Dumating ang araw na kinakatakot ko, dahil lahat ay masaya habang tumutulong sa pag-de-decorate ng stage at pag-aayos ng upuan sa maliit namin field na puro simento.
Hindi na 'ko uuwi dahil dala ko na ang black jacket ko hot daw kasi pag gano'n sabi ni sir Klaus! at ako naman si sinod-sunuran ay sinunod ko nga.
"Kalma," sabi ni Trace.
Tinanguan ko naman s'ya, calm down self. Pag kinabahan ka lalo ay baka pumalpak lang ikaw.
Unti-unting kinain ang liwanag ng dilim, 6:00 na ng gabi at maayos na ang lahat. Halos lahat ng istudyante ay masaya at kinikilig habang nakaupo sa mga upuan nila. May mga iba ring galing ibang school na magiging judge daw ng mga iba't-ibang games na gagawin. Malaki rin kasi ang prizes ng mga mananalo, at may pera ring matatanggap ang bawat school na dumalo.
"Goodevening to all, I Klaus Layoso senior high sub teacher. Welcome to our school ma'am and sir, thankyou for accepting our invitation." Nagpalak-pakan ang lahat sa sinabi ni sir Klaus.
Marami pa s'yang sinabi pero hindi ko na nasundan, huli kaming dahil last number ang nakuha ni Trace, at syempre dahil do'n nakahinga 'ko ng maluwag at least makakapag-focus at maayos ko pa ang medjo nangi-nginig kung kalamnan!
Mabilis lumipas ang oras pasado alas nuebe nang tawagin ang section namin, natahimik ang bawat istudyante at nagbulong-bulongan pa. And I know why.
"Don't mind them," sabi ng katabi ko.
Tumango 'ko at umayos na sila kuya Sebastian, Ronel at kuya Oliver. Binasa ko ang labi ko gamit ang dila ko dahil sobrang kabado talaga. Pero sinabi ni sir na mauuna daw muna.
Bumalik muna kami sa pwesto namin at ngumiti 'ko kay ate Chique dahil katabi namin s'ya kasama n'ya 'yong kaibigan n'yang si ate Claudine ata. Kinikilig pa nga ito dahil si sir Klaus daw ang gwapo habang inaayos ang guitara n'ya.
Sir Klaus started to strum his guitar and his eyes looking for someone. Napatigil s'ya ng dumapo ang tingin n'ya sa banda namin, halos mabuwal 'ko dahil sa likot ni ate Claudine dahil s'ya daw ang tinitignan nito pero pansin kung hindi sa kan'ya! nakay ate Chique!
Oh no way!
Ngumiti si sir bago nagsalita. "This song, I just want to dedicate to someone," sabi niya.
May bumulong naman sa harap namin at tinignan ang likod namin, nando'n si ma'am Gen na sina-sabi nilang may something raw, but I clearly see to sir Klaus eyes na si ate Chique ang tinitignan n'ya. Binalingan ko naman si ate Chique na tahimik lang.
Maybe? there's something about them.
Hmmm. Ano kaya? ayaw ko ng mangi-alam kung ano mang issue nila. Nakailang ulit atang mag strum si sir bago nakuha ang tamang basic chord ng baby your my destiny ata 'yon kasi ang clear ng pagkakatugtog.
Pumikit s'ya.
What if I never knew
What if I never found youI'd never have this feeling in my heart~Tumili si ate Claudine at halos mabali ang mga ngala-ngala ng kasabay n'yang tumitili, napatakip naman 'ko ng tainga buti na lang sinaway sila kung 'di baka basag na ear drums namin.
Malalim at buo ang boses ni sir bagay sa kan'ya yung kanta! at syempre 'yong something achuchu sa mga mata niya pag tumitingin sa gawi namin na kung sa'n nando'n ang dalawang posibleng pag-a-alayan n'ya ng kanta!
How did this come to be
I don't know how you found meBut from the moment I saw youDeep inside my heart I knew~Sa time na 'yon 'di na nagsigawan pa ang mga istudyante dahil mas tinutok nila ang mga mata nila at tainga nila sa mala greek god na kumakanta sa taas ng stage.
My heartbeat so loud, not because of sir Klaus but because of someone hold my hands. I looked at him and he's busy watching sir Klaus.
He looked at me. "Stop staring baka isipin kung in love ka na sa 'kin," sabi niya.
Mabilis naman 'kong umiwas, wews muntik syempre may parti ng katawan ko ang gustong malaman n'ya na crush ko na s'ya! pero may parti rin ng katawan ko na ayaw dahil masasaktan lang 'ko kasi what if he reject me? what if mapahiya ako?
Baby your my destiny
You and I were meant to beWith all my heart and soulI give my love to have and holdAnd as far as I can seeYou were always meant to be my destiny~Pumikit 'ko at dinama ang hangin kasabay ng pag-awit ni sir, ang sarap sa ear! grabi may ibubuga pala talaga si sir Klaus!
I wanted some one like you
Someone that I could hold on toAnd give my love until the end of time~Napatingin naman 'ko kay Trace na sinabayan si sir pero bulong lang 'yon at dahil katabi ko s'ya'y naririnig ko 'yon. He's great singer rin e.
Ngumuso 'ko at binalingan ulit si sir Klaus.
But forever was just a word, just a word
Something I'd only heard aboutBut now your always there for meWhen you say forever I'll believe~He smiled while his eyes close.
Baby your my destiny
You and I were meant to beWith all my heart and soulI give my love to have and holdAnd as far as I can seeYou were always meant to be my destiny~Medjo paos ang boses ni sir na nagpaganda lalo ng kanta n'ya. Hala bakit hanito ko i-describe si sir!
Maybe all we need is just a little faith
Cause baby I believe that love will find a way~Baby your my destiny
You and I were meant to beWith all my heart and soulI give my love to have and holdAnd as far as I can seeFrom now until eternityYou were always meant to be~My destiny
Your my destiny~Unti-unting humina ang boses n'ya kasabay ng pagbagal ng mga daliri n'ya sa pagkalabit ng guitara at s'yang pag-ingay ng mga tao at ang iba'y pumalakpak. Pati ako'y napatayo at pumalakpak na rin grabi talaga! Ang galing!
"Sir! sino 'yong someone! puntahan mo naman sir!" sigaw ng mga grade 8 student pati na rin ang mga ibang studyante..
Ngumiti naman si sir at umiling, napatingin 'ko kay ate Chique na umalis na sa upuan nila, sumunod naman si Claudine sa kan'ya. Anyari sa dalawang 'yon?
"Please welcome our last contestant of singing contest," sabi ni sir.
Sa magkabila kaming gilid ni Trace habang parehas na nakayuko, ito 'yong moves na tinuro ni sir Klaus sa 'min para daw makuha namin ang atensyon nila.
Nakilala kita sa 'di ko inaasahang pagkakataon~
Nanginginig kung itinaas ang microphone patungo sa bibig ko.
Nakakabigla, para bang sinadya at tinakda ng panahon~
Tila agad akong nahulog nang hindi napapansin
Pero tadhana ko'y mukhang 'di tayo pagtatagpuin~Sabay naming kanta.
Pinili kong lumayo
Ngunit pilitin ma'y bumabalik sa'yo~Unti-unti kaming naglalakad papalapit sa isa't isa.
Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap-parap-pap
At kahit magpanggap, 'di matatago na ang 'yong yakap angHanap-hanap-parap-pap-pap'Di nagbabagoIkaw ang hanap-hanap ko~ Sabay naming kanta at ilang dipa na lang ang layo sa isa't-isa.Inakala ko ring gano'n kadaling alisin ka sa buhay kong ito~ Kanta ko at inikutan s'ya.
Sinubok umibig ng iba~ kanta niya habang sinusundan 'ko na umiikot sa kan'ya.
Pero 'di rin nawala ang pag-ibig ko sa 'yo~
Sa tuwing kapiling siya'y ikaw ang nasa isip~ Kanta n'ya at niyapos ang bewang ko.
Sana isip~ ulit ko.
At kahit maging panaginip ma'y ika'y nakapaligid~ Sabay naming kanta at nag-hiwalay at hinarap ang mga nanunuod.
Pinili kong lumayo
Ngunit pilitin ma'y bumabalik sa'yo~ kanta ko at 'tsaka n'ya hinila ang palapulsuan ko para mapalapit sa kan'ya.Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap-parap-pap~
At kahit magpanggap, 'di matatago na ang 'yong yakap ang
Hanap-hanap-parap-pap-pap~'Di nagbabago
Ikaw ang hanap-hanap~Parap-pa-para sa pusong nangangarap~
Umaasang magsasamang muli~ Kanta ko.
Para sa 'yo at para sa 'kin
Na tangi lang dalangin~ Siya at hinaplos ang pisnge ko.Ay happy ending bandang huli~ sabay naming kanta.
Yeah, hey, yeah~ Ako habang pilit pinapatatag ang mga binti ko.
Oh, kahit magpanggap, 'di matatago na ang 'yong yakap ang
Hanap-hanap-parap-pap-pap~ Inangat ko kamay ko para maabot ang pisnge n'ya.Napakakinis at ang amo ng mukha n'ya kahit sinong babae ay mahuhulog sa ganda ng mga mata n'ya na kahit sa dilim ay maakit ka.
'Di nagbabago
Ikaw ang hanap-hanap~ Kanta n'ya habang titig na titig sa 'kin.Tahimik lang ang mga nanunuod na para bang isang palabas na sila'y naaliw.
Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap-parap-pap~
Napahawak 'ko sa braso n'ya ng hilahin n'ya pa 'ko papalapit sa kan'ya. Patuloy lang kami sa pagkanta na para bang malaya sa mata ng iba.
At kahit magpanggap, 'di matatago na ang 'yong yakap ang~
Hanap-hanap-parap-pap-pap
'Di nagbabago~Medjo nanginig ang boses ko pero natabunan 'yon ng boses n'ya.
Ikaw ang hanap-hanap
'Di maglalaho~Ika'y aking pangarap
'Di nagbabago~Ikaw ang hanap-hanap ko~ Sabay naming kanta.
Natapos namin ang kanta na parehas kaming hinihingal at sabay na binaba ang mic kasabay ng palakpakan ng ibang teacher kasama si ma'am Diana, hinanap naman ng mata ko si sir Klaus pero hindi ko s'ya mahanap, sa'n nagpuna 'yon?
Sinubukan ko pang hanapin pero may humarang na kamay sa mata ko.
"Sinong hinahanap mo?" tanong ni Trace.
I shook my head. Bumalik na kami sa upuan namin at pati ang mga teacher ay hinahanap s'ya. Tinignan ko naman si ma'am Gen, she's here pero wala si sir Klaus, at ang kaibigan ni ate Chique ay nakaupo lang sa tabi.
"Oh sorry, someone called me. Thankyou seven-DG for wonderful performance, keep it up." Bumaba s'ya para lumapit sa mga judge na teacher.
Maya-maya lang ay umakyat ulit s'ya at dala na ang mga result.
"Congrats seven-DG!"
"We won," sabi ni Trace.
"Yeah," sagot ko.
Nanalo kami!
________________________After 3 years "Bakit hindi mo ako ginising?" tanong ko kay Trace. Ngumiti lang siya. "Ayos naman na," sabi niya. Ngumuso ako. "Wala ba siyang sinabi?" I asked. Syempre nagba-baka sakali pa rin ako na maging okay kami ni mommy at Vivian. I heard about what happen to her nu'ng malaman niya na ikakasal na kami ni Trace, after that wala na akong narinig na news about Vivian's family. She was so really desperate to kill herself. Just to have Trace. Na-guilty ako that time pero naisip ko rin na kailangan sarili ko muna ngayon. Masama ba iyon? "She said she want to talk to you," he said. "Anong sabi mo?" agarang tanong ko. He laughed. "Sabi ko ayoko," sagot niya. "What!?" gulat kong tanong. "Anong what?" taas kilay rin na tanong niya. Napairap na lang ako. Kinuha ko si Krace sa kaniya tapos lumabas na kami ng kwarto. Naiinis ako sa kaniya. Bakit kasi hindi niya ako ginising? Pumunta pala si mommy dito bakit hin
I smiled when I saw my parents."Nice one," si Daddy.I laughed at him. He tapped my shoulder and my mother kissed my cheeks."Congrats, I'm proud." Hinawakan ni mama ang kamay ko.Nanlalamig ang bawat kalingkingan ng kamay ko habang nandito kami ngayon sa room. Mamaya pa daw kasi ang open ng simbahan, marami pang dapat ayosin. Bawal naman kaming maghintay du'n dahil mabo-bored lang kami."Sana all, brother." Tunawa si Tanya.Naalala ko iyong kwento sa akin ni Russel. Before she travel abroad na-broken daw ang isang ito. I never had a time to ask her nor call her para kamustahin. Sasabihin kong medyo nakalimutan kong bago ang lahat ay may prinsesa akong ubod ng kulit dati. Before Katana I have Tanya Xyrine Cardenas.I pulled her in my chest. "I miss you," sabi ko.Tumawa siya lalo. "Congrats, I wish you and Katana will be happy," she whispered.I nodded. "I wish you we'll be happy, too." Hinalikan ko ang tukt
"Irine!" I cried loud at her shoulder.She is the one who came her in Trace hotel room. Pina-book niya ito dahil kailangan niya muna magpahinga dahil sa haba ng byahe niya. I feel so guilty dahil sa nangyari. If only I told him what I'm thinking and I told him that I'm giving up with him ay baka hindi na umabot pa sa ganito. Pero hindi ko na ito pagsisisihan. Yes, I'm guilty because I saw how his eyes tired basta lang ay madala niya ako dito."Naks! Ikakasal na ang buntis," sabi ni Irine.Napangisi ako. Hindi pa nagpo-propose si Trace. Hindi ko alam kung kailan pero sinabi na niya iyon kagabi."Paano mo nalaman?" tanong ko.Natameme naman siya. May feeling talaga ako na kasabwat siya sa plano nila Trace. Nagpanggap na lang akong walang alam hanggang sa makarating kami sa place na pupuntahan namin. Irine covered my eye with her blindfold.Iba iyong kaba ng dibdib ko habang inaalalayan niya akong humakbang sa daan na hindi ko makita. Wal
I open the door for her.Halatang kinakabahan siya habang nakatingin sa akin. I just chuckled and raise my left eyebrow at her. Gusto kong ipakita sa kaniya na seryoso akong gusto ko siyang makausap-na gusto kong magusap kaming dalawa ng maayos."Come on," sabi ko.Huminga siya ng malalim. "B-bakit dito?" bulong niyang tanong.I chuckled again. "Dito ako nag-check-in kanina," I said.Napahinga naman siya ng maluwag. Gusto kong tanongin kung anong iniisip na naman niya. Pero hindi ko na iyon tinanong pa sa kaniya. I held her hand at hinila na siya papasok sa elevator. Natatawa na lang ako sa hitsura niya habang tinitignan ang mga babaeng nakatingin sa amin. Nang sumara ang pinto ng elevator ay 'tsaka ko siya hinila payakap sa akin."Ang sama mo tumingin," sabi ko.Hindi siya sumagot."Wala akong dinalang babae dito." Pagdepensa ko sa sarili."Sinasabi ko ba na may babae ka dito?" tanong niya at inangatan ako ng tingin.
My eyebrows met."What?" I asked ate Belen."Umalis po kasi siya kanina," sabi nito."Saan?" I asked again.Damn! Where are you again baby? Nababaliw na ako habang iniisip kung saan siya pweding magpunta. Gabi na pero hindi pa rin namin siya mahanap."Kanina po kapag alis niyo ay nagmadali naman po siyang umalis," sabi nito.I didn't speak. Iniisip kung ano na naman ang dahilan ni Katana at iniwan na naman niya ako. She always running. Damn it!"Tapos po umuwi na namn po siya, namumula po ang mata tapos ilong niya.""Then?" I asked."Ang paalam niya po ay sa bahay niyo siya mag-stay po," sagot nito.Lalong nagsalubong ang kilay ko. Kung do'n siya mag-stay ay nakita ko siya do'n! Pero kahit anino niya ay hindi ko nakita. Potangna!I picked my phone and dialed her number again. But it's can't be reached. I called Irine to inform her na nawawala si Kalie. Alam kong may problema na naman siya kaya n
She is pregnant.Sa tuwing naiisip ko iyon. Gusto ko na lang umuwi agad at yakapin siya. I want us to get married as soon as possible. Pero kailangan ko muna na unahin ang kompanya. Kung wala ang kompanya hindi ko mabibigyan ng magandang buhay ang anak at asawa ko.Damn... I never thought in my life na mababaliw ako ng ganito.She was my first love, my baby, the mother of my child. All I want, God fulfill it. I need to always thank to him for that.Bagsak ang katawan ko nang mahiga ako sa kama ng suit na tinutuloyan ko dito sa State. I receive Katana's message. Hindi ko nabasa ang una niyang text dahil tumuon ang tingin ko sa bagong mensahe niya. That I hate you makes my heartbeat fast. Shit! What did I do?Tinawagan ko siya ng makailang uliti pero hindi niya sinasagot. Nang matapos ang walong call ay inulit ko pa hanggang sa ma-can't reach na ang phone niya. Damn! She's mad, I know. Nang sumunod na araw ay gusto ko ng umuwi at tanongin