"She's Chesie Danzillo,classmate namin siya ni Gadeon. Bale sa mga naririnig ko kababata siya ni Gadeon, masyado silang close sa isat isa..."
Uh i see, I don't know why i am asking. Hindi ko alam kung bakit masyado akong na cu-curious tungkol sa kanilang dalawa. Hindi ko maipaliwanag itong nararamdaman ko. I'm annoyed and piss off at the same time.
"Why are you asking?" I transfixed, bakit nga ba? I shrugged my shoulder.
"Nothing,I'm just curious" Pagsisinungaling ko.bIpinatong ko ang baba ko sa dalawa kong kamay at tumitig sa kawalan.
Kasalukuyan kaming nandito sa cafeteria, ni hindi ko nga nagalaw ang pagkain ko. Wala akong gana...ramdam ko ang titig saakin ni Eunice. I look at her, and raised my eyebrows.
"What?" I boredly asked. Umayos siya ng upo at tinitigan ako ng makahulugan.
"You know what,Chesie is pretty.Hindi imposibleng magkagusto sa kaniya ang mga lalaki..." I winced "Specially Gadeon" I rigid, what does she mean?
"And so?" Pilit akong umiwas sa titig niya. Bakit ganiyan ang sinasabi niya? Anong ibig niyang sabihin? What the hell is she saying?!
"Just want to inform you..." Rumolyo ang mata ko.
"I'm prettier than her" Mayabang kong saad, umayos ako ng upo at taas noo siyang tiningnan, I heard her chuckled.
"Okay all right.No one can beat a Decimier Jewel Avellana" Yeah right, no one can beat me. Pagdating man sa itsura oh sa yaman.
I was born to be beautiful,kaya nga itinuturing akong prinsesa ng mga Avellana. And besides ako lang ang nagiisang babae sa pamilya. Dalawa lang naman kami, si kuya Henry ang panganay he's studying in France at ako naman ang bunso.
Tumayo ako at inayos ang sarili.
"Saan ka pupunta?"
"Cr lang" Dirediretso na akong naglakad na hindi siya nililingon.
Habang naglalakad sa may corridor ramdam ko ang titig ng mga estudyante. Iyong iba nginingitian ako, iyong iba naman ay pinupuri ako. Nginingitian ko nalang rin sila pabalik. Pero parang biglang may masamang hangin ang dumaan ng makasalubong ko su Chesie.
Nakangiti siya na halos ikalabas na ng gilagid niya, pero iyong ngiti niya parang nakakainsulto. She stopped infront of me.
"Hi! Remember me?" Walang gana ko siyang tiningnan, ni head to foot ko pa siya.
"No" Kunwari hindi ko siya kilala.
"I'm Chesie Danzillo,Gadeon's bestfriend"
"I'm not asking" Mataray kong saad. I can see the hatred on her eyes, kung hate niya ako mas hate ko siya patas lang kami!
"I'm just informing you"
"Bakit? Balita ka ba?" Biglang nagiba ang timpla ng kaniyang mukha.
"Look kid,i just want to be friends with you" Ang kapal, kasing kapal ng encyclopedia! Tinawag niya ba akong kid?
"First of all don't call me kid i am not a kid.And second...pumayag ba ako na maging kaibigan ka?" Biglang nangasim ang kaniyang mukha.
She's annoyed, napasinghap siya dahil sa pagtataray ko.
"Naririnig ko ang pagtrato mo kay Gadeon, you should respect him. Student council president siya--"
"And you're his knight shining armor?" Narinig ko ang peke niyang pagtawa. Hinampas niya ako ng mahina sa balikat atsaka tumawa.
"Oh my! You're so witty" Ngumiwi ako, hinampas ko rin siya ng mahina sa balikat atsaka humalakhak.
"Oh my! You're so nitty!
"What did you say?"
"Did i say anything?" Lumapit ako sa kaniya at tinapik ang balikat "Gad! I just waste my time to someone like you"
Tuluyan ko na siyang nilagpasan. Narinig ko pa ang pagtawag niya saakin pero hindi ko na uyon pinansin. Pikon! Pikon siya pikon! Akala niya uurungan ko siya? Pwes! Nagkakamali siya. Kung palaban siya mas palaban ako, kung mataray siya mas mataray ako, at kung maganda siya...bitch! Mas maganda ako.
Padabog akong naglakad papasok ng classroom. Tinamad nalang akong mag cr dahil sa Chesie na iyon. Ibinagsak ko ang katawan sa upuan at sumubsob ako sa mesa.Nakakainis! Nakakainis siya, hindi ko alam kung bakit ako naiinis sa kaniya. Hindi ko lang talaga siya feel na makasundo. We hate each other, sa una palang alam kong ayaw ko nasa kaniya at ayaw niya rin saakin.
I'm sleepy...palagi na kasi akong napupuyat dahil sa paglilinis ng lintik na cr iyan. Sandali kong ipinikit ang mga mata ko--pero maya maya lang ay may tumawag sa pangalan ko...isa siya sa mga kaklase ko.
"Ano?!" Iritado kong sigaw sa kaniya. Ngumiwi siya at may itinuturo sa labas.Napakamot ako sa ulo. "Ano nga?!" Muli siyang tumuro sa labas. Hinampas ko ang mesa dahil sa inis "Ano ba?! Wala ka bang bibig?! Anong ngang sinasabi mo?!"
"You don't need to shout Miss Decie Avellana." I rigid, my eyes widened. My heart beats so fast--hindi ko alam kung bakit hindi ko alam kung dahil ba sa takot sa kaba o sa ano.
Napalunok ako ng makita siyang naglakad papasok ng classroom. Seryosong seryoso ang mukha niya at diretso ang masama niyang titig saakin. Pasimple akong umayos ng upo.
"Bakit ka nandito?" Medyo nag crack ang boses ko."Ano nanaman? May ginawa ba ako?"
Namulsa siya sa harap ko habang nakayuko saakin.
"Bakit mo sinabi iyon kay Chesie? Gusto lang naman makipagkaibigan sa iyo ng tao" Kumurap ako, parang may kung anong bagay ang tumusok sa puso ko dahil sa pagkirot.
Nagsumbong si Chesie? Anak ng--sumbungera rin naman pala ang isang iyon.
"Wala akong maalala na may sinabi ako sa kaniyang masama" I boredly answer. Umiwas ako sa tingin niya, at lumingon sa iba.
"Kailan ka ba titino Decie?" Hinilot niya ang noo na parang pagod na pagod. Tinawag niya ako sa pangalan ko...pero mukhang galit.
"Kapag naging tatsulok na ang mundo" Nangunot ang noo niya.
"Malabong mangyari" Tumaas ang kilay ko.
"Edi malabo ring mangyari na titino ako--"
"Decimier Jewel!" Napapitlag ako dahil sa malakas niyang pagtawag sa pangalan ko.
What's wrong? Ano bang sinabi kong mali at parang galit na galit siya?
"Ano?" Iritado kong saad. Nakakapaginit ng ulo, lumalabas tuloy na kinakampihan niya ang Chesie na iyon kaysa saakin.
"Magusap tayo sa student council room" Ngmuso ako.
"Pumayag ba ako?" Sumara ang kamao niya,namumula na siya sa inis at sa galit.
Tumataas at baba ang dibdib niya at halatang pinipigilan ang sarili na sigawan ako. Medyo napalayo ako ng isandal niya ang kamay sa mesa at inilapit ang mukha sa akin.
"Sige ipagpatuloy mo ang pamimilosopo..." Tumitig siya sa mga mata ko.
"Oh ano? Ano? Anong gagawin mo?" Nanghahamon kong saad.
"Sinasabi ko sa iyo Decie.You will regret this day if you didn't follow me..."
The cold air touches my skin as I walk up to the stairs. Sumalubong sa akin ang maliwanag na langit kasabay ng medyo malamig na hangin. It's already 12 am pero hindi ko pa rin ramdam ang init.I glanced at a car that stopped in front of this cafe. Noong una ay hindi ko 'yon nakilala, kaya naman ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng makilala kung sino iyon.Hindi na ako naka atras pa ng tumingala siya rito. A mischievous smile flashed through his face as he glanced at me.He tilted his head and waved. Ewan ba, hindi ko na maiwasang hindi mapangiti. Lalo na noong naalala ko ang nangyari noong nakaraan. Damn, he's really is something. There's still a spot on my heart, goddmanit.Kaagad din siyang umiwas ng tingin, pinagmasdan ko siya hanngang sa makapasok na sa cafe. Ano bang gagawin niya rito? May ka meet ba siya or something? Pahinga kasi namin ngayon s
I can't sleep. Kanina pa ako pagulong gulong dito sa kama pero hindi pa rin ako nakakatulog. Dalawang araw na akong ganito. I don't know why, I am having a hard time on sleeping. Inaantok ako pero hindi naman ako nagkakatulog. Tumayo na lamang ako at binuksan ang aking lampshade. Kinuha ko ang phone na nasa mesa.I hate social medias. Wala naman akong mapag lilibangan dito sa phone. Napakamot ako sa aking batok at inis na tumayo. Lumapit ako sa bintana at binuksan, kaagad na sumalubong ang malamig na hangin dahilan para mapahawak ako sa aking braso. Napakatahimik ng lugar. Maayos na ulit ang bahay pati na rin ang garden. Kumuha kasi si kuya ng mag aayos habang nasa shooting ako. Si dad naman ay tumutulong, maraming nagbago kay dad, mas napapalapit ang loob ko sa kaniya.Napa atras ako ng may makitang kotse sa harap ng gate nam--teka, kaninong kotse iyon? Imposibleng kotse ni kuya, kulay puti iyon. Pero a
"Why are you so quiet?" Lumunok ako, hindi ko magawang lumingon sa kanila.Pinaglaruan ko na lamang ang aking daliri habang nakayuko. I can't still talk to her, alam kong malaki ang kasalanan ko sa kaniya--sa kanila. Nandito kami ngayon sa isang coffee shop, ilang minuto na rin kaming nandito pero kahit isa sa amin ay walang gumagalaw o nag sasalita.Mukhang mas lalala lang ang problema na ngayon ay alam nilang nandito na ako ulit sa Pilipinas. I shouldn't accept the offer in the first place."Decie, how are you? You looks so different now. I know you're not the old Decie, anymore." David said.Nilakasan ko ang loob kong tumingin sa kanila. I forced to smile, I tilted my head and nodded."Congratualions, kayo pala ang magkakatuluyan. I am so happy for the both of you." Nangilid ang luha ni Eun
I don't know why I am still hurting. It's been a fucking years. Pero bakit hanggang ngayon ay nandito parin 'yong sakit? Is it because I saw Gadeon and Chesie?"What's bothering you?" Napalingon ako sa nagsalitang si Mia.Umupo siya sa tabi ko at pinagmasdan ako, napaiwas ako ng tingin."I-I saw him again, but... but he was with a girl, who caused our break up."Kitang kita ko ang gulat sa mga mata niya. I bit my lower lip and bow. Kung magkikita kaming muli ni Gadeon, hindi ko na alam pa ang mukhang ihaharap ko sa kaniya. Siya--sila ang gumawa ng kagaguham, pero bakit ako ang nakokonsensya?Sila ang gumawa ng ikasisira nila, pero bakit ako ang nahihirapan? Oh fudge, sana pala ay hini ko nalang tinanggap itong contract na mag sho-shooting kami dito sa Pilipinas, mas lalo lang pala akong nahirapan."Who is she?!""Palabasin niyo siya!""Tumawag na kayo ng guard!""Let me fucking go! I need to see my cousin!"Natigilan ako ng marinig ang pamilyar na boses. Biglang napatayo si Mia at tini
"Cut!"Napahinga ako ng malalim, mabilis akong lumayo kay Ace at lumapit kay Ms. Anne."Decie, what's happening? Parang kanina ka pa wala sa sarili."Inirapan ko siya."It's none of your business." Tumingin ako kay Ms. Anne. "Where's Mia?""She's with his boyfriend, Erwy? Erwy is his name right?"I bit my lower lip and nod. Napahawak ako sa may sentido at pagod na napapikit. Wala akong tulog, napuyat ako dahil sa ginawa ni Gadeon."You're emitting, a comforting scent."It's not my first time to hear that, pero ilang beses na niya sa aking nasabi 'yon. He loves my smell, dati palang. Kaya nga lubos nalang ang gulat ko sa sinabi niya, dahil tandang tanda ko pa noong unang beses na sinabi niya 'yon sa akin."Is there something bothering you?" Umiling ako."I-it's nothing, don't mind me--""Decie! Are you free? Let's grab some coffee, my treat."Lumapit sa akin si Ace. Sa totoo lang, mabait naman siya. Hindi ko nga lang talaga alam kung bakit ako naiirita sa kaniya. It's maybe because, his
"What are you doing here?" Bumilis ang tibok ng puso ko ng makita kong naka upo siya sa may sofa. Katabi niya si dad!"Calm down, Decie. Pinapunta ko siya dito, we need to talk." Sagot ni dad.Hindi ako nakapagsalita, napalunok ako at tumingin sa kaniya. Titig na titig siya sa akin pero walang reaksyon ang mukha niya. Hindi ko maiwasang matitigan ang mukha niya, mas gumwapo siya ngayon. Mas naging lalaking lalaki ang itsura niya.Umiling ako, yumuko ako at palihim na napairap. Bumaba ako sa hagdan at naglakad palabas. Hindi ko na siya nilingon pa kahit alam kong sinusundan niya ako ng tingin, pag ka diretso ko sa sa may garden ay huminto ako.'Yong puno, doon ang unang halik niya sa akin. Kaarawan ko rin noon noong hinalikan niya ako. That was the best gift ever, but he ruined it.I bit my lower lip and shrugged, I should not thinking about the past, damn it.Umupo ako sa may bench sa nay garden, ipinatong ko ang aking baba sa palad at tinitigan ang langit. Maaga pa, hindi pa masyadon