Share
Kababata 32.1
“Huwag mo ng subukang tumakas.” Wika ng pinuno ng mga kadiliman ng ipalutang niya si Amara at sinasakal ito gamit ng kaniyang kapangyarihan.
“Ano bang nagawa ko sa inyo?!” sigaw niya kahit na nahihirapan na siyang huminga. Sinusubukan niyang kumawala subalit bilang tao lamang ay hindi niya iyun magagawa.“Wala kang nagawa pero may magagawa ka para sa amin.” Ang boses niyang makakapagpatayo ng mga balahibo mo dahil sa lalim nito. Konontrol ni Amara ang kaniyang kapangyarihan dahil kahit kaunting galos man lang ang maibigay niya sa mga kadiliman ay magawa niya, dahan dahan niyang pinalabas ang isang apoy saka inihagis sa pinuno ng mga kadiliman, hindi naman nila iyun napansin kaya dumaplis ito sa mukha ng kanilang pinuno at dumiretso naman iyun sa mga kasama niya na naging dahilan ng kanilang pagtilapon. Galit na tiningnan ng kanilang pinuno si Amara na nakalutang pa rin kaya inihampas niya ito ng sunod sunod sa mga puno haBab terkait
I SAVE THE ALPHA Kabanata 32.2
Nagtatakang tiningnan ng mag-asawa ang liwanag na sumalo kay Amara. Nilapitan nila ito at tumambad sa kanila ang isang binibining may taglay ng kagandahan, kagandahan na halos hindi nagkakalayo kay Amara na kung saan ay mapagkakamalan mo silang kambal dahil sa pagkakapareho nila. Napapalibutan pa rin ang dalaga ng isang malakas na liwanag. Papalit palit ang tingin nila sa anak nilang walang malay at sa babaeng may hawak sa kaniya.“Who are you?” lakas loob na tanong ni Maia.“I’m Amara, please take care of her. Darating ang araw na makikilala niya rin ako. Paghandaan niyo rin ang pagsasanay niya sa kaniyang kapangyarihan. Magpapaalaam na ako.” hindi pa man nakakapagsalita ang dalawa ng bigla na itong mawala na parang bula. Buhat buhat naman na ni Niko ngayon si Amara na wala pa ring malay. Hindi na lang muna nila inisip ang babaeng nagmula sa liwanag at mabilis silang tumakbo ng sa gayon ay maibalik na nila si Amara sa kanilang
I SAVE THE ALPHA Kabanata 33.1
Pagkatapos ng pangyayaring iyun ay nanatili na ako dito at halos hindi rin mawala ang ngiti sa labi ko sa tuwing titigan ko sila. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na kasama ko na ang mga magulang ko. Hindi ko rin naman mapigilang hindi mamiss si Lola o si Clayton. Napabuga na lamang ako ng hangin dahil sa isipin.Akala ko kapatid ko rin si Lucas pero hindi pala, hindi ko alam ang buong kwento kung paanong napunta sa kanila si Lucas pero ang alam ko lang, baby pa lang siya ng mapunta na siya sa kanila kaya sila Ama at Ina na ang itinuring niyang mga magulang. Alam niya rin pala ang tungkol dun, na hindi niya tunay na mga magulang ang mga magulang ko. Alam ko na rin ang tungkol sa sinabi ni Lucas dati na kung bakit gabi gabi ay umaalis sila Ama at Ina dahil may hinahanap sila na maaaring makatulong sa akin.“Kamusta na pakiramdam mo?” napalingon ako kay Lucas na kakaupo lang sa tabi ko.“Okay naman na.”
I SAVE THE ALPHA Kabanata 33.2
Nagsimula na kaming kumain ng dumating na si Ama at si Lucas. Hindi ko maiwasan ang hindi mapangiti dahil kasama ko na sila ngayon, kasabay ko na ring kumakain. Ano kayang pakiramdam na maging magulang sila? Kung si Lucas naging masaya at naging kontento malamang maganda ang naging trato sa kaniya kahit na hindi siya tunay na anak.Nagpatuloy na lang ako sa pagkain ko.Pagkatapos namin ay nakita kong naggayak na si Ama at inaayos ang pana at palaso niya ganun na rin si Ina na isinuot na ang mahaba niyang hoodie. Pinanuod ko lang silang dalawa sa ginagawa nila dahil wala naman akong dadalhin kundi ang sarili ko lang.“Anak isuot mo ito.” abot niya sa akin ng isang itim din na hoodie katulad ng kaniya.“Talagang gusto mong itulad sayo ha?” natatawang wika ni Ama.“Like mother like daughter kaya huwag kang epal diyan Dawn. Kung mas nangingibabaw ang dugo niya bilang bampira tanggapin mo yun at kung
I SAVE THE ALPHA Kabanata 34.1
“Ang ibig mo bang sabihin ay ikinasal ka kay Daryll?” tumango naman ako sa tanong ni Ina. Napasapo na lamang siya sa kaniyang noo na tila ba sumakit ito. “Damn him! Wala na talaga siyang puso at idinamay ka pa? Wala na siyang tinitingala kundi ang sarili niya lang .” bakas ang galit sa tinig ni Ina, pansin ko rin ang pagkuyom ng mga kamao niya, ang pagguhit ng kulay pula sa kaniyang mga mata.“How’s Clayton?” pag-iibang tanong ni Ama.“I don’t know if he’s still okay po, huli ko siyang iniwan sa gubat noong tinangka akong patayin ng ibang nilalang. I don’t know what kind of creatures they are, alam kong alam niya na mali ang ginawa niyang pagpapatakas sa akin pero ginawa niya pa rin.” Bumuntong hininga naman si Ama. Napatingin na lang ako kay Ina ng hawakan niya ang kamay ko at hinaplos iyun.“I’m sorry, hindi mo dapat ito nararanasan pero wala kaming magawa. Ku
I SAVE THE ALPHA Kabanata 34.2
“Who do you think you are? Kahit sino ka pa wala kang karapatan para basahin ang isip ko.” inis kong saad sa kaniya, private ko na iyun pero binabasa pa rin niya. Nawala naman ang liwanag ng mukha niya at yumuko.“Ipagpaumanhin niyo po ang aking kapangahasan Kamahalan.” Naguilty naman ako sa sinabi ko, bumuntong hininga na lamang ako. Simula noong mangyari ang lahat nagiging mababa na ang pasensya ko at madalas ng magalit.“Pasensya na po kayo sa naging asal ko, hindi ko alam kung bakit nagiging ganito ako. Nagiging mainitin ang ulo.“Normal lamang iyan dahil epekto ng kapangyarihan mo, naoobserbahan mo naman siguro na walang kinikilala ang kapangyarihan mo kapag nagigising siya sa katawan mo.”“Hindi po ba maaaring makapasok ang mga magulang ko? Baka kasi nag-aalala na sila sa akin eh. Kanina pa sila diyan.” Binaling ko ang paningin ko sa mga magulang kong patuloy pa rin ang pa
I SAVE THE ALPHA Kabanata 35.1
Napayuko na lamang ako habang habol ko ang hininga ko. Halos mabasa na rin ang damit ko dahil sa pawis kahit na hindi naman mainit dito.“Hindi ba pwedeng magpahinga na muna ako!” sigaw ko kay Venus na hindi ko nanaman makita kung nasaan siya.“Paano mo makokontrol ang kapangyarihan mo kung puro pahinga ang nasa isip mo!” galit niyang sigaw sa akin, damn it! Muli akong humugot ng malalim na hininga saka inilinga ang paningin ko sa paligid at hinanap siya. Hindi ko siya makita at mabilis ang kilos niya.“AHH!” daing ko ng muli niya akong ihagis sa isang puno, ramdam ko ang sakit sa katawan ko pero muli akong tumayo.“Gamitin mo ang kapangyarihan mo at pakiramdaman mo kung nasaan ako?!” malakas niyang sigaw, sinubukan kong gawin ang sinasabi niya subalit masyado ng pagod ang katawan ko at hindi ko na maituon ang atensyon ko sa kaniya. Pinakiramdaman ko siya subalit wala pa ring
I SAVE THE ALPHA Kabanata 35.2
“Pwede bang maligo dito?”“Oo naman po, lahat ng makita mo dito ay pagmamay-ari mo ayun sa dyosa.”“Nakita mo na ba ang dyosa?” kuryoso kong tanong sa kaniya.“Hindi po, wala pang nakakakita sa kaniya dahil sa buwan siya nakatira at hindi maaaring makababa sa lupa.”“Bakit naman hindi siya makakababa sa lupa?”“Dahil iba po ang hangin dun sa hangin dito, maaari po kasing manghina ang puso nila kapag bumaba sila sa lupa. Siguro po makakababa sila pero hindi pwedeng magtagal.” Napatango tango na lamang ako, para akong nakikinig ng fairytale sa kaniya. Marami na akong nabasa tungkol sa iba ibang nilalang ganun na rin sa mga dyosa ang iba ay tama samantalang ang iba naman ay hindi. May nabasa akong maaaring makababa ang dyosa sa lupa at magkaroon ng kapareha pero sa mundong ito ay hindi pwedeng bumaba ang dyosa. Kung ganun kontento na silang magbantay
I SAVE THE ALPHA Kabanata 36.1
Halos mabingi ako sa sinabi ni Venus sa akin, n-nagtataksil ang kapareha ko? Pero paanong nangyaring nakilala ko na siya? Ano ba ang basehan kung nakilala ko na ang kapareha ko? halos mabaliw ako sa kakaisip kung sino nga ba ang kapareha ko at kung bakit nagagawa niyang magtaksil sa akin, alam niya na kaya na ako ang kapareha niya? pero bakit nagagawa niya sa akin ito? kung alam na ng buong nilalang ang pwedeng mangyari sa mga kapareha nila kapag nagtataksil sila bakit ginagawa pa rin nila? Hindi ko alam na uso rin pala ang pagtataksil sa mundong ito, hindi ba sila makapaghintay para sa mga nakalaan sa kanila? hindi ko maiwasang hindi umiyak sa tuwing naaalala kong matagal na siyang nagtataksil sa akin. Akala ko kung ano lang ang pananakit ng dibdib ko kaya pala nagiging emosyonal din ako. Hinayaan na muna ako ni Venus na mapag-isa at makapag-isip, hindi pa lang kita nakikilala o nakikita pero alam ko ng kaya mo akong pagtaksilan.Napabuntong hininga na lamang ako at na
Bab terbaru
