Unexpected
Halos isang linggo na kaming nagba-basketball ni Kai. Masaya siyang kalaro at chill lang. Ang pinaka-gusto ko pa ay may natutunan ako sa kanya pagnaglalaro kami.
"Hindi ka na nagdala ng bola?" tanong ko pagkakita sa kanya.
Oops
SanctuaryA/N: Sending my greatest appreciation to everyone for reaching the last chapter! I hope BWIS was able to touch your heart even in the smallest possible way. Please don't let anyone dim your glow. May we all break the stereotypes. Watch out for the Epilogue and my next stories too! Ily xoxo-
Different lightAfter what happened in the orphanage, I had the chance to self-reflect and realize alot of things.
DeserveLinggo na noong sumunod na araw kaya't tulad ng nakasanayan ay wala na sila Mama paggising ko. Maaga silang umaalis para sa scheduled check-up ni Papa dahil medyo malayo pa rito ang ospital. Sa nakahandang almusal ay nag-iwan pa ng
Not everyoneHalos hindi ako pinatulog ng nalaman kong iyon. Idagdag mo pa ang imahe ng nakaluhod na si Ridge habang nababasa ng ulan. Binagabag din ako ng pagkabahala kung nakauwi kaya siya nang ligtas sa kabila ng hirap na makahagilap ng
Siya yunOliver said that he will surely drop by some other time to take me out on a "friendly" date. I just laughingly said okay though I wasn't really sure if I mean it.