Share

Kabanata 4 in the day of 14th in February

"It's FREE, BABY BOYS"

"HEY BABY BOYS!"

"Don't Run!"

          Napatawa si Carmelita sa nagawa ng tatlo. "First time siguro natalo ng mga yun, HOW WEAK! hehe" sabi niya sa kanyang sarili. Nadagdagan ang kaligayahang nadama ni Carmelita ng may natanaw siyang taxi sa hindi kalayoan. Hinintay ito ni Carmelita na huminto sa harapan. Pagkahinto agad pumasok si Carmelita at sinabi ang direksiyon.

"Miss, Maybugbogan bang naganap?"nakalilitong tanong ng driver.

"HUH?" sagot ni Carmelita na ubod ng malilitong pangyayari ang isilan, nagawa pa niyang magsalita sa kanyang sarili sa kabila nito. "Ako po yung nambugbog" Napabuntong hininga si Carmelita at agad ipinikit ang mga mata.

Makikita sa mukha ng driver ang takot. "Miss, Ang dami niyong pasa"

         Nagpatuloy sa ginagawa si Carmelita. Nagpatuloy siya sa pagsasalita "Actually Manong, Ako po yung nambugbog..Bastos eh! Sila po yung sugatan not me".

        Habang pupunta sa kinaroroonan ng sasakyan napansin ni Carmelita na ang weird ng driver sa katunayan hindi siya pinabayad ngunit binigyan ng pera. Kaya naman tiningnan ni Carmelita ang sarili, totoo nga ang sinabi ng driver. Sa hita niya ang pinaka maraming pasa at sumunod ang leeg.

        Mukhang alam na niya kung saan galing ito. Nagmamadali kasi siyang umalis ng hotel hindi niya namalayan ang mga pasa, nahiya tuloy siya sa driver na nagbigay talaga ng pera. Nainis na pumasok sa sasakyan si Carmelita. Napabilis ang takbo ng sasakyan dahil sa inis at paulit-ulit na naiinis nasinabi "I'll be gentle".

          Paglabas ni Carmelita sa sasakyan ay agad siyang pumasok sa bahay. Busy sa kusina ang kanyang ina habang ang ama at kapatid ay tulog pa. "MOM! I'm here" malakas na sabi niya, hindi na niya hinintay ang sagot ng ina at agad na nagtungo sa kanyang silid-tulogan.

         It's been 10 in the morning gumising si Carmelita. Her whole body is like a pillow as she exited her room. Agad siyang nagtungo sa silid-kainan. Tulala siyang kumakain, makikita sa kilos ni Carmelita na marami siyang ini-isip.

         "Are you Okay?" tanong galing sa likod niya. Natauhan si Carmelita sa boses ng ina na dahilan ng pagbalik niya sa kanyang ginagawa. "TIRED". Nalungkot ang ina sa sagot at agad hinila ang upuan sa opposite side ni Carmelita. Hinawakan nito ang kamay ng anak at binigyan ng ngiti. " Anak, it's okay, Kaya yan". 

         "Yah, But this time yung lalaki na kasama ko hindi siya lasing at alam kung makikilala niya ako. Anong gagawin ko?" nagsimula ng pumatak ang mga luha ni Carmelita, puno ng takot at hiya ang kanyang naramdaman.

       "Hmmm...Kung sakaling mangyari yan, just pretend na hindi mo siya kilala at mas makakabuti sayo kung bigyan mo ng kaibahan ang anyo mo sa bawat gabi at sa tunay na anyo. Anak, You'll all have my support" mga salitang galing sa ina na nagpahinahon ng nararamdaman ni Carmelita.

         "Thank you Mom" mga salitang galing kay Carmelita na dahilan ng pagpunta ng ina sa tabi ng anak at binigyan ng matamis na halik sa noo.

•••

         Pagkatapos kumain ay agad nagtungo si Carmelita sa kanyang silid. Matutulog na sana siya ng may narinig siyang tunog galing sa kanyang cellphone.

[Carmelita: Hello Ankara, Bat ka napatawag?

Ankara: Busy ka?

Carmelita: Hindi

Ankara: Good! Let's go shopping. I'll treat you:)

Carmelita: Hmmm...Anong nakain mo?

Ankara: Minsan lang tuh at may sasabihin ako sayo. Sasama ka o hindi?

Carmelita: Okay, See yah]

         Matapos ang tawag galing kay Ankara ay agad nagbihis si Carmelita, suot ang White T-shirt paired with tattered jeans that makes her looks simple and cool.

         Si Ankara ay katrabaho at kaibigan din ni Carmelita. High School nagsimula ang kanilang pagkakaibigan, transferee noon si Ankara at walang masyadong kilala kaya naman kinaibigan ito ni Carmelita. Sobrang close nila sa isa't-isa, alam ni Carmelita ang tungkol sa buhay ni Ankara, alam din ni Ankara ang tungkol kay Carmelita maliban sa sumpang dalang-dala nito.

          Agad pinuntahan ni Carmelita ang lokasyon nabinigay ni Ankara. Pagdating niya ay agad niyang namukhaan si Ankara. Naka ponytail ang buhok nito at kagaya ng suot niya naka jeans at T-shirt ito. Napansin niyang may kinakausap itong isang binata. Nakatayo ang mga ito sa entrance, ngumiti si Carmelita at napa-isip. "Ito bang gusto niyang sabihin..Wow naman" lumapit si Carmelita sa direksyon ng dalawa, Ng malapit na siya nagulat siya sa kanyang nakita. Binigyan kasi ni Ankara ng malakas na sampal ang binata at pina-alis. Hindi alam ni Carmelita kung saan maaawa sa binata na binigyan ng malakas na sampal sa mukha o sa kaibigan na kakabreak-up lang.

"Carmelita? Kanina ka pa?" Halong pakagulat at hiya ang nadama ni Ankara ng makita ang kaibigan. Niyakap ni Carmelita ang kaibigan at binigyan ng matamis ng ngiti pagkatapos niyang kumawala sa yakap nito. "It's okay, There's a lot of boys out there. You deserved better Ankara"

"Deserved better? Hindi ko yun jowa!" nagulat si Ankara sa sabi ng kaibigan. Alam niya sa sarili niya na hindi niya gusto ang binatang iyon at walang relasyon na bumuo sa kanila. Ikinagulat ni Carmelita ang sagot ni Ankara. " So.. Ano kayo?"

"Hayys..Doon tayo sa restaurant mag-usap" alam ni Ankara sa sarili na hindi niya kayang magtago ng secreto sa kaibigan kaya naman hinila niya ito sa restaurant ng mall sa 2nd Floor.

•••

"Sino yun?" salitang galing kay Carmelita, sobrang interesado siya sa nangyari kanina kung ano ang dahilan nito.

         Ankara gulped the glass of Tea. Hindi siya makapaniwala na natatandaan pa pala ni Carmelita ang nangyari kanina. "Hindi mo siya kilala?" kanina pa nalilito si Ankara kung bakit hindi na mumukhaan ni Carmelita ang binata.

"HINDI"

" Si Yedd yun"

"Yedd? Yedd Gerillio?.....siya yun?"

"Hmmm."

         Si Yedd Gerillio ay ultimate crush ni Ankara. Maraming nagkakagusto kay Yedd dahil sa taglay na kagwapuhan at kilala din ito sa buong paaralan. Marami ng pinaluha si Yedd na babae kasama na dito si Ankara. A years ago, In the day of 14th in February ay nagdiwang ng Valentines day ang paaralan, may mga palaro gaya ng wedding booth. Naisipan ni Ankara noon na mag confess ng kanyang nararamdaman. Sa loob ng classroom ni Ankara ginawa, may pa flowers pa si Ankara sa katunayan ang kanyang ginagawa ay gawain ng isang lalaki. " HAHAHAHA, HINDI MO BA NAKIKITA SARILI MO? KAHIT KAILAN HINDING-HINDI KITA MAGUGUSTUHAN. MAYAMAN AKO, POPULAR SA TINGIN MO MAGUGUSTUHAN KO ANG ISANG TULAD MO NA WALANG-WALA KAHIT KAGANDAHAN MAN LANG" mga salitang galing mismo sa bibig ng minamahal ni Ankara. Ang mga pangyayari na iyon ay nagdulot ng kahihiyan kay Ankara sa Social Media at sa buong campus. "ANG KAPAL NAMAN", "WOW, GHORL TUMINGIN KA MO NA SA SALAMIN" , "PAHINGI NG CONFIDENCE" mga salitang natanggap ni Ankara sa mga naghahanga kay Yedd. Ang sitwasyon na iyon ay nagdulot ng kalungkutan kay Ankara at naisipan pa nitong magpapakamatay.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status