HINDI mapakali si Aiden habang nakatitig sa dilag na nakahiga ngayon sa kama. Hindi niya alam kung ano ang nangyari rito. Basta na lang siyang tumakbo patungo sa silid kahit na punong-puno ng icing at flour ang kanyang mukha.He was scared. Especially after hearing her small groans of pain. Pati rin ang kanyang anak ay nag-aalala rin sa ina nito. Sino ba naman kasi ang hindi, ‘di ba? Bliss’s face a while ago just told how painful she felt.“Daddy, what if mommy doesn’t wake up?” tanong ng kanyang anak at nag-angat ng tingin sa kanya. Doon niya napansin ang panunubig ng mga mata nito.Aiden shook his head. Umupo siya sa kama, sa tabi ng kanyang anak. Hinawakan niya ang kamay nito at tipid na ngumiti. “Everything will be fine. Your mother is going to wake up soon and she will remember you.”Bliss waking up is certain. And hindi niya lang sigurado ay kung makakaalala pa ba ito.Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang anak nang bigla nitong hawakan ang kanyang pisngi. Her cute little
Rinig niya ang pagbubukas ng pinto ngunit hindi niya ito magawang lingunin. Ni hindi niya nga kaya ang magpanggap na tulog. She was just lying there, staring outside the window, scolding herself mentally for being such a stupid girl. Bakit ba masyado siyang nagpapaalipin sa tawag ng kanyang laman? Ngunit tawag ng laman pa ba ang tawag sa bagay na ‘yon kung puso na rin niya ang nagsasabi? She knew something was off from the very start, yet here she is, nagpapaalipin na naman.“Bliss…”It was Aiden’s voice. Kahit na hindi siya lumingon ay alam niyang ang binata ‘yon. Napahugot na lamang siya ng malalim na hininga at pinikit ang mga mata.“Your breakfast is ready,” rinig niyang usal nito.Hindi siya nagsalita. Nang maramdaman niya ang paglubog ng kama sa kanyang likuran ay alam na niyang umupo si Aiden. Ramdam niya ang paghaplos nito sa kanyang buhok dahilan para muli niyang maidilat ang kanyang mga mata.“You’re awake. You should eat your breakfast or else our daughter would be worrie
Mabilis niyang pinunasan ang luha sa kanyang mga mata at umiwas ng tingin sa kanyang anak. She sniffed and calmed herself down before turning to her daughter. Medyo mataas ang kama kaya’t nahirapan ang kanyang anak sa pag-akyat.Binuka niya naman ang kanyang mga braso para i-welcome ang bata ng isang mahigpit na yakap. Agad naman itong tumabi sa kanya at niyakap siya. Pinikit niya naman ng kanyang mga mata at humugot ng malalim na hininga. Dinama niya ang yakapan nilang dalawang mag-ina.It feels like she’s been parted from her daughter for too long. Well, basically, matagal naman talagang nawalay sa kanya ang kanyang anak, Ngunit mas lumala lamang ngayon dahil matagal niya itong naalala.“Mommy, stop crying. You’re making me sad,” rinig niyang bulong ng batang yakap-yakap siya sa beywang.Mariin niyang kinagat ang ibabang labi para pigilan ang sariling humagugol. She wanted to explain to her daughter how bad her situation is, ngunit ayaw niya namang malaman nito na sobrang komplikado
PANAKA-NAKANG sumusulyap si Aiden sa hagdanan, naghihintay kay Bliss. Hindi pa rin bumababa ang kanyang anak na si Miracle. Sana lang ay nagpunta ito sa ina para kumbinsihin ito.Sa totoo lang ay hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin ngayon. He’s confused as hell. Natatakot siya para sa kapakanan ng kanyang pamilyang gusto niyang buohin. Nag-aalala siya na baka sa oras na makarating ito sa tenga ng kanyang ama ay pagbubuntunan nito si Bliss at Miracle.Tumingin siya sa hapag na puno ng pagkain. It was all for Bliss. And this was the reason why he knew he wanted to build this family. The moment he wanted to make breakfast for her in the morning, the moment he wanted to wake up next to her, the moment he wanted to take his daughter to school, and the moment he realized he couldn’t imagine himself with someone who is not Bliss.His phone suddenly vibrated. Agad niya naman itong hinila para tignan kung sino ang tumatawag. Nang makita niya ang pangalan ng kanyang kaibigan ay nagdala
IT FEELS LIKE a dream; watching her daughter and Aiden running around and laughing. Pakiramdam niya ay nasa isang panaginip siya at ayaw na niyang magising pa. She can see pure happiness in her daughter’s face. Nakakataba ng puso.“Tag!” sigaw ng kanyang anak.Nandito sila ngayon sa tabi ng lake. Aiden put a camping chair for her and a picnic mat. Nakalapag doon ang kanilang mga pagkain. It was like a family bonding. May hawak din siyang camera na ngayon ay puno na yata ang storage kakakuha niya ng litrato.Mahina siyang natawa nang makita ang pagsimangot ni Aiden, ngunit hinabol naman nito ang bata.“Careful!” aniya nang makita kung gaano kabilis tumakbo ang kanyang anak.But her daughter just laughed. Kinunan niya ng litrato ang senaryong ‘yon at tinignan. A smile lifted her lips as she browse through the camera’s gallery. Nag-angat siya ng tingin sa dalawang taong dahilan ng ngiti sa kanyang labi.Pinanood niya ang mga itong maghabulan. Parehong walang sapin sa mga paa ang mga ito
CYDINE WAS busy cleaning his gun. Bukas na bukas ay uuwi na siya ng Russia. Doon muna siya mananatili ng ilang buwan. Mas mabuti na ang lumayo siya kaysa naman makagawa pa siya ng bagay na alam niyang pagsisisihan niya.It’s better for him to leave than to witness Bliss being a subject for a mission. Alam niyang walang kinalaman si Bliss sa kung ano mang kagaguhang ginagawa ng ina nito. Sa pagkakaalam niya nga ay walang close relationship si Marcella at Bliss. They’re just treating each other like a normal mother and daughter would.Inayos niya ang muzzle ng kanyang hawak na baril at hinipan ito. Sa totoo lang ay gusto na niyang tawagan si Bliss. He wanted to check on her. Alam niya kung anong klaseng tao si Aiden. He can be deadly at times, and he could be heartless. The fact itself makes him not want to leave her with him.“Are you planning to make it look transparent?”Nag-angat siya ng tingin at nakita si Charles na umupo sa mahabang couch, adjacent sa kanyang kinauupuan. Hindi ni
“What the hell are you doing here?” agad niyang sikmat kay Bridgette nang makalayo-layo na sila sa pwesto nila ni Bliss. “Can’t you see I’m in a middle of bonding with my family?”“I know and I’m sorry for interrupting it.” Sumulyap ito sa kanyang likuran kung saan naroroon si Bliss. Kita niya ang pagngiti nito ng pilit bago tumingin sa kanya. “Kailangan mong magmadali.”Kumunot ang kanyang noo. “I already know about that—”“Marcella is already preparing for Bliss’s wedding!” mariing sambit ni Bridgette na kanyang ikinatigil. “She’s already in London. As of now, mukhang alam na ni Marcella kung ano ang totoong pakay mo. She’s plotting to marry her daughter off to the enemy’s heir.”“Who?” Kumunot ang kanyang noo.“Kenji Nakamura,” anito. “Are you stupid? Pagiging tanga ba ang resulta ng pag-ibig? Aiden, Nakamura Clan is one of the strongest clan in Japan. They are slowly invading Europe. And isa ang organisasyon natin na ibabagsak nila! Marcella was the one supplying guns to them and
TAHIMIK NA tinatanaw ni Bliss ang lake sa kanyang harapan. Nandito na siya ngayon sa loob ng kanyang silid sa rest house. She’s having different kinds of thoughts. And right now, everything is finally completing her puzzle. The puzzle that has been a big question to her is now finally complete.Narinig niya ang pagsarado ng pinto ngunit hindi niya ito nilingon. Alam na niya kung sino ang pumasok. She doesn’t have to check who it was. From the footsteps and the scent that immediately filled the whole place, it was clearly Aiden.“Dinners ready,” anito.“Hmm,” she hummed and turned to look at him. “Can we talk for a bit?”Kumunot ang noo ng binata. “What is it?”Ngumiti siya rito ngunit hindi niya maitago ang pait sa kanyang mga ngiti. Humugot siya ng malalim na hininga at nagtungo sa kama. Umupo siya rito at mariing kinagat ang ibabang labi.Sumunod naman si Aiden kahit na halata rito ang pagtataka. She then smiled at him and asked, “Why did you choose to be with me? Why did you choose
“ANO FEELING?”Yan ang kanina pa bukambibig ng kanyang pinsan habang busy ito sa pagkaon ng junk foods. Ano ba naman ‘tong babaeng ‘to, hindi ma lang nakakaramdam ng awa sa kanya. Kabuwanan na niya sa susunod na buwan. Yes, she’s pregnant again. This time, planado na. Hindi na rin sila masyadong nag-aalala sa kanilang kaligtasan dahil tuluyan nang nabilanggo si Marcella, ang mommy siya.Did she every try visiting her mother? No. Hindi niya ito bibisitahin hangga’t sa hindi pa sila kinakasal. Ang plano nila ni Aiden ay ang magpakasal after niyang manganak. Why? Simple. Gusto ni Bliss na makasuot siya ng gown at makaramdam na hindi nabibigatan ang tiyan.It’s a once in a lifetime moment. Para naman sa kanyang pagtanda ay mayroon siyang litratong tinititigan. In that way, she can recall memories with her looking so pretty in photos.“Bakit ba kasi hindi ka mag-asawa? Gusto mo talagang tumanda ng talaga e no?” asik niya rito. “Ty tol'ko postareyesh', no ne stanesh' krasivoy.” Umismid siy
HINDI na mabilang ni Bliss kung ilang minuto na niyang tinititigan ang kanyang singsing. It feels like she’s just dreaming. Ramdam niya ang pamamaga sa kanyang mga mata dahil sa labi na pag-iyak kanina. But it was all worth it.Sobrang ganda ng singsing. Malaki ito at nakakakuha talaga ng atensyon. The happiness in her is still there kahit nakasuot na siya ng kanyang damit pantulog ay nakatitig pa rin siya rito. Parang sobrang bilis kasi ng mga pangyayari. Parang kahapon lang, umaaayaw pa siya kay Aiden. Parang kahapon lang ay ayaw niya itong makita. Parang kahapon lang sobrang naiinis pa siya rito.A warm arm wrapped around her waist. Pinatong ni Aiden ang baba nito sa kanyang balikat.“Tebe ponravilos'?” tanong nito. [translation: Did you like it?]She chuckled. “My seychas govorim po-russki?” [translation: Are we talking Russian now?]Mahina rin itong natawa. “Nothing. My tongue misses my first language. I had a hard time convincing your grandparents to let me marry you. YA izo vse
HINDI MAALIS kay Bliss ang pagtataka habang naglalakad sa pathway na sinasabi nila. Anong congratulations na pinagsasabi non? Baka kinulang ‘yon sa tulog o ano. Pinilig niya na lang ang kanyang ulo at nagpatuloy sa paglalakad. Her tummy is growling so bad. Yung tipong kahit isan metro ang layo ng tao sa kanya ay maririnig pa rin nito ang pagtunog ng kanyang sikmura.She was busy roaming her eyes all over the place. Ang weird naman ng venue na napili nila. Dito pa talaga sa madilim? She bet, si Miracle ang pumili ng hardin dahil paborito nito ang mga bulaklak at paruparo.Agad na nangunot ang kanyang noo nang makitang may kung anong backdrop ang nakatayo roon. She frowned. At mas lalong nangunot ang kanyang noo nang mapagtanto niyang hindi na pala pathway itong dinadaanan niya.Shit! Mukhang na-wrong turn pa siya.Nilibot niya ang kanyang tingin at napangiwi. Looks like someone is going to propose here. Kaya siguro napasabi ‘yung babae kanina ng congratulations.“Damn. Nasaan ba sila?”
PIKIT MATANG tinatakpan ni Bliss ang kanyang tenga sa buong byahe. Kanina pa kanta nang kanta ang babaita ngunit hindi man lang ito napapaos. She was just closing her eyes the whole ride. Kung ano ano na lamang ang iniisip niya. Katulad na lang ng pagtalon sa sasakyan o ang paglagay ng duct tape sa bibig nito.Nang tumigil ang sasakyan ay nagmamadali niyang sinuot ang heels na suot niya kanina at binuksan ang pinto sa kanyang tabi. But upon closing the door, doon lamang napansin ni Bliss na hindi ito ang residence ni Aiden. Nilingon niya ang kanyang pinsan at nakitang lumabas din ito ng sasakyan habang hawak ng phone at nakangiti.“Cali, we’re lost. Hindi ito ang resident ni Aiden.”“Hindi. We’re at the right place.” Lumapit ito sa kanya at pinakita ang go*gle map nito. “Here. See?”“What are we even doing here?” tanong niya rito.Kumunot ang noo nito. “Hindi mo alam? Hello? Family dinner? Celebration sa pagkapanalo ng kaso?”She frowned as well. Nagmamadali niyang hinagilap ang kanya
“WHAT MAKES YOU think you want to marry my granddaughter?” tanong ng lola ni Bliss.Humugot siya ng malalim na hininga. “I’m going to be honest with you. Being in a relationship is not my thing, not even a part of my dream. I thought marriage and love is all about business. But the moment I met Bliss and realized I was wrong. Predstaviv sebe, chto prosnus' utrom bez neye, ya ponyal, chto ne smogu. Ona zastavila menya pochuvstvovat' to, chego ya nikogda ne chuvstvoval ran'she. U menya nikogda ne bylo togo, kto zhdal by menya doma i molilsya by o moyey bezopasnosti kazhdyy den'. U menya nikogda ne bylo togo, na kogo ya mog by operet'sya, ne osuzhdaya menya. I ona... ona pokazala mne vse.” [translation: Thinking of waking up in the morning without her in sight, I knew I cant. She made me feel things that I never felt before. I never had someone to wait for me to come home and prays for my safety every day. I never had someone I can lean on without judging me. And she... she showed me eve
BAHAGYA SIYANG napangiwi nang mapansin niyang hapit na hapit ang dress na binili ni Cali para sa kanya. Umikot siya sa harap ng salamin dito sa loob ng fitting room. Kulay itim ang dress at hangang ibabaw ng tuhod ang haba nito. The jewelries complimented her skin tone. Napatingin siya sa isang box. It’s not from Dior.Kinuha niya ito at mariing napapikit. It’s from Louboutin. A heel na kulay pula ang ilalim. Napahilot na lamang siya sa kanyang sintido at pinikit ang mga mata. This is the only heel that fits her fit. Kaya wala siyang ibang choice kundi ang suotin ito. Mariin niyang kagat ang ibabang labi at tumingin sa harap ng salamin.“Damnb,” she whispered.She looks like she’s about to go to a party.“Hindi ka pa ba tapos niyan?”Napairap siyang muli sa hangin at humugot ng malalim na hininga. The chest part of this dress is pushing her breast together, forming a great view of her cleavage. Sinulyapan niya muna sa huling pagkakataon ang kanyang sarili bago siya lumabas ng fitting
“NO FREAKING WAY?!”Napatakip siya sa kanyang taenga nang biglang tumili nang malakas si Cali. Tumakbo palapit sa kanya ang kanyang anak na mukhang nakaramdam ng takot sa biglang pagtili ng Tita nito. Aga niyang tinakpan ang taenga ng bata.“Oo nga. Can you please stop shouting? Natataranta ang bata sa ‘yo,” natatawa niyang sambit.Tumalon-talon si Cali at pagkatapos ay lumuhod ito at hinawakan ang balikat ng kanyang anak. “Baby, did you hear that?”“Hear what?” tanong ng bata at dahan-dahan niyang tinanggal ang pagkakatakip ng kanyang kamay sa taenga nito.“They won, baby! They were able to defeat the bad guy!”Ang kaninang nakakunot nitong noo ay agad na nawala. Umaliwalas ang mukha ng kanyang anak at tumalon-talon na rin kasabay ni Cali kahit na wala itong masyadong naiintindihan. Nabaling ang kanyang paningin kay Aiden nang pumasok ito sa loob ng silid, mukhang nakakaramdam ng pagkataranta.“What is happening?” tanong nito at napatingin kina Cali at Mira na kasalukuyang nagtatalon
AFTER THE doctor discharged her, agad nilang finollow-up ang kaso. It was a long process, it was worth it. Hindi na niya nakakausap pa ang kanyang ina. At kahit doon sa court, she refused to look at her own mother. Pakiramdam niya ay nandidiri siya.“She assaulted you and asked someone to order someone to put odorless Chlorine to your food?” tanong ng lawyer sa kanyang harapan.“Yes.” She nodded her head. “I thought I was going to die when she inserted the needle of the syringe to my IV. I was hopeless. And then Cydine suddenly came and stopped her. He also pulled out needle out of my hand so that the potassium or KCl won’t flow any further.”“Sinungaling ka talaga!”Hindi niya pinakinggan ang kanyang ama. After some questions, answers, a little bit of exchanging words and orders, the jury was finally able to come to a decision.The moment the judge bang the gavel twice after saying guilty, tears rolled down her cheeks. Laht ng panginginig sa kanyang katawan ay parang nagkaroon ng ras
WALA SA sariling nabaling ang kanyang tingin nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa kanya si Aiden. Napatingin siya sa kanyang katabi at nakitang tulog na tulog pa rin si Cali. Mukhang napagod nga ito sa biyahe. Then her eyes darted on the bouquet of flowers in his hand. Agad siyang napangiti rito.“Why the hell is she asleep?” tanong nito nang mapansing tulog na tulog ang kanyang watcher sa tabi.Watcher nga tas ito naman ang natutulog. E ‘di parang nagkapalit na rin ang kanilang role dito. Siya na ang watcher at ito na ang kanyang pasyente.Aiden walked in and walked towards her. Dinampian nito ng magaaang halik ang kanyang noo na agad namang pumikit ang kanyan mga mata para damhin ‘yon. After a few moments or so, lumayo ito at inabot sa kanya ang bulakak.“Here. I got you another,” he said.“Aiden,” mahinang sambit niya rito at nilingon ang mga bulaklak sa tabi. “Those flowers are still fresh. Bakit bumili ka na naman ng bago?”“Nailagay ko ang petal ng last bouquet na binil