OS:1 Depths
Ocean really facinates me, no matter how scary and mysterious it is. The depths somehow manages to pull me closer and closer, making me sink deeper and deeper.
But there's still some thoughts making me wonder, how far and how deep the ocean is. What's beyond the never ending horizon?
***
A disclaimer...
For I am just a human, I highly recommend for all the readers of this story to be disciplined and respectful for me as the author.
I, with no hesitation and doubt, will mute all those who will be disrespectful to me. Know all the differences in every stories, it doesn't mean that a character from this story has same traits from a story you've read so far means that my works are published to be compared and bashed.
I will write as much and as long as I want, with no doubts of my skills and to hone it with in.
I write fiction, with characters personality inspired from the people that surrounds me and events that occured in my life.
This is fiction, with a bit of reality. Don't be driven too close for I don't want you to be drown in a fake world.
This is fiction, with a bit of reality. Too petty for online wars and online hates.
I only accept critiques but never a plain excuse for rudeness.
Depths: 0 Maaga pa lang ay nagsisimula na ang mga preparasyon para sa gaganaping pista. Ang ilan pa'y nagdadasal at nag-aalay ng ilang itlog sa Banal na Santo Niño upang hindi bumuhos ng ulan sa buong tatlong araw na pista. Habang ang mga kalalakihan ay nasa liblib na gubat katabi ng barrio para mangaso at mangahoy. Kadalasan ay baboy ramo ang inuuwi nila, tatlo hanggang apat na baboy saka kakatayin at ipaghahati-hati sa lahat.
Depths:1 Natapos ang pagpapakilala sa mga panauhin, ang ilan rito ay mga modelo ng ilang kilalang brand ng sapatos, make up, mga bag at pabango. May ilan din na konsehal ng kabilang bayan, at ang Kapitan ng barko na si Kapitan Keil. Pinakatay na ni Kapitan ang mga baboy sa isang ma
Depths: 2 Natapos ang tatlong araw na pista, kalaunan na yon ay bumalik na sa kanya-kanyang bayan at mga trabaho ang mga panauhin. Kahit papaano naman ay mapayapa ang naging takbo ng buong pista. Walang biglang ulan at mga kagulahang naganap. Isa na yata ito sa inakamaayos na pista ng mga nakaraang limang taon.
Depths: 3 Mabilis dumaan ang oras, at napadalas naman ang bisita ni Alen. Napag-isipan ko na ding pumasok sa isang karenderya sa palengke tuwing umaga at maging tindera naman ng tindahan ni Aling Neth tuwing hapon hanggang alas otso ng gabi. Malapit na kase ang pasukan at gusto kon
Depths: 4 Hindi naging madali ang mga nakaraang araw sa pagpunta namin dito sa Manila. Lalo na noong paalis kami sa barrio. Kahit gaano katatag at desisido ka, mararamdaman mo ang kirot na makitang malungkot ang mga maiiwan mo. "Mag-iingat kayo doon ah" nanginginig ang boses ni Nan
Depths: 5 "Sorry sir, pero hindi po yata tama ang nilagay n'yo" nakakunot noo kong sabi dito na nagpatawa lang sa kanya. "You sure di mo na ako matandaan?" nakangising sabi n'ya.
Naging mabilis din ang araw at ngayon ay pasukan na. Napag-usapan na din namin ng manager ko sa cafe ang magiging bagong schedule ko tutal ay magkakaroon na ako ng pasok sa umaga. Hindi din naman naging mahirap ang pagpasok ko dahil public lang ito at walang uniporme kaya wala ding extra gastos. "Tara na?" pag-aaya na sa akin ni Alen, s'ya din ang magiging kasabay 'ko sa pagpasok. Wala namang problema sa akin ito dahil na din sa s'ya lang ang maari 'kong pagkatiwalaan.
Depths: 7 Pagkagising 'ko, isang nakadukdok na Alen ang nasa gilid 'ko. I fear of getting judged, being helpless and wasn't able to protect myself. Pinakiramdamin 'ko ang bawat paghinga ni Alen at paggalaw, nagdadalawang isip ako kung gagalaw ba o babalik na lang sa aking pagtulog.