XVI

OCTOBER 15.

Mara's point of view.

Nagising ako nang maramdaman akong may kung anong mabigat na bagay na nakadagan sa akin. Dahan dahan akong umayos at humarap ng higa. 

Tss. Paa ni Iyah. 

Ang bigat! Yung hita niya nakadagan sa bewang ko.

Napabuntong hininga ako ay dahan dahan inalis ang paa nito. Nang makabangon ay tinitigan ko ang pwesto niya. 

Nasa unan pa rin ang ulo, pero yung katawan papuntang kaliwa na. Pabukaka pang nakahiga. Tapos, nakanganga. 

Di ko napigilang kumawala ang impit na tawa mula sa bibig ko. Ang panget niya matulog hahahaha. Kawawa naman ang mapapangasawa nito. 

Pinalakasan ko ang ceiling fan, pinagpapawisan si Iyah e. 

Napailing na lang ako, ganyan daw talaga siya matulog simula pa nung mga bata sila sabi ni Josh. Kaya pag pasensyahan ko na lang. Well okay na rin yun no? Ang mahalaga may katabi ako minsan pag natutulog. Si Josh kase, di siya pwedeng mag stay lagi dito. Lagi kasi daw siyang binabantayan ni Kit. Kaya si Iyah na lang, salitan kami ni Lia. Minsan sa kwarto ko siya matutulog, minsan kay Lia. 

Inayos ko na ang mga gagamitin ko saka pumasok ng banyo. Paglabas ko ay gising na siya, inaayos yung pinag higaan namin. 

"Dinaganan ba kita?" Tanong niya.

Nag kibit balikat ako dito. 

"Kailan ka ba hindi nang dagan?" Banat ko sa kanya. 

Sinamaan tuloy ako ng tingin. 

Nang matapos niyang ayusin yung pinaghigaan niya, humarap siya sakin. 

"Wait, I'll go get some food" Aniya saka dere-deretsong lumabas. 

Nang makaalis na ito at pinuntahan ko bintana namin ni Lia, sinilip ko siya. Tulog pa. Sabagay, anong oras pa lang naman kase. Ala sais palang. Baka mamayang ala sais din ng gabi yan gigising. Nitong mga nakaraang linggo ay bumubuti na ang lagay niya, hindi kagaya dati na madalas tulala noong dumating ako. 

Bumalik ako sa kama at nagpagulong gulong doon. Maya maya ay napako na naman ang paningin ko sa orasan. 

Napapangiti akong bumangon ulit at sinilip ang petsa, it's October 15. Isang araw na lang. Isang araw na lang ang hihintayin namin. Makakalabas na rin kami dito.

Sinuyod ko ng paningin ang buong kwarto.

Di ko maintindihan pero, parang may kung anong kirot ang sumigid sa puso ko. Para bang babagabagin ako ng lugar na ito sa oras na makalabas ako. Para bang, mayroon akong maiiwan.

Napailing ako, walang maiiwan. Lahat makakalabas. Mamimiss ko 'tong kwartong 'to.

Oh! I remember something.

Dali dali akong lumundag sa kama at winakli ang unan na nakasandal sa headboard.

Baka ito yon. 

Ang tula ni Josh. Ang tinuring niyang kayamanan. Kailangan magkaroon ako ng kopya nito. Para lahat ng memories madadala namin pag labas namin dito. 

Natigil na naman ang pag mumuni ko nang bumalik si Iyah. 

"Pano si Lia?" Tanong ko sa kanya habang binababa niya ang tray na pang dalawahang tao ang pagkain. 

"Dinalhan ko na rin" Aniya.

"Bakit gising na ba?" 

Tumango lang siya.

Sinimulan na naming kumain. Lugaw iyon na may itlog. Lugawlog. 

"Si Josh? Gising na ba?" 

Nagkibit balikat lang siya bilang sagot, busy sa kinakain. 

Maya maya lang ay natigilan kami. Malalakas na sigaw ang umalingawngaw sa labas. Nanlaki ang mga mata ni Iyah, dali dali siyang lumabas at sinenyasang itago ko sa ilalim ng sofa ang pagkain. 

Mabilisan niyang inilock ang pinto ko. At tumakbo para humingi ng tulong. 

Sinilip ko ang nangyayare sa labas.

Ganoon na lang ang pagkagulantang ko nang magtama ang mga mata namin ng babaeng nasa kabilang kwarto, nakaharap ito sa glass window niya at nakatinging diretso sakin. 

Mapupungay ang mga mata niya at ngumingiti ngiti. Namumula ang noo at putlang putla ang mga labi. Ilang segundo lang ay nagsimula na naman itong magsisisigaw. 

"Anong nangyayare dito?!" Narinig kong boses ni Kit, napansin ko ang mga tauhang papalapit sa kwartong katapat ng sa akin. 

Si Iyah at si Josh ay nandoon din. Nagtama pa ang mga mata naming tatlo, pinanlakihan ako ng mata ni Iyah at si Josh naman ay sinenyasan akong bumalik sa kama. 

"Anong nangyayare dito Iyah?!" Tanong ni Kit kay Iyah. 

Nang lumihis ito paharap ay napatingin ito sa kwarto ko, agad akong gumilid at nagmamadaling bumalik sa kama ko. 

"N-naglalakad ako kanina nang b-bigla siyang nagsisisigaw" Pagpapalusot niya. 

"Maybe, it's a cause of trauma, kaya siya nagkakaganyan" Rinig kong sabi ni Josh. 

Saglit silang tumigil sa pagsasalita at puro boses lang ng babae ang naririnig. Tumatawa ito na parang umiiyak?

"Dalhin niyo sa laboratoryo 'yan" Utos ni Kit sa mga tauhan. Narinig kong binuksan nila ang pinto nito at mas lalo itong nagsisisigaw. Nababaliw na siya. Siguro sa sobrang depression iyon. 

"Mara, anong nangyare?" Napalingon ako kay lia. 

"Anyare sa'yo?" Binalik ko sa kanya ang tanong niya nang makita kong namumutla ito at ang laki ng mga eyebags.

Huminga siya ng malalim.

"Pinilit kong intindihin yung binabasa ko kagabi, nilabanan ko pa yung antok" Aniya.

Inismiran ko siya.

"May nababaliw sa labas, dinala nila sa laboratory" Sagot ko sa tanong niya kanina. 

Tumango tango siya.

"Buti na lang umabot tayo ng ilang buwan at di tayo naging ganon no?" Aniya.

Mapakla akong natawa sa sinabi nito. 

"Di nga ba tayo baliw Lia?" 

"HAHAHAHAHAHHAA!" sabay kaming natawa.

Josh's point of view.

"K-kuya! May nagwawala sa isa sa mga babae!" Rinig kong bungad ni Iyah. 

Napalingon kaming lahat dito, kasalukuyan kaming nasa laboratoryo at pinag aaralan nila ang mga nagtutugmang results mula sa mga samples. 

Kumpleto na lahat. I fa-finalize na lang nila. 

"Saan?" Tanong ni kit sa kanya. 

"D-dun sa pinakadulong kwarto" Ani Iyah. Agad akong napalingon sa gawi niya. Kinunotan ko siya ng noo. Pinakadulong kwarto ang kay Mara. 

Nang magsilabasan na sila ay nilapitan ko si Iyah. 

"Si Mara?" 

Huminahon muna siya bago sumagot. 

"Andun lang siya kuya, t-tara na" 

Hinila niya ko papunta sa kwartong sinasabi niya. Nang makarating kami don ay sa pinto agad ni Mara tumama ang paningin ko. Nakita ko siyang nakasilip kaya sinenyasan ko siyang bumalik sa kama niya. 

"Dalhin niyo sa laboratoryo 'yan" Utos ni kit.

Nang dalhin na nila ang babae sa laboratoryo ay siyang pag alis na rin ni Kit. Si Kit lang ang binabantayan ko, hindi pwedeng lagi niya kong makitang kasama si Mara. 

Nilingon ko si Iyah. 

"Bantayan mo kung anong gagawin nila, pupuntahan ko lang si Mara" 

She just nodded and I hurriedly went to Mara's room. Nang buksan ko ang pinto ay naabutan ko siyang kumakain. 

"You alright?" I asked. 

"Y-yea. San si Iyah? Iniwan niya yung pagkain niya dito" Tinuro niya yung isang lugaw na katabi nang kanya.

"Pinagbantay ko siya doon" Nakita kong nagulat ito.

"B-bakit naman?" 

Natawa ko sa turan niya. 

"Gusto lang kitang kamustahin" Saad ko. 

Agad siyang nagbaba ng tingin, pag angat niya ay namumula na mga pisng niya. Kinikilig siya. 

"Hey, you ready?" Tanong ko.

Tumingin pa muna siya sa mga mata ko bago tumango. 

"Prepare yourself baby, we're gonna get out of here soon" 

Nginitian niya lang ako. We smiled at each other. Napalingon naman kami ng sabay sa biglang pagbukas ng pinto. 

"Kuya! Tinitipon tayo ni Zion" Aniya. 

"Bakit daw?" Nagtatakang tanong ko dito. 

"Pinapatawag na tayo ni dad" 

Agad na umaliwalas ang mukha nito. Napangiti ako. Tiningnan ko ulit si Mara. 

"I'll be right back" Paalam ko sa kanya. Kinawayan niya pa kami ni Iyah pagkalabas namin sa kwarto niya. 

Nang madaanan namin ang kwarto ni Lia at kinatok ko iyon, nang lumingon siya sakin ay sinenyasan ko siya na pinapatawag na kami. 

"Nangangamoy laya na kuya" Tinawan ko lang si Iyah saka kami nagtuloy sa paglalakad. Ilang minuto pa ulit kaming nagpasikot sikot ng daan hanggang sa makarating kami sa malawak na kwarto - kay dad. Naabutan namin itong naka suit. Nandito na ang lahat. Nakahilera na ang mga tauhan at mukhang kami na lang ang hinihintay. 

"My kids" Sarkastiko siyang nakatangin sakin. 

Sarkastiko ko din itong nginitian. Well, though he's our father. Still, he doesn't deserve even a piece of respect. He's a leader of not just kidnappers, also killers. 

Ikinakahiya kong ama ko siya. 

"So, the long wait is over. Our cell treatment's formula has finally completed." Pauna niya. 

"We'll be seeing Algo later, in our old hideout. Discuss about the formula, and we'll be staying here for about 24 hours."

Tumingin siya kay Zion. 

"Zion and Mike, take incharge."

Lumingon siya samin ni Iyah. "You too, Joshua and Janiyah" 

Nang mag angat ako nang tingin ay matatalim na titig ni Kit ang sumalubong sakin. 

"Look at your assistant, perhaps he's doubting us" Saad ko kay dad. 

Napatingin sa gawi ko ang lahat, maging si Kit.

"Kaya't dapat mong patunayan na mapagkakatiwalaan ka Josh" Aniya. 

Mapakla akong tumawa. Pagdating sa mga ganito, di mo dapat ako pinag kakatiwalaan dad. 

"Prepare yourselves, we'll be leaving at 3 in the morning" Saad niya. 

Nagtanguan ang mga tauhan niya at nagsimula nang mag sikilos. Aalis na sana kami ni Iyah nang bigla akong tawagin ni dad. Dinala niya ako sa tapat ng underground, kung san dinala ni kit si Mara noon. 

Nang makapasok kami at ni lock niya ang pinto. 

Tinitigan niya ko. 

"Wag mong sayangin ang tiwala ko sayo Josh, kung ayaw mong ma bistado tayo"

"Kayo lang dad, kung sakali" 

Naghalukipkip siya. Tinignan niya ang kabuuan ko. 

"So you're planning something huh?" 

Nag angat ako ng tingin dito at matapang na sinalubong ang mga titig niya. 

"Tinanggalan mo kami ng karapatang maging malaya, paano kami makakapagplano laban sayo?" 

Bigla siyang ngumiti. 

"Good. Don't worry, I'll let you enjoy your lives after this project. Ipangako mong hindi ka gagawa ng gusot" 

Aniya saka tuluyang lumabas ng silid. Napalunok ako. Di ako pwedeng mangako sayo. Sorry dad. Wala akong pakealam sa kung anong plano mo. Pero hindi ko pwedeng isugal ang buhay ng taong mahal ko. 

Gabi na ko nagsimulang kumilos. I did my duties. Distribute foods to their slaves. 

Naligo na rin ako at handa nang matulog, uubusin ko lang 'tong pampalakas loob ko. 

"Who's that?" Tanong ko nang marinig ang sunod sunod na katok mula sa pinto. 

Kusa itong bumukas at pumasok si Iyah. 

"They're preparing" Aniya. 

Napangiti ako nang marinig ang magandang balitang 'yon, at saka tinungga ang natitirang laman ng rum.

"Is she sleeping?" Tanong ko. 

Tumango lang siya. 

"Good, we'll execute the plan tomorrow, 3am. While the dawn's decaying. Take an early nap and prepare" Utos ko dito. 

Maaga ko silang pinagpahinga, we're gonna have a long day tomorrow. They need a rest. Sa kama ko na humiga si Iyah, para sabay na kaming magising at maagang makakilos. 

Nang matapos akong uminom ay hinanda ko na lahat ng gagamitin namin bukas. Humiga na'ko sa sofa at tumitig sa kisame. It's been 11 months. Labingisang buwan na kong nananatili sa magulong lugar na 'to. Hindi naman siguro masamang lumaya ng maaga? 

Maya maya lang ay inaantok nako, sinilip ko si Iyah. Natutulog na siya. Kumuha lang ako ng isang kumot at unan na siyang gagamitin ko. Saka ni lock ang pinto. Hinayaang tangayin ako ng antok. 

3:00 am.

Mara's point of view. 

Naalimpungatan ako nang maramdaman kong may umuuyog sakin. Ang lamig. Dahan dahan akong nagdilat ng mga mata. Bumungad sakin si Josh, naka black hoodie ito at pants. 

"It's 3 am" Aniya. 

Sinilip ko ang orasan at 3:04 na. 

Mukha pa kong tangang dahan dahan bumangon. Shems. Di ako sanay na magising ng gantong oras. Pano ba naman kase, madalas ganitong oras palang kami natutulog ni Josh.

"Good morning, Maralicious!" Biglang nanlaki ang mga mata ko sa sigaw ni Iyah. 

"Shh!" Sabay naming turan ni Josh. 

Ang ingay niya letche. 

"Opps, sorry" Pabulong niyang sabi at tinakpan ang bibig niya. Sana nagtungo na sa sofa para doon umupo.

"Ang lakas ng ulan sa labas, naririnig ko nung mag punta ko sa laboratory, walang katao tao. Sooooo creeepyyy" Aniya. 

"Ginising mo na ba si li-"

"Tapos na nga kong maligo papi e!" Sabay kaming napalingon sa gawi nito at sinenyasang hinaan lang ang boses. 

Lumingon sakin si Josh. 

"Sisimulan na namin" Aniya. 

Napatango ako. 

"A-ano bang una niyong plano?"

"We'll knock 'em down and get the access key to my dad's room. Di niya kami binigyan ng susi sa kwarto niya. Kasi nga disabled na lahat ng access namin noong sinubukan naming tumakas." Aniya. 

Nanatili kaming nakikinig, ako ay nakatulala lang sa kanya, si Lia naman ay nakadungaw ang ulo sa maliit na bintana. Habang si Iyah, nasa pagkain ang atensyon. Nilalantakan yung tinapay na dala niya. Parehas silang naka hoodie ni Josh. Mukha silang spy. Naka black si Josh at dark blue naman si Iyah. Tas parehas naka pants. 

"Iyah, go check them" Utos nito kay Iyah. 

Agad agad lumabas ng kwarto si Iyah at nang bumalik ay nagpapanic na ito. 

"They're leaving" Aniya. 

"Come on" Ani Josh at lumingon sakin. 

"Stay here, okay?" Tinanguan ko lang ito saka sila tuluyang umalis. 

Josh's point of view

"We're leaving Josh" Paalam ni dad sa aming apat. At saka niya binuksan ang pinto ng underground at pumasok roon. 

Sumunod ang siyam na tauhan niya. Nang tuluyan na itong sumara, at tumahimik na ang buong lugar. 

Apat na lang kaming natitira dito. Si Zion, Mike, ako at Iyah. 

Kaming apat ang naatasang magbantay sa buong lugar sa loob ng isang araw. At sila Zion lang ang pwedeng makapasok sa kwarto ni dad. 

Nang makaalis na sila Zion ay humarap ako kay Iyah. 

"Get the blueprint and Uncle Don's number Iyah. We're moving."

●

●