"A-ano po ang...i-ibig mong sabihin sir?" pautal kong tanong.
Hindi nakakaintindi ng ingles si Alga. Hanggang ikalawang baitang lang ang natapos nito, napilitang tumigil sa pag-aaral dahil sa kahirapan. Halos lahat ng bagay ay wala siyang alam, ngunit kailangan niyang lumaban at subukang pantayan ang tapang ng mga sasalubong na problema. Marami pa itong dapat malaman sa mundo.
In other words, pahihirapan niya si senyorito Fergus.
Tingnan lang natin kung hanggang saan ang pasensya ng demonyo.
You want her body right? Fuck you!
"Ang lahat ng oras, debosyon at atensyon mo ay dapat sa akin lang. Hindi ka susunod sa utos ng kahit sino bukod sa akin. You'll be with me twenty-four seven," iritadong paliwang nito.
So this is what he really meant. Hindi literal na ang katawan ko ang gusto niya, kundi ang aking paninilbihan.
He's too old fashioned.
Dahan-dahan akong tumayo at bahagyang yumuko upang sana'y mamaalam na.
"Lalabas na po ako."
"Sinabi ko bang lumabas ka?"
"Bawal po ba?" sinubukan kong pantayan ang intensidad ng titig nito. Ngunit natigilan din agad nang maalalang si Alga nga pala ako.
"You'll be with me, twenty-four seven," ulit niya sa matigas na ingles.
"Sir, hindi ko po kayo maintindihan."
Mas lalong kumunot ang noo niya, ang masamang tingin ay mas tumindi pa.
From his face, my eyes travelled down to his body. Muscles were on their right places, broad shoulders, and his perfectly molded abs along with the v-line was very visible. Lihim akong napamura, saka umiwas ng tingin.
Naku, Kiesha maghunos dili ka!
Kung ano-ano 'tong pinupuna ko. Pumunta ako rito hindi para makita ang katawan niya, kundi para humanap ng hustisya. I should keep that in mind. Damn this! Kung bakit ba kasi hindi nito naisipang magsuot muna ng damit bago makipag usap sa akin?
Aksidenteng dumako ang aking paningin sa walk in closet. Walang paalam na binuksan ko ito at basta-bastang dumukot ng t-shirt para sa kanya.
"Sir, magdamit ka po muna. Baka magkasakit ka pa," inosente kong usal.
This really doesn't suit me. Pero wala akong ibang magawa kundi ang pangatawanan ito. Pinasok ko na e...
Walang gana niyang kinuha ang damit, kapagkuwa'y tahimik na sinuot.
"Pwede na po ba akong umalis?"
"Hindi nga kasi pwede," he growled.
"Paano po ako kakain?"
"Sabay tayo..." tinungo niya ang kama, basta-bastang tinapon ang katawan dito.
"Paano kapag gusto kong maligo, sabay din po ba tayo?"
Bahagya itong bumangon at pumangalumbaba.
"What do you think?" his lips protruded, trying to hide a smile.
"Po?" painosente kong tanong.
Huwag niya lang talaga sanang sabihing pati sa banyo ay magsasama kami. Baka tuluyan ko nang makalimutan ang orihinal na plano. I might end up in jail for killing him.
"Nevermind," he bit his lower lip. "Siyempre, hindi."
I sighed in relief. Tinungo ko ang sofa, saka lihim na pinasadahan ng tingin ang paligid. Nagbabasakaling makakita ng pwedeng gawing ebidensya.
A king sized bed, covered with white and black sheet, may mga papeles na nakalagay sa side table, katabi lang ng antigong lamp shade. Ang pang isahang sofa ay kaharap ng malaking glass window na kasalukuyang natatabunan ng itim na kurtina.
Malaking portait ni Fergus ang nakasabit malapit lang sa kama, magkatabi ang banyo at walk in closet, and the small yet classy chandelier hung freely above.
Magara nga talaga ang pamilyang ito. Lalo na ang demonyong kasalukuyang nakahiga ngayon.
Natutulog na yata? Ang bilis niya naman...
Which is actually an advantage for me.
Masama akong napangiti, tumayo, saka dahan-dahang tinungo ang side table. Una kong binuksan ang drawer. Bukod sa mga panulat at iilang kontrata mula sa iba't-ibang kompanya, wala na akong ibang nakita pa.
Ang mga papeles na nakapatong sa mesa naman ang sunod kong pinagtuunan ng pansin. Walang kinaligtaang tingnan, kahit pa man iyong maituturing na hindi importante.
Then...a small envelope got my attention. It has a word 'Kianna' written in bold.
Mabilis ko itong dinukot, bubuksan na sana nang biglang gumalaw si Fergus. Sa gulat ay nabitawan ko ito, hindi inaasahang nahulog pa ang iilang laman.
Una kong namataan ang litrato ng babaeng kilalang-kilala. She was crying and obviously in pain. Nakatali ang mga kamay at paa nito, sabog ang buhok, saka punit-punit ang bestidang suot. May sugat sa gilid ng kanyang labi, leeg, ganoon din ang iba't-ibang parte ng katawan.
I gasped and bit my lower lip. Mga walang hiya talaga ang gumawa sa kanya nito!
I suddenly felt her pain. Nararamdaman ko ang bawat sigaw niya tuwing sinasaktan at binababoy ng mga demonyo. Ang iyak pati daing nito, maging ang takot sa kadiliman ng gabi. She's too fragile for fuckin sake!
Hinding-hindi ko sila mapapatawad. It is now a matter of life and death...
A tear escaped on my eyes. Mabilis ko itong pinunasan, pagkatapos ay isa-isang dinukot ang mga nagkalat na litrato. Ilalagay na sana sa bulsa, nang biglang magising si Fergus.
"What are you doing in there?" tanong niya na may halong pagdududa.
Mabilis kong inilagay sa ilalim ng kama ang ebidensya, saka pasimpleng dumukot ng bimpo upang magkunwaring nagpupunas ng sahig.
"Basa po kasi ang sahig. Pinupunasan ko lang," I lied.
"Inutusan ba kita?" galit na tanong nito. Padarag siyang umalis sa kama, kapagkuwa'y marahas akong hinila palabas.
"Pero sir..."
"Wait for me downstairs," he immediately closed the door.
Shit! Hawak ko na sana e, binitawan pa.
Nanggigigil kong sinabunutan ang sarili at malakas na sinipa ang pader.
You're so dumb Kiesha!
-
"Alga!"
Here we are again. Ilang minuto pa nga lang akong nagpapahinga, ngunit nandito na naman siya upang mamulabog. Pabalya akong bumangon, saka tinungo ang pinto.
"Sir bakit po?" bungad kong tanong.
"Maghanda ka, aalis tayo."
"Saan po?"
"Just fucking do what I say!"
"Ano po?"
Muli na namang sumama ang timpla ng kanyang mukha.
He doesn't know how satisfied I was seeing him in this state again. Walang araw na hindi ito nabibwisit sa pabalik-balik kong tanong, at wala ring araw na hindi ko ito ginagawa para lang sirain ang bawat minuto ng buhay niya.
Bilib din talaga ako sa pasensya ng isang ito. Magdadalawang linggo na akong naninilbihan sa kanya, ngunit hanggang ngayon ay tila wala paring balak na pakawalan.
"Go fuck yourself," marahas nitong isinarado ang pinto.
Muntik pa akong matamaan, mabuti at agad nakaatras.
"Go fuck yourself," I mocked.
Isang puting v-neck shirt at maong na pantalon ang pinili kong suotin. Inayos muna ang wig at nagpalit ng panibagong contact lenses bago suotin ang paboritong pares ng puting sneakers.
I took my spaghetti strap red dress, and a pair of silver stilettos. Hindi ko rin nakaligtaang dalhin ang itinagong hiringgilya, kapagkuwa'y inilagay ang mga ito sa paper bag.
It's for my disguise.
Muli kong pinasadahan ng tingin ang aking repleksyon sa salamin bago lumabas.
Saktong pag upo sa sofa ay ang pagbaba naman ng senyorito sa hagdan.
He is very manly in his denim jacket and dark pants. His hair was damp and his eyes...It was broading and dangerous along with the hard features of his bone structure. Nagkasalubong na naman ang makapal na kilay nito. Well, may bago ba?
"Let's go," he said in monotone.
Mabilis akong tumayo at sumunod sa kanya.
He went straight inside a black Lamborghini that shouted money and fame.
Ganoon nalang ang pagtaas ng aking kilay habang pinapasadahan ng tingin ang bago na naman nitong sasakyan. Pang ilang palit niya na nga pala ito? Hindi ko matandaan.
Nagkibit balikat ako, saka dumiretso sa labas ng gate upang maghintay ng traysikel. Sa ganitong eksena rin naman kasi hahantong, mas mabuting unahan nalang.
Nadala na ako sa ginawa niya noong nakaraang linggo. May lakad din kami at bilang baguhan, hindi ko naman alam na may alintuntunin pala itong kailangan sundin.
I don't fucking let my fucking slave hop inside my car!
Tanda ko pang sigaw niya noong subukan kong pumasok sa sasakyan.
"Don't be late," may halong pagbabanta sa boses nito habang inaabot sa akin ang papel na may lamang address ng pupuntahan namin. Gaya lang din ng ginawa noong nakaraan.
"Opo," bahagya akong yumuko bilang pagbibigay galang, pagkatapos ay kumaway.
"Ingat po kayo!" pahabol kong sigaw bago ito tuluyang makalayo.
Mabangga ka sana, napakasama ng ugali mo!
"You are the worst animal I've known so far Fergus Da Silva," nanggigigil kong sabi. Kasunod ang malulutong na mura.
-
"Nandito na po tayo," anunsyo ng drayber matapos akong ihinto sa harap ng isang malaking bahay na pinapalibutan ng magagarang sasakyan.
Rinig na rinig mula rito ang tonog ng makabagong musika na kasalukuyang pinaglalaruan ng DJ. May iilang nakikita akong tumatambay sa labas, kadalasan ay mga lalaki.
"Kakilala niyo po pala ang mga Moralde?"
Naagaw ng drayber ang aking atensyon. Tipid ko itong nginitian bago inabot ang bayad.
"You can say so..."
Hindi ko na hinintay pang muli itong magtanong. Mabilis lumabas, saka dumiretso sa entrance.
"Password," seryosong tanong ng bouncer, lantaran pa akong pinasadahan ng tingin. Siguro'y pinagdududahan ang aking katauhan.
I couldn't blame him though. Masyado naman kasing kakaiba ang suot ko para sa isang taong dadalo ng party. We are talking about the elites. They are too classy and meticulous when it comes to dress coding.
"I am acquainted with Fergus Da Silva-"
"Password," ulit nito sa matigas na boses.
Napakamot ako ng ulo at nag isip ng maaaring sabihing password.
Wingardium Laviosa?
Definitely not! Hindi naman ito Harry Potter series.
Napangiwi ako sa sariling naisip. Ano nga ba?
"It's in the paper I gave you dumbass," Fergus went out of nowhere. Marahas nitong hinawakan ang aking kamay, saka hinila ako papasok.
"Sir. Kailangan ko po munang suriin ang dalang bag ni ma'am."
"No need. Ako na ang bahala."
Hindi ko alam kung dapat bang kabahan o makapanti sa tugon niya. Paano kung siya mismo ang sumuri sa aking dala? I couldn't stand being caught sooner than expected.
Pabalya niya akong binitawan, hinayaang maipit sa gitna ng mga nagsasayawang madla.
Agad mapapansin ang kaibahan ko sa mga ito. Mula sa magagarang suot na halos wala nang tinatakpan at sa paraan ng pagkilos. They are a bit wild, dulot na rin siguro ng alcohol. Some are starting to be lusty, which is not a surprise for Kiesha who used to love this kind of get-together before that incident happened.
But for Alga, lahat ng ito ay bago sa paningin niya. Sobrang bago na kahit kakarating pa lang ay gusto nang lumabas at umuwi.
Aksidenteng dumako ang aking tingin sa itaas, and saw the familiar group of men I did hope to see tonight.
There you are... My prime suspects in one frame.
Mapait akong ngumiti, umalis sa kinaroonan, na hindi inaalis ang tingin sa mga demonyo.
Nagtatawanan ang mga ito kasama ang tatlo pang lalaki at apat na babae. Kasali na ang babaeng naabutan kong kahalikan ni Fergus noong nakaraang linggo. Matamis ang ngiti nito, lantarang nakikipaglandian sa katabi.
Mr. Spencer Valle, the town's best lawyer and soon-to-be prosecutor. If only I'll allow...
As if!
"Let's go upstairs."
Speaking of, their king is here... Mamasa-masa ang mapupulang labi, at ang kaninang maayos na buhok ay naging magulo, tila ba sinadyang sabunutan ng kung sino.
Well, we are talking about Fergus. There's no way he'll just sit back and do nothing. Marami pa namang magaganda at sexy sa paligid.
"Po?" nakangiting tanong ko.
Kahit ang totoo'y gusto na rin itong sabunutan, hanggang maubos lahat ng buhok na meron siya.
'Di bale, kapag alam ko na ang totoo, kapag may sapat na ebidensya na ako, I'll make sure to execute every worst scenario I had in mind.
"Quit asking, idiot!"
Marahas niya na naman akong hinila paakyat ng hagdan. Ang akala'y liliko kami papunta sa mga kaibigan nito, ngunit dire-diretso lang ang lakad namin, hanggang sa marating ang teresa.
"You stay here. Para alam ko kung saan ka pupuntahan kapag may kailangan," hinila niya ang upuang bakal, saka basta-basta nalang akong itinapon dito.
Aksidente pang tumama ang tuhod sa paa ng mesa. Yumuko ako, lihim na dinamdam ang sakit. Shit!
"Don't you ever go elsewhere or else-"
"Hindi ko po kayo maintindihan," I cut him off.
"Huwag na huwag kang aalis dito."
Nagsisimula na naman siyang mairita.
"Paano kung gusto kong umihi?"
Problemado itong napabuntong hininga.
"Alright, pwede kang lumabas..." he gave up. "Pero kapag naiihi lang. You have to go back right after."
"Break the rule, or I'll fuck you up..." huli niyang sinabi bago umalis.
He was really blatant and damn...dirty!
***
Dalawampung minuto na akong naghihintay dito, ngunit ni isang utos ay walang binigay ang senyorito. Pumangalumbaba ako, isa-isang tinitigan ang iilang nakatambay sa labas. Kadalasan sa mga ito'y naninigarilyo, may ibang simpleng nag uusap lang. I was about to look away, when someone got my attention.Jake Moralde, the country's prominent actor, was standing alone behind a huge tree. Minu-minuto itong napapatingin sa labas ng gate, marahil ay may hinihintay na importanteng tao.Isang plano ang biglang sumagi sa aking isipan. Mabilis akong tumayo at dinukot ang paper bag papunta sa malapit na comfort room. Sinigurado munang nakalock ang pinto bago simulan ang pagbabago ng anyo.Agad kong hinubad ang suot na wig, maging ang contact lenses. Then I wore the dress and stilettos I brought. Kinapalan ang make up, pinalitan ng pula ang kaninang pink na lipstick. I let my hair hung freely just above my shoulder and looked at
"Suicide daw," bungad na sabi ni Sha Gomez. Jake's rumored girlfriend.Dumako ang tingin nito sa akin. Sandaling pinagmasdan, kapagkuwa'y muli na namang napaiyak. Mugto ang mga mata nito, burado na rin ang make up.Sana hindi nalang siya naglagay. She looks really awful.Lihim akong napailing.Bukod sa pamilya Moralde na ngayo'y halos mahimatay sa kakaiyak, pansin ko rin ang ibang kaibigan ni Jake, kasama na roon ang mga demonyo. Nakikipag usap sa awtoridad at iilang taga media."Natagpuan ang bangkay sa ilalim ng pangpang," rinig kong usal ng isang lalaki sa aking likod.Mabilis kong siyang nilingon. Sa ilalim ng pangpang? Paano? I tilted my head to the other side. Nakahilata ito malapit lang sa kanyang sasakyan noong iwan ko. How come-"What are you doing?" may diin sa boses na tanong ni Fergus."Sir?"
Malaki ang condo nito. May tatlong pinto sa kanan, dalawa naman sa kaliwa. Salamin ang nakapagitan sa kitchen at dining. Kitang-kita mula rito ang kabuuan nito. May maliit na counter, sa harap ay nakalatag ang iba't-ibang klase ng wine, maging iba't-ibang uri ng shot glass at kopita. The place was big enough for him to live alone.White illuminated the whole place. Magkahulong itim at puti ang bilugang sofa, maliit na mesang gawa sa marmol ang nakapwesto sa gitna nito. Wall lamp were placed on each corner, magagarang ilaw ang nakasabit sa itaas.Malaking TV ang nakapwesto sa gilid lang ng glass window, sa ilalim nito ay maayos na nakahanay ang iba't-ibang CD's, na sa tingin ko'y rated x lahat.Malaking portrait ng isang babae ang nakasabit sa itaas lang ng drawer kung saan ay nakalatag naman ang mga trophies at certificates ng senyorito.Muling dumako ang aking tingin sa portrait. Bahagyang natatabunan ng mait
Ilang sandali pa muna akong nanatili sa condo ng senyorito dahil sumasakit pa rin ang puson. Umalis ito kanina, pinagbantaan pa akong tatanggalin sa trabaho kung maaabutang nandito pa rin pagbalik niya. Akala niya naman talaga matatakot ako.Muli akong gumulong sa sahig at patuloy na ininda ang sakit ng puson. Tinatamad akong lumabas para bumili ng gamot, ayaw kong kumilos para magluto... Inabot ko ang aking telepono sa sofa pagkatapos ay hinanap ang numero ng demonyo. Kinuha ko ito kanina noong pumasok siya sa kanyang kwarto para magbihis."Speaking," pormal na usal nito mula sa kabilang linya."Sa'n ka sir?""Alga?" I can sense his growing irritation upon hearing my voice. "Where did you get my number?""Nag hula-hula lang po ako sir,""That will never buy me Alga," he growled. "I'm on an important meeting right now...""Importante po? Ang
Nagpalit muna ako ng mas kumportableng damit at siniguradong nasa kanya-kanyang lungga na ang mga kasamahan bago lumabas para tunguhin ang kwarto ng senyorito.Ang bawat galaw ko'y may kasamang matinding pag-iingat, sa pag-aalalang baka magising pa ang iba. Pormal mang inutusan ni ate Maria, hindi parin nila ako pwedeng makita na papunta sa kwarto ng demonyong amo. Lalo na ngayong may ibang balak ako.Nang tuluyang makarating sa harap ng pinto ay hindi na ako nag atubili pang buksan ito, saka mabilis nilapitan ang kama. Agad akong lumuhod para silipin ang ilalim nito, ngunit ganoon nalang ang pagkabigo nang makitang wala na ang envelope na may lamang ebidensya. He found it!"Ano ang ginagawa mo riyan?" rinig kong tanong ni manang Teo.Ang pinakamatandang tagasilbi na akala ko'y hindi ko na makakasundo dahil medyo magaspang ang ugali. Siya iyong nag utos sa aking maghatid ng pagkain kay Fergus noong
"It may comfort us a bit to realize that Jake is now reunited with his beloved sister, Jessica. And that someday we'll always be together again, when we cross over to the other side," muling humagulhol ang ina ni Jake. Kasalukuyan itong nagsasalita sa harap, katabi ang asawa at dalawang natitirang anak.Iilang kamag-anak at kaibigan ni Jake ang nakapagbigay na ng kanilang saloobin ukol sa yumaong artista. Lahat ay hindi makapaniwala sa nangyari rito. Walang sino man nag aakakalang mamamatay siya ng maaga. Ako nga rin e, kahit pa alam ko ang totoong nangyari sa kanya. Akala ko makakaligtas ito. Hindi niya pa sana oras e, kailangan niya pang bawiin ang binitawan niyang salita noon. Magsisisi pa dapat ito, lilinisin niya pa ang narumihang pangalan ng pamilya ko!Tumingala ako at maarteng hinawakan ang sentido. Paulit-ulit na iniisip kung dapat bang magsisi sa ginawa, o kung tama bang ideya ang pagsipot sa huling araw ni Jake dito sa mundong
”Kawawa naman si sir Dominic. Kakalibing pa nga lang ng kaibigan niya, ngayon ay siya naman ang nasa panganib,” malungkot na sabi ni ate Maria.Kasalukuyan kaming nagtitipon sa maid's quarter upang manood ng pelikula. Wala ngayon ang mga may-ari ng bahay, pumunta silang lahat sa ospital upang makibalita sa kalagayan ni Dominic. It's been two days since that happened. He's in coma, sa dami ba naman ng sugat na natamo nito. Swerte pa nga raw at nabuhay siya. But then, the doctors cannot guarantee his survival. Umasa nalang daw sa himala.Umabot pa ng ilang sandali bago dumating ang ambulansya noon. Marami-rami rin ang mga nakiusyuso. Pati ang mga dumalo sa libing ni Jake ay pumunta na rin sa pinangyarihan ng aksidente matapos umabot sa mga ito ang balita. I took the opportunity to escape. Bumalik ako sa tahanan ng mga Moralde upang muling magbihis at itago ang konting dugo na dumikit sa aking damit.Hanggang ngayon ay kini
"Sir, kapag ito ba binasag ko magagalit ka?" pabiro kong tanong kay Fergus habang hinihimas ang mamahaling vase na nakapatong sa maliit na mesa.Tapos na ako sa pinapagawa nito. Bukod sa sanay na, tanda ko rin kung paano gamayin ni ate ang mga disenyo niya at kung ano ang mga gusto nitong gawin para mas lalo pang gumanda.Wala na akong ibang magawa ngayon bukod sa punahin ang mga nakikita. Umupo ako sa sofa at umakmang itutulak ang vase, ang mapanuyang tingin ay nakadirekta kay Fergus.Ibinaba nito ang telepono, saka walang gana akong binalingan. Sinuklay nito ang ngayo'y medyo mahaba nang buhok gamit ang mga daliri at marahas na bumuntong hininga."Try it," panghahamon niya.I tried pushing the vase. "Sigurado ka sir?"Humalukipkip ito, nagdidilim na ang mata. "Just make sure you're good at running Alga. Come on, try it."Bahagya akong tumawa, kapagkuwa'y lum