang lumulutang sa ere sa labis na kasiyahang nadarama niya. Ngayong gabi niya ipagtatapat kay Bastian ang tungkol sa kalagayan niya. No, hindi pala niya lang kundi kalagayan nila.Ang totoo, kinakabahan siya. Baka kasi hindi maging magandang balita para dito ang sasabihin niya. Pero nang maalala niya kung paano nito pinakikitunguhan si Eddie ay nawaglit ang pangamba niya.He would make a wonderful father. Dahil kay Eddie pa nga lang ay pasensyoso, matiyaga, handang magturo, handang makipaglaro at marunong ding dumisiplina nang hindi naninigaw ito. Ano pa kaya kung sa sarili na nilang anak?Because of what he went through in his uyoung life, he was much more mature than other young men his age. Dahil dito kaya siya nahawahan ng pagiging responsible at matue mag-isip. Nakakatakot man ang sumabak sila sa maagang pag-aasawa, sapat naman ang tiwala niya dito at sa pagmamahalan nila
EIGHT YEARS AFTER… "…and so I told her that yes, I’d marry her poodle. Kahit sa lahat pa ng simbahan sa buong mundo. “Gusto ko pink ang gown niya at may malaking laso siya sa ulo. We’ll have dalmatians for our bridesmaids and dobermans for our groomsmen. Ano sa palagay mo, Bastian?” wika ni Giac sabay tapik sa balikat ni Bastian. Subalit tila wala sa sariling nakatanaw lamang si Bastian sa labas ng bintana ng condo unit niya. Bahagya na nga lamang pumapasok sa tainga niya ang mga sinasabi ng pinsan.Inisang lagok niya ang laman na brandy ng basong hawak. Tumangu-tango siya kahi