Her Possessive Billionaire (TAGALOG)

SA isang malaking kwarto na mayroong katamtamang bukas na ilaw, nakatayo si Devina sa dulo ng higaan habang nakatingin sa dalawang tao na nasa ibabaw. Abot-abot ang kaba sa kaniyang dibdib dahil alam niya na sa mga susunod na segundo ay siya na ang papalit sa ginagawa ng babae—ang kaniyang half-sister na si Kristin. Mayroong milagrong ginagawa ang dalawa habang ang lalaki naman ay kilalang-kilala niya—si Valentine Montoya—ang tagapagmana ng Montoya Empire. Matangkad ito at makising ang pangangatawan. Mayroong maputing balat at itim na itim na buhok na bagay na bagay sa kaniya. Matangos ang ilong at makakapal na kilay. Ang mga mata niya ay nanlilisik kapag tinitigan ka ngunit ngayon na wala ito sa sarili ay wala na ang ganoong lalaking nakilala ni Devina. Gustong niyang ipikit ang kaniyang mga mata upang hindi makita ang unti-unting pagkawala ng saplot ng dalawa ngunit hindi magbabago ang katotohanan na kailangan niya ‘rin gawin ang ginagawa ng mga ito. Wala na ‘din siyang suot n

“S-SALAMAT ho, sir Valentine.” Tango lang ang naisagot ni Valentine ng pasalamatan siya ng ina ni Devina. Gusto pa sana niyang makasiguro kung ayos lang ba ang babae ngunit hinarahangan na siya ng mga katulong sa pinto palang ng dirty kitchen. Nagkibit balikat nalamang siya at agad na bumalik sa park kung saan andoon si Carlos Valderama. Pero malayo pa siya ay tanaw na niya ang ambulance at pulis kasama na ang kumpulan ng mga tao. Pagkababa niya ay agad siyang lumapit doon at natigilan ng makitang iniaakyat na sa ambulance si Carlos. Nakita niya ang isang lalaki na hawak ng mga pulis, si Devino. Tila wala ito sa sarili niya dahil tulala. “G-Grandpa…” ***“WASSUP Valentine? May problema kayo ni Kristin noh?” agad na salubong sa kaniya ng kaibigan na si Travis Ruiz. Katulad niya ay tagapagmana ‘din ito ng Ruiz Clan at ang susunod na magpapalago ng kanilang mga negosyo. Mayroon pa silang isang kaibigan, si Vincent Williams. “I want you to investigate what happened earlier Travis

NIWAN na kakaluhod si Devina sa lupa nang umalis si Kristin. Luhaan at hindi alam ang gagawin. “Devina…” Kusa siyang napahinto sa pag-iyak dahil sa narinig at napalingon sa kaniyang likuran. Nakita niya doon si Travis at nilapitan siya nito’t tinulungan na tumayo. “T-Travis… Anong ginagawa mo dito?” hindi nito sinagot ang tanong niya dahil tinulungan siya nitong makatayo. “’Wag mo nang hintayin si Val, dahil hindi na ‘yun babalik dito.” Napakunot ang noo ni Devina sa kaniyang narinig at napailing kasabay ng pag-alis ng kaniyang braso na hawak ng lalaki. “H-Hindi ako naniniwala… Dito ang usapan namin ni Valentine… At anong sinasabi mo na hindi na babalik? G-Galing na ba siya dito?” tumango sa kaniya si Travis na ikinatigil niya. “Oo, Devina. Galing na siya dito at kitang-kita ko kung paano mamuo ang galit sa kaniya’t luhaan na umalis.” ***DEVINA “I-IMPOSSIBLE ‘yang sinasabi mo Travis! Hindi ko ‘yan magagawa!” Frustrated kong sabi at napatayo sa aking kinauupuan pero na

“M-MISS, ako ‘yung kamag-anak nung naaksidente na mag-ina. ‘Yung nabangga sa truck, saan dito ang OR?” Nanlalamig ang kamay ko sa kaba, feeling ko ano mang oras ngayon ay babagsak na ako dahil sa panginginig ng aking tuhod. “Doon po ang daan papunta sa OR pero hindi po kayo—” hindi ko na pinatapos ang sinasabi ng nurse na nakausap ko at dali-dali na akong pumunta sa tinuro niyang daan. “Ma’am! Ma’am hindi po maaaring pumasok jan!” hindi ko siya pinakinggan at ng makarating ako sa pinakang pintuan ay bubuksan ko na sana iyon ngunit mayroong pumigil saakin. “Ma’am! Hindi po talaga pwedeng pumasok sa loob, kapag pumasok po kayo ay matitigil ang operasyon.” Natigilan ako sa kaniyang sinabi at napaiyak nalamang. “N-Nurse, sabihin mo magiging ayos ‘din ang mama at kapatid ko hindi ba? Hindi naman sila napuruhan hindi ba?” “Opo ma’am. Magiging ayos lang sila, magagaling po ang doctor dito. Halika, sumama ka po saakin para maupo. Buntis ka pa naman ma’am.” Tumango ako ng dahan-daha

“A-Anak ko, patawarin mo si mommy! Patawarin mo ako kung gagawin ko ito, pangako ko sa’yo babalikan kita! Babalikan kita anak!” hinalikan ko ang pisnge nito at lumabas ng silid na iyon kahit na sobrang lakas na ng iyak ng babae ko. Pakiramdam ko ay alam niya ang gagawin ko, ipapamigay ko siya. Ang sakit. Sobrang saakit para saakin ng katotohanan na ito pero anong magagawa ko? Isa nalang akong mahirap na tao at hindi na kakayaning palakihin ang dalawang bata. “Devina, maraming salamat. Kung alam mo lang kung gaano kami kasaya ng asawa ko ngayon.” Hindi ako nakasagot sa sinabi ni aling Salome at mukang napansin naman niya na umiiyak ako. Hinagod niya ang aking likuran at niyakap upang samahan ako sa aking lungkot. Si David ay tahimik nalang na natutulog habang akay ko sa aking harapan. “A-Aling Salome, pangako ko po na babalikan ko ang anak ko. Pangako ko po na kapag umayos na ang buhay ko ay kukunin ko ulit siya. Please ‘wag niyo po siyang ituring na tunay na anak, hindi ko kaya