LOGINSynopsis Bata pa lang si Katana ay mulat na s'ya maraming bagay, tulad ng kailangan n'yang malayo sa kan'ya ng mga magulang upang makapag trabaho sila para sa ikakabuti ni Katana. Lumaki s'ya sa puder ng kaniyang lolo at lola na magulang ng kaniyang ina. Namulat rin siya sa mundong hilig siyang i-chismiss kung saan-saan. Nang tumungtong siya sa edad na sampu ay do'n niya napagtanto na wala s'yang dapat pag katiwalaan kung hindi ang sarili n'ya lang at ang mga taong kilalang-kilala na n'ya. Grade 7 siya ng muling nalapit sa mga taong nakapaligid sa kaniya , si Trace ay isa sa taong nakilala niya at naging kaibigan–boyfriend niya no'ng grade 9. Si Vivian ang akala niya ay totoong kaibigan. Akala niya totoong kaibigan ang mga nakapalibot sa kaniya 'yon pala ay hindi. Grade 10 s'ya no'ng maakusahang gusto niyang patayin si Vivian ang akala n'yang kaibigan niya pero nag kamali s'ya, sobra-sobra ang pasakit na nangyari sa batang Katana at pinili na lang lumayo kasama ang taong hindi niya aakalain kakampihan siya at iintindihin siya. Akala niya ay ayos na ang lahat, ayos na ang bata niyang puso. Akala niya kaya na niyang muling makita ang mga taong pilit niyang pinapatawad no'ng nasa New York siya ngunit hindi pala gano'n kadali mag patawad, masakit pala. Gustong-gusto niyang mag patawad ngunit nasasaktan siya. Sabi nga niya ang bawat buhay natin ay may kasalanan tayong nagagawa at ang Diyos ay kaya tayong patawarin tayo pa kayang tao lamang? She found the forgiveness in her hearts. Napatawad niya ang lahat ngunit muli nilang wawasakin ang bagong Katana. Kaya n'ya bang muling mag patawad? kaya niya bang patawarin uli ang mga taong nagkasala sa kaniya ng paulit-ulit
View MoreAfter 3 years "Bakit hindi mo ako ginising?" tanong ko kay Trace. Ngumiti lang siya. "Ayos naman na," sabi niya. Ngumuso ako. "Wala ba siyang sinabi?" I asked. Syempre nagba-baka sakali pa rin ako na maging okay kami ni mommy at Vivian. I heard about what happen to her nu'ng malaman niya na ikakasal na kami ni Trace, after that wala na akong narinig na news about Vivian's family. She was so really desperate to kill herself. Just to have Trace. Na-guilty ako that time pero naisip ko rin na kailangan sarili ko muna ngayon. Masama ba iyon? "She said she want to talk to you," he said. "Anong sabi mo?" agarang tanong ko. He laughed. "Sabi ko ayoko," sagot niya. "What!?" gulat kong tanong. "Anong what?" taas kilay rin na tanong niya. Napairap na lang ako. Kinuha ko si Krace sa kaniya tapos lumabas na kami ng kwarto. Naiinis ako sa kaniya. Bakit kasi hindi niya ako ginising? Pumunta pala si mommy dito bakit hin
I smiled when I saw my parents."Nice one," si Daddy.I laughed at him. He tapped my shoulder and my mother kissed my cheeks."Congrats, I'm proud." Hinawakan ni mama ang kamay ko.Nanlalamig ang bawat kalingkingan ng kamay ko habang nandito kami ngayon sa room. Mamaya pa daw kasi ang open ng simbahan, marami pang dapat ayosin. Bawal naman kaming maghintay du'n dahil mabo-bored lang kami."Sana all, brother." Tunawa si Tanya.Naalala ko iyong kwento sa akin ni Russel. Before she travel abroad na-broken daw ang isang ito. I never had a time to ask her nor call her para kamustahin. Sasabihin kong medyo nakalimutan kong bago ang lahat ay may prinsesa akong ubod ng kulit dati. Before Katana I have Tanya Xyrine Cardenas.I pulled her in my chest. "I miss you," sabi ko.Tumawa siya lalo. "Congrats, I wish you and Katana will be happy," she whispered.I nodded. "I wish you we'll be happy, too." Hinalikan ko ang tukt
"Irine!" I cried loud at her shoulder.She is the one who came her in Trace hotel room. Pina-book niya ito dahil kailangan niya muna magpahinga dahil sa haba ng byahe niya. I feel so guilty dahil sa nangyari. If only I told him what I'm thinking and I told him that I'm giving up with him ay baka hindi na umabot pa sa ganito. Pero hindi ko na ito pagsisisihan. Yes, I'm guilty because I saw how his eyes tired basta lang ay madala niya ako dito."Naks! Ikakasal na ang buntis," sabi ni Irine.Napangisi ako. Hindi pa nagpo-propose si Trace. Hindi ko alam kung kailan pero sinabi na niya iyon kagabi."Paano mo nalaman?" tanong ko.Natameme naman siya. May feeling talaga ako na kasabwat siya sa plano nila Trace. Nagpanggap na lang akong walang alam hanggang sa makarating kami sa place na pupuntahan namin. Irine covered my eye with her blindfold.Iba iyong kaba ng dibdib ko habang inaalalayan niya akong humakbang sa daan na hindi ko makita. Wal
I open the door for her.Halatang kinakabahan siya habang nakatingin sa akin. I just chuckled and raise my left eyebrow at her. Gusto kong ipakita sa kaniya na seryoso akong gusto ko siyang makausap-na gusto kong magusap kaming dalawa ng maayos."Come on," sabi ko.Huminga siya ng malalim. "B-bakit dito?" bulong niyang tanong.I chuckled again. "Dito ako nag-check-in kanina," I said.Napahinga naman siya ng maluwag. Gusto kong tanongin kung anong iniisip na naman niya. Pero hindi ko na iyon tinanong pa sa kaniya. I held her hand at hinila na siya papasok sa elevator. Natatawa na lang ako sa hitsura niya habang tinitignan ang mga babaeng nakatingin sa amin. Nang sumara ang pinto ng elevator ay 'tsaka ko siya hinila payakap sa akin."Ang sama mo tumingin," sabi ko.Hindi siya sumagot."Wala akong dinalang babae dito." Pagdepensa ko sa sarili."Sinasabi ko ba na may babae ka dito?" tanong niya at inangatan ako ng tingin.
reviewsMore