Pustaka
Cari
Beranda / Romance / Carrying the Beast Child / Kabanata 7

Share

Kabanata 7

Penulis: riayayayah
last update Terakhir Diperbarui: 2025-05-28 14:16:35

Consume

Kinaumagahan, paggising ko, mabigat ang buong katawan ko. Para akong namamanhid sa sakit. Masakit halos lahat ng bahagi ng aking katawan, pero wala nang mas sasakit pa sa nararamdaman ko. Para akong unti-unting pinapatay ng sakit.

Hanggang ngayon, sariwang-sariwa pa rin sa akin ang alaala kung paano niya paulit-ulit binigkas ang pangalan ng kanyang dating nobya… kung paano niya ito paulit-ulit binanggit habang ginagawa namin ang bagay na ‘yon.

Dumapo ang tingin ko sa kaniyang malapad na likod. May mga kalmot sa ibang parte ng kanyang likod — kalmot na nanggaling sa akin. Nakatalikod siya sa akin at mahimbing pa ring natutulog hanggang ngayon. Dala na rin siguro ng sobrang kalasingan kaya dito na siya nakatulog sa kwarto ko.

Kahit hirap akong bumangon, sinubukan kong tumayo. Ramdam ko hanggang ngayon ang hapdi sa pagitan ng aking mga hita dahil sa nangyari sa amin kagabi.

Napasinghap ako sa sarili at napakagat sa ibabang labi. Sinubukan kong lumakad nang normal. Sa huli, nagawa
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • Carrying the Beast Child   Kabanata 8

    BrutalIsang malamig na tubig ang gumising sa akin.Nakahiga ako sa isang matigas at malamig na kama. Mahigpit na nakatali ang aking mga kamay at paa, at may panyong nakabusal sa aking bibig.Napatingin ako sa paligid — tila isang lumang ospital o abandonadong asylum ang lugar na ito. Malabo ang mga bintana, sirang-sira ang pinto, at ang hangin ay may amoy ng kalawang at alikabok.Biglang muling bumuhos ang malamig na tubig sa akin, at napanginig ako. Halos sumigaw ako sa sakit at pagkabigla, pero nanatiling tahimik dahil sa panyong nakabusal sa aking bibig.Panic crashed into me all at once — sharp, suffocating, overwhelming. I wanted to scream, but the gag muffled every sound. My heart pounded wildly as flashes of my last memories slammed into my mind — the violent crash of my car into a black van, the brutal impact of my head against the steering wheel, the sound of shattering glass.At doon ko naramdaman — ang malamig at matigas na kamay ng isang estranghero na dumampi sa aking bi

  • Carrying the Beast Child   Kabanata 8

    BrutalIsang malamig na tubig ang gumising sa akin.Nakahiga ako sa isang matigas at malamig na kama. Mahigpit na nakatali ang aking mga kamay at paa, at may panyong nakabusal sa aking bibig.Napatingin ako sa paligid — tila isang lumang ospital o abandonadong asylum ang lugar na ito. Malabo ang mga bintana, sirang-sira ang pinto, at ang hangin ay may amoy ng kalawang at alikabok.Biglang muling bumuhos ang malamig na tubig sa akin, at napanginig ako. Halos sumigaw ako sa sakit at pagkabigla, pero nanatiling tahimik dahil sa panyong nakabusal sa aking bibig.Panic crashed into me all at once — sharp, suffocating, overwhelming. I wanted to scream, but the gag muffled every sound. My heart pounded wildly as flashes of my last memories slammed into my mind — the violent crash of my car into a black van, the brutal impact of my head against the steering wheel, the sound of shattering glass.At doon ko naramdaman — ang malamig at matigas na kamay ng isang estranghero na dumampi sa aking bin

  • Carrying the Beast Child   Kabanata 7

    ConsumeKinaumagahan, paggising ko, mabigat ang buong katawan ko. Para akong namamanhid sa sakit. Masakit halos lahat ng bahagi ng aking katawan, pero wala nang mas sasakit pa sa nararamdaman ko. Para akong unti-unting pinapatay ng sakit.Hanggang ngayon, sariwang-sariwa pa rin sa akin ang alaala kung paano niya paulit-ulit binigkas ang pangalan ng kanyang dating nobya… kung paano niya ito paulit-ulit binanggit habang ginagawa namin ang bagay na ‘yon.Dumapo ang tingin ko sa kaniyang malapad na likod. May mga kalmot sa ibang parte ng kanyang likod — kalmot na nanggaling sa akin. Nakatalikod siya sa akin at mahimbing pa ring natutulog hanggang ngayon. Dala na rin siguro ng sobrang kalasingan kaya dito na siya nakatulog sa kwarto ko.Kahit hirap akong bumangon, sinubukan kong tumayo. Ramdam ko hanggang ngayon ang hapdi sa pagitan ng aking mga hita dahil sa nangyari sa amin kagabi.Napasinghap ako sa sarili at napakagat sa ibabang labi. Sinubukan kong lumakad nang normal. Sa huli, nagawa

  • Carrying the Beast Child   Kabanata 6

    MistookWeeks passed. Palagi ko siyang hindi naabutan. Kapag dumadating siya, tulog na ako. Kapag nagigising naman ako, wala na siya—nakapasok na sa trabaho.Katatapos ko lang mag-shower. Tanging ang itim na roba ang suot ko nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko. Nakalimutan ko pa lang isarado iyon. Mabigat ang bawat hakbang ni Lisandro palapit sa akin. Mapungay ang mga mata niya, nakatingin sa akin ngayon.Is he drunk?Lisandro crashed his lips onto mine with brutal force, silencing every breath I had. He pinned me hard against the wall, his kiss savage and demanding. I tasted the bitter burn of smoke and alcohol on his lips, then felt the harsh slide of his tongue invading my mouth without warning, dominating every inch inside. His lips moved slower now, but no less intense—each kiss deliberate, as if marking me.A low cry escaped me when he sucked my bottom lip fiercely. My hands scrambled up, clutching the back of his head, one hand tangling in his hair, the other gripping h

  • Carrying the Beast Child   Kabanata 5

    InvisibleNapasinghap ako sa sarili ko. Mabigat ang bawat hinga ko pagbalik ko rito sa loob ng silid. Parang may tonelang pasan ang dibdib ko. Dumapo ang dalawang palad ko sa mukha ko, tinakpan ko ito, at doon ako tuluyang umiyak. Walang ingay, pero ramdam ko ang pag-alog ng buong katawan ko sa bawat hikbi.Narinig kong bumukas ang pinto. Pero hindi ko inalis ang mga palad ko. Mas lalo ko pa ngang tinakpan ang sarili kong mukha. Alam kong siya ’yon.Si Lisandro.Ramdam ko ang paglapit niya. May humawak sa’king siko—mahigpit, malamig. Para bang wala siyang pakialam kung masaktan ako sa pagkakahawak niya. Unti-unti niyang inalis ang mga palad ko sa mukha ko—walang pag-aalinlangan, walang lambing. Tuluyan akong napilitang harapin siya.At doon, bumungad sakin ang mga mata niya.Malamig. Walang buhay. Parang mga mata ng halimaw na walang puso. Nakatitig lang siya sa akin, hindi ako kinakausap. Wala man lang bakas ng awa, ni kapirasong simpatya. Ang titig niya’y parang kutsilyong dahan-da

  • Carrying the Beast Child   Kabanata 4

    DesperateDahan-dahan kong minulat ang mga mata ko. Tumambad sa akin ang kulay abong kisame.Sa pagkakatanda ko, nabaril ako. Bumaba ang tingin ko sa suot kong damit. Hindi ako nakasuot ng hospital gown, at hindi rin ako nasa ospital.Nang inikot ko ang tingin sa paligid, doon ko na nakumpirma kung nasaan ako. Nasa kwarto ako ni Lisandro. Suot ko ang kanyang damit, na sobra ang laki sa akin dahil siya ay matangkad—pitong talampakan ang taas. Umabot hanggang sa ibabaw ng tuhod ko ang haba ng damit niya.Bumukas ang pinto. Pumasok si Lisandro, kasunod ang isang doktor.“Lisandro, hindi malalim ang tama ng bala sa kaniya kaya walang malubhang internal injury. Kailangan lang natin bantayan ang posibleng impeksyon o pagdurugo. Posible ring tumaas ang lagnat mamayang gabi bilang reaksyon ng katawan, pero normal lang ‘yan,” sabi ng doktor bago bumaling sa akin.“Iiwanan kita ng gamot para sa sakit at antibiotic para maiwasan ang impeksyon. Magbibigay din ako ng prenatal vitamins para sa baby

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status