"Kailangan ko ng anak, ibibigay mo sa akin iyun sa ayaw at gusto mo!" Elijah Villarama Valdez! Mula sa mayamang angkan ng mga Villarama Clan at walong taon nang hinahanap ang kanyang pag-ibig sa katauhan ni Ethel Angeles! Subalit nang matagpuan niya ito pagkatapos ng walong taon, napag-alaman niyang mayroon na itong ibang lalaking iniibig! Para makabawi sa lahat ng pagkakamali na kanyang nagawa dito, pinili niya na lang na magpaubaya pero sa isang kondisyon, kukunin niya ang kustudiya ng anak nilang si Ezekiel! Papayag lang si Ethel na ibigay ang kustudiya ng kanilang anak kung magbabayad siya ng dalampung milyon na kaagad namang sinang-ayunan ni Elijah! Para sa anakm na gusto niyang makapiling, gagawin niya ang lahat pero bago pa niya nakuha ang bata, isang trahedya ang hindi niya inaasahan na nangyari! Nalunod ang kanyang anak at ang itinuturo ni Ethel na may kasalanan ay ang maganda at sexy na life guard na si Jennifer Madlang-awa! "Hindi ako Yaya ng anak mo para twenty four seven ko siyang bantayan!" katagang lumabas sa bibig ng magandang si Jennifer habang kaharap ang umiiyak at galit na si Ethel! Paano matatangap ng isang bilyonaryo na si Elijah ang isang hindi inaasahang trahedya na siyang dahilan kung bakit biglang umusbong ang galit sa puso niya? Malalagpasan niya ba ang pighati na dulot ng matinding kabiguan lalo na kapag malaman niya na ang anak na inaasam niyang makasama ay tuluyan na siyang iniwan dahil sa kapabayaan ng mga taong nakapaligid dito or mananaig ang galit sa puso niya at pagbabayarin niya ang lahat ng naging sangkot kung bakit napahamak ang anak niya? Sabay-sabay nating tunghayan ang kahihinatnan ng buhay pag-ibig at kabiguan ng isang Elijah Villarama Valdez!
View MoreBILLIONAIRES TRUE LOVE BOOK 2:
MINAMAHAL KITA (ELIJAH VILLARAMA VALDEZ STORY) "Ang anak ko! Tulungan niyo ang anak ko!" umiiyak na sigaw ni Ethel habang pilit na nire-revived ng isang life guard ang anak niyang si Ezekiel na nangingitim na dulot ng pagkalunod! Kung kailan makikilala niya na ang tunay niyang ama tsaka naman nangyari ang trahedyang ito! Iniwan niya lang saglit ang anak niya dito sa gilid na dagat para bumalik sa trabaho pero pagbalik niya pinagkakaguluhan na siya ng mga tao habang pilit na isinasalba ng life guard sa pamamgitan ng pag CPR "Iligtas niyo ang anak ko! Maawa kayo sa kanya! Iligtas niyo siya!" muling sigaw ni Ethel! Tigmak ang luha sa kanyang mga mata at para na siyang mababaliw sa sobrang sakit at pag-aalala para sa kaisa-isa niyang anak! "Pasensya na Ethel pero wala na talaga eh! Wala na siyang pulso at nangingitim na siya!" walang pakundangan namang sagot ni Jennifer! isa siya sa mga life guard dito sa beach resort at siya din ang unang nakakita sa pagkalunod ng bata! Ni-rescue niya naman ito kaagad pero huli na! Nangingitim na ang bata dulot ng pagkalunod at kahit na ano ang gawin iya tuluyan na din itong nawalan ng pulso Magkakilala silang dalawa ni Ethel dahil pareho silang nagtatrabaho sa naturang beach resort na pag-aari ng mga Villarama at Santillan! "A-ano? Anong sabi mo? Hindi! Hindi totoo iyan! Hindi pa patay ang anak ko!" naghihinagpis na bigkas ni Ethel at mabilis na dinaluhan ang anak niyang wala nang buhay! Kaagad na umalingawngaw sa buong paligid ang kanyang pagtangis! Hindi niya akalain na isa isang iglap mawawala sa kanya ang anak niya! "Hindi totoo ito! Eze, anak! Ezekiel!' palahaw na iyak ni Ethel! Ramdam ng mga taong nakapaligid ang sakit na nararamdaman ng isang Ina na nawalan ng anak! Pero ano pa ba ang pwedeng gawin gayung tuluyan nang nalagutan ng hininga ang kaawa-awang bata! "Ano ang nangyari dito?" nasa matinding pagluluksa na si Ethel nang marinig niya ang isang familiar na boses! Kaagad napaangat ang tingin niya at direktang tumitig sa paparating pa lang na si Elijah na kitang kita ang pagkagulat sa mga mata nito "Ezekiel? A-ano ang nangyari sa anak ko?" galit na sigaw ni Elijah! Umalis lang siya saglit para kumuha ng pera para ibigay kay Ethel dahil iyun ang napagkasunduan nilang dalawa para tuluyang ibigay sa kanya ang kustudiya ng bata pero hindi niya akalain na sa pagbabalik niya ay madatnan niya ang anak nya sa kalunos-lunos na sitwasyon! "Elijah...I am sorry! I am sorry, nalunod siya! Nalunod ang anak natin!" humahagulhol ng bikgas ni Ethel! Hilam ang luha sa mga matang tumitig siya kay Elijah at hindi nakaligtas sa paningin niya ang pagbalasik ng hitsura nito. "No! Hindi totoo iyan! Hindi totoo iyan! Ezekiel!" galit at puno ng paghihinagpis na sigaw ni Elijah. Nanginginig ang mga kamay na akmang hahawakan niya sana ang wala nang buhay na katawan ng anak niya pero hindi niya kaya! Wala sariling bigla siyang napatayo habang nakakuyom ang kanyang mga kamao! Hindi niya kayang makita ito sa hindi kaaya-ayang sitwasyon! Hindi pa nga sila masyadong nakakapag-bonding tapos malalaman niya na wala na ito? Ang saklap! Sobrang sakit! "Ano ang ginawa mo? Bakit mo siya pinabayaan?" hindi na napigilan pa ang bugso ng kanyang damdamin. Mariin niyang hinawakan sa braso ang babaeng minsan niyang minahal at pilit na pinapatayo! "Hindi ko alam kung paano nangyari! Wa-wala akong kasalanan! Hindi ko ginusto na mapahamak ang anak natin Elijah!" umiiyak na sagot ni Ethel! Hindi niya din maiwasan na makaramdam ng takot lalo na at nakikita niya sa mga mata ni Elijah ang galit at paghihinagpis! Alam niyang habang buhay siya nitong kamuhian dahil sa nangyari sa anak nilang dalawa "Hindi mo kasalanan? PInabayan mo ang anak ko na mapahamak tapos sasabihin mo sa akin na wala kang kasalan? Fuck Ethel! Fuck you!" galit na sigaw ni Elijah! Wala na siyang pakialam pa sa mga taong nanonood sa kanila ngayun! Ang importante lang naman sa kanya ngayun ay ang mailabas ang sakit at paghihinagpis na nararamdaman ng puso niya! "Elijah, hindi lang ang nasasaktan sa nangyari sa anak ko! Mas masakit sa akin ito dahil ako ang Ina at ako ang nagpalaki sa kanya!" umiiyak ni bigkas ni Ethel! "Hindi mo siya kayang saktan? Wala kang kwenta...kung hindi dahil sa pagiging ganid at sigurista mo, hinayaan mo na lang sana na isama ko si Ezekiel sa Manila! Hindi sana siya napahamak ngayun!" galit na sigaw ni Elijah at hindi niya napigilan pa ang sarili niya! Malakas niyang itinulak si Ethel na siyang dahilan kaya ito natumba sa buhanginan! Sa mismong tabi ng wala nang buhay na katawan ng anak niya!CHARLES POV TAHIMIK ang buong bahay. Ilang araw ng ganito na feeling ko may malaking bahagi ng buhay ko ang nawala. May hinahanap ang puso ko na hindi ko matindihan Ilang linggo nang nawawala si Barbara at sa mga araw-araw na nagdaan, mas lalo kong naramdaman ang matinding lungkot sa puso ko. Hindi ko alam kung bakit dahil noong nandito lang sa tabi ko ang babaeng iyun, wala naman akong nararamdaman na kahit na anong special para dito Para sa akin, isa lamang siyang pangkaraniwang babae na nakakasalamuha ko araw-araw. Walang special dito kaya hindi ko maintindihan kung bakit ako nakakaramdam ng ganito Nasa ganoon ako kalalim na pag-iisip nang bigla na lang tumunog ang aking cellphone. Dali-dali kong dinampot iyun nang mapansin ko na ang isa sa mga ka-triplets kong si Christopher ang tumatawag. “Hello?” walang gana kong wika “Charles..death anniversary nila Lola Carissa bukas. Kailangan tayong lahat sa Carissa Villarama Resort. Hindi pwedeng wala ka sa special na okasyon ng
BARBARA POV Pagkatapos kong maligo, nagsuot ako ng panlakad na damit. Nagpaganda na din ako at nang masigurado ko na okay na, lumabas na ako ng silid kung saan nadtanan ko si Mona sa sala na abala sa panonood ng palabas sa television. Nang maramdamam nito ang paglabas ko ng kwarto, napansin kong napalingon sa akin at kaagad na namilog ang mga mata. “Saan ka pupunta?” nagtatakang tanong nito “Mamamasyal--------tayo? Teka lang, bakit hindi ka pa nakabihis? Akala ko ba aalis tayo?” kunwari kunot noo kong tanong. Eksakto alas kwatro ng hapon at sinadya ko talaga na huwag munang sabihin dito na lalabas kami para hindi na masyadong mainit sa labas mamaya paglabas namin. “Talaga? Naku, ang daya huhh? Akala ko pa naman hindi tayo aalis ngayun. Sandali-sandali, ano ba iyan, hindi pa ako nakaligo.” Reklamo nito at mabilis na napatayo. Halos takbuhin nito ang patungo sa kwarto kaya naman natatawa na lang akong nasundan ito ng tingin “Uyyyy, dahan-dahan lang. Wala naman akong choice k
BARBARA POV PAGKATAPOS kumain ng lunch, nagpresenta ulit si Mona na ito na ang magliligpit sa mga pinagkainan namin. Ayaw ko pa nga sana dahil ito na nga ang nagluto, tapos ito pa ang magliligpit kaya lang naging mapilit ito. Sinabi nito sa akin na ayusin ko na daw ang mga gamit ko na pinamili namin kahapon “sigurado ka ba na ikaw na ang bahala dito? Baka mamaya sabihin mo, tatamad-tamad ako ha?” seryosong wika ko “Oo na! Sigurado na ako! Tsaka, hindi ko iisipin na tamad ka. Iisipin ko na lang na broken hearted ka kaya hindi ka pa pwedeng magtrabaho.” Nakangiti nitong wika. Hindi ko naman mapigilan ang matawa “Thank you, Mona!” bigkas ko at wala sa sariling napayakap ako dito. Nakatalikod ito sa akin at ramdam ko ang pagkagulat dito ang bigla nitong pagpiksi. “Hala! Ano ba naman iyan, Barbara! Ano ang palagay mo sa akin, tibo? May payakap-yakap ka pa diyan huhh?" “Bakit bawal ba? Susss, arte! Sige na…papasok na ako ng room. Sure na talaga na ikaw na ang bahala dito ha?” na
BARBARA POV Kung hindi pa siguro ako kinatok ni Mona, hindi pa ako magigising. Paano ba naman kasi, alas kwatro na ng madaling araw ako nakatulog kagabi dahil napuyat ako sa panonood. Hindi ko namalayan ang oras kaya naman ang ending, tinanghali na ng gising. “Barbara, alas dose na! Grabe, anong oras ka bang natulog? Mukhang puyat na puyat pa rin ah? Tsaka, ano ito, hindi mo pa nauumpisahan ayusin ang mga gamit mo na binili natin kahapon?” nagtataka nitong wika. Hindi na yata nakatiis at bigla na lang pumasok dito sa loob ng aking kwarto. “Sorry naman! Napasarap ang tulog eh. Tsaka, hindi ba’t ikaw naman ang nagsabi kagabi na walang amo na sisita sa atin kaya malaya nating gawin lahat ng nais natin?” nakangiti kong sagot dito “Sabagay! Tama ka diyan, pero kailangan mo pa ring gumising ngayun para kumain. Uyyy, nagluto ako. Tikman mo. Feeling ko naka-tsamba ako sa recipe na niluto ko ngayun. Mukhang masarap eh.” Nakangiti nitong wika. Bilib din naman ako dito kay Mona. Mukhan
CHARLES POV “YES, Bakit ang aga-aga mong kumatok ah? May problema ba?” tanong sa akin ni Daddy Christian. Nandito ako sa bahay namin dahil pangalawang gabi na kagabi na nawawala si Barbara. Wala akong alam kung saan at kung paano hahanapin ang babaeng iyun. “Dad, alam kaya ni Mommy kung nasaan si Barbara?” seryosong tanong ko. Oo, wala akong maalala pero simula kahapon ng umaga pagising ko ay hindi ko na nakita ang babaeng iyun pero hindi ako mapalagay. Na para bang may malaking bahagi ng pagkatao ko ang biglang nawala ‘Barbara, Who?” napansin kong kunot noong tanong ni Daddy. Hindi ko alam kung kilala ba talaga nito si Barbara or hindi or baka naman wala lang talagang pakialam “Si Barbara po. Ang sinasabi nila Mommy na nobya ko daw.” Seryosong sagot ko “Ahh, okay! I get it! Bakit, nasaan siya? Umalis ba na hindi nagpapaalam sa iyo? Baka naman gusto nang makipaghiwalay dahil hindi mo siya maalala. Tsaka, baka naman nagsawa na sa pangit kong pakikitungo sa kanya.” walang pali
BARBARA POV “GRABE, nakakapagod. Ang daming ganap ngayung araw. Anong oras na ba? Naku, mabuti na lang talaga at nakapag-take out tayo ng food kanina kung hindi baka pareho tayong magutuman nito. Ayaw ko nang lumabas at super sakit na ng mga paa ko.” Reklamo sa akin ni Mona. Nandito na kami sa loob ng condo unit kung saan kami nakatira. Sa mismong pinaka-living area, nakalapag sa sahig ang mga bagay na pinamili namin kanina. Sobrang dami nito. May mga groceries, mga damit at kung anu-ano pa. Aayusin pa namin ito kaya feeling ko, wala munang karapatan na mapagod lalo na at karamihan sa mga pinag-grocery namin ay mga pagkain na kailangan ilagay sa ref. Wala sa sariling napasulyap ako sa orasan. Halos alas nueve na ng gabi at kahit ako, ubos na din ang energy ko. Kung bakit naman kasi ayaw papigil nitong si Mona eh. Kung saan-saan kami nakarating kanina. “Iyan ang sabi ko sa iyo kanina. Sinabi ko naman na bukas na tayo mag-grocery ang kulit mo kasi eh.” Nakaningos kong sagot “
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments