Share
GOD 16
- Glimpse of Death•
Alas sais kami kanina nakauwi at dapit alas siyete na ngayon. Siguro ay hihhintayin ko nalang silang bumalik. Sa pagpasok ko sa kuwarto ay dumiretso na sa banyo. I should take a bath first, natuyuan nalang ako ng pawis mula sa paglalaro. Hindi naman ata sila magtatagal sa pupuntahan.
The cold water washed away the dirt and sweat in my body. My head is drench in memory. Tiningnan ko ang sarili sa salamin, I look straight in my eyes.
"Hideous..." I whispered. Masaya ako ngayon pero pano bukas? Anong mangyayari? The happy memories i reminisced earlier puffed in thin air. Sabagay sa tuwing masaya ka, nariyan agad ang kalungkutan upang yakapin ka.
When will I ever feel happy without thin
Kaugnay na kabanata
Glimpse of Death GOD 17
Glimpse of Death• Hapon na pero hindi parin mawala sa isip ko ang natuklasan kagabi. Ang tunay na imahe sa painting ay langit at imperyno. Pero hindi lang iyon, may iba pang senaryo na hindi kita. Napagdesisyunan namin ni Yael na pumunta ulit sa library mamayang hating gabi. I am eager for seek for answers. Pakiramdam ko nasa tamang landas na 'ko sa pagtuklas sa sarili. Tumambay ako sa veranda, kanina pa kami natapos kumain at may kanya-kanya nanamang ginawa. Umalis si Ryder at Yael, hindi ko lang alam kung saan. This time of the day I would normally sleep. Kinuha ko ang cellphone at nangalkal. Few apps, less than ten inspirational song and just some nature photos. What's the use of this anyway?I swipe to the left and press the file safe of my phone. Lingid sa kaalaman ni Yael nang papalabas na kami ay kinuhanan ko ng larawan ang harap at likod ng painting, pati na rin ibang
Glimpse of Death GOD 18
Glimpse of Death• With a glance, the boy waved his hand. Ang munting mukha ay nakangiting bumungad sa taas. He drops a rope, signalling to me to hold it and trust him. Hindi siya nagsalita at tinango lang ang ulo. Mahapdi man ang mga palad ay walang alinlangan ko itong pinulupot sa braso at mahigpit na kinapitan. I don't know if the boy can pull me, pero desperado na'ko na makaalis dito. Napakatagal ng hinayupak na si Yael. I don't know his whereabouts o baka naman nawala na iyon. Especially that the snake is clinging his body in my arms. Konti nalang ata at mapapatay ko si Yael sa kaba! I have no fear in heights nor goons, but a crawling reptile would probably be my death! Unti-unti akong lumutang, the snake clinging on me hiss. Shit! It seems alarm. I scream when it bit me, malakas kong hinila ang katawan nito at tinapon pababa! Thick blood run down in my arms. Maybe I angered it, his hiss became longer at tama nga ako! He called
Glimpse of Death GOD 19
Glimpse of Death• Pitong araw ang lumipas ay bumuti ang pakiramdam ko. Thou, Yael is still bedridden. Hindi pa rin nagigising. Pang-limang araw ko sa pagpapahinga nang binisita ko siya. His body was covered in patches and bandage. Mukhang grabe talaga ang inabot niya. I tried to help Ryder to take care of Yael, pero pinagtulakan lang ako at sinabihan na baka mas lumalala pa dahil sa pakikialam ko. The silent of the room was near in killing me. Ang puting ibon na araw-araw bumibisita at nakikikain ang tanging naging libangan ko. Sa bawat pag-lipas ng segundo ay tila mas bumagal. Minsan lang din bumisita si Leticia, anya ay may inaasikaso. Si Ryder naman ay kahit isang beses man lang hindi nag pakita. I knocked on the door, maingat kong pinihit ang door knob. Walang tao sa silid ni Yael. Alas tres na ngayon ng hapon, kaya sigurado akong umalis muna si Ryder at nagpahinga. His face was peacefully sleeping. Ang labing
Glimpse of Death GOD 20
Glipse of Death• Ilang minuto muna ang lumipas bago nagsalita si Yael. I don't want to force him speak. I pat his shoulder. "Maybe you should take a rest, marahil kailangan mo pa ng ilang araw," Inayos ko ang kunot na damit at aamba na sanang tatayo. His raspy hand glided in my arms, holding me, to make me stay and listen. His breathing was hitchy, kaya naman inalo ko agad siya. "I told you, you can share if you're okay already. Wag mong pilitin ang sarili mo, Yael!" "No! I can't just let it pass, knowing that you'll be endangered again! I will not forgive myself if I see you again, lying on the ground,unconscious and full of bruised!" napatitig ako sa maamo niyang mata. His dark and piercing emeral eyes is in tears. My heart felt soft, Ito ang unang beses na lumuha si Yael. Gone the clever, harsh and grim, Yael Zerachiel. No for the very first time I watch him cry, I watch him weak, between my arms. I car
Glimpse of Death GOD 21
Hapon na at natatakpan ng mga puting ulap ang araw.Makalipas ang maayos na pagkagaling ni Yael ay wala namang kakaibang nangyari.Nasa harden kami ni Cia, pinapaliguan ang munting mga bulaklak. "Aren't they too pretty to be pick?" mahinahon na hinawakan ni Cia ang bulaklak, like a child caress by a mother. I didn't answer. Maganda nga. "For months of staying here, I used my free time to plant and grow some flowers, hindi ko lang ina-akala na ganito karami ang pag-lago," "San ka ba noon bago rito?" she pursed her lips, hindi tumitingin sa 'kin. I accept her silence as a mean that she's not gonna answer my question. "How long have you been friends with Ryder?" akala ko ay hindi niya pa rin sasagutin. "Hmm...I think for about five months? well, I'm not really sure since it's so hard to earn his trust...mapili rin siya sa tao but when we help you and Yael, nag-iba ang tungo niya. He immediately trus
Glimpse of Death GOD 22
Glimpse of DeathNagising ako dahil sa konting kaluskos. Kinusot kusot ko ang aking mata, I tried to roam my eyes around.I stood up. Alas tres na ng umaga, I heard the scratches again.I turn the lights on, at nagpalinga linga. Mas nagiging creepy ang paligid, the wind became strong that it opens my window. Nilapitan ko ito at sinarado, pero paulit ulit lang itong bumubukas. I am starting to feel scared and anxious. As the wind blew, my white night gown dance with it.I look outside then saw a shadow, moving fast.Mabilis kong sinrado ang bintana, I moved the cabinet to block the wind. Goodness, this is getting creepier. Wala man lang peaceful night and sweet dream?!The scratches didn't go away, pakiramdam ko ay mas lumalapit lang ito. I closed my eyes and calmed myself. Pa-palapit nang papalit ang tunog, tila ba mga yabag— mabibigat, at parang pagod. My body felt cold, shivering in curiosity. Nilapit ko ang sarili sa pin
Glimpse of Death GOD 23
Glimpse of DeathMarahan kong binuksan ang terasa. The little child is lying behind the bar, hindi pa rin gising. Ikalimang araw na siyang tulog, maski tubig o pagkain ay wala pang nakonsumo.Sa limang araw na tulog niya ay hindi ako lumiban para tingnan ang kalagayan. He's in his wolf form, thou I'm not scared. Ilang beses na rin akong pinagsabihan na wag dumalaw rito. I just can't keep it; I want to make sure his safe and okay.I stared at his situation. Wala na ang sugat sa tiyan. Unti unting bumukas ang mata niya. Maimpit na boses ang lumalabas sa bibig. Linapitan ko siya at nakitang papabalik na siya sa taong porma."Okay ka lang?" he looks at me, mukhang ina-alala pa kong bakit siya narito."Nasaan ako?" mahina ang kaniyang boses, inilahad ko ang basong tubig na dala na agaran naman niyang tinanggap."Nasa bahay ka nila Leticia, hindi mo ba naalala ang nangyari sa 'yo? Kung bakit ka nandito?" he slowly shook his
Glimpse of Death GOD 24
Glimpse of Death Nang mabuksan ang secret passage ay agad kaming pumasok. Isang maliwanag na daan ang bumungad sa amin. We have no idea kung nasaan ba kami at kung ano na ang nangyari kina Leticia. Okay lang ba sila? Honestly, I feel so scared and weak, I wanna cry my frustrations and wish that this is just another nightmare. Kagubatan. Nasa kagubatan kami, pero iba kumpara sa gubat na dati naming pinasukan ni Yael, kung saan puro mababangis at disgrasya ang aabutan. Maaliwalas ang paligid, may mga matatayog na puno at damo pero wari ay di pa rin nito matanggal ang kaba ko. Halos blangko na rin ang utak ko, alam ko na maputi na ang labi ko, my mouth is dry too."Where are we?" Nagkatinginan kami ni Yael, umiling lamang ako. Bumuntong hininga dahiil sa nangangatog na mga tuhod. I want to rest, wake up and wish everything is back to normal. Konting konti na lang ay babagsak na 'ko. "We must find shelter." ani ng bata. Sumang-ayon ka
Pinakabagong kabanata
