Alas onse na ng gabi at gusto ko nang matuldukan ang lahat. Kung sila man ang dahilan ng lahat ng ito ay isasauli ko na ang sampong milyong pilak! Hindi ko ito kailangan, at ayoko nang madagdagan pa ang kawirduhang nangayayari sa buhay namin!
Oo, mahirap tanggapin. Mahirap paniwalaan ang lahat lalo na sa mga imposibleng bagay na talaga namang taliwas sa sarili kong pilosopiya sa buhay. Ngunit iba na ang usapan kung ang buhay ng mahal kong Lola ang madadamay. Ayoko! Hindi maaring mawala ang Lola ko! Dali-dali akong lumabas sa bahay dala-dala ang limpak-limpak na salapi sa aking bag. At dahil sa bilis ng pagtakbo ko ay hindi ko na namamalayang nasa harapan na ako ng Mansyon. Nasa likod ako ng isang malaking puno sa harapan nito. Patagong pinagmasdang maigi ang napakalaking mansyon na ninais kong pasukin isang buwan na ang nakakaraan. Pangyayari na hindi ko na sana ginawa pa. At pangyayari na luboHagan Point of View Kakaiba ang pagkamangha ko sa narinig kong impormasyon kay Miss Gremmy kanina. Nakikinita ko na ang pagkislap ng mata ko dahil sa pagkamangha sa aming mga nakita. Kaya naman isa ako sa mga sabik kong kaibigan na nagtaas ng kamay upang matutunan ang kanyang ginawa kanina sa bato. Ang concentrated aura. "Dang! Gusto ko matutunan 'yan! " Pagtaas ng kamay ni Tyree na sinundan rin naman ng pagsangayon ng magkapatid na si Asya at Mischa. "Huwag ka nga diyan, Tyree! If I know gagamitin mo lang iyan sa pangbababae mo," kontra ni Asya na agad nitong inangilan gaya ng isang lobo. "Kaya, mam! Ako na po, Mam, ang unahin mong turuan!" habol pa nito at hindi pinansin ang pag angil ni Tyree. "Tss, mga batang ito. Pero, mam! Ako rin po gusto ko matuto niyan!" Sigaw rin ni Mischa habang pingot-pingot ang dalawang nagbabangayan. Bagay na ikinangisi ko sa
"I'll give you three days, to master this task," habol na salita iyon ni Miss Gremmy bago pa kami iwanang tulala lahat.Napatingin ako sa halamang nasa aking mga kamay.Nakakita na ako sa burol ng aming bayan ng ganitong halaman. Ngunit ang dandelion na ito ay hamak na mas malaki sa natural na mayroon sa mundo ng mga tao. Pitong beses ang laki nito kaysa sa natural nitong anyo. Kulay ginto rin ito na aakalain mong isang palamuti ngunit isa nga itong halaman.Agad akong naging alerto nang naramdaman ko ang biglaang pagkawala ng hangin sa aming paligid. Bagay na ikinalingon ko sa kanluranim at namumutlang nagpigil rin ng aking paghinga."G-Guys!" Sigaw ko sa lahat na ikinaagaw nila ng atensyon agad."Isang malakas na hangin at iihip! Ang mga Dandelion!" Kasabay ng sigaw kong iyon ang dalian kong pagtalikod sa kanluran upang sanggain ang malakas na hangin na darating.Tinakpan ko at prinotektahan ang Dandelion na aking hawak, at maging ang ilan
Third Person point of viewIsang dagliang pagpupulong ang ipinatawag ng konseho ng Akademia para sa mga guro at opisyal ng paaralan. Dinaluhan iyon ng lahat kasama ang nga Elders ng bawatt kaharian. Ikinabigla rin ng lahat ang pagdalo ng Apat na Diety na minsan lamang nilang makita ng harapan bukod kay Artimus na kabilang sa konseho ng Akademia.At ang mga Diety na ito ay sina Luther, Quillon, Nelson, at Gertrude. Sila ang huling pumasok sa bulawagan na talagang ikinalingon ng lahatt dahil dama lahat ng nilalang sa loob niyon ang naguumapaw na Supreme Aura ng nga Diety. Isang malamig na pakiramdam na natural na biyaya sa kanila ng mga espirito ng Gaia."I'm glad you all came. Especially our Respective dirties from the human world. Ikinagagalak kong makita kayong lahat." Paunang bato ng pinunong konseho na si Greyson.Magalang ang tindig nito, at kahit may katandaan na ay nangunguna ang aura nito na naiiba sa lahat. Isang regalo bilang isang leader ang ibi
KABANATA 48 "Noong nakaraang taon ay nagsimula na tayong magbigay ng mga espesyal na asignatura para sa mga estudyante ng Gaia. At ito ay ang paggamit ng aura. We introduce Aura to them for we need more hands to protect our home." Pagpapaliwanag muli ng guro sa mga piling mga personalidad upang magturo ng mga bagong asignaturang ito para sa lahat ng nagaaral sa Gaia. Si Eliot maging ang propesor nila Hagan na si Miss Gremmy ay isa lamang sa mga piling personalidad na mahusay na sa kategorya kung saan ang aura ng bawat isa ang pinaguusapan. Hindi talaga sila mga gurp. Kung hindi mga personalidad na nangaling sa ibat-ibang lahi na nagpamalas ng kagalingan sa kani-kanilang mga aura. Bagay na ginawang basehan ng Pinunong Konseho na si Grayson upang makahanap ng mga tamang taong makapagtuturo sa mga estudyante ng Gaia ng mga bagay bagay na dapat malaman ng magaaral tungkol sa Aura at kung anong mga dapat ng mga itong gawin para magamit ng tama ang Aur
HAGAN’S POINT OF VIEW Matapos ang isang simpleng asignaturang Pagaaral sa likas na yaman. Ay agad na kaming naghanda lahat upang magtungo sa silid aklatan ng Akademia. May isang oras kaming bakanteng oras bago pa man dumating ang isa pa naming guro upang magturo ng huli naming subject ngayong araw. At iyon ay ang Iba’t-ibang uri ng mga Nilalang. “Are we really allowed to use the Akademia’a Library? Paano kung hindi nila tayo papasukin sa loob?” Nagaalalang tanong ni Asya habang ipinapasok sa kanyang bag ang mangilang pangamit niya sa pagsusulat, dahil sa pagsusulat niya sa subject nila kanina. “Oo,” sabat ng isang boses na agad naming ikinalingong lahat. It was Tamara. Nakasandal ito sa pintuan ng aming silid at taas-taas ang kanyang kanang kamay na may inakaipitan sa kanyang mga daliri na isang lilang card na ang tanaw ko ay may initials ni Mister Rudino, ang guro naming kaalis-alis lamang. Nakita ko nga p
HAGAN’S POINT OF VIEW Matapos ang isang simpleng asignaturang Pagaaral sa likas na yaman. Ay agad na kaming naghanda lahat upang magtungo sa silid aklatan ng Akademia. May isang oras kaming bakanteng oras bago pa man dumating ang isa pa naming guro upang magturo ng huli naming subject ngayong araw. At iyon ay ang Iba’t-ibang uri ng mga Nilalang. “Are we really allowed to use the Akademia’a Library? Paano kung hindi nila tayo papasukin sa loob?” Nagaalalang tanong ni Asya habang ipinapasok sa kanyang bag ang mangilang pangamit niya sa pagsusulat, dahil sa pagsusulat niya sa subject nila kanina. “Oo,” sabat ng isang boses na agad naming ikinalingong lahat. It was Tamara. Nakasandal ito sa pintuan ng aming silid at taas-taas ang kanyang kanang kamay na may inakaipitan sa kanyang mga daliri na isang lilang card na ang tanaw ko ay may initials ni Mister Rudino, ang guro naming kaalis-alis lamang. Nakita ko nga palang sinundan agad ni Tamara ang aming guro matapos
KABANTA 50:Hagan Point of View.Dagliang naudlot ang kasiyahan sa pagpapakilala ni Dima sa librong hawak nang tahasan itong kuhain ni Morriban. Agad niya itong binuksan at mas sumalubong lalo ang mga kilay sa nakita sa loob nito. Bagay na kusa ko ring nilapitan bago pa man ang lahat makalapit kay Morri, ngunit gaya nito ay nagtakha rin ako sa nakita ko sa loob nito. Isang pirasong dahong berde na berde ang nasa una nitong pahina. Sinubukan pa naming ilipat sa iba pang mga pahina ang libro ngunit iba’t-iba lamang na piraso ng dahon o talulot ng bulaklak ang mga nakadikit sa gitna ng bawat pahinang mayroon ang libro. “Bakit ganito ang mga pahina ng libro, Dima? Wala ni ano mang nakasulat sa mga pahina nito kung hindi ang iba’t-ibang halaman lamang,” tanong ko pero imbis na sagutin ay ngumiti lamang jto at kinuha muli ang libro mula sa aking kamay. Umupo ito sa mahabang silya na kinauupuan naming lahat at masaya at buntong hininga lamang na umupo roon. Takha ko l
KABANTA 50:Hagan Point of View.Dagliang naudlot ang kasiyahan sa pagpapakilala ni Dima sa librong hawak nang tahasan itong kuhain ni Morriban. Agad niya itong binuksan at mas sumalubong lalo ang mga kilay sa nakita sa loob nito. Bagay na kusa ko ring nilapitan bago pa man ang lahat makalapit kay Morri, ngunit gaya nito ay nagtakha rin ako sa nakita ko sa loob nito. Isang pirasong dahong berde na berde ang nasa una nitong pahina. Sinubukan pa naming ilipat sa iba pang mga pahina ang libro ngunit iba’t-iba lamang na piraso ng dahon o talulot ng bulaklak ang mga nakadikit sa gitna ng bawat pahinang mayroon ang libro. “Bakit ganito ang mga pahina ng libro, Dima? Wala ni ano mang nakasulat sa mga pahina nito kung hindi ang iba’t-ibang halaman lamang,” tanong ko pero imbis na sagutin ay ngumiti lamang jto at kinuha muli ang libro mula sa aking kamay. Umupo ito sa mahabang silya na kinauupuan naming lahat at masaya at buntong hininga lamang na umupo roon.