Keilani POVInutos na rin niya sa akin na tanggalin ko na ang suot niyang pantalon at underweạr. Nakatayo siya sa harap ng kama habang ako naman ay nakaupo sa kama. Una kong tinanggal ang sinturon niya. Ibababa ko sana ‘yon sa kama pero bigla niyang kinuha.“Ilalagay ko ‘yan sa leeg mo mamaya,” sabi niya kaya namilog ang mga mata ko.Aangal sana ako, pero nang makita kong seryoso siya sa sinabi niya, wala na akong nagawa. Tinuloy ko na lang ang pagtanggal ng butones ng pantalon niya. Kasunod niyon ang pagbaba ko ng zipper nito. Dahan-dahan, binaba ko na rin ang suot niyang pantalon. Tumambad sa akin ang puting underweạr niya na naglalaman ng malaking sawa sa loob. Grabe, magang-maga na ang pagkalalakë niya sa loob ng briëf niya, halos nasa labas na ng underwëar niya ang pink ng ulo ng titë niya.Ibababa ko na sana ang underwëar niya pero pinigilan niya ulit ako.“Dilaan mo ‘yang briëf ko hanggang sa mabasa ang harap, para makita mo diyan ang ganda ng titë ko,” utos niya habang tagakta
Keilani POVPinahiga na ulit niya ako sa kama. Akala ko, papasukin na niya ako at doon na niya itatapat ang galit niyang titë sa tapat ng pukë ko, pero lumihis kasi mukha ko naman ‘yung inupuan niya. Inutos niya na kilitiin ko rin ang mga balls niya kaya napairap ako, pero sinunod ko pa rin. Nilabas ko ang dila ko at nilaro ko iyon hanggang sa makita kong tatawa-tawa siya. Literal na kakaibang tikim ang nangyaring ito, grabe siya, ang dami niyang paandar, napakalibög.Pagkatapos, tinutok na niya sa bibig ko ang napakalaki talagang titë niya. Dito na ako natakot kasi alam kong malalagutan na ako ng hininga. Pagpasok sa bibig ko ng pagkalalakë niya, agad siyang nagpaka-wild. Binuka ko na lang mabuti ang bibig ko, at dinama ang matigas, mataba at malaki niyang titë na sumakop sa loob ko, hanggang sa lalamunan. Una palang, mamatay-matay na ako sa sobrang pagsagad niya. Halos hindi ako makapaniwalang itotodo niya nang pasok ang mahabang iyon sa loob ng bibig at lalamunan ko.Naiyak agad ak
Keilani POVBinabad niya muna sa loob ko ang kaniya na parang sinasanay muna sa laki at taba ng titë niya ang loob ng pukë ko. Habang nakababad, nilalaro niya at kinukurot ang mga utöng ko. Grabe ang trip niya, badtrip! Nung hindi pa siya makuntento ay pinasok pa niya ang isang daliri niya sa loob ng bibig ko. Ginawa niyang parang lollipop ang daliri niya sa bibig ko na labas-masok.Maya maya, ayon na, mas lalo akong nakapagmura dahil wild kung wild, mabilis agad ang bayo niya, umapoy agad ang pukë ko habang sagad kung sagad ang pasok niya.Nag-alugan ang lahat nang puwedeng umalog sa mga katawan ko. “Fúck you, Sylas! Gago ka! Ang sakit, sobrang sakit! Hayop ka! Mamatay ka na! Maputol na sana ang putanginang titëng mong ‘yan!” galit na galit kong sabi habang nakapikit ako at tinitiis ang sakit na nararamdaman ko.Pigil-hininga ako habang nakakapit sa mga braso niya. Saglit siyang tumigil para padapain ako, pagkatapos, pasok ulit habang parang ewan, parang aso ako na binabayö niya. La
Keilani POVPagod na pagod ako. Parang ang bigat ng buong katawan ko, parang mababasag ang bawat buto sa bigat ng nararamdaman ko. Nasa kama ako ngayon, nakahiga, pero kahit pahinga ang habol ko, parang mas lalo akong hinihila pababa ng bigat ng konsensya ko. Kanina pa tahimik ang buong bahay. Tanging tunog ng electric fan at mahinang tiktik ng orasan ang naririnig ko. Pumikit ako, pilit inaalis ang alaala ng hapon na iyon. Ngunit kahit pilit kong kalimutan, bumabalik pa rin sa isip ko ang bawat sandali. Ang bawat haplos, ang mga sulyap na puno ng pagnanasa, at ang mga salitang sinabi ni Sylas. Lahat ng mga wild naming ginawa, ang kababuyan, kadirian at kung ano-ano pa, basta, grabe, kakaibang tikìm ang nangyari. Hindi ako makapaniwalang magagawa ko ‘yon sa buong buhay ko. Kahit ako, oo, nandidiri sa ginawa kong ‘yun. Pero, kahit na nakakahiya at nakakadiri ang nangyari, aminado ako na dinala ako sa langit ni Sylas sa sarap nang naramdaman ko. Wild, hard, masakit man, pero sa dulo, gra
Keilani POVKinabukasan, maaga akong nagising. Pinagluto ko na si Braxton kasi medyo parang okay na ang pakiramdam ko, wala ‘yung ibang sakit ng katawan ko.Habang nagluluto ako, biglang dumikit sa likod ko si Braxton, naramdaman ko ang matigas niyang titë.“In heat ako, Keilani,” pabulong niyang sabi.“Wala ako sa mood, Braxton, kakagaling ko lang sa sama ng pakiramdam kagabi, ‘di ba?” walang gana kong sagot sa kaniya.“Wow, teka nga,” biglang sabi niya at saka ako hinarap sa kaniya nang mabilisan. “Seryoso ba ‘to? Tumatanggi ka e, dati lang ay kapag dinikit ko na ang titë ko sa iyo eh, binababa mo na agad ‘yang suot mong panty!”Dama ko sa pananalita niya ang galit at gulat niya.“Oo nga, kasi nga baka mabinat ako, nagkasakit ako kagabi,” pagsisinungaling ko na lang tuloy. Umay pa kasi ako sa dami nang nangyari sa amin kahapon ni Sylas. Iyon talaga ang totoong dahilan. Saka, doon na lang siya magpaka-in heat kay Davina, tutal doon naman na siya nagpapakasasa sa kama.“Sa bagay, oo n
Keilani POVNakausap ko na si Celestia tungkol sa lupa, nabili na namin ito, at handa na akong umpisahan ang konstruksyon. Kinuha ko ang cellphone at sinimulan nang tawagan ang mga kakailanganin ko: contractor, interior designer, at supplier ng materials. Gusto ko, sa loob ng isang linggo, halos tapos na ang lahat—isang mabilisang proyekto para agad kong masimulan ang business ko. Kaya naman ‘yun kasi maliit lang na coffee shop ito.“Keilani, bakit parang nagmamadali ka masyado?" tanong ng contractor habang kausap ko siya sa phone.“Gusto ko lang talagang masimulan agad,” sagot ko habang pilit na itinatago ang kaba sa boses ko. “Kung kaya ng team mo na tapusin ang lahat sa isang linggo, babayaran ko kayo ng extra.”Tumigil siya saglit bago sumagot. “Okay, pero siguraduhin mo lang na lahat ng materials ay maihanda agad. Hindi rin kami puwedeng mag-extend dahil tight ang schedule.”“Don’t worry, ako na ang bahala doon,” mabilis kong sagot.Matapos ang tawag, agad kong inasikaso ang pagb
Keilani POVPagkagising ko kinabukasan, parang ang bigat ng pakiramdam ko. Hindi lang dahil sa mga nangyari kahapon kundi dahil na rin sa lumalalang alitan namin ni Braxton. Sa bawat araw na lumilipas, mas lalong lumilinaw sa akin na wala nang patutunguhan ang relasyon namin.Nakaupo ako sa gilid ng kama, tahimik na nagmumuni-muni habang iniisip kung ano na nga ba talaga ang silbi ng pagsasama namin. Hindi niya sinusuportahan ang mga pangarap ko. Sa bawat plano na ginagawa ko para sa sarili ko, parang lagi siyang kontra. Paano pa kami magiging maayos kung hindi kami nagkakaintindihan?At saka, iyon pa—baog si Braxton. Kahit ilang beses naming subukan, wala pa ring nangyayari. Para bang walang laman ang kinabukasan namin. Kung wala siyang suporta sa mga pangarap ko, wala kaming anak, at hindi ko na nararamdaman ang pagmamahal niya, ano pa ang silbi ng lahat ng ito?Pagdating ng almusal, naglakas-loob ako na kausapin siya. Nakaupo siya sa mesa, nagbabasa ng diyaryo, pero halatang hindi
Keilani POVHindi ko alam kung excitement ba ang nararamdaman ko o kaba sa mga susunod kong hakbang para sa pangarap kong coffee shop. Kahit papaano, natutuwa akong kasama ko ulit si Celestia ngayong araw. Siya kasi ang klase ng kaibigan na hindi lang marunong sumuporta kundi talagang game sa kahit anong plano ko. Pagdating niya sa bahay, dala niya ang malaking tote bag na palaging puno ng kung ano-anong gamit. Ngumiti siya sa akin habang inabot ang kape na dala niya.“Ready ka na ba? Mukhang madugo ang shopping na ‘to,” biro niya sabay inom ng sarili niyang kape.Napatawa na lang ako. “Oo naman. Kung gusto mong bigyan kita ng allowance, sabihin mo lang,” sabi ko nang pabiro rin.“Hmm, maybe I should take you up on that offer,” sagot naman niya sabay kindat.“Oo, akong bahala sa ‘yo, basta samahan mo lang ako palagi, aambunan kita ng grasya,” sagot ko at ngayon din, nagulat siya kasi binigyan ko siya ng limang libong piso.“Hoy, seryoso ba?” hindi siya makapaniwala.“Itabi mo na ‘yan
Keilani POVI didn’t go to work today. Sa totoo lang, hindi ko pa kayang humarap sa maraming tao ngayon. Masyado pang sariwa sa isip ko ang lahat. Ang pag-ambush. Ang mga putok ng baril. Ang mga armadong lalaki na humarang sa kalsada. Hindi ko akalaing mangyayari ‘yon sa buhay ko—lalo na’t walang ibang nasa loob ng sasakyan ko kundi ako at ang mga bodyguard ko lang. Buti na lang, bulletproof ang sasakyan. Kung hindi—baka wala na ako ngayon.Kaya heto ako ngayon, naka-robes lang, nakahiga sa malaking couch sa entertainment area habang pinapaikot-ikot ng daliri ko ang ice sa baso ng tubig. Si Keilys ay naglalaro sa carpeted floor sa harap ko. Hindi ko siya kayang alisin sa paningin ko ngayon. Hindi muna ngayon. Hindi habang may gumagapang na takot sa likod ng isipan ko na baka ‘yung susunod na pag-atake, mas malapit na. Mas brutal. Mas personal.Buwisit, wala na nga sina Braxton at Davina, pero mukhang may bagong kakalaban sa amin. Hindi ko alam kung ako ba ang kalaban o si Sylas. Basta
Sylas POVUmakyat ang dugo ko sa ulo nang marinig ko ang masamang balita mula sa isang bodyguard ni Keilani.“Sir, na-ambush ang sinasakyan na sasakyan ni Ma’am Keilani.”Nanlambot ang laman ko, pero sa halip na mag-panic, tumayo ako mula sa opisina ko, kinuha ang coat ko at saka tinigasan ang boses. “Tangna! Nasaan siya ngayon?”“Safe na po, sir. Walang nasaktan sa kanila. Bulletproof po ‘yung sasakyan kaya hindi tumagos ang bala. Pero confirmed po—apat na armadong lalaki ang umatake.”Napapikit ako sa init habang napapailing. Humigpit ang hawak ko sa cellphone. “I want the footage, now. GPS coordinates, dashcam, lahat. And alert Kuki.”Pagkababa ng tawag, tinapik ko ang desk ko nang malakas. Ramdam kong nanginginig ang panga ko. Hindi dahil sa takot, kundi dahil sa galit.“Those bastards crossed the line.”Alam ko na agad kung sino ang may pakana. Walang iba kundi ang pamilya Veron. Harvy. Daryl. And that Avina bitch.Tinawagan ko si Kuki, ang pinaka-pinagkakatiwalaan kong tao sa ma
Keilani POVPagod. ‘Yun agad ang naramdaman ko pag-upo ko sa likod ng sasakyan. Sobrang dami ng tao sa event, at kahit ang saya, hindi ko maikakailang sumakit ang paa ko sa katatayo at kaka-smile sa mga camera. Pero worth it. Lahat ng effort ko, ng glam team, ng designer ko—lahat ‘yon sulit na sulit. Ang daming lumapit sa akin, kilala nila ako, at hindi lang dahil kay Sylas, kundi dahil sa sarili kong pangalan.“Ma’am, pauwi na po tayo,” sabi ng driver ko habang nakaayos pa rin ang rearview mirror para makita ako.I gave him a tired smile. “Yes, Manong. Let’s go home. I miss Keilys.”Tahimik ang byahe nung una. Tinititigan ko lang ‘yung city lights sa bintana habang nakaangat ang high heels kong sapatos. Ang gown ko, bahagyang nakalaylay pa sa upuan. Napakaganda pa rin kahit medyo gusot na dahil sa ilang oras na pagsuot ko. Hinaplos ko ang bag na pinag-agawan pa namin ni Avina nung nakaraang araw. Funny how that same bag made it to the most glamorous night of the year.Nasa isip ko pa
Keilani POVHindi ako papayag na lamunin lang ako ng presensya ni Avina Veron sa event na ‘to. Kaya habang papasok ulit ako sa grand ballroom, tumindig ako ng diretso, taas noo at bahagyang ngumiti sa mga mata ng mga taong nakakasalubong ko. Hindi ako artista, pero ngayong gabi, gusto kong maki-ningning sa mga sikat na artista at CEO dito. ‘Yung bituin na sisiguraduhin kong hindi kayang higitan ng nining nitong si Avina.“Oh my gosh, you’re Madam Keilani Merritt, right?” ani ng isang kilalang aktres na lumapit pa talaga sa akin. Halata sa suot niyang designer gown at alahas na isa siya sa mga bigating bisita ngayong gabi.Ngumiti ako at bahagyang yumuko. “Yes, I am. Nice to meet you. Ang ganda mo naman sa personal.” siyempre, dapat pala-puri ako. Saka, totoo naman ang sinasabi ko. Walang halong biro. Magaganda ang lahat ng narito, si Avina lang ang nakakairita.“I’m such a fan of your ad with your husband. Ang galing niyong dalawa, sobrang classy.” Napangiti siya at tumabi pa sa akin.
Keilani POVPagkapasok ko pa lang sa venue ng ball ng sikat na TV network, parang bigla akong dinala sa ibang mundo. Mula sa kisame hanggang sahig, puro kulay ginto, puro kristal, at ang liwanag. Lahat ng mata, naka-focus sa kanya-kanyang bitbit na pangalan at reputasyon. Mga artista, mga CEO, mga elite sa industriya ng negosyo at entertainment—nandito silang lahat. Pinaggastusan ng TV network ang event na ‘to.Nakakakaba. Pero sabay rin na nakakatuwa. Lalo na nang makita ko ang ilan sa mga paborito kong artista. Hindi ko napigilan ang sarili ko.“Hi, River! Can I have a quick photo with you?” tanong ko sa isang aktor na matagal ko nang crush. Si River Bautista na napakagaling na action star.“Of course, Mrs. Merritt,” nakangiti niyang sagot. Teka lang, kilala niya ako? OMG!Tumawa ako, ‘yung sosyal na tawa lang siyempre. “Thank you, grabe kilala mo pala ako?”“Who wouldn’t? Your commercial with your husband went viral. Iconic!”Parang gusto kong lumutang sa kilig. Pinipigil ko ang sa
Keilani POVIto na ang araw na a-attend ako sa isa na namang malaking event na first time kong mapupuntahan. Sa wakas, dumating na rin ang araw ng malaking event na pinaghahandaan ko nitong mga nakaraang linggo—ang annual prestige ball ng isang sikat na TV network dito sa Pilipinas. Hindi ko akalaing maaabot ko ang ganitong klaseng exposure, pero dahil sa biglang pagputok ng viral ng first ad ng Merritt Luxury Motor company ko, hindi lang mga businessman ang nakapansin kundi pati mga artista, executives at malalaking media.“Ma’am Keilani, five minutes until final retouch,” paalala ng isa sa makeup artists mula sa sikat na glam team na kinuhang personal ni Sylas para sa gabing ito. Sila na rin ang laging nag-aayos sa mga artista sa red carpet kaya panatag ang loob ko. Kilala na rin sila sa pagiging metikuloso, kaya confident akong magiging perfect ang look ko.“Thanks, guys. You all did an amazing job,” sabi ko habang pinapainit ang boses sa kaka-praktis ng pag-ngiti sa salamin. Ramda
Keilani POVNasa bahay lang ako ngayong araw, nakaupo ako sa sofa, hawak ang basang bimpo habang pinupunasan ang pawis sa noo ni Keilys. Nilalagnat pa rin siya. Hindi naman grabe, pero bilang ina, hindi ako mapakali, kaya minabuti kong huwag munang pumasok sa work.“Baby, Mommy’s here,” mahinang bulong ko sa kanya habang mahimbing siyang nakahiga sa sofa, balot ng kumot kasi nilalamig siya. Alam kong masamang kumutan siya ng husto dahil lalo lala ang init ng katawan niya, pero kasi, kawawa naman dahil nilalamig talaga ito.Maya maya, narinig ko ang tunog ng doorbell. Napatayo ako agad para buksan ang pinto. Pagbukas ko, naroon si Celestia. Nakangiti at may dalang dalawang kahon ng healthy-style pizza at dalawang bote ng fruitea juice.“Surprise bonding!” sigaw niya habang ini-angat ang mga bitbit. Palibhasa’t kilala na siya ng mga security guard ng mansiyon, pinapapasok na agad siya ng mga ito. Kung ibang tao, hindi kasi mahigpit na pinagbabawal ngayon ni Sylas na magpapasok ng kung s
Keilani POVWala akong balak bumili ng kahit ano kanina. Gusto ko lang sana ay mag-window shopping muna, tumingin-tingin ng bagong koleksyon ng paborito kong luxury brand habang iniisip kung ano ang isusuot ko sa paparating na event. Pero pagpasok ko pa lang sa boutique, halos lahat ng mata ay napatingin sa akin. Marahil dahil sa suot kong beige silk blouse, black pencil skirt at designer heels na limited edition. O baka dahil kilala na nila ako. Hindi naman bago sa akin ang atensyong ganito. Sa totoo lang, oo, hindi ko rin trip maging ganito kaarte sa mga damit. Kaya lang, nakakarinig ako sa ibang tao, lalo na sa mga kapwa ko CEO na parang minsan, hindi ako mukhang CEO dahil sa mga porma ko. Sabi ng iba, lalo na ni Celestia, dapat daw ay talagang may bonggang tatak ang bawat suot ko. Kaya naman sa nagdaan ng mga araw, ayon, pinagsanayan ko nang magsusuot ng mga mamahaling damit, sapatos, bag at kung ano-ano pa.Kahit nga si Sylas, natutuwa kasi parang na-a-adopt ko na raw sa mga sosy
Sylas POVNasa terrace ako ng mansiyon habang hawak ang isang basong whiskey. Sa harapan ko, tanaw ko ang maliwanag na buwan. Maliwanag ito, tila ba nanonood din sa akin. Tahimik ang paligid. Tahimik ang gabi. Pero ang isipan ko, kanina pa talaga hindi mapakali.“They crossed the line,” bulong ko sa sarili. “Now, I’ll have to remind them who I am.”Matagal ko nang isinara ang madilim na bahagi ng buhay ko dati. Nang pakasalan ko si Keilani, nang isilang si Keilys, pinili kong iwan ang lahat. Ang mga kasunduan sa dilim, ang mga utos na may kasamang dugo, ang mga gabi ng pag-aabang at pagtugis sa mga kumakalaban sa akin. Inilihim ko ang lahat sa kaniya. Sa kanila. Hindi dahil sa takot kundi dahil ayokong madungisan ang katahimikang pinili ko para sa amin.Pero hindi lahat ng katahimikan ay panghabambuhay pala. At hindi lahat ng tao, marunong rumespeto.Nang marinig ko ang banta ni Beatrice, una kong inisip na baka dala lang ng galit. Pero mukhang hindi kasi kadugo niya si Braxton, kung