Zach and Juri are childhood friends. They got separated when Zach studied in the US. He left her without telling his true feelings for her. Nang magkita ulit silang dalawa, kinamumuhian na sya ng dalaga sa hindi nya malamang dahilan. Maibabalik pa kaya ang dati nilang pagkakaibigan o mapapalitan na ng tunay nilang damdamin para sa isat-isa?
Lihat lebih banyakI'm browsing the pictures I captured in my camera when I went in Pagudpud last weekend. I love taking pictures of the nature and I also love photography. I would love to take it as a career but I prefer to do it as a hobby instead.
Nakita ko ang isang email pop up sa aking laptop at agad ko naman itong clinick at binasa ang nilalaman ng email. Natuwa ako dahil booking flight ko ito pabalik ng France, binasa ko din ang isa pang email na galing kay Camille, ang matalik kong kaibigan simula pagkabata. Agad kong kinuha ang phone ko at tinawagan sya.
"Bruha ka, ang bilis mo naman magbakasyon dito sa Pilipinas! Wala ka pang isang buwan na nagsstay dito saten tapos magfafly sung ka na pabalik sa France?! Kaloka ka!!!" Panimula ni Camille sakin. Hindi pa ako naghehello nyan ah.
"Alam mo naman kung bakit ko kelangan umalis agad Cams."
"Oo naman alam na alam ko Juri. Umiiwas ka lang at nagtatago, tinataguan mo ang first love mo!" Tumawa pa ito.
"Cams naman. Wag mo akong umpisahan dyan, mas ok na to. Mas magandang hindi kami magkita at magpangabot pa dito sa San Nicolas. At saka tigilan mo ako sa kakafirst love, first heart break pa pwede."
"Ewan ko sayo, Speaking of him pala Juri, narinig ko kay Manang Elvie papauwi sya sa Hacienda nila, hindi ko lang natanong kung kelan pero uuwi daw siya." Natigilan ako ng marinig ang sinabi ni Camille. Agad kong tiningnan ang date ng flight ko, sa isang araw pa ang flight ko.
"Hindi naman kami siguro magkikita Cams."
"Hindi kayo magkikita kung hindi ka lalabas ng bahay nyo, maliit lang tong San Nicolas Juri at baka nakakalimutan mo na sobrang laki ng nasasakupan ng mga Villafuerte dito sa bayan natin. At halos lahat ng nakatira dito kilala ang angkan nila lalo na ang nagiisang tagapagmana." Napabuntong hininga ako sa sinabi nya.
"Bahala na, hanggat kaya ko syang iiwasan gagawin ko Cams. Hindi pa ako handa na makita sya."
"Para naman kayong walang pinagsamahan." Narinig ko ang pagtawa ni Cams. "Cupcakes ang kapalit ng ticket na yan ah."
"Oo naman, ipagbebake pa kita kahit 20 pang cupcakes."
At pagkatapos ng usapan namin napatitig ako sa flight details ko. Hindi ko mapigilan ang mapangiti ng mapait ng maalala ang sinabi ni Camille. Pinagsamahan, madami kaming pinagsamahan at gusto ko ng kalimutan ang mga iyon. Part na lang yun ng aming nakaraan, at malamang nakalimutan na din nya yun. Maaalala pa ba nya yun pagkatapos ng ginawa nya saken. At maaalala pa din kaya nya ako?
"Asshole."
Tinabi ko na ang laptop at camera ko. Ipagbebake ko na ng request nyang cupcakes si Camille at baka magtampo pa ang bruha.
Mag 2 weeks palang akong nagsstay dito sa San Nicolas kakabalik ko lang galing Paris, France. I took my patisserie study in Le Cordon Bleu School of Patisserie and I stayed in France for 5 years after I graduated in college. Nagaral ako ng HRM sa Manila at natagpuan ko ang sarili ko na minamahal ang baking kaya nagpursige ako na magkapagaral ng baking.
At dahil sa kagustuhan kong makapagaral ng kolehiyo, naibenta ng mga magulang ko ang aming farm para makaalis ako papuntang Maynila. At dahil dun nawala sila saken. Pinangako ko sa sarili na babawiin ko ulit ang aming farm, bibilhin ko yun sa bumili ng aming lupa para sa ikatatahimik ng namayapa kong mga magulang. May kumirot na bahagi ng aking puso ng maalala kung bakit ako naiwang magisa ng mga magulang ko. Hindi pa din ako nakakalimot, syempre bawat kanto ng naiwang bahay saken puro alaala ng aking pamilya.
Ulila na akong lubos, nasa highschool palang ako ng mamatay si Inay at Itay dahil sa isang aksidente, hindi na nila nahintay na makatuntong ako ng kolehiyo, kamalasan ko dahil sabay silang kinuha ng Diyos saken kaya naiwan akong magisa.
Makikipagkita din ako sa nakabili ng aming lupa, ang sabi saken ng abogado nya manggagaling pang Maynila ang client nya na bagong may-ari ng farm namin pero open ito for negotiations, natuwa naman ako ng malaman ko yun. Nakaipon din ako sa ilang taon na pagtatrabaho ko sa France bilang isang patissiere at sumsideline din akong model, may nakilala kasi akong model sa France na sikat na sikat at sakto namang nagkakilala kami during one of their fashion shows at nangailangan ng isang modelo dahil hindi sumipot ang kapartner nya. Matuturing ko syang hulog ng langit dahil sa sunod sunod na opportunities na dumating saken, at dahil dun nakaipon ako ng sapat na halaga para mabili at mapabalik saken ang farm namin.
Halos tapos ko na ang mga cupcakes ni Camille, frosting nalang ang kulang, surebol na matutuwa yun kapag nakita nya ang mga cupcakes na ginawa ko. Nagring ang phone at agad ko naman itong kinuha at tiningnan kung sino ang tumatawag.
"Hello Atty. Clemente. Napatawag po kayo?"
"Hello Ms. Alcantara, are you free today? My client will arrive today and he wanted to personally meet you."
I was halted when I heard the news. Agad agad, mukhang mas mapapabilis ang proseso ng pagbawi ko sa aming lupain.
"Yes Atty. I'm free today and Ill be glad to meet the owner."
"That's good to hear Ms. Alcantara, everything will be settled today I believe. I'll message you the details as soon as he arrives."
"He? Ibig sabihin lalake pala nakabili ng farm namin." Sa isip ko. "Ok Atty. Thank you for the news."
"Youre most welcome. See you later Ms. Alcantara."
Then he hang up. Good news yun para saken, mababawi ko na ang aming farm, sana lang madaling kausap ang new owner ng farm namin. Sana ngayon nadin magkabayaran para maayos na ang pagalis ko sa isang araw. Hindi kasi ako naiinform na mapapabilis lang ang proseso ng pagbawi ko sa lupa, akala ko aabutin pa ito ng buwan. Napatingin ako sa picture nina Itay at Inay na nakahang sa dingding sa sala, napangiti ako at nalungkot din.
"Sana kasama ko pa kayo ngayon."Lagpas tanghalian na nang dumating si Camille. May mga dala pa itong mga prutas at gulay.
"Galing kang palengke?" Agad kong tanong dito.
Hindi kasi mapipigilan ang kahit sinoman na mamalengke sa bayan dahil sa mga fresh produce dito palibhasa napapaligiran ang bayan namin ng mga farms at mga rancho."Oo, puro fresh eh saka bagong mga ani. Bumili din ako ng paborito mong mais na puti. Ilalaga ko ito mamaya."
"Immeet ko si Atty. Clemente mamaya Cams, tho Hindi ko pa alam yung exact time. Nakikipagmeet daw yung nakabili ng farm saken."
"Sinabi na ba ni Atty. kung sino talaga nakabili ng farm nyo?" Tanong ni Cams saken.
Umiling ako which is totoo naman, hindi sinasabi saken ni Atty. kung sino ba talaga nakabili ng farm kila Inay at Itay. Confidential daw at malalaman ko lamang kapag makukuha ko na ulit ang farm, nagtataka lang ako sa term nya na makukuha ulit, baka mabibili, minsan itinama ko sya pero tinawanan lang nya ako. Napapaisip talaga ko kung sino ba talaga ang binentahan nila Itay ng farm.
Inayos muna namin ni Cams ang mga pinamili nya. Sya na ang kasama ko dito sa bahay na naiwan ng mga magulang ko. Dito ko na sya pinatira mula ng nagaral ako ng kolehiyo hanggang umalis ako ng bansa. Mabuti na din yun para may nakatira dito sa bahay, pareho naman na kaming ulilang lubos. Magkaibigan na kami simula pagkabata, magkasabay na kaming lumaki dahil magkapitbahay lang kami. Para nadin kaming magkapatid dahil sa turingan namin sa isat isa, kaming dalawa nalang kasi ang magkaramay. Nakapagtapos din sya ng College at Accountancy ang kinuha nyang course at nakapasa sya sa Licensure Exam nila. Hindi pa lang nya naiisipan magasawa. Nakaleave lang sya sa trabaho nya dahil nga sa paguwi ko. Sa Maynila din kasi sya sa nagtatrabaho.
"Naaamoy ko ang mga chocolate cupcakes ko." Suminghot singhot pa sya papuntang kusina.
"Tuwang tuwa ka na naman Mon Amie."
"Wag mo nga akong maFrench french dyan Juri. Wala ka sa France noh."
Tinawanan ko nalang sya. Kumuha na din ako ng cupcake at sabay kaming kumain, nagtimpla nadin ako ng Strawberry juice.
"Babalik ka ba ng Maynila agad kapag nakaalis na ako?" Tanong ko sa kanya.
"Oo, after mong makaalis, babalik nadin ako sa work. Buti nga pumayag ang boss ko na magleave ako. Kaya pag umalis ka na, babalik na din ako."
"Ok. Thank you Cams ah. Hindi mo ako pinabayaan magisa dito. Sana lang maayos agad ang pagbili ko ng farm para makaalis din ako agad."
"Nagmamadali ka talagang umalis. Feeling ko naman hindi kayo magkikita, kasi minsan lang yun umuwi dito according to my resources and he is always busy sa Hacienda nila."
"Mabuti naman kung ganon, at kung darating man sya Cams, pinapanalangin ko na hindi talaga kami magkita."
"Malalaman ko kapag dumating sya Juri, itetext ko si Manang Elvie." Nginisian pa nya ako. Kamaganak kasi nya si Manang Elvie na nagtatrabaho bilang Mayordoma sa Hacienda ng mga Villafuerte.
Nasa ganon kaming paguusap ng tumunog phone ko, nang binuksan ko ang message, text ni Atty. Clemente ang nakita ko. Napaawang ang labi ko ng mabasa ko ang message nya, dito daw sa bahay gustong makipagmeet ng Client nya. Agad kong tiningnan si Cams at ang buong bahay. Nataranta ako bigla dahil magulo ang bahay namin.
"Cams, we need to clean the house. Dito daw makikipagmeet sila Atty.!!"
"Ano??? Bakit dito?? Ano ba yan!!"
Agad kaming kumilos para maglinis ng bahay. Kunting pahinga lang at nagayos nadin ako. Kelangan ko din namang maging presentable sa pagharap sa mayari ng farm namin. May isang oras pa bago ang oras na binigay ni Atty.
Pasado alas singko ng hapon ng may pumaradang sasakyan sa labas ng bahay namin. Napatingin kami ni Cams sa may bintana at nakita namin ang isang Hummer na matte black na pumarada sa labas. Iniluwa nito si Atty. Clemente, agad kong pinagbuksan ng pinto si Atty at pumasok naman ito agad.
"Good afternoon Ms. Alcantara, it's nice to see you again."
Nakipagshakehands pa ito saken at kay Cams. Hindi ko pinaalis si Cams sa tabi ko dahil feeling ko kelangan ko ng suporta.
"Good Afternoon din po Atty. Nagkita po ulit tayo." Sagot ko naman sa kanya. Tiningnan ko ang likuran nya at hinihintay ang kasama nya.
"My client is very eager to meet you Ms. Alcantara." Napatango naman ako. Napatingin ako sa taong kasunod lang din nya.
I was halted when I saw his figure. Nang tuluyan na syang makapasok sa loob ng bahay, I saw Cams was stunned too. The man standing in front of us seems very familiar. Nakasuot lang ito ng plain White V neck shirt, Black pants at Sneakers, alam kong Black suit ang hawak nito at mukhang ayaw nyang suotin, nakashades din ito. Matangkad at malapad ang mga balikat. Nagsusumigaw din ang muscles nito sa braso at mukhang may tinatagong abs. Alam kong nakatitig din sya saken kahit nakashades pa sya at nakikipaglaban ako ng titigan ng magsalita si Atty. Clemente.
"Ms. Alcantara, He is my client, Mr. Zach Alexander Villafuerte." Pakilala ni Atty.
At lalo akong natulala sa kanya nang marinig ang sinabi ni Atty at nang alisin nya ang suot nyang shades. Nang magtama ang aming mga mata, I was halted, stunned and mesmerized by his total looks. How could I ever forget his face. His handsome face. He locked his gaze at me at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.
"Please to meet you. Ms. Alcantara. It's nice to see you again."
And he flashed a grin, I guess. Nagpalit palit ang tingin ko sa kamay nya na nakalahad at sa gwapo nyang mukha.
Ria I'm busy sending my profiles to some of the Hotel Chains in the Metro. I'm aware that most of the Hotels are owned and managed by Montereal Group of Companies and I'm avoiding those, I don't want any connections with Zach. I need to find a job to support me and my stay here. Hindi pwede hindi ako magtrabaho. Mauubos ang ipon ko. Ang mahal pa naman ng ticket pauwi dito sa Pilipinas. At kelangan ko na din maghanap ng lilipatan dahil ang mahal din ng stay dito sa Hotel ni Keith. I checked Liam message. He sent me his unit number and his passcode. Mukhang papatusin ko ang offer nya. Mas makakatipid nga naman ako kung magstay ako sa condo nya. Nireplyn ko nalang sya sa message nya. I informed him na maghahakot na ako ng gamit papunta sa Condo unit nya. Wala na akong choice. He replied with laughing emoji. Nang-asar pa talaga. Napatitig ako sa building na nasa harapan ko. When was the last time I stepped in this classy and elegant condominium that Zach owned. I heaved a d
Ria 8 months after... "Kapag hindi ka pumunta Juri sinasabi ko sayo, friendship over tayo and I'm dead serious!" "Cams naman. Hindi naman sa ayaw kong pumunta. Kaya lang kasi.." Tinaasan nya ako ng kilay. Naguusap kami ni Camille thru video call. I'm still here in France. She is getting married and she is so persistent na mapauwi ako dahil ako ang Maid of Honor nya. I heaved a deep sigh. Another reason is because the chance of bumping with Zach is unavoidable. He is the best man and we have all the reasons to see each other. "Kung inaalala mo si Zach, don't worry hindi ka nya guguluhin. He is better than yesterday and I guess he moved on already." "Huh?" Nagloading yata ang utak ko sa sinabi ni Camille. Nagmoved on na sya? "I won't accept your lame excuses Juri. This is my important day and I need you to be here. 8 months ka ng nagtatago dyan!" "Fine Camille. Uuwi ako. Happy?" Nginisian lang ako ng bruha. After 8 months of hibernating here in France, maybe i
Zach "What the fuck happened to you Zach?" Chivas exclaimed and he is fumming mad. "Pati ba ikaw sakit nadin ng ulo." Chivas rushed to the Hospital where I was admitted. I got into an accident when I drove away from Ria's place drunk. I'm driving like a mad man because fucked! She just broke up with me and I bumped the concrete barrier in the intersection. "Can you please stop pacing back and forth. I'm dizzy. My head hurts." I complained. "And who's fault is that? You are complety insane by drunk driving! And look at yourself, pasalamat ka at yan lang ang nangyari sayo." Napanguso ako. Nahihilo padin ako dahil sa epekto ng alak sa sistema ko. "I'm letting you go. Please Zach. Let's do this. Let's part ways." Fuck! I still can't believed that she said those words like it was nothing to her. It hurts like hell. Hindi nya talaga ako pinaniwalaan sa mga sinabi ko. I really can't find the memory of that accident. Wala talaga akong maalala. Iniisip kong umuwi sa San Ni
RiaHindi ako umuwi sa condo ni Zach kahit ilang beses syang nagpabalik balik sa apartment ni Camille. Hindi ko padin sya kayang makita at makausap much more ang makasama pa sa Condo nya. He never gets tired of coming into Camille's apartment. Kahit ilang beses ko syang ipagtabuyan at hindi kausapin. Minsan may dala pa syang mga pagkain at mga damit ko pero hindi ko padin sya hinaharap. Hindi ko talaga sya kayang makita at makausap. Ilang beses din nyang sinasabi na hindi nya natatandaan ang aksidente nyang yun. He keeps on denying it. I can see his frustrations, nakikita ko din sa mukha nya na napapagod sya. Mukha din syang walang tulog. Pero wala akong pakialam. "Pano yung cafe mo Juri? Malapit na yung matapos." "Hindi ko alam Cams. Kay Zach nalang yun tutal sya naman ang nagpapagawa. Wala na akong pakialam.""Juri naman. Sayang yung effort mo dun."I heaved a deep sigh. Pakiramdam ko nawalan ako ng gana sa lahat. "Hindi mo pa din ba kinakausap ulit si Zach? Naaawa na ako sa
Ria Sakay ako ng taxi papunta sa address na nakalagay sa card ni Kuya Robbie. Hindi ako matatahimik hanggat hindi ko alam ang totoo. Kung totoo ba talaga. Gusto kong malaman kung ano ang kinalaman ni Zach sa aksidenteng naganap sa mga magulang ko. It maybe a rush decision pero hindi ko na kayang hintayin pa si Zach. Baka hindi ko matanggap ang mga maririnig ko sa kanya. Gulong-gulo na ang isipan ko. Bumabalik ang lahat ng sakit at ang lahat ng lungkot na pinagdaanan ko sa pagkawala nila. Nagring na naman ang phone ko, si Camille ang tumatawag at kanina ko pa sya hindi sinasagot. Ayaw kong marinig ang mga sasahihin nya. Alam ko na kung ano yun. Ang hintayin si Zach. "Juri! Wag kang gumawa ng bagay na pagsisihan mo sa huli! Hintayin mo si Zach! Answer my call! Please!!!" Hindi ko sya nirereplyn. At hindi ko ko padin sinasagot ang mga tawag nya. "Aksidente ang nangyari. Isang truck na nawalan ng preno ang nakabangga sa sasakyan nila." Yan ang report ng mga pulis. Na
Ria"Hindi na si Kuya Thomas ang driver mo Zach?" Tanong ko sa kanya habang naglalakad kami sa parking lot. "Hindi na, bumalik na sya kay Mama. Si Kuya Robbie na ang driver ko." Sagot naman nya. "After natin sa Hacienda sya nadin ang maghahatid sayo pauwi."Tumango naman ako. Nakita ko lang syang nakatitig sakin.Lumipas pa ang mga buwan at taon ,mas lalo kaming naging close ni Zach. Sya na ang naging bestfriend ko na lalake. Comfortable naman ako sa kanya. Mabait kasi sya saka napaka gentleman. Pero mas madalas padin nyang kasama si Red. Isa din yung anak mayaman. Anak kasi ng mga angkan ng mga abogado. Kung titingnan si Red, parang wala lang sa kanya ang estado ng pamilya nya sa lipunan. Para ding si Zach. Napakahumble kasi nila pareho. May isa pa nga pala akong kaibigan, si Camille, sya talaga ang best friend ko. Magkapitbahay din kami ni Camille."Nagluto ako ng nilagang mais Juri, tingnan mo nalang sa kusina." Bungad sakin ni Nanay pagkauwi ko. "Yes! My favorite!""Ewan ko na
RiaLate na kami nagising ni Camille, sa Condo na din sya natulog kagabi. We had some beers before dozing off. Camille really need a heart to heart talk last night about her relationship with Atty. Clemente. Saka lang nya nailabas ang lahat ng kanyang nararamdaman para kay Atty nung medyo may amats na ang bruha. She really loves the man but her insecurities is winning over her. Nagluto si Cams ng Carbonara saka fried chicken. Masarap din magluto si Camille. Lahat ng gawaing bahay ay alam nya dahil nga pareho kaming maagang nawalan ng mga magulang. She is my sister from another mother. May bestfriend na ako may sister pang kasama. "Anong oras ang dating ng asawa mo?""Baka gabi na yun dumating. Hindi ko sure, hindi pa sya nagmessage eh.""Ok, mamaya na ako uuwi sa apartment ko.""Maaga ba pasok mo bukas?""Iniisip ko pa kung papasok ako. Tinatamad ako eh.""Cams, papagalitan ka na ng Boss mo. Pasalamat ka nga napakaunderstanding ng Boss mo. At saka hindi ka pa tiniterminate. Ang dam
Ria"Kelan balik ni Zach?" Tanong ni Camille. Magkasama kami ngayon papunta sa Cafe and I'm driving Zach's Lexus."Sa Sunday pa balik nya." Sagot ko naman sa kanya."Kaya ang lungkot mo ngayon noh? Wala kang sex life ng ilang araw." "As if naman araw-araw namin ginagawa yun Cams.""Bakit hindi ba?" "Hindi naman araw-araw.""Ok fine. Every other night nalang.""Funny mo dun. Ikaw anong balita sa Love life mo?"She went silent after my question. I think I crossed the line, she is not yet ready to open up. She heaved a deep sigh."Juri..."Napasulyap ako sa kanya. I'm driving and I need to focus on the road."Red is asking me to marry him.""What???"Natapakan ko bigla ang preno. Mabuti nalang at sakto sa red light. Tiningnan ko si Camille. Madami akong gustong itanong sa kanya. "I'll tell you everything Juri.""Dapat lang Cams. Lahat n
RiaSPG"Let's eat muna Love. Lalamig kasi yun pasta saka yun buttered shrimp."Tinitigan lang ako ni Zach. I know what he is feeling right now. I feel it too. And we are both dying of anticipation. He heaved a deep sigh."Alright, let's eat." In his low, deep and husky voice.Hinila ko sya hanggang makarating kami sa dining table."Wow. Candle light midnight snack Love.""You like it?""You have no idea." Umiling-iling pa sya. "I want to finish my food as soon as I can Love."Napalunok ako sa sinabi nya. Alam ko naman ang ibig nyang sabihin. We can literally feel the tension in the air. Feeling ko lahat ng cells ko sa katawan ay buhay na buhay. Kitang kita ko din ang mga malalalim at matatalim na mga titig ni Zach. How I love his dark eyes. Tahimik kaming nag-umpisang kumain. I purposely skinned the shrimps because of Zach, he is always struggling skinning the shrimp whenever we have those in
Komen