Hagan’s Point of View
Lubos na ginhawa at pagkagaan ang naramdaman ko nang makalabas ako ng silid-aklatan. Gusto ko sanang pumasok muli sa loob para humingi ng paumanhin sa lahat, ngunit hindi ko naman makumbinsi ang sarili ko dahil sa takot na aking naramdaman dahil sa nangyari kanina.
Kaya naman wala sa isip kong inilakad na lamang ang aking mga paa patungo sa kawalan. Muli kong kinuha ang Dandelion sa aking bulsa. Nagliliwanag pa rin ito pero sa pagkakataong ito ay nakikita ko ang kulay asul nitong tila nagbabagang enerhiya na nagmumula sa kanya.
Bagay na agad kong ipinagtakha. Ibig sabihin ba nito ay hindi galing sa aking konsentrasyon ang enerhiyang mayroon ang Dandelion na ito?
Napatigil ako sa pagiisip ko na iyon. Saka ko lamang napagtanto ang mahabang hallway na nasa aking harapan na nagtitila Tunnel dahil sa pa arkong disenyo nito.
Imbis na bumalik ay nilakad ko pa rin iyo
Hagan’s Point of ViewNang kumaripas na ng takbo ang tatlo ay hindi ko na pinansin pa ang posibleng mga dahilan nito. Agad na akong dumeretyo kay Hernan, ang pangalan ng lalaking kanilang pinagdidiskitahan upang makita ang kaagayan nito.Sa kabutihang palad ay maayos naman ito. Tahimik lang nitong kinuha ang daga na nasa hawla at masaya nitonghinaplos haplos.Mahina akong umubo upang makuha ang kanyang atensyon. “Ayus ka lang ba?” walang pagaalinlangan kong tanong sa kanya na agad niyang ikinalingon sa akin, kasabay ng kanyang tuluyang pagtayo na talaga namang ikinatingala ko.“Oo, salamat.” Mahina nitong tugon na ikinangiti kong agad.Ngayong natitigan ko siya ng husto, talaga namang katakha-takha kung bakit pa siya na pupulaan ng pangaabuso. Malaki, matikas, at hamak na mas tagtag ang katawan nito kaisa sa tatlong nilalang ng Nero kanina. Ang kanyang walang mang
Hagan’s Point of ViewHumahangos akong sumigaw habang papalapit sa kinaroroonan nila Andreas. Isang mas malaking taong dragon ang sa kanya’y bumubogbog. Pero wala akong pagaalinlangang lumapit sa mga ito upang pigilan ang isang paang tatadyak sana sa tiyan ni Andreas. Ang akala ko ay sa akin iyon tatama pero napatigil ito at umangil nang nakakatakot na tunog.Bagay na ikinatingala ko at tuluyang nasindak sa itsura ng kaharap ko ngayon. Mag-isa na lamang ito at nakikita ko sa kanyang tindig na siya ang pinuno ng kung ano mang grupo ang tawag nila sa kanila.He is older than us. Mas bata lang siguro ng kaunti sa aming mga propesor, pero hindi gaya nila ay may kasindak-sindak itong anyo at nakkaatakot na bersyon ng isang dragon.Oo isa siyang dragon, ang pulang mga mata nito ngayon at galit na galit na mga tinging kinauudyukan upang mapalabas ang mga pulang kaliskis ng dragon sa kanyang katawan ay nagiind
Hagan Point of View Ikinatigil ko nang makita ko ang matalim na bagay na nakatutok sa leeg ni Reese habang hawak-hawak siya ng bagong nilalang na lumabas mula sa likuran ng pinuno ng Fotia kanina. He was called Prince Jonnah. Mas hamak na mas maliit ito kaysa sa pinuno, pero may kung ano sa kanyang nakapagsasabi sa aking hindi ko siya dapat kalabanin. “Reese!” Sigaw ni Andreas sa tabi ko at hindi ko na namalayang nakatayo ito para kuhanin si Reese sa kanya pero sa isang iglap lamang. Ang kakaibang bagay sa likuran ng Prince na iyon ay agad na napatalsik si Andreas sa pader at doon bumangga, matapos nitong tila malatigo ng kung anong bagay na iyon. Saka ko na lamang napagtanto na iyon pala ay kanyang buntot. Na kung susuriin ay tila buntot ng isang ahas. “You piece of dump!” gigil nitong tukoy kay Andreas na dahilan upang agaran akong sumugod dito para bawiin sana agad si Reese sa kanya, pero katulad n
Morriban Point of View Agad akong napatayo sa aking kinahihigaan nang mapagtanto ko kung nasaan akong lugar. Kaya pala masarap sa aking pakiramdam ang pagkakahiga ko sa kama, kaya pala pamilyar ang amoy at paligid ko, dahil narito ako ngayon sa mansyong kinakulungan o sa loob ng labing-piting taon ng buhay ko. I was expecting that anyone could be around me when I woke up. But there is none. Bagay na nakabubuti naman dahil wala muna akong gustong makita sa kanila ni isa sa ngayon. Because of shock, I almost forgot what happened earlier. Kaya naman nang maalala ko ang lahat ay nanghihina na lamang akong napaupo sa aking kama. Maluha-luha kong pinagmasdan ang buo kong kwarto. Ang pintuan, ang bookshelves na umiikot, ang dalawang bintanang nakatanaw sa mundo ng tao ang isa at ang isa naman ay nakatanaw sa Gaia. Ngunit hindi ang pagkamiss sa lugar na ito ang dahilan kung bakit sumisikip ang dibdib
"What happened?" Binasag ni Quillon ang katahimikan nang tanungin nito ng deretyo si Andreas.Nakatukod ang likod ng palad nito sa kanyang baba. At matalim ang tinging pinagmasdan si Andreas.Dama ko ang tensyon dahil dito, kaya naman intindi ko kung bakit namumutla ngayon si Andreas.Andreas didn't get a chance na makapagpalit o makapagayos man lang, gaya ng lagi nitong anyo sa aming harapan. Bagkus ay halos mag gula-gulanit na ang soot nitong puting polo, na ang iba'y halos masunog na rin dahil sa tingin kong kagagawan ng mga kasamahan niya sa Fotia."I-I..." Pero tumigil ito sa pagsasalita at nakita ko ang paghigpit nito ng kanyang hawak sa kanyang kamao."Morriban got out of my control. I made her angry resulting for her to hurt creature from Fotia who is involve with the incident.' Deretyo nitong sagot pero hindi ko iyon nagustuhan.Bakit hindi niy
Sa Gitna ng kanilang paguusap ay hindi ko na natiis pa na itikom ang aking bibig."Si Morriban." Putol ko sa kanilang paguusap na agad nilang ikinahawi ng tingin sa akin. Lalong-lalo na ang katabi ko nang si Artimus dahil sa umalis na sa kinauupuan niya si Quillon kanina."Anong nangyari kay Morriban?" Seryoso at buong alala kong tanong sa bagay na kating-kati ko nang itanong sa kanila.Dahil alam ko. Alam kong may mali kay Morriban.Pero imbis na sagutin agad ay nanatili silang lahat ng tikom. Alam kong wala silang balak magsalita. Bagay na ikinayupos ng galit sa akin."Bakit hindi niyo kayang sabihin sa akin? Hindi ba't kailangan kong malaman ang nangyayari sa kanya? Alam kong may mali kay Morriban. Gusto kong maintindihan ang lahat." kumbinsi ko pa sa mga ito sa impit na tono dahil sa galit na pinipigilan ko.Hindi
Morriban Point of View.Ilang oras rin kaming magtagal ni Hagan sa Mansion hanggang sa napagdesisyynan na ni Artimus na kami ay iuwi na sa aming cluster.Bagay na napakadali lang dahil may kapangyarihang teleportation si Quillon. Kaya mabilis kaming nakatungi ni Hagan sa cluster.Pero ang nakakainiss doon ay ang hindi na umimik si Suppliwr sa atun....DIRT's POINT OF VIEW"E-Egor?" Bulalas ko na agad nitong ikinangiti sa akin ngunit aking ikinabato. E-Egor, ang isa sa apat na Elders ng apat na kaharian. Ang mga nilalang na katumbas ng mga hari. Ang mga pinuno ng apat na angkang unang naging residente ng Gaia. At siya... ang malupit na Egor na manlilipol ng mga mortal! Inalerto ko ang sarili ko sa kapahamakang nakahanda sa akin. Mahigpit na iniyukom ang kamao at isang beses na umatras mula sa mapanganib na matanda. Ngunit mas lalo akong naging alisto nang kumunot ang noo nito't pinanliitan ako ng mata, na wari
Morriban Point of ViewIsang katok sa pintuan ng aking silid ang mabilis kong ikinapunas sa mga luhang umagos sa aking pisngi. They must not see me like this. Or else they are going to treat me like a child again. Laking kagaanan naman ng loob ang naidulot ng pagkakakilanlan ng pumasok sa aking kwarto. At ito ay si Quillon.Ngiti itong sumilip sa pinto at tipid na ngiti akong tinunggahayan, pagsasabi nito na gusto nitong magpaalam sa akin sa gusto niyang gawin. Wala naman akong ibang nagawa kung hindi ang tanguan ito kahit na may kaunting kirot sa aking didbid dahil alam kong may bahid ng pagaalala ang ngiting iyon ni Quillon.Nahuli akong tumango rito na tuluyan rin naman nitong ikinalapit sa akin at umupo sa kama ko malapit sa akin.“How was your feeling?” buong pagalala nitong tanong sa akin sa mahinang boses.“I’m fine.” Sagot ko rin naman dito. At hindi ko na kailangang it