Malakas niyang pinagsusuntok ang punching bag sa kanyang haraparan at sunod-sunod na pagsipa ang ginawa dito. Naririto siya ngayon sa Lean Wolves Fitness Club na pag-aari ng bestfriend niyang si Carfel. Ni hindi nga mahilig ang taong yun mag-Gym hindi niya talaga alam kung bakit ito nagpatayo ng ganitong klaseng negosyo at talagang pinangalan pa sa mga paborito nitong hayop, nakakaloka talaga ang babaeng iyon.
Isang malakas na sipa pa ang kanyang pinakawalan. Habang paulit-ulit na pinagsusuntok ang walang kamuwang-muwang na punching bag ay biglang bumalik sa kanyang alaala ang nangyari kahapon.
-----
"I-Ikaw?" She mumbled as she saw the corner of his lips curled up.
Napalunok siya at wala sa loob na tinignan ito mula ulo hanggang paa. His dark brown hair was tied behind his back. He has an almond shape eyes that has a bluish-green color, prominent nose and his jaw was to die for. Mamula-mula din ang mga labi nito na ngayon ay unti-unting tumataas ang gilid para sa mapanuksong ngisi. He also has broad shoulder's and lean hips.
"See something you like, Doll?" He ask with a hint of amusement in his voice.
Agad siyang pinamulahan ng pisngi at ibinalik ang kanyang tingin sa mga mata ng kanyang kaharap. She compose herself and started to walk towards his desk. Her knees are a bit wobbly but she held her head up high and look him straight in the eyes. Hindi niya ipapakita dito ang epekto ng presensya nito sa kanyang sistema.
"I'm Christel Raine Fortejo. And I am here to talk about my fath..." Panimula niya ngunit agad ding nitong pinutol iyon.
"Sit down, Doll before you fall on your lovely behind. And remove your aviator there's no sun inside my office" He said with mock amusement. Naglakad siya papunta sa swivel chair nito at dahan-dahang umupo doon. Pinagsalikop nito ang dalawang kamay at muli siyang tinitigan sa kanyang mukha. Itinaas niya sa kanyang ulo ang sunglasses niya. Kitang-kita niya ang kakaibang kislap sa mga mata nito ngunit agad ding nawala iyon. MArahil ay guni-guni niya lamang ang nakita. Ipinilig niya ang kanyang ulo. Kung ano-ano na naman ang nakikita niya.
"I rather sta..." Muli niyang tangkang salita ngunit sa pangalawang pagkakataon ay hindi na naman siya pinatapos nito sa kanyang nais sabihin.
"I said sit down! Hindi ko gustong inuulit ang nasabi ko na. If you want me to listen to whatever you want to say regarding your father you better do as I say!" He said while gritting his teeth.
Napipikon siyan umupo at inirapan ito. The jerk only wink that made her blood boil some more. Huminga siya ng malalim para pakalmahin ang kanya sarili. Walang mangyayari kung tatarayan niya ito. Kailangan pa niya itong makumbinsi na wag ipakulong ang kanyang ama. She need to restrain herself, if not her father's freedom is on the line.
"Mr. Snyd..." She clenched her hands, for the freakin' third time he interrupted what she was about to say.
"It's Lukas. Call me Lukas. I'm not that old." He said with amusement.
"Mr. Snyd..." she started.
"I said Lukas!" His jaw tick indicating he's starting to get pissed off.
"For the love of god! Can you freaking let me finish. Kung gusto mong Lukas ang itawag ko sayo fine! Utang na loob lang isa pang putol mo sa pagsasalita ko ibabato ko sayo itong kinauupuan ko!" Napipikon niyang singhal dito habang nanlilisik ang mga matang nakatitig dito. "I swear to god if you interupt me one more time an item will fly straight to your face." Gigil niyang sabi dito.
Mapang inis itong tumawa at isinandal ang ulo nito sa likod nang kinauupuan nito kinauupuan. Muli nitong pinagsalikop ang mga braso at matamang tumingin sa kanya. Ang itim nitong coat ay nakasabit sa likod ng kinauupuan nito. Tanging puting long sleeve shirt na nakatupi hanggang sa ibaba ng siko nito ang suot nito. Wala sa loob siyang napatitig sa balikat nito nang bahagyang bumakat ang magandang hubog nito habang taas baba ang dibdib nito gawa ng marahan nitong paghinga. Tumikhim siya at nang muli siyang mag-angat nang tingin sa pataas sa mukha nito ay nakita niya ang mapanukso ngisi sa labi nito. Agad siyang pinamulahan ng mukha at umiwas ng tingin dito.
"Take a picture it will last longer." He said with a hint of a smile on his voice.
"Pwede bang pag-usapan nalang natin ang tungkol sa daddy ko. Alam kong busy kang tao kaya sana wag na tayong magpaligoy-ligoy pa." Napipikon niyang sambit habang hindi pa din makatingin nang deretso dito.
"If you want to talk about your father you have to look at me. It's called common curtesy to look at the person when you're talking to him." Amusement now gone from his voice.
"Hindi ko na sasayangin ang oras mo. Alam kong marami ka pang gagawin. Gusto ko lang sanang sabihin sa iyo na iurong mo ang demanda sa daddy ko." Lakas loob niyang sabi dito habang lakas loob na tinitigan ang mga mata nito.
"Why would I do that? Hindi birong halaga ang kinuha nang ama mo sa kompanya ko. Iuurong ko lang ang kaso kung mababayaran niya ang halaga sa napag-usapang petsa." Sagot nito habang walang buhay na nakatingin sa kanya.
"We don't have that much money. Kahit ang naipon ko sa pagmomodelo ay hindi sapat sa ganoon kalaking halaga." Mahina niyang sambit.
"And how do you plan on paying me Ms. Fortejo? If you can't return my money, say your goodbye to daddy dearest because I'm telling you right now he will rot in jail." He said through gritted teeth.
"I will work for you! Kahit wala nang sahod. I can't let my dad go to jail. Matanda na siya. Just... Just don't send him to jail." Nangingilid na ang kanyang luha habang nakatingin sa walang emosyong mga mata nito.
"Sana naisip yan ng ama mo bago niya pinagnakawan ang kompanya ko!" Pagalit nitong asik. Napaigtad siya sa kinauupuan nang bigla na lamang nitong hampasin gamit ang dalawang kamay nito ang mahogany desk nito. Bahagyang nagulo ang ilang papeles sa ayos niyon dahil sa ginawa nito.
"I'll do everything. Just please..." Kumawala ang imbit na hikbi sa kanyang mga labi. Yumuko na lamang siya upang hindi nito makita ang pagpatak ng ilang butil ng luha sa kanyang mga mata. She started to get frustrated. She felt like coming here in this place was a big mistake. mukhang wala rin naman patutunguhan ang pagpunta niya dito. Mukhang desidido na ito sa nais mangyari sa kanyang ama.
Narinig niya ang pag-urong ng shivel chair nito at laking gulat niya nang ilang segundo lamang ay marahan nitong iniangat ang kanyang mukha habang nakatalungko ito sa kanyang harapan. He gently wipe away the tears that has fallen on her cheeks with his thumb. And as she look into his emotionless eyes, the weird feelings she felt when she first saw him earlier came back. Hindi niya maiwasang lumayo ng bahagya dito dahilan para mabitawan nito ang pagkakahawak sa kanyan mukha.
Umigting ang panga nito sa ginawa niyang paglayo. At nang tumayo ito mula sa pagkakatalungko sa kanyang harapan ay napasunod na lamang siya ng tingin sa dito. And when he look down at her, his eyes was unreadable and cold.
"Are you sure you will do everything?" He ask.
She nods her head and the next thing that he said really shocked her to the core. Nanlaki ang kanyang mga mata habang napatakip siya ng kanyang bibig.
"Marry me." He said without blinking.
"Ano? Nababaliw ka na ba? Maraming ibang babae dyan sila nalang!" Hindi niya napigilang bulyaw at gulat na napatayo mula sa kanyang kinauupuan. Nang makabawi sa pagkabigla ay sinamaan niya ito ng tingin.
"I don't want them. And beside's alam kong hindi pera ko ang habol mo. You're going to do this for your father right? I need an heir. Give me a son and I'll let your dad off the hook." He said in a bored tone of voice.
"Kung anak lang ang gusto mo hindi na kailangan ng kasal." Nanginginig ang boses niyang bigkas.
"I don't want my son to be eligitimate." Napipikon nitong asik. Parang bata ang pinapaliwanagan nang uri ng tingin nito sa kanya.
"What if the child is a girl?" She asked
"Kung babae ang magiging anak ko gagawa tayo ulit hanggang maging lalaki ito. Doon ka lang makakabayad sa perwisyong ginawa ng ama mo sa kompanya ko." Muli nitong sambit sa mariing tono.
Nagpanting ang kanyang tenga sa narinig mula rito. Anong tingin ng halimaw na ito sa kanya, inahin? Pinukol niya ito ng masamang tingin at galit na inilang hakbang ang pagitan nila hanggang sa magkatapat ang kanilang mga mukha.
"You're crazy if you think that I will agree to that ridiculous proposal! Naubusan ka na ba ng babae at namimilit kang..."
Hindi pa natatapos ang litanya niya nang bigla na lamang nitonh hawakan ang batok niya gamit ang kaliwa nitong kamay at ang kanan naman ay inihawak nito sa likod ng kanyang bewang. Walang sabi-sabing siniil nito ng mapusok na halik ang kanyang mga labi. Galit at nagpaparusa ang bawat galaw ng mga labi nitong mapusok na humahalik sa kanya. Hanggang sa maya-maya ay unti-unti itong bumagal at naging mapanuyo. Nang wala itong makuhang tugon mula sa kanya ay kinagat nito ang ibaba niyang labi. Napasinghap siya at sinamantala naman nito iyon para mas lalo pang palalimin ang ginagawa nitong paghalik sa kanya.
Tumigil lang ito nang tumunog ang telepono sa ibabaw ng lamesa nito. Tumitig ito sa kanya at hinayaang tumunog ang nag-iingay na aparato. Muli ay nakita niya ang kakaibang kislap sa mga mata nito. Nang kumurap siya ay wala na ang kakaibang kislap doon. Bigla siyang nahimasmasan at itinulak ito palayo sa kanya. Isang sampal ang pinadapo niya sa pisngi nito habang hawak ang kanyang labi. Galit itong bumaling sa kanya habang mariing magkalapat ang mga labi nito.
He sigh as he shake his head. "I'm giving you four days to make up your mind, Doll. Remember today is the 21st. I can only give you that much time if you still can't decide within my time limit. Say goodbye to your father." He said in mock tone while walking towards his chair.
She grab her bag and left without saying a word.
-----
Pinaulanan niya pang muli ng suntok at sipa ang punching bag ng maalala ang nangyari kahapon. The nerve of that jerk. Iniimagine niya na ang mukha ng Lukas na iyun ang punching bag na walang pakundangan niyang pinauulanan ng suntok at sipa.
Nang makaramdam ng pagod ay tinungo niya ang bench kung nasan ang kanyang bottled water at pinunasan ang namuong pawis sa kanya leeg at noo.
Nag ring ang cellphone siya at nang tignan kung sino ang tumatawag ay napangiti siya at sinagot ito.
"Bes, wanna hang with the gang tonight?" The person on the other said.
"Sige kailangan ko mag unwind. Anong oras at saan?" Nang marinig niya ang sagot nito ay naiiling nalang niyang pinindot ang end button. Kailangan niya talagang magrelax ngayong araw. Sana lang masaya ang maging lakad nila mamayang gabi.
She took a shower in the Gym and went straight home. Magpapahinga na muna siya habang inaantay ang oras upang makapagsimula ng mag-ayos para sa pakikipagkita sa mga kaibigan. Matagal na din silang hindi nagkakasamang gumimik.
And as she drifted off to take a nap she saw the familiar bluish-green eyes with that iritating smirk...
"Kuya's help! I'm sinking! Hurry!" Sigaw ng isang maliit na tinig na agad na nagpatakbo sa tatlong sampung taong gulang na batang lalaki papunta sa likod ng bahay kung saan nandoon ang swimming pool. Sabay-sabay napasimangot ang mga ito ng makita na nasa loob lamang ng salbabida ang bunsong kapatid na nanghihingi ng saklolo sa kanila. Bakas sa mukha ng mga ito ang pagkadismaya sa ginawang panloloko sa mga ito ng nakababatang kapatid. "That's not funny Carmella Emanuelle. Don't do that again or I'll really be angry with you for real." Cascade Axcel said in an annoyed voice. "You are such a brat I can't believe I fell for that stuff again." Cassius Ethen huff. "Next time we won't
The whole duration of their drive is nerve wracking as he tightly held her unmoving body to his chest. Christel's breathing is beginning to get laboured and her body felt cold to when he touch it. He can see beads of perpirations forming on her forehead."Sweetheart hold on. We're almost there. Please I'm begging you just please..." His voice crack and tears starts falling on his eyes. Wala na siyang pakialam kung ano man ang isipin ng mga kaibigan sa kanya.Kinuha niya ang isang kamay nito at inihawak sa kanyang pisngi. This is the first time he cried for someone. Marahan niyang inihaplos sa basa niyang pisngi ang kamay nito. Masuyo niyang hinalikan ang nuo nito at mahigpit na niyakap ang nanghihina nitong katawan."Drive faster, Wildenstein. I can't lose her, I won't lose her just pl
She was about to open her eyes when she heard voices talking. Minulat niya nang bahagya ang kanyang mga mata para makita kung sino ang mga nagmamay-ari ng boses na iyon.At first her eyes was a bit blurry. At parang may mga nakatusok na karayom sa kanyang ulo. But what stings the most was her left cheek where she was slap earlier. Pumikit siya ng mariin at marahang huminga ng malalim upang pakalmahin ang sarili. Nang muli niya buksan ang mata ay unti-unti na iyong lumilinaw. Madilim na kalangitan ang kanyang nabungaran ng bahagya siyang mapalingon sa may bintana ng saksakyang kinalululanan niya.Her eyes focus on the people infront of her. She knew the guy that took her, it was Mr. Smith if she's not mistaken. Nakilala niya ito sa club na pinuntahan nila ng mga kaibigan.She look
After he have settled the hospital bills he went straight to the hospital pharmacy to buy all the necessary vitamins a pregnant woman will need. Bago siya tumuloy doon ay tinignan muna niya ang nilabasang pinto ni Christel. Nakita pa niya itong nakatayo sa labas ng glass door ng Mt. Carmel hospital kung saan niya ito isinugod ng mawalan ito ng malay.Habang naglalakad papunta sa pharmacy ay hindi niya maiwasang maalala ang nangyari nang mawalan ang dalaga ng malay at ang naging komprontasyon nila sa silid na inuokupa nito.His heart almost stopped beating when he saw her faint in front of him. It rendered him unable to move and think for a few seconds before the situation hit him in the heart. Mabuti nalang at bago tuluyang tumama ang ulo nito sa semento ay nasalo niya agad ang walang malay nitong katawan at naisugod sa pinakamalapit na
Pagdilat niya nang mga mata ay ang puting paligid agad ang bumungad sa kanya at ang amoy ng gamot. Paglingon niya sa kanyang kanan ay ang nakayukyok na mukha ni Lukas ang kanyang nakita.He was holding her hand like his life depends on it. Bumalik sa kanyang ala-ala ang nangyari sa bahay ng kanyang ama at dahil doon ay hindi niya napigilan ang paghikbi at muli na namang dumaloy ang masaganang luha sa kanyang mga mata dahilan para magising ang binata.Nag-angat ito ng ulo mula sa pagkakayuko at marahang pinunasan ang mga luhang malayang dumadaloy sa kanyang pisngi."Oh god please stop crying, sweetheart. I'm sorry! I'm really sorry for putting you in this kind of pain." He said in a pained voice."Why did you do that to me? How could y
After he propose they went to eat at Manila Ocean Parks restaurant. And while they're eating she ask him if they could move the date of their wedding day. She told him she still wanted to get to know him better.He was apprehensive at first and he was struggling to give in to her request. He told her that he was scared and that she don't really want to marry him. After much convincing that she will really marry him, he finally concede. But before he agree he said that whatever might happen that she will still marry him and that she should listen to reason before doing anything. Nagtataka man sa gusto nitong mangyari ay sumang-ayon nalang siya para mapanatag ang loob nito.It has been two and a half months since Lukas propose. Everything was going so smoothly. Walang araw na hindi nito pinaramdam at ipinakita sa kanya ang pagmamahal nito