The Sleeping Vampire Princess Series #1

Mula sa mahimbing na pagkakatulog ay unti-unting nagmulat ng kaniyang mata ang isang babae. Ang malamig at pulang mata niya na kahit madilim ang paligid ay nakikita niya ay tumutok sa takip ng kabaong na hindi pa tuluyang naalis. Dahil sa incantation na binigkas ng kaniyang inang si Maxine isang libong nakakaraan na. Kapag sa araw na lalaya siya sa kaniyang parusa ay kusa siyang magigising. At ang takip ng kabaong na siyang naging kulungan niya ay kusa ring bubukas.Habang hinihintay na bumukas ang kabaong ay kumurap siya ng ilang beses. Nagbago ang pulang kulay ng kaniyang mata sa golden brown at ang pangil niya ay animo isang ilusyon na nag-retract. At nang tuluyang bumukas ang kabaong ay bumangon siya at naupo. The lamp inside the room was dim but it was still enough to illuminate the entire room.Ang manipis at pulang labi niya ay unti-unting gumalaw at may isang malamig pero inosenteng ngiti na gumuhit sa kaniyang labi. Ang mahabang daliri niya ay ginamit niyang panuklay sa kaniy

The room is filled with murmurs and chatterings when Selene reach her designated room. This room is located at the fourth floor of the six story of Dahlia building. Nakatayo lamang siya sa labas ng room at indifferent na nakatingin sa kaniyang magiging classmates. Hindi siya kumilos para pumasok at basta lang siya nakatayo doon. Nasa ganoon siyang posisyon nang may bumangga sa likod niya. She didn't expected this, kaya naitulak siya papasok. Natahimik ang lahat ng estyudanting kanina pa maingay at namimilog ang matang nakatingin sa kanya."I'm sorry!" apologetic na saad ng nakabangga sa kanya kaya nilingon niya ito.Nagulat ang lalaki nang matitigan siya, umawang ang bibig nito. Nag-iwas na siya ng tingin at naglakad hanggang sa likod ng apat na sulok ng room. Napasunod ang tingin ni Elmhurst sa babae na hindi man lang nag-iba ang ekspresyon ng mukha.Umupo si Selena at inilibot ang tingin sa tahimik na classmates niya. Ang iba ay nakanganga sa kanya lalo na ang mga lalaki. Ang mga ba

Nang bumaba si Selene at pumunta sa kusina ay naabutan niya si Rolphf doon na may hawak na kopita at nagbabasa ng dokyumento. Naupo siya sa katapat nito at nangalumbaba. Pinagmasdan niya ang seryosong mukha nito.Maayos ang itim na itim na buhok nito na natural na makinis at kahit hindi magsuklay ay hindi man lang nagugulo. Masyadong maarte ang Kuya niya pagdating sa sarili kaya hindi nito hinahayaang magulo ang buhok at damit nito."Don't just look at me and tell me what you want," hindi nag-aangat ng mukhang saad nito.Umayos siya ng upo. "Kuya, gusto kong doon sa west dorm tumira. Pwede ba akong kumuha ng black identity card?"Napa-angat ito ng mukha at matiim siyang tinignan. "Don't you want to stay here?""It's not that, Kuya. Ayaw ko lang na malaman ng iba na isa akong Madrid. I don't want them to approach me because of that. Isa pa, marami kayong admirer baka gawin pa nila akong messenger—""Selena—""Ah?" Itinaas niya ang kamay. "I want to be an ordinary student," she quickly

Napasunod ang mata ng dalawa sa dalaga na hindi na sila hinintay para sabay silang pumasok. At kahit na walang pagmamadali sa mga kilos nito at nag-iisa lang ito ay parang wala itong pakialam. It was as if she's already used to being alone. Watching her receding back was still radiant and not lonely at all."That sign! So strange," Miles commented. Animo napapa-isip pa ito ng malalim."That? Huwag mo nang bigyan pansin at pumasok na tayo sa loob," saad ni Elmhurst at nagpatiunang naglakad papasok. Pero agarang huminto siya at mabilis na nilinga ito nang marinig ang sumunod na lumabas sa bibig ng kaibigan."I'm going to cook dinner for tonight—""Don't think about it! Walang kakain sa mga lulutuin mo," mabilis na putol niya rito. Bakas pa ang labis na pagtutol sa kaniyang mukha. Natikman na niya minsan ang luto ni Miles at halos dalawang araw na masama ang kaniyang tiyan.She pouted. Hindi maikakaila ang disappointment sa mukha nito. "I want to cook food and invite Selena to eat with u

The weather is cold and the wind is quite strong coming from the West, but this did not stop Elmhurst. Pumunta pa rin siya sa shadow forest, ang pinakamalamig na bahagi ng Isla at may mga malalaking puno at wild flowers sa paligid. Karamihan sa kanila ay ayaw tumapak dito dahil sa lamig pero sa kaniya ay mas gusto niya ang pumunta rito kapag gusto niyang mapag-isa at magmuni-muni. After their P.E subject ay umuwi muna siya at nagpalit ng damit bago pumunta rito. Suot ang makapal na jacket, maong pants at hiking boots ay naglakad siya sa trail na sinadyang pinagawa ng mga Madrid para sa pamamasyal. Paminsan minsan ay umuuklo siya para hawakan ang isang bulaklak na kulay violet. Everytime na pumupunta siya rito ay palaging may paghanga at pagtataka sa mukha niya. Nakakapagtaka kase kung paanong ang bahaging ito ng Isla ang may maraming wild na bulaklak at hindi pangkaraniwang nakikita ng mga tao. Even the trees, para kang nasa fantasy world, mayayabong ang mga puno at ang mga ugat ng mg