Chapter 1

CHAPTER 1 

Parang kahapon lang lahat nangyari, pero hanggang ngayon hinahabol pa rin ako ng bangungot ng nakaraan. I don't deserve this. Pero ano nga bang magagawa ko? i was just young and innocent that time.

Lahat ng tao may tinatagong sekreto, that's a part of a person nakakatatak na yun sa bawat tao dito sa mundo may sekreto at hindi na yun mawawala.

They are all monster, they deserve the punishment i am giving at sisiguraduhin kong pagsisihan nilang nabubuhay pa sila ngayon.

“Woi! Ynah!” muli akong nabalik sa reyalidad ng tapikin ako ng ka trabaho ko sa balikat, palihim akong napairap.

I faked my smile. “Yes?” 

“Ang sabi ko bilhan mo kami ng canned coffee sa baba bilis!” pinigilan ko ang irapan sila kung makapag utos akala mo sila ang mga amo, well kailangan kong magtiis para rin naman to sa paghihiganti ko.

Kinuha ko ang inabot niyang pera saka lumabas para bumili. Hindi ko maiwasang maikompara ang sarili ko noon kung paano napunta ako sa sitwasyong toh oh well they made me doing this.

“Bakit mo ba hinahanap apihin ka nila Zyna?” napatigil ako ng may mga salita mula sa likod ko. It was Anna, my only friend in this company. well it's part of plan para makita yon ni Jacob at kaawaan ako.

I sighed and looked away. “Ayoko lang ng gulo atsaka isa pa wala akong laban sa kanila Anna.” i said, I saw her clenched her fist, i secretly smiled.

“Hay nako kung puro ganyan na lang lagi mas lalo ka nilang sabihin, tulungan na nga kita jan!” hindi na ako sumagot at hinayaan na lang siyang tulungan akong buhatin ang mga coffee niya dahil hindi ko naman yun mabubuhay ng mag isa yun. 

Buong araw akong nakatutok sa monitor ng computer, mag oovertime na naman ba ako para lang makita ni Jacob?! i sigh mag dadalawang linggo na kasing hindi pumapasok ang lalaki at dalawang linggo na rin ang lumipas simula ng makita ko ang lalaki pero wala pa ring nagiging progress at ngayon na pumasok ito kailangan ko nang kumilos.

It's already 11pm in the evening pero hindi pa rin ito lumalabas sa opisina nito. I breath deeply nagsimula na akong magligpit ng lumabas ang lalaki sa opisina nito palihim akong napangiti finally. 

Binagalan ko ang pag aayos at umaktong nahihirapan sa pagbuhat ng mga gamit mabilis ang lakad na hinahabol ang lalaki sa elevator..

“W-wait!” palihim akong napangiti ng makitang kunot ang noo nito habang hawak ang button elevator para pigilan ito sa pag sara. 

Yumuko ako at binati dahilan para mahulog ang ibang papel dinig ko ang paghinga nito ng malalim bago yumuko at tulungan ako.

“O- okay lang po si-” at katulad ng iniisip ko ay hindi na pinakinggan ang sasabihin ko at casual na kinuha sa akin ang mga gamit na hawak ko.

Nakahinga ako ng maluwag i think i'm making a progress now sa wakas! agad na napalitan ng ngiwi ang kaninang nakangiting ako ng maalala siya. How could I forget ?! i clicked my tongue and start worrying fuck! I made a promise to her.

I'm sorry love after this sayo na ang atensyon ko.

Ng bumukas ang elevator ay walang pag dalawang isip na kinuha ang lahat ng gamit kay jacob at nagpasalamat bago ako maglakad sa sakayan ng taxi malas lang dahil wala nang taxi! malamang! paghahati ng gabi na! 

Nagdadasal ako na sana ay may pumarada agad na taxi para makauwi ako! pero hindi ko alam kung maiinis o matutuwa ako dahil ang pumarada lang naman sa harap ko ay si Jacob.

“Hop in i'll take you home,” i clench my fist sasakay ba ako? kapag sumakay ako malalaman na niya ang address ko on the second of thought kapag nalaman niya ang address ko baka may salisihang mangyari! pero pwede naman akong mag pababa nalang sa ibang address tama! huminga ako ng malalim bago pumasok bahala na.

“T-thank you.” He just nodded and drove again. 

Gusto kong kutusan ang sarili ko! bakit ba ako pumayag?! pero kasi- ang hirap hagilapin ng lalaking toh hindi naman araw araw pumapasok paano ko magagawa ang plano ko?! kailangan kong mapalapit sa kanya para magawa ko yun!

Mahigpit ang hawak ko sa seatbelt na suot, so he's still using this car huh? i can't help myself to smile bitterly mahina kong kinurot ang kamay ko para pagaanin ang pakiramdam ko pero hindi iyon nabawasan para akong nauubusan ng hangin.

“Stop hurting yourself.” napatigil ako sa pag kurot ng magsalita ang lalaki paki alam niya ba?! hindi na ako nagsalita at tahimik na lang na itinuro ang isang kanto.

I thanked him for the ride, not waiting for him to answer. I went inside. Hindi na ako muling lumingon pumasok ako sa isang apartment for the meantime i need to stay there ayokong gamitin ang bahay ko mahirap na at baka mabisto ako.

Inilapag ko ang mga gamit ko at humarap sa dart board ng kwarto ko at tinusok ang litrato ni Jacob, total malaki rin naman ang kasalanan ng gagong yun sakin sa kanya na ako magsisimula. I smirked at the jerk who broke my heart. I will never forgive him bakit ko nga ba minamahal ang gagong yun? He's a big jerk, totally an asshole.

I regret loving you Jacob, you jerk but I never regret having her. Nagsisimula palang akong maningil sa lahat ng mga kasalanan niyo not only for me but also for my family.

I'll make sure you'll pay for everything.

“NAKAKA- panibago si sir ngayon ang aga pumasok!” kunot ang noo kong naabutan sa labas ng opisina ko ang mga trabaho ko.

“Edi ba pumasok naman siya kahapon?”

“Duh! of course we know! nakakapanibago lang dahil pumasok siya ng umaga right?”

“Oo nga, kadalasan late naman siyang pumapasok!”

“Baka nga ngayon lang toh at hindi nanaman siya pumasok bukas!”

“Wag ka nga jan! baka mausog yung trabaho ko nanaman ang maagabryado!”

“Anong meron?” si Anna ang tinanong ko dahil alam kong hindi rin naman ako sasagutin ng mga alipores ni zyna himala nalang na mangyayari yun. 

“May isang himala kasi ang nangyari! pumasok ng maaga yung cold na boss natin sana nga araw araw ng pumasok si boss para hindi nako nahihirapang magpa pirma ng mga kailangan nating e submit!” tumango lang ako bago maaupo sa sariling lamesa. 

What anna said is true nakakabanas ang hindi pag pasok araw araw ni Jacob, bukod sa plano kong mapalapit sa kanya ay mas natatambakan kami ng mga gagawin ng dahil kami- erase that, ako ng mga trabaho! dahil ako ang assistant ng secretary niya sa akin naman pinapagawa ang mga dapat na siya ang gumagawa isa pa yung secretary niya sarap sakalin isa sa mga nagpapahirap sa buhay ko.

Lihim akong napangiti alam ko na kung paano ako makakabawi sa babaeng yun at para na rin mapalapit ako ng tuluyan sa lalaki.

Tahimik akong nag trabaho ng lumabas na si Cessiana sa opisana para ipagawa sa akin ang dapat na siya ay gagawa, Let's see kung may trabaho ka pang babalikan matapos ang gagawin ko sayo i glanced at my watch tamang tama.

We all startled when a loud noise came from the office of Jacob, I bet he saw the paper that Cessiana made or should i say, i make.

Agad na nagbulungan ang mga kasamahan ko dahil doon habang ako ay prenteng nakaupo at hinihintay ang paglabas ni Cessiana serves her right.

Natigil sa pag chismosa ang mga alipores ni zyna ng lumabas ang umiiyak na secretary ni Jacob, kasunod nun ay lumabas ang lalaki lumingon lingon ito na parang may hinahanap ng magtama ang mga mata namin ay saka lang ito naglakad palapit sa akin.

His intense amber eyes are looking to me, palapit siya sakin the fuck! 5% I'm betting that he will appointed me as his new secretary but fuck why was he looking at me like that!

I gulped beforing looking away at his gaze. My hands are trembling out of nowhere. Why do I feel this familiar feeling again? you should be angry at him Sam! mahigpit akong napahawak sa lamesa ko at matapang na sinalubong ang mga tingin nito ha! as if matatakot ako sa kanya!

“You. Get your things and move inside of my office.” He said those words and left iniwan akong nakatanga 

What… What did he just say?

“Oi! Ynah magligpit ka na ng gamit baka maabutan ka pa ni boss dito!” agad akong nabalik sa sarili ng magsalita si anna sa likod ko.

“T-tell me anna did our boss just tell me to move my things inside his office?”

“Oo nga kaya mag ayos ka na ng gamit mo at baka magbago pa isip nun!” napahinga ako ng malalim wala naman siyang binabalak hindi ba?

Atsaka advantage ko rin yun para mapalapit sa lalaki. palihim akong napangiti in this way hindi na ako mahihirapan mas lalo mo lang mapabilis ang trabaho ko sayo Jacob Sandoval ako naman ang wawasak sa puso mo.