Mag-log inCharm."Where the hell is he?"Wala siya sa dalampasigan. Wala sa harden, sa pool, sa indoor greenery at wala sa function room. Kinabahan ako. Tumakas siya? Paano? Lumipad siya? Huh, ang baliw na nang mga iniisip ko!"Manang Belen, have you seen Bryce?"Manang Belen stops what she was doing without looking to see where I was standing.She's busy preparing dinner tonight, and the kitchen is in chaos. She can cook, but not like a professional chef. Her ingredients are very unorganized, making the kitchen look like it's in the middle of a war.Ngumiti si Manang nang makatingin sa akin. Hindi makapaniwala na tinawag ko siyang 'Manang.'"Ano ulit?" Pa-beautiful eyes niya.I sighed in desperation and wiped my sweat."Bryce? Where is Bryce, Manang?" I smile in desperation. I feel like my heart is going to explode soon.Iba-iba na ang pumasok sa isip ko. Baka nag-swimming siya at nalunod? Wala akong security guard sa Isla dahil pinaalis ko silang lahat. Kami lang ni Manang rito at Bryce. At
Charm."Gusto niyang tumakas?" Tumaas ang isang kilay ko. Inaasahan ko na ito, pero ang hindi ko inasahan ay ang paghingi niya kay Manang Belen ng tulong."Ang sinabi mo sa akin ay bisita mo siya, at nandito siya dahil may problema siya sa ex niya. Ano ba ang totoo, Charm? Alam ba ito ng ama mo?"My brows furrowed as I turned halfway, sidestepping Manang Belen's wary stare.Walang alam si Manang, ito ang totoo. Wala rin alam si Papa sa pinaggagawa ko.“Did you kidnap him? For what? Why did you do that?” Humarap ulit si Manang sa akin. Mukhang hindi niya ako titigilan."I did not, Belen," matapang na sagot ko. "Kung ano man ang sinabi niya sa 'yo ay walang katotohanan ang mga 'yon! Kung gusto niyang umalis sa islang ito ay libre naman siyang umalis. Hindi ko siya pinipigilan!""So, ano ba ang nangyayari sa inyo? Ba't hindi kayo magkasundo?""Ano ba ang sinabi niya?" I counter, crossing both of my arms together."Wala siyang sinabi, anak. Ang gusto lang niya ay umalis na rito. Mukhang
Charm.I’m dismayed, and my mind is empty.Hindi dapat ganun iyon. Wala akong masamang plano sa babae niya. Hindi ko sila inutusan na patayin siya at saktan. Walang ganun!Napatingin ako sa kamay at hindi maalis sa isip ko ang nangyari kanina. Why the hell did I not even squabble back? Instead of hating him because of what he did, my mind is now playing that hard part of his. I felt it. It was solid as a rock. I did not hate it, but ended up liking the sensation it has.My problema na yata sa utak ko. Ito na ang napapala ko dahil sa kabaliwan ko sa kanya. Nakakainis na!Kung akala niya ay masasaktan ako sa mga sinabi niya, ay hindi! Makapal ang mukha ko. Tinuruan ako ng mga magulang ko kung paano makihalo sa mga taong halang ang kaluluwa sa negosyo. I can manage myself and I could perform well with plasticity. I'm good at that.Hindi niya ako magugustuhan? Talaga lang ah. Tingnan natin kung hanggang saan ang kaya niya. Tingin niya ay pakakawalan ko siya? Hindi! Plano ko na sanang
The Billionaire's BargainThis is the continuation of Bryce and Charm's love story. If you want to read the start, scroll down to the chapter list, numbers: 112TBB up to 116. It’s just her. Thank you!***Charm's POV.Tama ba na pinatangal ko ang tali sa likod at takip sa mata niya? Parang mali eh. Dapat tinagalan ko pa. Masyado yata akong excited na makita ang kabuuan niya. Ang baliw mo, Charmie!Magaling si Bryce sa larangan ng martial arts. Tiyak mapapasuko niya ako sa ano mang gusto niyang mangyari. Pero hindi ako susuko. Wala siyang kawala sa islang ito. Walang yate na nakatambay dahil pinaalis ko na silang lahat. Wala ring gwardiya rito, dahil pinaalis ko rin kasama ang iilang mga tauhan ni Papa rito. At ang tanging natira nalang rito sa Isla ay ako, si Manang at si Bryce.There are no guards around the Island anymore. No weapon to use to kill and no escape for both of us. I have no plan of killing him. No! Wala ito sa plano. Ang gusto ko lang naman ay hindi matuloy ang kasa
Note:Ito na po ang panghuling chapter sa kwento nina Morris at Brielle. May mga eksena pa po sila, pero ipagpatuloy ko na po ito sa kwento ni Bryce Mondragon. Short book lang po ang book 2 nilang dalawa, at light lang po ang dala. Ayaw ko na po na mas pahabain pa ang kwento at epa-ikot ikot.Maraming salamat sa inyong walang sawang supporta.---Morris.I couldn’t stop myself from smiling as I kept glancing at my son, Mauro, and at my wife, Brielle. We are in Mazaro, having a little break from the chaos.I’m thankful with the people who help me make all these things possible. Linus, Reeve, Bryce, Diego, Diezel, Blue, Renzo, and many others. Not to mention, Enzo in the line and Drew Mondragon. Maliban sa kanila ay kasama na rin ang nag-iisang kapatid ko na si Glenn.Glenn plays confidentially in the background, ensuring that everything is provided for Mauro and Brielle. I couldn’t thank him enough for also taking care of the people that are special to Brielle, especially Nanay Cynthi
Brielle.I have my demands and I want my father's safety. Ito rin ang gusto ni Antonella. Gusto rin niyang makasiguro sa seguridad ng kanyang ina.“Reeve and Linus are working at it now. They’re on standby."Pumikit akong saglit at maririnig lang sa paligid ang boses ni Mauro at Antonella na naglalaro. Hindi larong bata ito, dahil kanina pa sigaw ng sigaw si Antonella sa inis sa kanya.“Antonella…"“I know, I’m sorry. See that? Don’t make me angry, Mauro!” Padyak ng paa niya.“Why the hell is she acting like a child? She’s not even cute."I heard Bleu mumbled. Malapit lang siya sa akin, at dikit ang tingin niya kay Antonella kanina pa. Siya ang inutusan ni Morris na magbantay sa dalawa."Baby," tawag ko kay Mauro. Huminto siya na hawak ang bola at saka humakbang palapit sa akin."Ba't pagdating sa Mama mo ang bilis mo, Mauro? Pero sa akin ang tagal mo!" si Antonella ulit sa bata. Napailing ako at bahagyang natawa si Antonella.“Yes, Ma?”"I'll head inside to check what's your father







