Kabanata 5 bottles

" Ang laki na ng binagbago niya, Ba't mo naman sinampal?"

" Bastos eh"

"Huh?"

" Pwede ba daw niya akong maging jowa, Ang kapal niya sobra, kaya naman hindi ako pumayag. Feeling niya makukuha niya lahat ang swerte naman niya. I'm not that easy woman" nadama ni Ankara ang galit. "Alam mo nung hindi ako pumayag, Ang galing sinabihan  niya ako ang kapal ko, Gumanda lang naging mayabang. So ayun hindi ko na napigilan ang sarili na sampal ko talaga siya. Tang*na niya nananahimik na ako". dagdag ni Ankara. Galit ang nangingibabaw sa kanya at dahilan ng nakaraan nawalan na siya ng interest sa mga kalalakihan.

"Naku, Mabuti ang ginawa mo...Tama lang yun sa kanya."

"Kalimutan na natin yung unggoy na yun."

"By the way, Hindi ba't may sasabihin ka saakin, Ano iyon?"

"Yah..Brilliant.. May girlfriend na ako"

"Wow naman... I'm so happy for you!" napayakap si Carmelita kay Ankara sa sobrang tuwa. Nang binalikan ang sabi ni Ankara muntikan ng mahulog sa kinauupuan si Carmelita. "Wait...Ano yun GIRLFRIEND?"

"YES"

           Nalunok ni Carmelita ang sariling laway. Nadama ang lungkot at pagkalito. "Anong nakain nito, Babae ang gusto!..Iba talagang nagagawa ng nakaraan" sabi ni Carmelita sa sarili. Napabuntong hininga si Carmelita at inilagay ang kamay sa noo sabay sabing "Sure ka? Anong nangyari sayo? Ankara kung joke mo tuh ang masasabi ko lang ang galing mo pinakaba mo ako".

        Nagbigay ng matamis na ngiti si Ankara. " Sure Ako. Madali lang palang makahanap...HAHAHA.. By the way next weekends isasama ko siya."

"Ba't mo ito ginagawa?"

"I found myself dito ako nababagay"

        Nawalan ng salitang maisabi si Carmelita at itinuloy ang pag-inom ng Iced Tea na inorder kanina.

        "Punta tayo sa BAR sa 4th Floor" muntikan ng maibuga ni Carmelita ang Tea na nasa bibig niya sa sinabi ng kaibigan. Habang inaayos ang kanyang kahinahunan, daling-dali siyang hinila ni Ankara patungong elevator ng mall, nawalan tuloy ng salita si Carmelita.

•••

        "2 bottle of Beers..Please" natauhan si Carmelita ng marinig ang boses ng kaibigan. Agad naman kumilos ang waiter at ibinigay ang nais ng costumer.

"Ankara, Anong ginagawa mo?" habang sinasabi ito ni Carmelita ay agad ng ininum ni Ankara ang alak na ibinigay. Halos nawalan ng enerhiya si Carmelita ng mag salita ang kaibigan. "Add, 5 bottles".

"Life is meant to be enjoy...Cheers" dagdag na sabi ni Ankara. Inilagay ni Carmelita ang kamay sa noo, alam niyang hindi niya kayang tigilan ang kaibigan para sabayan ito ininum nalang rin niya ang alak.

         Pagkatapos ng 10 minuto ay naubos agad ni Ankara ang anim na bottles ng alak. Habang si Carmelita ay dalawang alak palang ang natapos.

"HOW UGLY" nagsimula ng pumatak ang mga luha sa mata ni Ankara.

"HAHHAHA, ANG KAPAL"

"ANG HIRAP NAMAN MAGING PANGIT, PAGMAMAHAL GALING SA TAONG MAHAL MO HINDI MO MAKUHA"

"BA'T GANON CARMELITA KAHIT SINAKTAN NA AKO, I'M STILL HERE NANGANGARAP SA KANYA"

" TO TELL YOU THE TRUTH NASAYAHAN AKONG MAKITA SIYA, NASAKTAN NGA AKO NG SINAMPAL KO SIYA"

"NAG-ARAL AKO NG MABUTI, MARAMI NA AKONG PERA PERO BAKIT GANON RAMDAM KO PA RIN ANG EMPTINESS"

         Pinakinggan lang ni Carmelita ang lahat ng sinabi ni Ankara. Nasasaktan siya sa kaibigan, nagdulot tuloy ito ng pagkamuhi niya sa kanyang sarili. Limang Oras ang lumipas bago sila nakauwi, inihatid na ni Carmelita ang kaibigan sa kanilang bahay lalo't pa't alam niya na lasing na lasing ito.

•••

          "Hmmm...Kung sakaling mangyari yan, just pretend na hindi mo siya kilala at mas makakabuti sayo kung bigyan mo ng kaibahan ang anyo mo sa bawat gabi at sa tunay na anyo. Anak, You'll all have my support" -Nang maalala ang payo ng ina, dali-daling naghanap ng masusuot si Carmelita na maiiba sa kanya, sampung minuto rin naman bago mag 6 ng hapun.

         Paglabas ni Cynah sa kanyang silid ay agad siyang dumiritso sa refrigerator, binuksan ito at kumuha ng malamig na tubig. Akmang iinom na siya ay may napansin siyang  babae na kulot ang buhok, nakasuot ng dress painted with black at pulang-pula ang mga labi. Nilapitan ito ni Cynah at tinanong "Excuse me miss, Kanina ka pa ba naghihintay? Nakuh heto talaga si Carmelita parang pagong. Magpasensiya ka nalang sa kapatid ko ganyan na talaga siya"

"Huh?"

"Kailan kayo nagkakilala ng kapatid ko?Ngayon lang kita nakita. Saan ka nakatira?"

        Natuwa si Carmelita sa mga salitang galing sa kapatid. "HAHAHA, Hindi mo ako nakikilala?, that's good to hear."

        Nang marinig ang sagot ng babae sa kanyang harapan nanlaki ang mga mata ni Cynah at pinagmasdan ng maigi ang mukha ng babae. "CARMELITA?"

"Yup" walang masabi si Cynah ng marinig ang sagot ng kapatid. Hindi siya makapaniwala sa nakita. " I have to go" dagdag na sabi ni Carmelita hindi na niya hinintay ang sagot ng kapatid halata kasi sa mukha nito ang pagkabigla.

         Sa bar na pinuntahan ni Carmelita noong nakaraang gabi doon niya pinunta ang kanyang sarili. Binuksan ni Carmelita ang pintuan ng bar at ipinasok ang sarili sa loob. The atmosphere of the bar is so weild. From the music up to   it's costumers. Pinagmasdan ni Carmelita ang paligid ng ilang minuto bago nagtungo sa order section nito.

       Nakasanayan na ni Carmelita na sa tuwing iinom nasa alak talaga ang kanyang focus. Pagnalalasing siya hindi siya katulad ni Ankara na nasasabi ang mga salita o mga pangyayari na nagpapasakit nito. Hindi rin siya katulad ng kapatid niya na pagnalalasing lahat ng salitang mailalabas ay puro English. Pagnakainom si Carmelita she's so chill na para bang wala lang ang lahat. Sa katunayan hindi siya kagaya ng iba na nagwawala.

        Habang umiinom, sa hindi inaasahang pangyayari muntikan ng mahulog ang botelya ng alak na iniinom niya ng biglang binangga ang kanyang likod. Nilingon ito ni Carmelita na may galit ang mga mata.

"I'm so sorry" madaling sabi ng lalaki at ibinalik ang tingin sa dalaga na naka-alitan nito. 

" Hoyy! Lalaki ba't ayaw mo akong samahan" malakas na sigaw ng babae. Nanlaki ang dalawang mata ni Carmelita sa mga salitang sinabi. Panay rin ang pangamba ng lalaki dahilan ng pag-atras niya.

"Magkano ka ba?Ha!"