***
<End of Flashback>
Tsk that was terrible, but after what she did I still feel hot towards her, which is unbelievable.
The only girl makes me arouse with desire is her and only her until now. Sinubukan ko na sa ibang babae pero hindi nagwork, kay Cami lang talaga at ngayon nakakagulat dahil hanggang ngayon siya pa rin! After how many dying years without her.
Tsk maybe because of the wine kaya nag-init ako ng husto. Tsk hindi rin, nasubukan ko narin yung maglasing pero walang epekto ang pagkalalaki ko kahit ang pinakamagandang babae pa ang hinarap ni Stan saakin minsan.
I ended up saying sorry to that girl by trying so hard to put me in the mood but still I couldn't get hard. But by looking at Cami's cute face my manhood awaken. I'm such a perv after all towards her.
"Hey, are you listening? "Pukaw ni Gabe saakin.
"Eh, sorry, nakatuon sa pagmamaneho ang atensyon ko. Ano nga uli yon? "Tanong ko kay Gabe.
(Cami POV)I have a bad though about what will happen!Bad enough para matakasan ko to.Dylan and Gabe are here to confront me!I take a sip of water from the bottled water I was holding, really listening to the chatter of the two seems arguing.Ano ba kase ginagawa ko sa buhay at kahihiyan pa ang nakukuha ko.This two arguing few meters away makes me so embarrassed.The way Dylan nose scrunches up looking so irritated, parang umuusok ang ilong niya and his wide eyes narrow looking at Gabe. Like he won’t hesitate to kick Gabe's ass if he thinks he deserve it. Totally embarrassed me more. Ako ang may dala sa dalawang to sa situasyon na to.Fear grows within me. I don’t want to be here.Gusto ko na lang mawala.But I don’t know where to go. My clumsiness pisses me.Anong sasabihin ko sa dalawang to?Lumapit ako ng konti sa may matataas na halaman at nagtago sa dilim para
(Enjoy Reading)(Dylan POV)Paghawi ko nang kumot! Damn! Gusto kong patayin ang sarili ko. Si Cami, wala ring damit at mahimbing na natutulog sa tabi ko."No way! No way. I'm so sorry. "Suntok ko sa sarili ko."Hey, bakit ba ang ingay mo? Ang aga eh! " Bulalas ni Cami bukas ang isang mata."Di ba dapat ang itatanong mo ay kung anong ginawa natin kagabi?" Usal ko."Hindi ba obvious?" Ismid niya at unti unting bumangon."What exactly happened?""Hindi mo ba naalala? Di ba hinatid mo ako dito at nag-inuman tayo, sabi mo icomfort mo ako kaya pumayag ako." Iling niya at bumuntong hininga."PERO HINDI GANUN ANG IBIG KONG SABIHIN SA COMFORT. ANG IBIG KUNG SABIHIN DUN SA "COMFORT" NA SINASABI KO AY YUNG COMFORT NA SINASABI MO! ""Tsk ano? Di ko magets ang pinagsasabi mo?!""Cam I'm sorry. I apologize sincerly from the bottom of my heart." Seryosong usal ko baba sa kama at lumuh
(Cami POV)Ang pangarap kong kasal ay katulad talaga nitong kasal nina Gabe.Beautiful sunny day, blue sky, peaceful sea, light fresh air, the trees dancing slowly as if swaying with the peaceful love song, birds tweeting happily.Beautiful seven layered wedding cake and surrounded by delicious foods cooked by international chef.The band slowly playing "On this Day by: David Pomeranz". And I am wearing long white beautiful wedding gown and am going to walk towards Dylan and he was looking into my eyes with tears as I walk step by step closer to him.But that was only a dream dahil ang nakasuot ng wedding gown at naglalakad papalapit kay Gabe ay si Stella.Ang layo nito sa naging kasal ko, namin ni Dylan.
(Enjoy Reading)(Dylan POV)Pinasok ko ang kotse ko sa garage. Derederitso ako papasok sa bahay dala ang special halohalo at fries na binili ko."Blake sino yon? "Tanong ni Cami sa lalaki. Kakalabas niya lang galing yata sa kusina dahil may hawak pa siyang sandok.Hindi ko alam ang nararamdaman ko, para bang nanlalamig ako, mukha namang di nakabukas ang aircon."Oh, Dylan? What brings you here?" Gulat na tanong ni Cami nung makita ako."Cami, you have to decide now. May kasunduan tayo hindi ba, pero ano to? Sino to?" Tanong ko habang nakatingin sa lalaki."Dylan, Blake is my,"Yeah I know." Di ko na siya pinatapos pa. "So breakup with him! I don't like him, he looks like a loser and look he has a tattoo, he'll probably hurt you. Okay, so listen to me. Break up with him!" Singhal ko turo ang lalaki na may tattoo na iwan di ko ma gets mukha kaseng di pa tapos ang tattoo niya."You listen
(Enjoy Reading)(Cami POV)Nabigla ako nung hinalikan ako Josh habang nakasalampak ako sa sofa. Tinulak ko agad siya dahilan ng pag-atras nito. "Josh, sorry I can't do it with you," paghingi ko ng paumanhin.Napalunok pa ako dahil natatakot akong baka magalit siya."Bakit? May boyfriend ka na ba?" Tanong nito ayos ang polo niya."I just can't do it with you. I'm sorry," saad ko.Pero mukhang determinado siya. Tinitigan niya ako at di na ako nanlaban pa nung h
(Dylan POV)<First Date>Ngayon, kaharap ko na ang isang seksing babae. Mukhang elegante. Medyo wavy ang buhok, makinis at mukhang maganda naman. Pero. Di ko to type ang isang to. I just want to go home. Haist. Napa-iling iling ako."If you don't like me, just say so," ismid ng babaeng sa kabilang side ng table ko at ka date ko ngayon galing sa Dating Agency. Hayy hin
(Cami POV)Katulad ng pagmamahal ko para kay Dylan. I still love him till now, I'm unable to fight it, no matter how I try to end it. Everytime I saw Dylan's picture on social media or his face my feelings grew stronger, kahit alam kong iba na siya. People change as time goes by! He is not the Dylan I know some years ago.I couldn't stop this feeling, even if it is hopeless. It's painful, so why not give a chance to Josh and end what's between me and Dylan. For it is right!Nung una, gusto ko lang palayain ang sarili ko sa pagmamahal ko kay Dylan, kaya naisipan ko yung makipagcomfort sakanya sakaling mabawasan man lang sana ang kahibangan ko sakanya. But I r
(Cami POV)Nagising ako sout ang hospital robe at mukhang nasa hospital ako.Hayy kung hindi dumating si Dylan, malamang patay na ako dahil sa malalang lagnat na napakataas.Nahagip nang tingin ko si Dylan, sa may paanan ko nakasubsob ang mukha sa higaan. Tulog na tulog yata. Mukhang napuyat kakabantay saakin kagabi. Wala ba siyang pasok sa opisina today?Dahan dahan akong bumangon at hinaplos ang makintab at madulas na buhok niya.Nagulat ako nung biglang inangat nito ang ulo at liningon, tiningnan ako."Thanks God. Gising kana. Kumusta ang pakiramdam mo? " Nagaalalang tanong niya at tumayo."Okay na ako. Patawad kung naabala pa kita. I'm fine now. You can go," ngiting usal ko."Wala yon. Sabi ng Doctor, malapit ka nang magkapneumonia. Mabuti at naagapan agad.... May gusto ka ba kainin, inumin o ipabili?" Mahinang usal niya haplos ang mukha ko."Wala na, okay lang ako. Thanks for saving me Dylan,