54-He Came

(Ian POV)

Nakakalungkot lang dahil dito na ako mamatay.

Ito na yata ang katapusan ko.

"IAN!" Isang kalampag ang narinig ko.

Wala akong maramdaman at makita dahil pula na ang paningin ko.

"Ian, damn! Buhay ka pa diba? Okay ka lang ba? Humihinga ka pa ba?" Di ko man makita kung sino siya alam ko at kilang kilala ang boses niya.

Nate...

Di ako makapagsalita. Wala akong maramdaman!

Nate, ikaw nga. Naniwala talaga akong darating ka para iligtas ako.

"I'm sorry Ian." 

Patay na ba ako? Sabi kase nila kapag patay na ang tao, huling mawawala ang pandinig niya.

Patay na ba ako?

***

(Narrator)

Ilang araw din na na comatose si Ian at kahit minsan di siya iniwan ni Nate sa hospital.

Sinisisi ni Nate ang sarili niya sa lahat ng nangyare kay Ian.

Pero di niya parin nagawang isumbong si Bexon sa mga pinanggagay nito.

Ayaw niya kaseng idamay ni Bexon ang pamilya niya, di niya p