Unconditional
12
Share:
Report
Sabi nila, ang buhay daw ay isang walang katapusang pakikibaka. Minsan, ang mga labang kailangan mong pagtagumpayan ay yaong mga hindi mo inaasahan. Handa ka ba sa anumang hamon ng buhay? Gaano kahanda ang puso mo sa mga bagay na ni sa hinagap ay hindi mo akalaing haharapin mo? Paano kung kinakailangan mong mahiwalay sa pinakamahalagang bahagi ng pagkatao mo? muli ka bang babangon para magpatuloy, o hahayaan ang sariling malugmok sa sitwasyong kinalagyan mo? Sa kabilang dako, gaano kalaking sakrepisyo ang handa mong ibigay para sa isang buhay na nakasalalay sayo? Handa mo bang talikdan ang lahat para sa isang responsibilidad na biglang naatang sa mga balikat mo? Ano ang mga hamon na kaya mong suungin, mga pagbabagong kaya mong harapin para sa isang bagay na hindi mo naman lubos na ma-a-angkin? Ang pag-ibig ba ay laging may depinisyon? Lagi ba itong may basihan at kaagapay na kondisyon? Pano kung ang pagmamahal ay ipinagkait ng panahon, mabibigyan pa ba ng isang pagkakataon? Ito ang mga tanong na minsan ko nang naitanong sa sarili ko, at hanggang ngayo'y gumugulo sa isipan ko. Simple lang naman sana ang mithihin ko, subalit bakit ipinagkait ito sa akin? Naalala ko pa kung paano nagsimula ang lahat...
View MoreLatest chapter
Unconditional chapter 7: New life
Ang matitinis na halakhak ni Evana at ang paminsan-minsang paghaplos niya sa aking pisngi ang nagpagising sa akin kinaumagahan. Katulad ng inaasahan ko, nasa isang hindi pamilyar na lugar nanaman ako, ngunit hindi naman ospital kundi isang bagong lugar nanaman kung saan kami maninirahan ng anak ko."MMam mah?" patuloy na tila pangungulit ni Evana sa akin. Napangiti naman ako at bumangon sa pagkakahiga. Niyakap ko si Evana at nagawa kong mag-usal ng maikling panalangin ng pasasalamat. Hindi ako madasaling tao aaminin ko, pero naniniwala naman ako sa Kanya, at sa dami ng mga pagsubok na pinagdaanan ko'y tila kusang itinuturo ng puso ko ang dapat kong gawin.Karga parin si Evana, tinunton ko ang daang palabas ng silid na tinulugan namin. Medyo may kalakihan din kasi ang bahay na ito. Namangha pa ako dahil sa napaka ayos at napakalinis nito, tila alagang-alaga ng may ari. Hinanap ko si Janica at natagpuan siya sa kusina, nagluluto ng agahan."good morning!" nakangiting ba
Unconditional chapter 6: pain
"let's go iha." nakangiting anyaya sa akin ng babaeng itinuring ko na ring ina. She's mommy Clare, Clarita Arevalo ang buong pangalan niya but she told me na Mommy Clare na lamang ang itawag ko sakanya. Yun daw kasi ang tawag sakanya ng kanyang mga anak, since anak na rin ang turing niya sa akin, I can call her the same way.Ngumiti ako at umabrisyete sa kanya. Sa likod namin ay si Kuya Nathaniel na tulak tulak ang cart na naglalaman ng mga bagahe namin. We're on the airport now going back to the Philippines. Hindi ko tuloy alam kung anong pakiramdam ang mangingibabaw sa akin, excitement? takot? tuwa? o lahat?Nang makaupo na ako sa designated seat para sa akin, sinubukan kong i relax ang kaisipan ko. One year a go, isa akong ulilang walang mapuntahan. Isang teen ager na pinagsisikapang buhayin ang sarili pagkat walang matatawag na akin. Ang pamilyang kinagisnan ko ay ang bahay ampunan kung saan ako lumaki. Hindi ako pinalad na mapiling ampuninn ninuman, at ni hindi ko ala
Unconditional Chapter 5: success
Nagising ako mula sa pagkakahimbing sa isang lugar na kailanman ay hindi ko nanaising manatili. Puting kisame, puting kurtina, nang bahagya akong gumalaw ay may naramdaman akong tila nakatusok sa aking mga kamay. Confirmed, nasa hospital nga ako. Tinangka kong bumangon ngunit nakaramdam ako ng bigat ng katawan at bahagyang pagkahilo."Gising ka na pala." Dahan-dahan kong nilingon kung saan nagmula ang medyo pamilyar na tinig na aking narinig. She is seating on a nearby chair, binantayan niya siguro ako."M Miss Janica." bulalas kong nakatingin parin sa kanya."Good to know you still remember me." ganting ngiti niya sa akin."Anong nangyari?" naguguluhang tanong ko."nawalan ka ng malay, mabuti na nga lang at saktong dumaan kami doon ng kapatid ko malapit sa lugar kung saan ka nahimatay.""so kayo yung narinig kong sumigaw ng pangalan ko?""Oo ako, nakita kasi kitang tila pasuray-suray ang lakad, at nakita ko rin kung pano kang dahan-dahang bumagsak
Unconditional chapter 4: New friend
Gustuhin ko mang tumalikod na lamang at magpatuloy sa naunang balak na pag-uwi, Tila kusang humakbang ang mga paa ko at sinundan ang ingay. Kitang kita ko sa labas ng isang abandunadong building kung pano nilang kinakaladkad ang isang babaeng natututukan ng patalim ng isa sa dalawang lalaking may hawak sakanya. Kinilabutan ako ng makita kong may bahid na ng dugo ang kanyang damit sa gawing balikat. Hindi ko namalayang nakalapit na ako sa kanila ng walang ingay.Saglit akong nag-isip ng mabuti, hindi pwedeng basta basta akong sumugod, mahirap na dahil baka bukod sa patalim ay may iba pang armas ang mga lalaki.Muli akong kumilos ng walang ka ingay-ingay. Hindi mahirap ito sa akin dahil gawain ko to nung bata pa ako kapag sinusubukan nila akong ikulong sa bahay para magtanda, nakakatakas parin ako.Sinigurado kong sapat ang layo ko sa kanila, dahan-dahan kong kinuha sa pouch ang cellphone ko at tumawag sa emergency hotline ng police.Nang magawa ko ito, muli akong bumalik
Unconditional Chapter 3: Challenges
Isang busina ng sasakyan ang bahagyang nakapagpanatag sa pakiramdam ko. Nakita ko ang asul na Porsche ni Cassy na ipinarada malapit sa shed na sinisilungan namin. Kinawayan ko siya upang tawagin ang kanyang pansin at upang malaman kung saan kami naroroon. Mabuti at nahanap niya kami agad dahil hindi naman siya talagang masyadong malayo sa amin."zy. Ayos ka lang ba?"Hinagod niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa, nang Makita ang pamumula ng magkabilang pisngi ko ay kinagat niya ang ibabang labi at pinili na lamang mag buntong hininga."I'm ok Cassy, believe me I'm use to it. Hindi sila makikinig, told ya? But I'm glad nakita ko parin sila, specially momm and Kuya Noah.""Si Richardson nakita at nakausap mo ba?"Parang baril na tumama sa mismong dibdib ko ang tanong ni Cassity kaya simpleng tango na lamang ang naitugon ko.Kumunot ang noo niya at tila napagtanto na kung anong nangyari dahil sa pananahimik ko. Pinili niyang huwag na l
Unconditional Chapter 2: I'll be good for her
"Thanks, Cassy."pagka off ko ng tawag ay sumilong ako sa kalapit na waiting shed. Mabigat parin ang dibdib ko sa lahat ng nangyari, at sa lahat ng napagtanto ko.Masama ako sa paningin ng pamilya ko kaya hindi nila kayang tanggapin ang desisyon ko. Mahal lang talaga akong sobra nina Momm at Kuya Noah kaya hindi nila ako matiis. But they are probably blaming me now for what happened to dadd.Masama ako sa paningin ni Chad, malandi at isang dungis sa pangalang iningatan niya at ng pamilya niya. Bakit hindi? I am a bad person to everyone even before.*******************"Damn you bitch!""oops?" I smirked dahil bago pa niya ako masampal ay nagawa ko nang makailag at makapunta sa kabilang gilid niya.Wonder who just went here and tried to slap me in the school canteen? its my fake friend Alina."problem?" sarkastiko pang tanong ko."mang-aagaw ka! malandi!""oy oy oy? A
Unconditional chapter 1: She's mmine
*pak!*Halos mapabaling ang pisngi ko sa tindi ng lakas ng sampal na natanggap ko mula sa aking ama.Mababanaag mo sa kanyang mukha ang pinagsama-samang galit, disappointment, at kahihiyan."What now Zyrene Karishma! Ano nanamang ginawa mo hah? Buong akala ko kapag inilayo kita sa pesteng mga kabarkada mo ditto sa Manila ay magtitino ka na! Yun pala mas lalala ka pa! Anong sinasabi mong anak mo ang batang to hah? Ano!" pasigaw na wika niya sabay sampal nanaman sa kabilang pisngi ko.Hindi na ako nag-abalang umilag pa, ganoon din naman, masasaktan din naman ako. Tango lamang ang isinagot ko sa kanya.Lumingon ako sa kabilang dako ng aming bahay, doon ko namataan sa sofa ang aking ina, umiiyak katabi ang katipan kong si Chad, blangko ang ekspresyon ng kanyang mukha, it hurts me a lot to think na baka pati siya ay talikuran ako."you're a disgrace to our family young lady! Paano mo nagawa sa pamilya nat
Unconditional Prologue
Napangiwi ako sa hirap na paghakbang sa medyo masikip na eskinitang pinanggalingan ko. Salamat na lamang at pumayag ang hilot na si Aling Osang na pagtrabahuhan ko na lamang ang pambayad ko. Alam kong naawa rin lamang siya sa akin kaya ganoon subalit ipinagpapasalamat ko na ito. Hindi pa gaanong maayos ang pakiramdam ko at sumasabay pa ang hindi pantay na paghinga ko dahil sa pagkirot na nadarama ko sa aking dibdib. Himalang nakaligtas ako at patuloy paring humihinga, subalit higit na ipinagpapasalamat ko ang pagkarinig sa unang iyak ng batang ngayo'y karga karga ko sa aking mga bisig.Bahagya akong natigilan ng makita ang maamong mukha ng aking munting anghel. Naging mahirap man ang pinagdaanan ko'y hindi ko pinagsisisihan ang pagdating niya sa buhay ko. Bukod sa siya na lamang ang meron ako, ngayon ko lang naramdaman ang muling sumaya, ngayon lang ako nakaramdam ng fulfilment sa buong buhay ko.Sayang nga lang, dahil alam kong hind
Interesting books of the same period
