Narinig ng lahat ang malakas na pagsabog at agad silang nagsitakbuhan patungo sa gitna ng training ground. Doon, lumilipad pa ang alikabok at nagkalat na sa lupa ang mga pira-pirasong bato mula sa apat na estatwa. Pawisan at hingal si Esteban, halatang halos maubos na ang lakas niya.Hindi makapaniwala ang mga disipulo sa kanilang nakita. Tahimik silang lahat, tila wala ni isang masabi.Sa entablado, nanlaki ang mga mata ng anim na matatandang elder.“Sa loob ng apatnaraan taon mula nang maitayo ang nihilism, wala pang nakabasag kahit isang estatwa. Pero ang batang ito...” isa sa kanila ang napabulong.“Ordinaryo lang ang itsura niya. How can he possibly have this kind of strength?” dagdag pa ng isa.Ang apat na estatwa ay gawa lamang sa bato, pero napakatibay at napakabigat ng mga ito dahil sa espesyal na paraan ng pagkakalikha. Malaking lakas na ang kailangan upang maitulak lamang sila, lalo pa kung sisirain.Si Qurin naman ay hindi maitago ang tuwa. Ang nagawa ni Esteban ay higit p
ChatGPT said:Pagdating ni Josefena, agad na napa-anga ang maraming disipulo. Para bang nahulog sila sa matinding paghanga sa kanyang presensya, kaya kusa silang nagbigay-daan.Kasunod niya ay sina Ye Gucheng—na minsan nang nakita ni Esteban—at si Lu Yunfeng, ang pinakamatandang nakatatandang kapatid sa Shoufeng.Nang makita ni Josefena si Qurin na nakatayo sa gitna ng arena, napuno ang kanyang mga mata ng matinding pagkasuklam at galit na tila gumigiling sa kanyang ngipin. Pagkatapos noon, bahagya niyang tinapunan ng tingin si Esteban.“Ha! Seventh Martial Uncle, talagang matibay ka pa rin kahit matanda na. Noong huli kitang makita, sinabi mong malapit ka nang mamatay, pero ngayon, nakatanggap ka na agad ng bagong apprentice?” natatawang sabi ni Ye Gucheng.Hindi man lang nagpakita ng kaba si Ye Gucheng nang marinig na may tinanggap na bagong alagad ang kanyang dating guro. Sa nakita niyang antas ni Esteban, lalo siyang hindi natakot. Para sa kanya, ito ay kombinasyon ng dalawang tao
“OK, come with me,” mahinang sabi ni Qurin. Pagkasabi niyon ay tumalikod siya at pumasok sa kanyang silid. Ilang sandali lamang, lumabas siya na suot ang puting balabal na may disenyong crane. Mabagal siyang naglakad, dala ng bigat ng katawan at pagod na isipan.Sa kanyang hiling, inalalayan siya ni Esteban palabas ng nayon. Magkasama silang naglakad nang tahimik patungo sa isang malayong bundok.Pagsapit nila sa gitna ng bundok, kinuha ni Qurin ang isang palawit mula sa kanyang dibdib. Itinaas niya iyon sa hangin, at biglang bumukas ang isang pintuan ng kawalan. Sa pagpasok nila, tumambad ang isang ganap na naiibang mundo—tila isang panaginip.Nabighani si Esteban sa tanawing bumungad: luntiang kabundukan, malinaw na tubig, at mapuputing ibon na malayang lumilipad. May mga pulang isda ring dahan-d
Pagdating nina Esteban at Zarvock sa baryo, agad nilang napansin ang lumang plake na nakasabit nang kalahati. Nakapinta roon ang tatlong salitang may kinalaman sa “Kawalan.” Sa sobrang tagal na nitong nakatiwangwang, halatang hinampas ito ng hangin at ulan sa loob ng maraming taon.Habang naglalakad sila papasok, tumambad sa kanila ang pitong kubong pawid na halos guguho na. Ang mga iyon lamang ang natitirang yaman ng buong baryo.Napailing si Esteban, may halong ngiti ng pagkabigo sa kanyang labi. “I didn’t expect na may ganito pa palang kalayong lugar sa mundo,” mahina niyang sabi.Walang nagawa si Zarvock kundi ngumiti ng mapait. “Wherever there is class, laging nandiyan ang batas ng mas malakas. Gano’n ang mundo kahit saan ka magpunta.”
Nararamdaman pa rin ni Santino ang matinding pagkadismaya. Sa isip niya, kailangan pa rin niyang makahanap ng paraan para makalaya. Kung magagawa niya iyon, maaari pa niyang muling sakupin at pamunuan ang Miracle Place. Para sa kanya, iyon ang mas magandang kapalaran kaysa manatili kasama ang isang tulad ni Esteban. Sa paningin ni Santino, wala itong karapatang tumabi sa kanya.Agad namang tumawa nang may pang-uuyam si Zarvock. “Alam mo ba kung ano ang pinaka-kinamumuhian ko? Mga taong mas pinipili pang maging ‘chicken head kaysa phoenix tail.’ Ang yabang niyo, pero hanggang dun lang.”Napangisi si Esteban, halatang naiinis sa mga sinasabi ni Zarvock. “Ang kapal din ng mukha mo para sabihin ‘yan kay Santino,” bulong niya sa isip.Mariing tumingin si Santino at mariing sinabi: “Kung hindi niyo tatanggapin ang kondisyon ko, hindi ko bubuksan ang Heavenly Gate. Alam kong gusto niyong gawin ito nang palihim para makapasok sa ibang mundo, pero hindi ko hahayaang isama niyo ako sa ganyan
Nanlaki ang mga mata ni Emperor Lapu. Hindi siya makapaniwala sa katotohanang nasa harap niya. Kahit si Santino, na nakatago sa dilim, ay napatigil at nanlaki rin ang mga mata. Hindi niya maisara ang kanyang bibig sa matinding pagkabigla.Sa mga sinaunang panahon, ang isang atake gamit ang kapangyarihan ng array ay sapat para sirain ang langit at lupa, at yumanig sa buong Miracle Place. Pero bakit, bakit nakaligtas si Esteban nang walang kahit kaunting pinsala?Hindi iyon maunawaan ni Emperor Lapu. Sa bigat ng emosyon, bigla siyang umubo ng dugo mula sa dibdib.“You…” halos hindi na niya maituloy ang salita.“How… how possible?”Ngumiti lamang si Esteban nang may paghamak. “I told you, you’re just a mole ant in front of me. I killed you once, and I can kill you twice.”“It’s impossible!” sigaw ni Emperor Lapu, punong-puno ng pagtutol at galit.“If you can’t understand some things, of course you’ll think it’s impossible. Do you want to know the answer?” tawa ni Esteban habang nakatingi