Share
Chapter 41
Ang maganda kong mood ay nawala na dahil sa nangyari kanina. Wala na akong ibang maramdaman kundi ang panlalamig at kaba sa dibdib.
Kahit na maganda at malamyos ang tugtugin ay hindi na nito kaya pang pawiin ang namamahay na takot sa aking loob.
Nang may dumaan na server ay agad itong tinawag ni Leon. Kumuha siya ng isa pang malaking bote ng alak at inilagay sa harapan namin. Kumuha rin siya ng dalawang baso at ang isa ay inabot niya sa akin.
Tiningnan ko lang si Leon.
"Let's drink. You need it to calm your nerves down," aniya at lalong inilapit sa akin ang inaabot niyang baso.
Inangat ko ang aking kamay at wala sa sariling kinuha ang basong hawak niya. Medyo nanginginig pa ang kamay kong kumuha nun.
Binuksan ni Leon ang bote ng alak saka tahimik na nagsalin sa kanyang baso at sunod niyang ding nilagyan ang akin.
I take a first sip hanggang sa sunod-sunod na ang ginawa kong pag-inom at sinasabayan si Leon.Ang ending tuloy ay nag-inuma
Related chapters
Breaking The Rules Chapter 42
"Uhmm.. Well." Nagkamot siya ng kilay at bahagyang ngumiwi.I just looked at her. I didn't know that she has this kind of personality, childish and kiddie. Pero sa tingin ko ay magkaedad lang din naman kami.I sighed when she's uncertain to speak. I crossed my arms on my chest and look straight into her eyes."Just so you know, I already know the reason behind my father's curse. It's because of Samantha rejecting Jacob right?"Tumango siya na parang bata."Ang gusto ko lang malaman ay kung bakit personal ka pang pumunta doon sa bayan namin upang sabihin sa akin? Pwede ka namang magpadala ng iyong mga tauhan," wika ko."Napag-utusan lang ako," sagot niya.Lumapit siya sa mga hilera ng reclining seats at umupo doon."Why don't you take a sit first?" aniya sabay umang sa upuan na nasa tabi niya.Lumapit ako doon at umupo. "Anong ibig mong sabihin na may nag-utos sa iyo? Sino?" tanong kong nagtataka.Larian look
Breaking The Rules Chapter 43
Pagkatapos mamatay ang screen ay biglang nagsigawan ang lahat sa kasiyahan upang ipagdiwang ang magandang balita na ibinahagi ng Alpha.Biglang nag-iba ang tono ng musika. Napalitan ito ng masaya at masiglang tugtugin upang sabayan ang nalaman nilang magandang balita.Nagtatawanan na tumayo ang lahat at sinasabayan ang daniw ng musika.Aalis na sana ako sa kumpol ng mga tao nang hinila ako ni Larian at kinaladkad papunta sa gitna."Let's dance!" wika niya at nagsimulang sumayaw sayaw. Hindi naman pang club yung sayaw, para lang talaga siyang sayaw ng mga nagkakatuwaan na mga tao, yung sayaw sa sinaunang panahon kumbaga. Kaya wala na akong nagawa kundi ang sumayaw na rin at makisabay sa kanilang katuwaan."Hey!. Hey!. Hey!.." sigaw ng lahat habang itinataas ang kanilang mga kamay sa ere.Si Larian ay ganadong-ganado sa ginagawa kaya nadala na rin ako at nawala na ang hiya sa aking katawan.Bawat mga mata na makakatagpo ng aking mga mat
Breaking The Rules Chapter 44
Liam's POV.."Sigurado ka ba sa ginagawa mong ito?" tanong ko kay Dean pagkapasok ko sa opisina niya.Dean put on the soundproof wall of this room.Humarap siya sa akin. May hawak siyang baso ng alak at mahina iyong iniikot-ikot."Yes. And I've told you many times about it."I sighed and leaned on the wall, facing him."You are playing her Dean. Paano kung malaman niya ang totoo? Imbes na mapaamo mo siya, magagalit at lalayuan ka niya pag nalaman niyang pinagmumukha mo siyang tanga," wika ko.I'm trying to knock some sense to him. Kahit saang banda kasi tingnan ay maling mali siya. Kaibigan ko siya kaya kahit hindi tama ang ginagawa niya ay kinukunsinti ko siya. Pero pag sumemplang siya ay bahala na siya. Ilang ulit ko na siyang sinabihan pero wala siyang pinapakinggan."Hindi niya malalaman. Unless you tell her," aniya at tumaas ang isang kilay.Umikot ang mga mata ko at hindi pinatulan ang patutsada niya sa akin.
Breaking The Rules Chapter 45
"Where are you going?" aniya sa matigas na boses."I.." I can't find the right words to say. Para bang naputol na ang dila ko at hindi na nakapagsalita pa. Dagdag pa doon ay nabibingi ako sa malakas na kabog ng aking dibdib.I felt that he is getting closer to me, so close that I almost loose my senses. This feeling.. Bakit ba ganito ang nararamdaman ko kapag nasa malapit siya?Humigpit ang hawak niya sa palapulsuhan ko.He leaned closer, enough to whisper on my ears."I let your hand go, but don't try to escape," babala niya.Kinagat ko ang aking labi saka dahan-dahan na tumango. Naramdaman ko na lang na lumuluwag na ang hawak niya sa palapulsuhan ko.He stepped back and I sighed in relief when I heard his footsteps backing away."What now? How can I talk to you if you are facing that damn door?" inis niyang turan.Naiinis na siya, kaya kahit na ayaw ko man ay humarap na ako sa kanya.He is now sitting on his cha
Breaking The Rules Chapter 46
"Lauren!" sigaw iyon ni Leon. Galing siya sa kabilang banda ng kakahuyan. Wala na siyang suot na pang-itaas na damit at pawisan ang buo niyang katawan."Leon!"Nang makalapit siya sa amin ay mabilis niyang inihirang ang kanyang sarili sa mga lobong bagong dating lalo na sa isa na inaamoy ako."Are you okay? Hindi ka ba nila sinaktan?" tanong ni Leon na nasa harap ko at matalim na nakatingin sa lobong kaharap niya.Umiling ako. "I-I'm fine," sagot ko. "Sino ba sila?" tanong ko."They're intruders. Mga taga Ursul," sagot ni Leon.Sabi na nga. Tama ang hinala ko na hindi sila taga rito.Mula sa di kalayuan, sa gitna ng masukal na kakahuyan ay nakarinig ako ng mga mabibilis at mabibigat na pagtakbo papalapit sa direksiyon namin.Don't tell me na meron pa silang mga bagong kasamahan na paparating.Unang lumabas mula sa madilim na kakahuyan ang isang malaki at kulay kayumangging lobo. Nang magtama ang aming mga mata ay agad ko
Breaking The Rules Chapter 47
Wala nang nagawa pa si Leon nang hinila ko siya papasok sa loob ng bahay.Pasalampak siyang umupo sa sofa saka pumikit. He looks stressed and tired. Habang hinahanap ko ang lalagyanan ng mga gamot ay nagsalita si Leon."Bakit di ka muna kaya magpalit ng damit," aniya.Liningon ko siya at nakataas ang isa niyang kilay sa akin. Sabagay, mas mabuti na ang magpalit muna ako ng damit para mas kumportable akong gumalaw-galaw."Sige. Magbibihis muna ako saglit," wika ko.Papasok na sana ako sa kwarto pero nilingon ko ulit si Leon. I eyed him. "Don't you dare try to escape."Leon rolled his eyes and picked up the remote of the TV. "Yes madam."Mabilis lang ang ginawa kong pagligo dahil baka pag magtagal pa ako ay mainip si Leon at maisipang tumakbo. Iba pa naman ang takbo ng isip ng isang iyon.Isang simpleng short at malaking t-shirt lang ang suot ko. Nakayapak lang din ako dahil hindi ko na maalala kung saan ko inilagay ang tsinelas
Breaking The Rules Chapter 48
Pagkaalis ni Leon ay nanghihina akong napaupo sa sofa. The banquet is fun but it didn't end well with us.Dahil sa mga nalaman ko kay Leon ay talagang natatakot na akong umamin kay Jacob pero mas natatakot ako kapag pinatagal ko pa ang paglilihim sa kanya. Kaya kahit na walang kasiguraduhan kong ano ang magiging kalalabasan ng pag-amin ko sa kanya bukas ay mgtatapat na talaga ako, hindi na ulit ako aatras.Sana, pagkatapos ng aming pag-uusap ay mananatili pa rin ang aming pagkakaibigan.Hindi ko na nagawa pang hintayin si Jacob dahil paniguradong matatagalan pa siya sa palasyo. Kanina pa ako inaantok kaya nagpasya na akong matulog.I lay on the bed and closed my eyes. Sana magiging maganda ang mga pangyayari bukas.****Napabaringkwas ako ng bangon nang makarinig ako ng mga malalakas na lagabog mula sa labas. Bumangon ako at tiningnan ang oras. Alas otso na ng umaga.Naulit pa ang mga kalabog kaya nagpasya na akong
Breaking The Rules Chapter 49
"She is your what?!" malakas na sigaw ni Jacob."She is my sister!" I shouted back while crying.I already expected this but it's still painful and hard to accept. Ang hirap tingnan ang pagkamuhi sa kanyang mata habang nag-aapoy siyang nakatingin sa akin.Lalo niya akong idiniin sa puno na sanhi ng mahina nitong pagkayanig at nagsihulugan ang mga tuyong dahon nito sa lupa.Ang kabayo ay napapatalon na sa gulat dahil sa aming mga sigawan.Pati si Sebastian na nakaantabay sa isang tabi ay nagulat din sa aking sinabi.Jacob glared at me dangerously. "Then you came here for what? To ridicule me? To laugh and make fun of me because of my sufferings?! You came to see the useless man that your sister dumped in the garbage can?! Huh?! Is that it?!""No! Hindi ganun ang intensiyon ko! Please Jacob! Maniwala ka!"Pero kahit na anong pagmamakaawa ang gawin ko kay Jacob ay parang wala na siyang naririnig, hindi na niya ako naririnig.
Latest chapter
