CHAPTER SEVENTEEN BABAE siya pero naikuyom niya ang kanyang kamao. This wasn’t good. Kung magiging ganito pa lalo si Arthuro ay hindi na niya ito makakaya. At hindi ito ang ginusto niya. Yes, she enjoyed it. Having sex with Arthuro was fun. But… alam naman niyang mapupunta talaga sa ganito ang lahat na ginawa niya kay Arthuro. Lucky her hindi ito gaanong ka-dramatic. Pero sana mapigilan niya kung ano man ang mangyayaring hindi naman dapat dahil ang pakay niya ay hindi naman ang pakikipahgtalik dito. “Don’t call me babe!” hasik niya. Mali iyon para sakanya. “Kahit saan man natin tingnan, hindi mo ako maaaring tawaging gano’n.”Ngunit napaisip din siya. Kung hindi niya inakit si Arthuro, hindi siya magkakaganito. Well… wala siyang ibang nakikitang paraan para maibsan niya ang bunga ng pang-aakit niya. She would willing to continue it. Kung ito man ang bunga, ito na rin ang susubukan niya. “And why?” He stepped forward. Nahawakan na siya sa balikat nito. “Pag-aari kita ngayon, Anas
CHAPTER EIGHTEENNAPALIYAD si Anastashia. Noong una ay inakala niyang gagapusin lamang siya ni Arthuro pero nagkakamali pala siya. He thought that Author was just a man. But he was more than that.Sa paglandas ng sandok sa bawat paligid ng kanyang malulusog na dibdib ay katumbas niyon ay ang kiliti at kakaibang sensasyon na sumasakop sa kanyang katawan. She liked it. New kind of pleasure, different taste.Noong una ay hindi niya ginusto ang ginawa ni Arthuro pero pagkalaunay nagustuhan niya din. It was like a good side of Arthuro. Using ladle to pleasure her was kind of unique—erotically sex. Sa tanang lalaking nakatalik niya ay si Arthuro lamang ang katangi-tangi sa lahat. Hindi niya nababasa ang nasa isip nito.“How was it?” huminto ito sa ginawa sa kanya.Umayos ito sa pagkadapa sa pagitan ng kanyang mga hita.“Just move it down,” nagdedeliryong utos ni Anastashia habang ang dalawang palad ni Arthuro ay lumalakbay sa kanyang pagkababae.“Your wish is my command.” Inihanda nito ang
CHAPTER NINETEENISANG linggo na ang lumipas. Sa kaunting oras na iyon ay napapansin ni Anastashia na umiba ang pakikitungo ni Arthuro sa kanya. Hindi naman siya tanga para hindi niya malaman kung ano ang ipapahiwatig ng mga motibo nito. Palagi siya nitong binibigyan ng bulaklak. Kahit ang totoo ay lahat na binigay nito ay inilagay lang niya sa basurahan. Araw-araw siyang di-ni-date sa iba’t ibang mamahaling restaurant. Kakaiba ang mga motibo pero hindi niya gusto.Hindi naman niya kasi inaakala na magkakaganito si Arthuro dahil lang sa pang-aakit niya. Pero na isip niya, kung totoo man na ganito si Arthuro talaga sa kanya, mas maganda na iyon. Pero dapat na siyang magmadali. Nasasayang ang mga oras niya.Speaking of Michel, wala siyang naging balita rito. Hindi ito bumabalik sa kompanya ni Arthuro para manggulo roon. Ang mahalaga ngayon para kay Anastashia ay ang mapadali na niya ang kanyang plano.“Hindi lang dapat na ganito, Anastashia!” Alam ni Anastashia na may galit ang boses n
CHAPTER TWENTYHINDI naman nagmadali si Anastashia na puntahan kung nasaan si Arthuro. Pero habang nasa biyahe siya ay naninibago siya sa kanyang sarili. May parang mali sa kanya na hindi niya dapat ginagawa. Para bang unti-unti na siyang nawawala sa tunay niyang sarili.“Hindi naman siguro,” utas niya sa kanyang sarili. Iniisip niya na kung si Arthuro ang dahilan nito, hindi naman siguro. Alam niyang paniwalaan ang bagay na iyon. Kung magpapatuloy pa ito, tama nga siguro si Antonio na kailangan niyang itigil kung ano man ang kanyang plano. She would. Kasi lahat dito nakasalalay ang kapakanang ‘the big group’ at ang kanyang pamilya. Nasisigurado siyang kapag hindi siya nagtagumpay sa kanyang plano, hindi lang si Antonio ang mapapatay, pati na rin siya.Suddenly, Arthuro texted her. Tumunog ang kanyang cell phone.Arthuro: Willing to wait here.Anastashia: Ok.She would not know kung dapat bang maramdaman niya ang excitement sa kanyang katawan o dapat na siyang mabahala? Pero kung an
Chapter Twenty-oneNAISIP ni Anastashia habang hinalikan nakatakip ang mga palad ni Arthuro sa kanyang mukha na baka ay unti-unti lang na pinapaibig siya nito.She really could not make a good point against him. Hindi rin niya ito masisisi dahil walang pasabi rin niya itong inakit para lang sa plano niya na hanggang ngayon ay hindi nito alam na niloloko lang niya ito. The worst part is, may mas lalim pa siyang dahilan.“Hindi ko lubos maisip na ganito ka ka pala,” aniya habang nakatakip pa rin ang palad nito sa mga mata niya. “I don’t really know how to get over with you if things get worse.” Mismong siya ay nagulat sa kanyang nasabi. Alam din ni Anaastashia na nabigla niya si Arthuro dahil parang tumigas ang palad nito, naramdaman niya iyon.Parehas silang natigilan. She felt sorry saying that. Pero nangyari na iyon. Ayaw rin niyang aminin na nagkamali siya.“Well,” untag ni Arthuro.Tila naman nagkaroon ng relief sa kanyang katawan. Ngunit naghintay lamang siya sa maaaring gawin ni
Chapter Twenty-twoANASTASHIA felt his erection all inside of her. Malalim at dinig na dinig niya ang baon nito sa loob niya.Arthuro moaned while his body kept on moving and thrusting Anastashia. Hindi nito puwedeng ihinto ang sarili. At that very moment, everything was momentous. Para bang kinikilala ng ari ni Arthuro ang pagkababae ni Anastashia.“Don’t be gentle in me,” said Anastashia. Ang tanging bumabagabag sa kanyang isipan sa mga oras na ito ay kung paano niya malalapagpasan ang satisfying na performance ni Arthuro. He did what is beyond. Kaya parang na-pressure siya sa bagay na iyon.“Hmm,” ungol ni Arthuro na sa bawat kadyot at baon ng ari nito sa loob ni Anastashia ay para ding bumubuhay ng matagal na nakatagong kapangyarihan niya.This will last longer than I thought, iyon ang nasa isip ni Anastashia, huminto ang paggalaw ni Arthuro. Hiningal ito.“Kaya pa?” tanong niya na sinadya niyang itunog na parang naghahamon.Arthuro bit his lower lip. Anastashia though of that as
CHAPTER TWENTY-THREEISANG buwan na ang lumipas. Marami ang nangyari ngunit parang may kulang sa parte ni Anastashia. Parang may mali na hindi niya nauunawaan. But what really matter is that, umusad ang plano niya.Finally ay naghihirap na si Michel: tahimik at walang laban. Gumawa na ng paraan ang The Big Group para mas malalim pa ang nakaplanong atake para sa pamilya ni Michel. They had all the wrong deed. Kailangan pagbabayaran ng pamilyang Ciano ang mga dapat nitong bayaran.“Thank you for doing this, Antonio,” pagpapasalamat niya kay Antonio. Nasa kompanya siya habang nakatawagan silang dalawa. Ipinaalam kasi ni Antonio na unti-unti ang pag-atake ng The Big Group sa pamilya ni Michel. They did it silently. Walang dapat makaalam nito. Isa ang pamilyang Ciano ang tumulong sa pamilyang Gatciano para mapabagsak ang Franklin. They betrayed.Sumimsim ng kape si Anastashia habang marami ang iniisip. After this, may gagawin na naman siya. “Kailangan nating mag-celebrate, Antonio. Tomo
CHAPTER TWENTY-FOURAS usual, late na naman siyang nagising dahil kagabi ay nag-party siya. Iniimbintahan siya ng kapitbahay niya at hindi naman siya tumanggi rito. Dahil ilang linggo na rin siyang busy sa mga paperworks na ipinapagawa ni Arthuro sa kanya. Nakalimutan na niya rin na mag-party minsan sa loob ng isang buwan. Busy siya sa trabaho at pati na rin sa pakikiayon niya sa relasyon nila ni Arthuro.For the last two weeks, parang isang buwan ang naging pangyayari. But the highlight was the call of her mother.“That was really a bad news,” kuwento niya kay Antonio. Hindi natuloy ang celebration na plano niya noon. Naging busy kasi ito at ngayon lang nagkaroon ng oras kaya nag-grab na siya nito. Hindi rin naman ito tumanggi.“Kailangan mong magdagdag ng ingat, Anastashia. Kung tahimik ang dalawang pamilya, mayro’n na naman kayong bagong rival,” imporma nito na siyang ikinalungkot niya.Totoo ang balita na siyang ibinalita ng mama niya. There was a big family who wanted to bring the