Home / All / Don't Fall for Me / KABANATA 18

Share

KABANATA 18

Author: VixiusVixxen
last update Last Updated: 2022-02-07 23:48:49

I woke up feeling like I'm floating. I can't open my eyes, too dizzy to move and my head is spinning.

"Am I flying?" I conciously asked.

"No, you're not, stupid." I heard someone talked.

Nangunot ang aking noo.

"Hmm? Whoo ware you?"

Walang nagsalita. Is that my imagination? Am I too drunk? Is someone talking to me? Why do I feel like its Zander? Zander is only the one who calls me stupid.

"Zander is that you?" 

"Tsk. You're drunk"

Napadilat ako bigla. "Noo!! I'm not!" biglang sigaw ko.

Naramdaman kong gumewang ako. Where am I? Why am I moving?

"Shiz! Woman you're so loud, bakit ka ba naninigaw sa tenga ko pa talaga." Rinig kong reklamo niya.

Pinilit kong idilat ang aking mata. "Layo-layo ko sa'yo ah!"

"I'm carrying you, idiot"

"Idiot! Idiot your face! Sinong idiot? Sino?!" Sa inis ko ay pinaghahampas ko siya.

Bahala siya kung saan siya tatamaan. 

"Aray! S-stop! Sh-t masakit, Zea!"

Kahit anong reklamo niya ay hindi ko siya pinansin at patuloy na pinaghahampas. Sa gigil ko pa ay kinagat ko ang tenga niya dahilan para bigla niya akong bitawan.

Tila doon ata ako nagising at sapo-sapo ang balakang na pilit tumayo.

Sinamaan ko siya ng tingin. "Bakit mo ako hinulog?!"

F*ck! My hips hurt. Napakawalang hiya ng lalaking 'to. Nakakadalawa ka na.

Ginantihan niya rin ako ng masamang tingin. Walang tuminag sa aming dalawa.

"You shocked me! It's your fault, kinagat mo ko," dahilan niya.

Napanguso ako. "Hmmp! Ang sama kasi ng lumalabas sa bibig mo! Maka-idiot ka tsaka stupid kala mo naman totoo." 

Tinaasan niya ako ng kilay. 

"Totoo naman."

Napasimangot ako sa sagot niya. "Ang kapal talaga ng mukha mo! Ikaw ang stupid! Diyan ka na nga!"

Sa inis ko ay naglakad na ako palayo sa kanya. Muntik pa akong nabuwal kung hindi ko napigilan. 

Doon ko lang naalala na lasing nga pala ako. Pasuray-suray ako naglakad sa malubak na daan.

Dahil probinsiya ito, syempre hindi naman ito kagaya sa urban areas na industrialised. Malubak at maputik pa rin ang daan kaya madalas din akong matisod.

"Where are you going?" 

Narinig ko pa siyang nagtanong pero hindi ko na siya pinansin.

Nasan ba yung kotse? 

Syempre hindi naman pwedeng maglakad lang ako pauwi. Saan nga ba iyon pinark? 

Dala ng lasing at dilim ng palikid ay hindi ko na alam kung saan ba ako napunta.

Nang walang makitang ni anino man lang ng kotse ay nagpatuloy ako sa letseng paglalakad.

Nakarinig ako ng yabag sa aking likod kaya napalingon ako. Ayon nakita ko siyang sumusunod sa akin kaya nabuwiset ako.

"Huwag mo nga kong sundan!" singhal ko.

"Alam mo pa ba kung saan ka pumupunta?" he asked.

Tinarayan ko siya. "Alam ko kung saan ako dumadaan," sagot ko. 

Syempre hindi ko alam. Duh. Ni hindi ko na nga mahanap kung saan pinark iyong kotse. Ang alam ko pinark iyon sa malapit lang sa bahay nila Mang Ispe pero dahil mataas ang pride ko ay hindi ko sasabihin iyon.

"It's a dead end." Muling sabi niya na nagpatigil sa akin.

Doon ko lang napansin na papasok na pala ako sa may gubat at hindi ko man lang napansin dahil nga madilim.

"Alam ko!" Gigil kong sagot sabay daan sa kaliwa.

"It's on the right," tukoy niya sa daan kaya walang imik akong lumiko.

"Kidding. It's on the left."

Tumigil ako sa paglalakad athuminga ng malalim. Baka kapag hindi ako nagtimpi ay hindi lang kagat sa tenga ang abutin niya.

"Lead the way," mahinang sagot ko. I'm fre*king shy and embarrassed. Halata naman hindi ko alam ang daan at nagagawa pa niyang lokohin ako.

"What?" 

I looked at him, only seeing him smirking.

Pinaglalaruan niya ba ko? o bingi lang siya?

"Lead the way, sabi ko." Medyo mas malakas kong sabi.

"What did you say?"

Halos mag-usok na ata ang ilong ko sa inis. Pinanlisikan ko siya ng mata at gigil na naglakad palapit sa kanya. Tumigil lang ako ng isang metro na ang layo kosa kanya.

"Nananadya ka ba?" Parang nawala na ata pagkalasing ko dahil sa pagkabuweset sa kanya.

He still has this playful smile, that makes me want to wiped it.

Ni wala nga siyang pakiaalam kahit halos bugahan ko na siya ng apoy sa inis at nagawa pang magkibit-balikat lang.

"Pwede ba? Tigilan mo ko Zander at sumasakit na ulo. Huwag mo ng dagdagan?" Napahilot pa ako sa aking noo.

"Then you should have said so, uso ibaba ang pride." Nagawa pang mang-asar.

Muli ko na lang siyang inirapan at nilagpasan siya ngunit natigilan din nang mapagtantong hindi ko nga pala alam ang daan kaya muli akong lumingon sa kanya na nakatayo pa rin sa pinagiwanan ko.

"Tatayo ka lang ba diyan?" Mataray kong sabi.

Napailing na lang siya at nauna nang maglakad hanggang sa makasakay na nga kami ng sasakyan.

Pagkasakay pa lang ay muli ko nanaman naramdam ang alak sa sistema ko. Nakadagdag pa na muli akong nahilo dahil sa biyahe.

"B-bakit tayo lang? Si Caleb? Kasama niya yung tatlo baka hindi niya kayanin. Mga lasing pa naman na iyon," nahihilo kong tanong. 

Kaming dalawa lang kasi ang nasa sasakyan at iniwan ang mga kapatid niya.

"Tsk. He can handle them," sagot lang niya.

Napairap na lang ako sa aking isipan at pumikit para medyo mawala ang hilo. Hindi na ako umimik pa at pinilit na lamang matulog.

Pero lumipas na ata ang oras ay mas lalong sumasama ang aking pakiramdam at ayon na nga bigla na akong nakaramdam ng pag-asim ng aking lalamunan.

"$hit! Z-zander, stop the car."

"What?"

Tumingin ako sa kanya. "Vomit. Am going to p-puke."

Nataranta naman siya at dali-daling pinarada ang sasakyan sa gilid. Madali kong binuksan ang pinto ng sasakyan at bigla na lang sumuka sa may gilid.

Ramdam ko ang pagpait ng aking lalamunan at paninikip na pilit nilalabas ang laman ng aking sikmura.

Naramdaman ko pa ang himas ni Zander sa aking likod at pag-alalay sa akin.

Nang maramdamang wala ng lumalabas ay nanghihina akong sumandal kay Zander.

"You fine now?" He asked. I can feel the softness and care in his voice or I'm just imagining things? Maybe I'm just drunk.

Wala sa sariling tumango ako. 

"Can you walk?" He then asked again.

"D@mn! I'm just dizzy, I don't think I can ride the car anymore. Mas lalo lang akong nahihilo," reklamo ko.

"Malapit na tayo sa bahay, tiisin mo na lang," sabi niya sabay subok na hila sa akin pero pumiglas ako ng maramdaman meron nanamang lalabas sa lalamunan ko.

"Aack!" Halos mapangiwi na ako dahil sa lasang nalalasahan ko.

"Gross," rinig ko pang komento niya.

Inirapan ko na lang siya at hindi pinansin ang pagiging maarte niya. Nanghihina akong sumandal sa puno malapit kung saan ako sumuka at pinikit ang mata.

"I wanna go home," pabulong kong reklamo.

"Kung sumakay na tayo sa sasakyan edi sana nakauwi na tayo."

Dumilat ako at masamang tingin ang pinukol sa kanya.

"Wala ka talagang konsensiya sa tao, kita mong hindi ko na nga kaya."

Inirapan niya. "Its your fault anyway, sino ba ang naglasing."

Napasimangot ako. Buwiset na buwiset na talaga ako sa kanya ngayon.

"Sakto malapit tayo sa safe haven," biglang sabi niya.

Nangunot ang aking noo. "Saan 'yon?"

"The tree house remember?"

Bigla namang pumasok sa aking isipan iyong pinuntahan namin sa may mini forest kung saan iyong treehouse na minsan namin pinuntahan.

"So?"

"We can stay there, wait here kukunin ko lang ang phone ko." Hindi na niya ako hinintay na sumagot pa at basta na lamang bumalik sa sasakyan para kunin nga ang cellphone niya.

Nagtataka ko siyang tinignan nang lumapit siya sa akin at in-on ang flashlight ng phone niya.

Nasilaw pa ako noong binuksan niya ito.

"Let's go, we can just walk to get there." 

"What? Sa ganitong oras? Pano kung may ahas diyan o mabangis na hayop? Nope! No way, I'm not going there," tutol ko.

Imbes na magsalita ay kumibit balikat na lang siya at basta na lamang tumalikod sa akin. Nagsimula na siyang maglakad at mukhang balak nga akong iwanan.

Napatingin naman ako sa paligid nang mapansin kung gaano kadilim ang paligid at tanging ilaw lang ni Zander ang nagliliwanag.

Kaya dala ng takot at inis, I have no choice but to follow him. I can't help but to feel scared while walking kaya hindi ko maiwasan ang kumapit sa manggas ng kanyang damit.

Napalingon siya dahil sa ginawa ko pero hindi ko na siya pinansin pa. Ganon din naman siya at nagpatuloy na kami sa paglalakad.

Makailang beses pa nga akong napatid dahil sa hirap na nga rin akong makakita sa dahil. Nang muli pa akong natisod ay biglang huminto si Zander at nagulat pa ako nang bigla siyang lumuhod patalikod sa akin.

Nagtataka ko siyang tinignan. "Bakit?"

"Hop in."

"Eh?" Seryoso ba siya? Gusto ba niyang sumakay ako sa likod niya?

"Sasakay ka ba o hindi?" Naiinip niyang tanong.

Hindi na ako tumutol pa at basta na lang pinulupot ang braso sa kanyang leeg. Naramdaman ko ang bahagyang paninigas niya marahil dahil hindi siya sanay sa ganito.

Kahit naman ako, this is actually my first time. First time piggy back ride.

Ramdam ko ang biglaang pagkabog ng aking dibdib nang hawakan niya ang aking binti. Nilayo ko pa ng bahagya ang dibdib ko para hindi niya maramdaman kung gaano kabilis ang tibok ng aking dibdib.

Mahina akong napasinghap nang bigla na siya tumayo at walang kahirap-hirap na binuhat ako. 

Napahigpit ang kapit ko sa kanyang leeg.

"Baka mabigat ako," nahihiya kong saad.

"Yeah, para nga akong nagbuhat ng dalawang sakong bigas."

Napasinghap ako sa kanyang sinabi. Naiinis na tinampal ko siya sa kanyang balikat. Imbes na masaktan ay nagawa pa akong tawanan.

Hindi ko alam, pero bigla na lang kumawala ang ngiti sa aking labi at malambing na pinatong ang aking baba sa kanyang balikat.

I can feel that eventhough he's cold most of the time, he can still be melt. He can be soft too. 

He may be cold, but I can feel his warm. 

"Hold the flashlight," utos niya na sinunod ko naman.

Habang naglalakad ay hawak ko ang flashlight para itapat sa dinadaanan namin.

Ilang minuto rin ay narating namin ang treehouse. May liwanag iyon dahil, solar ang mga ilaw doon, para kahit gabi ay maliwanag. 

Nang makababa sa kanyang likod ay umakyat na rin kami sa taas.

Hapong-hapo akong bumagsak sa kama at hindi na alintana ang presensiya ni Zander pati na rin ang suot ko.

Gusto ko mang magpalit ngunit hindi na rin ata kaya ng katawan kong bumangon at saka wala rin naman akong pamalit.

Nakapikit na ako nang marinig ko pang may kausap marahil sa telepono so Zander. Baka tinawagan niya mga kapatid niya o sa bahay nila para sabihin dito kami matutulog.

Hindi ko na pinansin pa iyon dahil unti-unti na akong hinila ng antok.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (15)
goodnovel comment avatar
Monet Balmes
Buhay pa kaya ang Author ng story na ito...hahaha ang tagal ng updates....
goodnovel comment avatar
Ruthchloe Tornito
tagal Ng update dito
goodnovel comment avatar
Ruthchloe Tornito
update plss
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Don't Fall for Me   KABANATA 31 (R18+ ;)

    Pagkatapos ng matinding karera, imbes na bumalik agad sa rest house, napansin ni Zea na iba ang tinatahak nilang direksyon."Zander, saan tayo pupunta?" tanong niya habang mahigpit pa ring nakakapit sa lalaki."You’ll see," sagot nito, may bahagyang ngiti sa labi.Doon niya lang napansin na patungo sila sa lumang treehouse—isang lugar na puno ng alaala ng kanilang kabataan. Ngunit ngayong gabi, hindi alaala ang gusto niyang likhain rito.Mabilis siyang bumaba sa kabayo, pero bago pa siya makalayo, bumaba rin si Zander at hinila siya palapit. Wala itong sinabing kahit ano, ngunit sa titig pa lang nito, alam na ni Zea kung ano ang nasa isip nito—kung ano ang gusto nilang pareho.Nararamdaman niya ang init ng titig ni Zander habang unti-unting lumalapit ang kamay nito sa kanyang bewang, hinahatak siya palapit sa matigas nitong katawan. Napasinghap siya nang magtama ang kanilang mga mata—puno iyon ng matinding pagnanasa, isang bagay na parehong delikado at nakakaakit."Kanina ka pa nanun

  • Don't Fall for Me   KABANATA 30

    As we left the kuwadra and headed towards the racing track, I already saw Rubecca frowning while looking at us. Then I thought of something to irritate her, sumandal ako kay Zander and I made sure na kita niya iyon. I smirked when she looked at me angrily. Nang makalapit kami ay mas lalo ko pa siyang inasar."Zan, I'm scared. Please hawakan mo ko ng maigi baka mahulog ako," pag-arte ko sabay hawak sa kamay ni Zander para ipakapit sa bewang ko. Mas lalo pang lumawak ang ngisi ko ng sundin naman ako ni Zander. His hand was almost hugging my whole waist, sa laki ba naman kasi ng braso niya.Nang tumingin akong muli sa babae ay wala na akong makitang kahit anong emosyon sa kanyang mukha. "Let's start," biglang sabi ni Rubecca at tumalikod na sa amin.I kept my smile and act nothing happened but, in the back of my mind, I'm celebrating. I wonSa pag-uumpisa ng race ay agad na dumaloy ang kaba sa aking dibdib. Kahit alam kong kasama ko si Zander ay parang hindi ko ata kaya kapag mabilis na

  • Don't Fall for Me   KABANATA 29

    After the confession that happened that night, nothing seems to have changed in our relationship with Zander. Hindi ko tuloy maiwasan ang magtampo dahil parang nilipad lang ng hangin ang mga sinabi niya na parang naging panaginip nga lang ang lahat. Paano ba naman ay tuwing magkasama kami ay palagi lang siyang pormal, walang nagbago sa pagtrato niya sa akin bukod sa hindi na niya ako inaasar o iniunsulto. Ni wala man lang siyang ginagawang 'the moves' para lang mag-improve ang relationship namin. Idagdag mo pa na mas lalo siyang na-busy sa negosyo nila dahil sa araw ng anihan ngayon kaya halos hindi na rin kami nagkikitang dalawa. I think about many things. I am not used to this kind of treatment. I'm used to always being given attention. Men always approach me just to pay attention, kaya naman sa isiping nababaliwala ako lalo na ng taong gusto ko at unang beses kong binigyan ng atensyon ay hindi ko matanggap. I cannot tolerate this, hindi ako papayag na ganito na lang ang palagi nam

  • Don't Fall for Me   KABANATA 28

    "What are you two doing?" Natigilan kami sa pag-uusap ni Caleb at napabaling kay Zander na nasa may sliding door kung saan palabas ng backyard. Seryoso ang mukha niya, wala ng bago, ngunit pansin ko ang matalim niyang tingin sa amin, lalo na sa akin. Napangiwi ako. Inaano ko ba siya? Umiwas ako ng tingin at hindi nagsalita, bagkus ay pinanlakihan ko ng mata si Caleb para siya ang sumagot. He grinned and looked at Zander. "We we're just talking," sagot ni Caleb. Nahinto na rin sa pagduyan sa akin si Caleb at tumayo sa aking gilid. "Why are you outside?" Hinintay kong sumagot si Caleb. Binaling ko pa ang aking atensyon sa pagduyan sa aking sarili. "I saw her here alone, hindi pa pala kasi siya kumakain kaya aayain ko sana, since we're finished eating." "Zea." I flinched when I heard him saying my name. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako sanay na tinatawag niya ako sa aking pangalan. Parang bilang nga lang noong pagtawag niya sa akin ng pangalan. Nakasimangot na nagangat ako ng

  • Don't Fall for Me   KABANATA 27

    I can't believe na hahantong lang ito sa ganito matapos ng nangyari sa amin. How can he ignore me? How can he act like nothing happened? It's been Five days! Yup! It's been freaking Five days since we had s*x and after that, limang araw na rin niya akong hindi pinapansin. I shouldn't be mad, I shouldn't feel this frustration, but heck! Parang tinapakan ang ego ko, na parang wala lang sa kanya ang nangyari sa amin. It was just part of the deal, but a part of me feel like its not just that. I maybe once called a flirt or a playgirl, but I never let them touch me. I was able to preserve my virginity at this age, then just because of a deal, I lost it to him. Isang bagay lang ang dahilan why I let him have me, I just realized that I like him. Now, just seeing him smiling at other women, makes my heart ache out of jealousy. Ni never nga siyang ngumiti sa akin tapos dahil lang sa babaeng iyan. The woman I'm talking about is Rubecca, a childhood friend of the boys. She is here since Fou

  • Don't Fall for Me   KABANATA 26

    Third Pov Sa pagmulat ni Zea ng kanyang mata ay bumungad sa kanyang ang maaliwalas na paligid. Napatingin siya sa may bintana at nakitang pasikat na ang araw. Tumingin siya sa wall clock at nakitang bandang ala-sais na ng umaga. Napatingin siya sa ilalim ng kumot at nakitang wala siyang suot na kahit ano. Napabangon siya nang may naamoy siyang mabango. She looked at the kitchen and saw Zander busy cooking. Napatingin siya sa suot nito. Wala itong pang-itaas at tanging apron na black lamang ang suot ng lalaki. Kitang-kita tuloy niya ang yummy nitong likod. Napangisi siya. What a sight... Nais niya sanang lumapit sa lalaki kaya lang pag-angat pa lamang niya ay ramdam na niya ang kirot ng nasa pagitan ng kanyang hita. Napadaing siya dahil doon. "Zea?" Napatingin siya kay Zander, na naglalakad na palapit sa kanya. Marahil ay narinig siya noong napadaing siya. "Something's wrong?" "Sh*t! Masakit Zan!" bigla niyang naalala ang nangyari noong tinawag niya itong 'Zan' kaya agad niya iyon

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status