Chapter 2

Stare

"Ange!" Sigaw sa pangalan ko sa labas ng aking kwarto.

"Ano?!" Sigaw ko pabalik, alam kong si ate Shane lang ito, ang nakakatanda kong kapatid.

Binuksan ko ang pintuan at tumambad sakin ang nakabusangot na mukha nito.

"Ano ba, ate, inaantok pa ako!" Pagre-reklamo ko sabay hikab.

"Wala kang pasok diba? Magbantay ka dun sa Clotting Shop ko. Aalis ako, walang magma-manage," mataray niyang sabi. Magu-utos na nga lang tatarayan pa ako.

"Eh ‘di ‘wag mong buksan," walang gana kong sabi. Kaya naman hinila ako ni ate papunta sa banyo.

"Magbabantay ka sa ayaw at sa gusto mo, kumilos ka na at tanghali na!" Sabi niya sabay hagis ng t’walya at sinarado ang pinto ng banyo.

Hayst. Ang galing naman ng ate ko mag-utos! Lagi nalang ako, ayaw mag-hire ng madaming tauhan para sila yung uutusan!

Binilisan ko ng maligo dahil baka magalit na naman si ate. Masamang magalit si ate lalo na ‘pag nagmanadali.

Pagakatapos kong maligo ay lumabas na ako ng banyo. Nakita ko si ate na naghahanap ng damit sa closet ko.

"Ate, ako na pipili ng damit ko," sabi ko sabay kuha ng mga damit ko sa kamay niya.

"Mga luma na ‘yong damit mo, kailangan mo ng mag-shopping," sabi niya. Sus, gusto niya lang ako bumili sa shop niya. Simula kasi noong nagbukas siya ng clotting shop ay hindi ako bumibili.

"May mga bagong labas na design, you should try it." Pagpapatuloy niya habang hinahalwat pa din ‘yong closet ko.

"Ate, kung binibigyan mo ako e’di matutuwa pa ako, kesa ‘yong ipagbibili mo pa sakin ‘yong mga tinda mong damit." Pabiro kong sabi. Tinignan niya ako ng masama sabay hampas sa’kin.

"Tse! Mag -yos ka na diyan at naghihintay na ata ‘yong kasama mong magbabantay sa shop," sabi niya sabay bigay sa’kin ng damit. Nakita kong off shoulder at shorts 'yong inabot niya sa’kin. "'Yan ang suotin mo."

"Ano, ate, may kasama ako magbantay!? Kaya ko naman mag-isa, may mga empleyado ka naman na tutulong sakin!" Reklamo ko sa kanya. Ayoko ng may kasama magbantay, ayos na ako sa mga empleyado niya. Rinig ko ang naging buntong hininga ni ate.

"Business student din ’yon, kailangan siyang i-train katulad mo!" Sabi ni ate.

"Babae naman siguro ‘yan, ‘no?"

"Hindi, kapatid ni kuya Jaycee mo," sabi ni ate at lumabas na ng kwarto ko.

Kapatid ni Kuya Jaycee? Wala akong kilala na kapatid no’n. Si kuya Jaycee kasi ‘yong boyfriend ni ate, at paniguradong may lakad sila. Babae naman siguro kapatid ni Kuya Jaycee, 'no? Mas maganda ‘pag babae para maging komportable agad ako. Para magkaroon uli ako ng bagong kaibigan.

Nagbihis na ako at sinuot ko nga 'yung damit na pinili ni ate. Naglagay ako ng kaunting make up.  Hindi ako masyadong naglalagay ng make up pero ngayong magbabantay ako ng shop kailangan kong maging presentable. Wala akong choice eh. Bumaba na ako para makakain ng umagahan. Nakita ko si papa na mag-isang kumakain. Binigyan ko ng mabilis na halik si papa sa pisngi niya.

"Good morning, Pa, asan po si Mama at mag-isa kayong kumakain?" Tanong ko, madalas kasi silang sabay kumain.

"Natutulog pa sa taas. Kumain ka na at magbabantay ka pa sa shop ng ate mo," sabi ni Papa. Alam pala niya na ako magbabantay mg shop.

"Opo, alam niyo po pala ang tungkol doon?"

"Sinabi lang ng Ate mo kagabi, sabi nga namin ng Mama mo na kami nalang magbantay at baka may gawin ka ngayong araw, kaso sabi ng Ate mo pumayag ka na daw na magbantay." Paliwanag niya.

Tamo ‘to, ngayon lang sinabi sakin ni Ate! Dapat na sa kwarto lang ako ngayon kung sila Mama at Papa ang pinagbantay niya. ‘Pag hindi ko na gustuhan ‘yong kasama ko magbantay lagot siya sa akin!

Pagkatapos ko kumain ay dumiretso na ako sa shop ni Ate dahil late na ata ako. Buti nalang may sarili na akong kotse kaya naging mabilis para sakin ang pag punta sa mall.

Pagdating ko sa shop ay bukas na dahil andoon na ‘yong iba niyang empleyado. Binati ako noong mga empleyado. Nagsimula na akong mag-supervise ng mga gagwin sa loob ng shop. 'Yon lang naman gagawin ko dito, ewan ko ba kay Ate kung bakit ayaw niya ng walang mag supervise sa shop niya, kaya naman 'yon ng mga empleyado niya.

Dapat ‘pag mag tatayo ka ng negosyo kailangan may pagkakatiwalaan ka na kahit isang tao.  Para kung minsang wala ka, may maga-asikaso sa negosyo. Kabubukas palang kasi nitong shop ni Ate kaya wala pa siyang pagkakatiwalaan na empleyado kaya sa ngayon ako muna ang pinagbabantay niya.

Naiintindihan ko naman kung bakit ako pinagbantay niya kaso hindi niya tinanong kung may gagawin ako sa araw na 'to! Charot lang.

Naupo muna ako sa may cashier. Wala pa naman masyadong nabili dahil kabubukas palang ng mall. Wala pa rin ‘yong sinasabing kasama ko magbantay. Gusto ko ng makilala kung sino man 'yon. Kumuha nalang ako ng magazine para hindi ako masyadong ma-bored.

"Good morning, Sir!" sabi no’ng isang empleyado, kaya napaangat ako ng tingin. Tumayo ako at nilapitan 'yong bagong pasok sa shop, dahil sa hindi inaasahang pagpunta niya dito.

"What are you doing here?" I asked quickly. I'm not expecting his presence here. He will probably buy new clothes for his girls. FOR HIS GIRLS. Alam ko namang madami 'yang kalandian.

He was staring at me. I don't know but the way he stares at me, feels so different. It creeps me out.

"What are doing here too?" Binalik niya lang din 'yong tanong ko sakanya.

"I'm in charge to take care of this shop for today. I answered your question, and now answer my question, what are you doing here? Do you want new clothes for your girls?" Walang pag-aalinlangan kong sabi sakanya. Wala akong pake sa kanya gusto ko lang talagang malaman kung bakit siya nandito. Baka matulungan ko pa siya sa mga bibilihin niya.

"Pinapunta ako ni kuya dito para magbantay ng shop pero andyan ka naman kaya mo na 'yan," sabi niya at mabilis na lumabas ng shop. WTF?

Habang nag-aasikaso ng mga costumer ay lutang ako dahil sa biglaang presensya ni Jay.

Akala ko pa naman matino ‘yong kasama ko mag-bantay hindi pala. Napilitan lang siguro ‘yong isang ‘yon o kaya naman ay may lakad siya at naabala lang din siya ni kuya Jaycee.

Wala na akong pake basta ayos na ako dito na mag-isa na magbantay basta hindi siya kasama. Baka mas lalong pumangit 'yong araw ko at baka hindi ko na makayanan at iwan siya dito.

No’ng tanghali ay tumawag si Ate at tinanong kung dumating daw yung kasama ko. Sinabi ko na dumating pero umalis din agad. Tinanong niya din kung kaya ko daw mag-isa. Syempre kaya ko, ako pa madali lang naman ang mga gagawin dito.

"Basta ako dito!" Sabi ko sabay upo sa upuan. Dahil sa payat ako at medyo malaki yung monoblock meron pang space.

"P’wede naman tayong tabi," sabi niya at umupo. Pinagsiksikan niya ‘yong sarili niya sa space na natitira sa inuupuan ko. WTF?! Ang lakas na naman ng trip ng isang 'to.

"Ano ba!? Bahala ka na nga diyan!" Sabi ko. Tatayo na sana ako nang bigla niyang hilahin ‘yong pulsuhan ko. Kaya napaupo uli ako sa at pagkakataong ito sa hita na niya.

"Hindi ka makakaalis hanggat hindi mo ako pinapakopya ng math," sabi niya.

WTF?! 'Yon lang pala! May ganto pa siya! Ang lakas talaga ng trip! Walang tatalo sa JAY MARQUEZ na 'to.

"'Yon lang pala, eh! Bitiwan mo na nga ako!" Gigil na sabi ko. "Papa-kopyahin na kita bitawan mo muna ako!" Binitawan na niya ako. Pagkabitaw niya ay tumakbo ako palabas ng library. Akala niya maiisahan niya ako. Mag-aral siya ‘wag siyang aasa sa pangongopya.

Pumunta muna ako sa canteen para bumili ng tubig. Hiningal ako sa pagtakbo ko. Tinignan ko 'yong relos ko.10 minutes nalang ay simula na ng klase namin. Wala na tuloy akong na-aral.

Pagkabili ko ay nag-CR muna ako para hindi na ako lalabas mamaya. Pagpsok ko ng CR ay may narinig akong nag-uusap na dalawang babae.

"Alam mo ba kanina si Cess tinawag kanina ni Jay ng 'my loves'!” Kinikilig na kwento no’ng isang babae. Sabi na nga ba hindi lang ako ang tinatawag niyang my loves. Ugh! Kinilig pa naman ako kanina.

Lahat naman ng mga gestures niya ay kinikilig ako. Hindi ko nga lang pinapahalata dahil baka sabihin ay naga-assume ako na gusto din ako ni Jay. Pero minsan… hindi ko na mapigilang mag-assume dahil sa mga pinapakita niya.

Nasasaktan ako sa mga naririnig ko na may mga babae siyang nilalandi. Akala ko ako lang, meron pa palang iba. Nawala sa isip ko na playboy nga pala ang aking iniibig.

Umalis na ako sa CR dahil hindi ko na kayang marinig pa ang sasabihin nila. Kahit na iyon lang ang sinabi no'ng babae nasaktan ay na agad ako ng sobra.