JENNIFER POV"TEKA lang! Mr. Valdez, ano ang ginagawa niyo!" mahina kong sambit at pilit na kumakawala sa kanya! Gosh, hindi ko ito napaghandaan ah? Kung alam ko lang na gagawin niya ito ngayun sa akin, kanina pa sana ako umahon dito sa swimming pool eh! Minsan talaga, hindi maganda ang sobrang pagiging pasaway eh! I"Anong teka lang? Alam mo bang sobrang napagod ako sa ilang araw na conventions at business meetings na dinaluhan ko pagkatapos pagdating dito sa bahay, madadatnan kita dito sa pool na naging dahilan kaya uminit ang dugo ko?" narinig kong sambit niya! Lalo yatang humigpit ang pagkakayapos niya sa akin ngayun na siyang nagbigay sa akin ng kakaibang damdamin sa buo kong pagkatao!Kahit na pareho kaming nakalublob dito sa tubig ng swimming pool, ramdam na ramdam ko talaga ang init na nagmumula sa kanyang katawan! Dagdagan pa na nakayapos siya sa aking baiwang ngayun!"Sorry! Na-naengganyo lang naman ako na mag swimming at wala naman talaga akong ibang balak na gawin! Aa
JENNIFER POV 'Tanga lang ba ako or sadyang marupok lang?' katanungang naglalaro sa isipan ko habang nakakapit ako sa leeg ni Elijah! Karga-karga niya lang naman ako ngayun habang paakyat siya ng hagdan! Parehong tumutulo ang tubig mula sa aming katawan dahil kakaahon nga lang namin pareho sa swimming pool at pareho kaming basa! Hindi ko maiwasan na mapatitig sa kanyang mukha kung saan aminado akong sobra ko din naman siyang na-miss! Alam ko sa sarili ko na unti-unti nang nahuhulog ang loob ko sa kanya at aminado akong nakakaramdam ako ng takot! Baka kasi magising na lang ako isang umaga na pag-aari niya na ako! SA ngayun, may pagkakataon pa ako para tumanggi pero habang palapit kami nang palapit sa silid na aking inuukupa naramdaman kong lalong dumuble ang kabog ng dibdib ko! Natatakot ako at the same time nakakaramdam ako ng excitement! Alam kong malabo iyun pero iyun ang nararamdaman ko! May pagmamadali sa bawat paghakbang ni Elijah at ilang saglit lang, naramdaman ko na lang
JENNIFER POV"As expected, ang ganda mo Jennifer!" narinig kong mahina niyang sambit at hindi ko na napigilan pa ang pagkawala ng mahinang ungol sa aking bibig nang bigla na lang sakupin ng isa niyang palad ang isa sa mga boobs ko!Noong una, pumipisil lamang siya sa bahaging iyun pero hindi naglaon, kusang bumaba ang kanyang mukha at nagulat na lang ako nang bigla niya na lang isubo ang isa sa mga nipple ko! Marahan niyang sinipsip iyun na akala mo may nakukuha siyang gatas! "Ahhhh, Elijah!" mahina kong usal! Hindi pa siya nakontento sa at ang kabilang nipple ko naman ang kanyang pinagdiskitahan habang ang isa niyang palad ay patuloy ang paghimas sa kabilang boobs ko! Para akong mababaliw sa sarap!"Sige, ganiyan nga Jennifer! Sambitin mo ang pangalan ko! God, hindi mo lang alam kung gaano kalaking epekto sa akin ang presesnya mo dito sa bahay ko! Muling nabuhay ang matinding pagnanasa na nararamdaman ko sa buo kong pagkatao!" narinig kong sambit niya pero hindi ko na pinagtoonan pa
JENNIFER MADLANG-AWA POV "Sobrang ganda mo Jennifer and I really like you!" mahinang sambit ni Elijah sa akin habang nakatitig ang namumungay niyang mga mata sa mukha ko! Kitang kita ko ang matinding pagnanasa sa mga mata niya kaya naman hindi ko malaman ang kung gagawin ko! Alam kong wala na akong kawala sa karisma niya! Tsaka, ano ang sabi niya? Gusto niya ako? Ganoon na ba ako kaganda para magustuhan niya? Aba't isang malaking karangalan sa akin na marinig ang katagang iyun mula sa bibig niya! Nang maramdaman ko na lalo niyang ibinuka ang hita ko hindi ko na mapigilan pang mapapikit! Siguro ang pinakamabisang magagawa ko ngayun ay damhin ang kung ano man ang ginagawa niya! Hindi naman siguro ito magtatagal kung sakling maging cooperative ako diba? Basta, bahala na! Wala naman sigurong masamang sumubok lalo na at ganito kagwapong lalaki ang nagpapaligaya sa iyo! Ilang beses na nga akong umungol kanina, ngayun pa ba ako ayaaw!? Matapang ako at kaya ko ito! Iyun nga lang, n
JENNIFER POV Kinaumagahan...... Nauuhaw ako at akmang babangon na sana ako nang maramdaman ko na para bang may mabigat na bagay na nakadagan sa katawan ko! Wala sa sariling napabaling ako ng tingin at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko sa gulat nang sumalubong sa paningin ko ang nahihimbing na natutulog na si Bryan! Biglang salakay sa alaala ko ang nangyari kagabi at hindi ko mapigilan ang mapatutop sa aing bibig nang muli kong naalala ang kung ano man ang nagyari! God...bumukaka na ako sa harapan niya ng makailang ulit at nawasak nga ang perlas ko! Sa hindi ko inaasahan na dahilan bigla ko na lang nararamdaman ang pamamasa ng aking mga mata! Bakit ba napakarupok ko? Bakit ba ako bumigay ng ganoon kadali? Paano na ako nito? Muli akong napatitig sa nahihimbing na natutulog pa ring si Elijah! Hindi ko alam kung talagang ganito siya kapag natutulog pero kitang kita ko pa nga na may bahid ng ngiti ang labi niya! Na para bang satisfied siya sa mga nangyari sa amin kaga
JENNIFER MADLANG -AWA POV "Don't tell me na hangang ngayun nahihiya ka pa rin sa akin? Nakita ko na ang lahat sa iyo kagabi kaya wala ka nang dapat na itago sa akin!' may bahid ng panunudyo sa boses niya habang sinasabi niya ang katagang iyun! "Hindi! Bakit naman ako nahihiya? Hindi lang talaga ako sanay na may kasamang lalaki sa isang silid kaya pwede bang iwan mo muna ako?" kaagad ko ding sagot sa kanya! Naramdaman ko pa nga na nag-uumpisa na namang mag-init ang pisngi ko dagdagan pa na hindi pa rin humihinto sa malakas na pagkabog ang dibdib ko! Hindi ko alam kung swerte or malas ba ito pero feeling ko ang swerte ko pa rin ngayung umaga! Imagine, sa unang pagdilat ng aking mga mata, ang gwapo niyang mukha ang una kong nasilayan? "Tsk! Tsk!" narinig kong malakas niya sambit at hindi ko mapigilan ang impit na mapatili nang bigla niya na lang hablutin ang makapal na comforter na nakatakip sa aking katawan! "Elijah! Ano ba! Bastos nito!" naiinis kong bigkas at hindi ko malama
JENNIFER POV KAHIT hirap na hirap ako dahil sa naramdamang sakit sa buo kong katawan pinilt ko pa ring kumilos at maglinis ng sarili. Hindi din nakaligtas sa paningin ko ang mga kissmark na naiwan sa balat ko! Hindi ko alam kung matatangal ba ito kaagad pero sana matangal kaagad! Walang hiyang Elijah...kung makasipsip at makakagat sa balat ko wagas! Ginawa ko ang aking morning routine at nang masiguro ko na malinis na ang katawan ko, kumuha lang ako ng isang bathrobe at isinuot iyun at paika-ikang naglakad palabas ng kwarto! Hindi ko na naabutan pa si Elijah dito sa silid pero kapansin-pansin na malinis na ang kama! Napalitan na ang kobre kama na labis kong ipinagpasalamat! May mga patak kasing dugo doon at medyo basa din! Mabuti na lang at malinis na ang sapin at buong kwarto para makapagpahinga ako ng maayos! Balak kong matulog maghapon dahil feeling ko magkakasakit pa yata ako! Parang kay sarap din sanang magpamasahe! Bugbog na bugbog ang katawan ko at nananakit din ang
JENNIFER POV "Gusto ko lang sabihin sa iyo na alam mo bang nakaka-addict ka?" mahina niyang bigkas! Sa hindi inaasahan na pagkakataon, muli na namang dumampi ang labi niya sa labi ko. Masuyo iyun at napakasarap! Kung nakaka-addict ako para sa kanya, ganoon din naman siya sa akin! Ni hindi ko na nga alam kung ano ang gagawin ko? Na sa kaloob-kalooban ng puso ko, sana huwag nang matapos ang sandaling ito! Ilang araw ko pa lang siyang nakakasama at hindi naman kami masyadong magkakilala pero iba na talaga ang epekto niya sa akin! Nag-uumpisa na namang magningas ang init sa pagitan naming dalawa nang maramdaman ko na bigla na lang siyang tumigil sa ginagawa niyang paghalik sa akin! Napansin kong natigilan siya kasaby ng pagdampi ng palad niya sa noo ko! "May sinat ka?" seryosong tanong niya! Wala sa sariling napahawak din ako sa noo ko at doon ko napagtanto na umiinit na nga ang temperatura ko! Shocks, mukhang matutuluyan pa yata akong magkasakit ah? "Baka iyan na iyang e
THIRD PARTY POV PATULOY sa paghabol si Christopher sa babaeng nakita niya. Hindi siya papayag na makawala ito sa paningin niya. Hindi siya papayag na basta na lang itong makalayo. Kailangan niya itong makausap. Kailangan niya itong makaharap. Samantalang, takot na takot naman si Katrina habang patuloy siya sa pagtakto. Balak niyang pumunta sa siyudad para mama-limos at makabili ng gamot para sa Ate Amery niya. Naaawa kasi siya dito. May sakit ito at ayaw niya nang lumala pa iyun. Alam niyang matagal na siyang pinagbabawalan ng Ate niya na lumuwas ng siyudad pero sa sitwasyon ngayun, kailangan niya na talagang kumilos. Lalo na at hindi din talaga siya papayag na mapahamak ito. Simula nong dumating dito sa gubat si Ate Amery itinuring niya na itong hindi iba sa kanya. HIndi man niya ito kadugo pero napamahal na siya dito. Parang kapatid na nga din ang turing niya dito eh. Lalo na at hindi ito nagsasawa na turuan siyang magsulat at magbasa. "Wait! Who are you? Saan ka pupun
THIRD PERSON POV "SHIT, diwata ba iyun, Pare?" seryosong bigkas ng kasama ni Christopher sa pangangaso. "Yes...siya Christopher Villarama. Isa sa mga triplets na magkapatid na sila Charles at Charlotte. Anak ng mag-asawang Carmela at Charles Villarama. Isa sa mga apo ng namayapang mag-asawa na sila Gabriel Villarama at Carissa Perez. "Diwata? May diwata sa gubat na ito? Ano ka ba naman, walang diwata. Tao iyung nakita natin " seryosong sagot naman ni Christopher sa kaibigan niya. Kakabili lang niya sa nakabuyangyang na property na ito na matatagpuan sa Rizal. Actually, basta niya na lang binili pero wala pa naman siyang concret plan kung ano ang gagawin niya dito since gubat nga at maraming mga hayop ang nasa paligid Nanghihinayang din kasi siyang sirain ang gubat para lang tayuan ng mga istraktura. Hindi na kailangan. Talagang biniili niya lang ito sa dalawang may edad nang mag-asawa dahil hindi na daw nila ito maaasikaso.. Well, kitang kita naman ang ibedensya. Sobrang suk
AMERY HEART POV "ATE, umiiyak na naman po kayo." kasalukuyan akong nakaupo dito sa tabing ilog habang nakatitig sa kawalan. Mula sa aking kinauupuan, naririnig ko kanina ang tawanan nila Baby Elizabeth at Katrina. Kay bilis lumipas ng tatlong taon. Feeling ko natulog lang ako at nang magising ako, heto na. Malaki na ang anak ko. Hindi na siya baby at lumaki siya dito sa gubat na hindi man lang kami nahanap ng ama niya "Yes...kahit na nabasa ko noon sa isang magazine na engaged na si Elias kay Rebecca, umaasa pa rin ako na hindi siya titigil sa paghahanap sa amin. Na gagawa siya ng paraan para mahanap niya kaming mag-ina pero mukhang malabo na ang lahat. Sa takot ko noon, nawalan na din ako ng kumpyansa sa sarili ko na lumabas ng gubat. Hangang sa hindi ko na namalayan pa ang mga taon na lumipas. Na nandito pa rin pala ako habang unti-unti nang lumalaki ang anak ko. "limang buwan na lang ang bibilangin at magpo-four years old na si Baby Elizabeth. Ni sa hinagap, hindi ko akal
AMERY HEART POV SIX MONTHS LATER "KATRINA, saan ka galing? Ang tagal mong nawala ah?" seryoso kong tanong kay Katrina. Kanina pa ako paikot-ikot dito sa gubat para hanapin ito pero hindi ko siya makita. Sa loob ng anim na buwan, medyo nakabisado ko na din ang buong paligid. Nasanay na din ako sa bagong kapaligiran. "ATE, tulog pa kasi kayo kanina ni Baby Elizabeth kaya hindi ko na kayo ginising. Minsan po kasi, lumalabas po talaga ako dito sa gubat para manghingi ng limos at makabili ng mga bagay na kailangan natin." nakangiti nitong sagot sa akin. HIndi ko naman maiwasan na magulat. Napatitig pa ng ako sa suot nitong sira-sirang damit. Madungis din siya at ang buhok niya akala mo isang bruha. Madumi din ang kanyang mukha. Sabog-sabog ang buhok at kung hindi ko lang kabisado itong si Katrina baka hindi ko siya makilala. "Galing kang siyudad at namalimos ka? Katrina, alam mo ba kung gaano kadelikado iyang ginagawa mo?" seryosong tanong sa kanya! Hindi siya sanay sa siyud
THIRD PERSON POV "THIS is very impossible! Unacceptable ! Elijah, do something! Hindi pwedeng basta na lang ibahay ng kakambal mong Elias na iyan ang babaeng iyan. Paano na si Amery?" seryosong wika ni Jennifer sa asawa niya habang nagtitipon sila dito sa mansion Villarama. Isang buwan na ng matulin na lumipas at hangang ngayun, wala pa ring Amery na natagpuan. Na para bang tuluyan na itong naglaho na parang bula. Lahat sila ay nag-aalala na sa posibleng nangyari kay Amery sa mga kamay ng mga kidnappers. Wala na din silang naging balita at wala ding ransom na nagaganap which is mas lalong nakakatakot. Ayaw nilang mag-isip ng kahit na anong masama. Pero parang iyun na nga. Mukhang napahamak na yata si Amery at ito ang dahlian kung bakit hindi nila maikwento kay Elias ang lahat-lahat. Naaksidente ito noon dahil sa paghahanap sa mag-ina niya at kapag malaman nito na may masamang nangyari sa mga ito, baka lalong lumala ang sitwasyon. Tiyak silang masasaktan si Elias at ayaw nil
REBECCA POV Ngayung umayon na sa akin ang kapalaran, kailangang kong sulitin ang pagkakataon. HIndi ako pwedeng patulog-tulog dahil kaunting kaunti na lang, mapapasa-akin na si Elias. Hyassst, nawalan siya ng alaala at mukhang hindi pa naikwento sa kanya ng kanyang pamilya ang nangyari kina Amery at sa anak niya. "So, bago ang aksidente, ikaw ang naging girlfriend ko?" seryosong tanong ni Elias sa akin. Naluluha naman akong tumango. "Yes...ako nga! Alam mo bang sobrang nag-aalala ako sa iyo, Elias? HIndi ko na alam kung ano ang gagawain ko kapag may masamang nangyari sa iyo. Alam kong ako ang dahilan kaya ka nagkakaganiyan dahil gusto kitang hiwalayan dahil ayaw nilang lahat sa akin, Elias. May iba silang babaeng gusto para sa iyo...'" umiiyak kong muling sambit. Napansin kong kaagad na nagsalubong ang kilay nito. Lalo namang nagdiwang ang kalooban ko. Alam kong maniniwala siya sa akin. Wala naman siyang choice kundi ang maniwala eh. Ang galing ko kayang umarte. Pang theatr
THIRD PERSON POV "Ano ang balita kina Amery? Kumusta sila? Nahanap na ba sila?" nag-aalalang tanong ni Miracle sa pamangkin niyang si Christopher. Mahigit isang linggo na ang lumipas simula noong nakidnap sila Amery at ang apo niya at hangang ngayun, wala pa ring balita sa mga ito Si Elias naman ay kasalukuyang nasa ICU. Hinihintay na magising ito dahil sa kinasangkutang aksidente. Doble-dobleng daguk ang nangyari sa pamilya nila at hindi na nga nila malaman pa kung ano ang uunahin. Masyado nang matagal ang isang linggo simula nang nakidnap sila Amery at hangang ngayun, wala pa ring naging balita sa kanila "Ginagawan na po namin ng paraan para mahanap sila, Tita. May man hunt operation na din po sa mga kumidnap kina Amery. Huwag po kayong mag-alalala, hindi po kami titigil hangat hindi sila mahanap." seryosong sagot naman ni Christopher sa tiyahin niya. Kung nag-aalala ito, ganoon din naman sila eh. Lalo na at hangang ngayun hindi pa rin nagigising si Elias. Kasalukuyan pa r
AMERY HEART POV "NANDITO na tayo, Ate." nakangiting wika sa akin ni Katrina. Halos bente minuto din ang itinagal ng aming paglalakad papasok pa sa gubat. Hindi ko maiwasan na magulat. Nandito lang naman kami sa harap ng bunganga ng isang kweba. Tulala tuloy akong napatitig sa kanya. "Sino ang kasama mo dito?" nagtataka kong tanong. "Dati, si Lolo! Pero ngayun mag-isa na lang ako. Namatay na kasi si Lolo noong nakaraang taon eh." nakangiti niyang wika sa akin. Sa hindi malamang dahilan, bigla akong nakaramdam ng habag sa kanya. Hindi ko akalain na sa gitna ng gubat na ito ay may nakatira pa lang isang dalagita. "Paano ka nakaka-survived? Ibig kong sabihin, paano ka nabuhay dito na mag-isa ka lang?" nagtataka kong tanong. "Sinabi sa akin ni Lolo dati na malupit daw ang mga tao sa patag. Tsaka nasanay na din po ako dito na wala akong ibang kasama kundi ang mga hayop dito sa kagubatan." nakangiti niyang sagot sa akin na lalong nagpadagdag sa habag na nararamdaman ko para
AMERY HEART POV Muli akong nagkamalay na una kong narinig ay ang malakas na pagpalahaw ng iyak ng aking anak na si Elizabeth. Dali-dali ko siyang binuhat nang mapansin ko na nasa lupa na siya. Siguro nabitawan ko siya kanina noong nawalan ako ng malay. HIndi ko din mapigilan ang mapaiyak lalo na nang maalala ko ang mga nangyari. Hindi ko akalain na dadanasin namin ang ganitong sitwasyon. "Baby, tahan na! Sorry...sorry dahil naranasan mo ito. Sorry kung naging mahina si Mommy." mahina kong sambit. Mahigpit kong niyakap si Baby Elizabeth habang hilam ang luha sa aking mga mata. Mabuti na lang din at kahit papaano, tumahan na din naman siya noong kargahin ko siya. Hindi ko alam kung saang bahagi ng gubat kami ngayun. Mukhang tuluyan na din kaming nilubayan ng mga kidnappers. Mula sa pagkakasalampak sa lupa, dahan-dahan akong tumayo at hindi ko mapigilan ang mapangiwi nang maramdaman ko ang pagkirot ng aking binti. Nang tingnan ko iyun, hindi ko mapigilan ang lalong maiyak nang