chapter 4

*Beep* *beep* *beep*

I rubbed my sleepy eyes as the alarm clock rang.

Summer break done.

Say hello to! Another endless bakbakan with work

Kahit inaantok pa'y pinilit kong bumangon para mag prepare para magtrabaho.

I wore a knee level skirt, a white blouse, black heels light make up then i tied my hair into a bun.

Today is a new day!

Siyempre dapat maganda ako diba?!

Maganda...

Maganda...

Maganda...

Salitang paulit-ulit na ume-echo sa aking pandinig.

Sa nagdaang mga taon.

Ngayon ko lang muling natawag ang sarili kong maganda.

*******

"Alis na'ko ma!"

Pagpapaalam ko kay mama pagkababang-pagkababa ko ng kuwarto.

"Hindi kaba muna kakain nak?"

She asked.

As always, i replied

"Hindi na ma, sa office nalang"

Then i kissed her cheeks

"Alam ko nang yan nanaman irarason mo kahit hindi ka naman talaga kakain kaya't nag prepare ako ng baon para sa'yo"

Ngumiti siya at iniabot sa akin ang lunch bag na kanina'y nakapatong sa lamesa.

"Thank you ma!"

I hugged her tight at tuluyan nang tumalikod para umalis.

Pumasok na'ko sa kotse at ini-start ang engine.

Masyado pang maaga kaya't hindi naman gaano kalala ang traffic.

I checked my watch.

7:30 am

I'm still 20 minutes early.

Not bad........

Pagkaupong-pagkaupo ko sa aking office chair ay tumunog ang announcement speaker.

"Miss lacorte, proceed to the HR"

I heard the announcer.

"May kasalanan kaba?"

One of my officemate asked.

"Hindi ko alam te"

Without a word, i headed to the HR's office.

"Come in"

The HR said.

"Miss Azaira Kristelle Lacorte right?"

"Yes ma'am"

"Tell me about your work here in this company"

She said voice firm.

"As a marketing professional with a background in digital marketing, I've spent 2 years developing expertise in social media strategy, campaign execution, and brand engagement. I'm passionate about creating effective marketing solutions and driven to help brands build strong connections with their audiences. Outside of work, I enjoy staying updated on industry trends and exploring creative outlets. I'm excited about opportunities that allow me to grow, learn, and contribute to impactful marketing initiatives."

Kompyansa kong sagot.

"If ever you got promoted, how would you show us that you're Worthy of the position you got promoted to?"

Shocks!!! Mapipromote ba'ko?

"If I were to be promoted, I would demonstrate my dedication to the company by continuing to deliver high-quality work, taking on additional responsibilities, and contributing to the growth and success of the organization. I would also strive to mentor and support my colleagues, share knowledge and expertise, and embody the company's values and mission."

"Very good miss lacorte. We saw your dedication to your work and for two years of working to this company, we witnessed how hard working you are. Today, i am thrilled to tell you that ypu got promoted as the ceo's assistant. You have the choice wether to accept or to decline the promotion."

She smiled at me.

"And take note, mas mataas ang salary ng posisyong iyon kumpara sa posisyon mo ngayon"

Dagdag niya pa.

"Sino ba naman po ako para tumanggi diba po?"

Saad ko, trying not to sound excited.

"Tinatanggap ko po ma'am thank you very much for giving me this opportunity."

"And thank you for your dedication miss. Kulang itong kumpanya kung wala ang mga manggagawang katulad mo"

And with that, nakipag shake hands na ako at nagpaalam.

"Pwede kana mag start tommorow miss lacorte"

************

"Promotion......"

"Promotion......"

"Promotion........"

Patuloy na umiikot at ume-echo sa utak ko at salitan iyon.

Sa dalawang taon kong pagtatrabaho sa kumpanyang iyon ackkkk!

Ngayon ko lang narinig na mapuri ako sa mabuting trabaho ko. Sa hard work ko!

I feel very much appreciated talaga.

KINABUKASAN ay maaga pa'ko gumising para maghanda.

Ngayon ang unang araw ko bilang assistant ng bagong ceo ng kumpanya at syempre dapat maganda ako.

Anak raw siya ng dating ceo ng kumpanyang iyon.

Di ko na natanong kung babae ba o lalaki.

At siyempre magpapaganda ako ng sobra kung sakaling babae man eh atleast maglakasundo kami.

Sigurado naman mabait ang magiging boss ko. Mabait ang ama eh..........

I put on a pencil skirt, a white blouse and a simple yet pretty looking make up.

Sa unang pagkakataon sa loob ng dalawang taon ay nakasabay ako kay mama sa hapag mag almusal bago pumunta sa trabaho.

'best in late'

"Napaaga ka yata nak?"

Gulat na tanong ni mama pagkababa na pagkababa ko ng kwarto.

Siyempre mayabang akong napangiti.

"Siyempre promoted"

Pagyayabang ko sa kaniya

"Sana araw-araw kang promoted para araw-araw kang maaga gumising."

Seryosong saad ni mama habang sinusubo ang huling mga butil ng kanin sa kaniyang plato.

"Si mama naman—lagi ka nalang seryoso. Good vibes lang tayo rito"

"Ewan ko sa'yo ang tanda mo na di ka parin marunong mag seryoso sa buhay"

Pagsasaysay niya nanaman sa'ken.

Tamang tapos na rin ako kumain, tumayo na rin ako at nagpunta sa lababo upang hugasa ang aking pinagkainan.

********

Dumating akong early ng fifteen minutes kaya agad akong pumunta sa office ng bago kong boss. Siyempre para magpabida.

Papasakay na sana ako ng elevator nang mabangga ako ng isang babaeng nagmamadali habang may dalang kape.

Sa lakas ng impact ay naibuhos niya sa'ken ang dala niyang kape.

Ramdam ko ang init nito na tumatagos mula sa puti kong blouse.

"Aray!!"

Sigaw ko dahil sa init ng kape

"S-sorry po miss, nagmamadali po kasi ako"

Alalang paghingi nito ng paumanhin habang tinutulungan akong pagpagan ang aking blouse at skirt upang mabawasan ang hapdi ng pagkainit ng kape na naibuhos sa akin.

Nag offer pa siyang tulungan ako magpalit pero tumanggi na'ko dahil mukhang nagmamadali ito.

Buti nalang at may extra akong skirt at blouse sa locker ko.

Kaya agad ako dumaretso sa locker roon at nagbihis. Medyo malayo iyon mula sa office ng ceo kaya medyo natagalan ako.

Pagkatapos kagbihis ay dali-dali akong tumakbo papunta sa pinakamalapit na elevator paakyat sa floor ng office ng mga nakatataas.

At siyempre dahil nga unlucky nga tayo ngayong araw. Late nanaman ng five minutes!

Pagkalabas ko ng elevator ay dali-dali akong naglakad ng patakbo papunta sa office ng ceo.

Akmang pagbukas ko ng pinto papasok ay may bigla akong nabangga sa dibdib ng kung sino.

Matigas at mataas ang katawan nito kaya't napatingala nalang ako.

Sakto namang pagtingala ko'y nakita ko kung sino ito na ikinagulat ko.

Nanlaki ang aking mga mata at bumilis ang tibok ng aking puso.

Seryoso ang tingin nito.

Walang bakas ng kahit na anong emosyon. Diretso lang ang tingin wari mo'y hindi ako kilala habang ako'y nanatiling nakanganga ang bibig

"You're late......."