Patuloy sa panliligaw si Gadeon.Tuwing uwian ay palagi akong hinahatid ni Gadeon ngunit hanggang sa malapit na puno lang,mahirap na baka makita kami ni dad.Si kuya naman,wala paring imik tungkol sa naging sagutan nila ni Gadeon noong nakaraan.
Ang ipinagtataka ko nga ay bakit mukhang magkakilala sila? Bakit parang ang tagal na nilang magkakilala pero hindi nila sa akin sinasabi. May sikreto ba sila sa akin?
Kasalukuyan akong nandito ngayon sa classroom.Nakatunganga lang ako sa may bintana,i don't want to listen on our discussion.Nakaka boring dahil maingay ang klase habang wala namang paki alam ang guro,panay lang ang turo niya kahit alam niyang walang nakikinig.
Tamad ko nalang na kinuha ang phone at earphones,inilagay ko ang phone sa ilalim ng mesa at nagsimulang ma
Masaya ako ngayong araw,kung hindi ko nga lang nakita ang naka simangot na mukha ni kuya.Kinuha ko ang aking sling bag na nakapatong sa sofa,kitang kita ko ang pagsunod niya ng tingin saakin."Walang pasok ngayon.Bakit naka ayos ka?" Aniya sa seryosong boses."There's a painting competition." He didn't move. "H-hindi ba dapat lahat maki cooperate? Hindi k-ka pupunta?"Nanatili lang na naka krus ang kaniyang braso sa tapat ng dibdib niya habang seryosong naka titig saakin."Wala namang sinabing
Patuloy parin ang pagtitig ko sa ipininta niya habang siya naman ay may hawak na panyo at pinupunasan ang aking noo na puno ng pawis.Hindi ko aakalaing maipipinta niya ako nang wala ako o hindi tumitingin sa akin. Ganiyan ba talaga siya kagaling pagdating sa pagpipinta? Hindi ko maialis ang tingin doon, ang ganda lang...kamukhang kamukha ko talaga."You don't need to run Decie." I looked at him. "Risking your life just to arrived at the competition.Are you out of your mind?"Kanina pa niya ako sinesermonan ng malaman niyang tumakbo lang ako para makaabot sa laban niya.Ako naman ay walang pakialam,nakatitig lang pinta niya.I'm so amazed like,how can he draw me without looking at my face? Nakakatuwa lang hab
Nabuhay ako ng labinpitong taon sa ilalim ng ka istriktuhan at ka tapangan ni dad.He never let me with boys,he never let me have a suitor or lover.He wants me to focus of being a gallerist and curator of our own art gallery.Simula pag kabata ay palagi lang akong nandito sa bahay.I never had a friend s aside from my cousin Eunice.Hindi ako tinuruang makitungo sa ibang tao,hindi ako tinuruan na makipag kaibigan sa iba.Naging malaya lang ako ng mag highschool ako.Hindi narin ako masyadong na che-check ni dad dahil busy siya sa art gallery.Si kuya naman,mahigpit rin siya saakin pero simula ng pumunta siya ng France ay hindi na rin ako na iintindi.Nagtaka nga ako sa biglaang pag uwi niya.Alam kong may rason kung bakit bigla siyang umuwi. Ang sabi niya doon na siya ga graduate,
"Break up with him." I transfixedHindi ako makapagsalita sa sinabi ni kuya. He's now looking at me with an angry eyes, he's seething in anger. Napatingin ako sa kamao niyang ngayon ay nakasara dahil sa galit."W-what are you talking about?"Tumataas at baba ang dibdib niya dahil sa sobrang galit. Kitang kita ko na rin ang pamumula nang kaniyang mukha."Don't pretend that you didn't know what I'm saying Decie." I flinched"Kuya...""I saw you two last night. Birthday ni Gadeon hindi ba? He's courtin
"Dad?"Nanigas ako nang humarap siya saakin na galit na galit. Nakasara ang mga kamao niya at namumula ang kaniyang mukha,napatingin ako sa gilid niya at nakita si kuya Henry na may nagbabantang mukha. Hindi kaya..."B-bakit niyo po ako pinatawag?"He didn't answer,umupo siya sa sofa habang seryosong nakatitig sa akin. Bigla na akong kinabahan,a-alam na kaya ni dad? Muli akong tumingin kay kuya at ganoon parin ang reaksyon nang kaniyang mukha."I told you to stay away from him, haven't i?" He already knows... "You didn't listen,at ngayon mababalitaan kong kayo na?"&n
"Are you okay?"I didn't answer, nanatili akong tulala. Hindi ko magawang tingnan si Eunice, hindi ko rin magawang sabihin ang nalaman ko. Pakiramdam ko ay kahit anong oras ay magbabagsakan ang mga luha ko."Decie" I didn't looked at her.I tried to calm my self para pigilan ang pagiyak nang malala ko nanaman ang mga narinig at nalaman ko. This is my first time of being dramatic, kailan man ay hindi ako basta basta umiiyak sa isang bagay--tanging si mom palang ang naiiyakan ko.But it's different now, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Kung magagalit ba, kung maiinis, o kung malulungkot."Decie speak--"
I was living a life like a princess. Living like a spoiled princess, they're giving me what i want and what i need. Noong una para saakin ay akala ko perpekto na ang buhay ko. No mistakes, no traitors, and no lies.Pero lahat nang iyon ay akala lang pala. They lie to me! Dad was pushing me to learn how to be a good curator and gallerist. Palagi niyang sinasabi sa akin that, i should be a good girl. A good leader para lang maalagaan ko ang art gallery even if i don't want to be, what he wants for me.Noong una ay hinahangaan ko si dad sa pagiging isang magaling na may ari. Hinahangaan ko siya dahil sa sipag niya, kahit busy siya sa trabaho nagagawa niya pang bilhin at sundin ang mga gusto ko.I thought he's the perfect dad, a perfect single parent for me. But he just deceived me usi
Buong klase ay nakatulala lamang ako, hindi ko magang makipagsabayan sa kanila. Wala akong gana, nawawalan ako nang gana dahil sa mga nalaman ko.Hindi ko magawang kausapin ang nga kumakausap sa akin. Kahit nga lingunin ay hindi ko ginagawa. Dalawang araw? Halos dalawang araw na ang lumipas simula nang malaman ko ang lahat.Si kuya, si dad, si Gadeon kahit si Eunice ay hindi ko pinapansin. Kapag nalaman pa ni Eunice baka kung ano lang ang sabihin niya.I crossed my arms on my chest and close my eyes.They liedAnd this is not a dream. If this was a dream, well I will desperately wake up and escape their lies. Sa buong buhay ko ay hindi ko aakalain na magiging ganito ang l