Kabanata 40
Sakay ---Magkatabi sina Jayson at ang CEO. Tinitingnan ko pa lang ang itsura nilang dalawa sa harap ko ay para na akong mawawalan ng hininga lalong lalo na dahil nakikita ko ang pagkislap ng mga mata ng kapatid ko. It has been two years. Walang alam ang mga kapatid ko sa nangyayari. I don't want them to know. Gusto kong mabuhay sila nang hindi nakikilala ang masamang gawain sa mundo. I want them to smile genuinely. I want to show them the world na ibang iba sa pananaw ko.“Tito Bryan, come here more often. I haven't seen you for two years,” kwento ng kapatid ko. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Thinking that my brother missed him is another kind of story. Ewan ko kung bakit ganito sila ka-close. He even stopped crying when sir William told me he will visit him.“Did you miss me?” He asked him. Tumango naman ang kapatid ko.“Yeah, I miss you titKabanata 43 Admire --- Pagkatapos naming kumain ay umalis na kami sa tinutuluyan niya. He offered some drive to us. Tinanggap ko naman yun dahil wala namang ibang magdadrive sa amin. Sa mansyon nila sir William ko siya pinadrop-off. Habang hindi pa sigurado ang sitwasyon, ayokong Iwan na lang siya nang ganito. Mapapanatag lang ako pag nakikita ko siya. Madami pa siyang pasa sa katawan niya. Hindi ko kaya yun! Lumapit ang isang maid sa amin. Namilog ang mata ni Elizabeth dahil nahawakan niya ito. "Sorry ma'am." Agad namang nataranta si Manang nang nakita ang reaksyon nito. "Okay lang." Tugon naman ni Elizabeth sa kaniya. Gusto kong makausap muna si Bryan bago siya umalis. I know wala na akong oras o panahon para gawin ulit ito sa kaniya. I need to thank him at least. "Pwede po dalhin niyo po muna sa Elizabeth sa kwarto ko, Manang?" Tumango naman ito. "Yes ma'am." Ngumiti ako kay Elizabeth. I signalled her to just follow Manang. Kakausapin ko pa si Bryan. "Ok
Kabanata 42 Lust --- Alam ko sa pagkakataong ito ay tuluyan na akong nabihag. Hindi ko na mapigilan ang pang-iinit sa gitna ng halik niya. He kissed me everywhere and anywhere. Wala na akong paki. All the rationals in me had started to go away. Pinihit niya ang pintuan ng kwarto niya. Nang nakapasok kami ay agad niya akong hinila at tinulak sa likod ng pintuan. He begun kissing me, from lips down to my neck. I moaned. My voice was even louder when his lips moves towards my breast, pababa tungo sa puson ko. He stopped abruptly from there. Bumaba ang tingin ko dun. Namilog ang mata ko ng unti - unti niyang kinuha ang pambabang suot ko. He touched my panties and slowly, he kissed it. Humina ang mundo ko. It seems like the world had stopped. All I felt was his tongue against mine. He rubbed and slowly, h
Kabanata 41 KissWala na akong magawa. Wala na akong panahon para humindi. Wala na akong panahon sa kaartehan. Kahit na ayaw ko, hindi ko naman papairalin ang pride ko. Kung kapalit lamang nito ay ang buhay ng kaibigan ko, handang handa kong ibaba iyon.I watched my phone as he drive along the direction I gave him. Alam naman niya kung sino ako. Alam niya ang nature ng trabaho ko nun. He just follow me while I was being so serious, at the same time worried because of her. Bakit siya sugatan? May bagong misyon ba siya? Hindi ko naitanong yun. I was busy occupying with my problems, that I even forget to asked her. Narinig ko ang panginginig ng kamay ko. “Left,” sabi ko focusing on the direction. Malalim ang titig niya sa akin. I was about to say something when he reach my phone and put it in a more comfortable way. Nakikita niya ang direction doon. Tumatakbo yun. It wa
Kabanata 40 Sakay --- Magkatabi sina Jayson at ang CEO. Tinitingnan ko pa lang ang itsura nilang dalawa sa harap ko ay para na akong mawawalan ng hininga lalong lalo na dahil nakikita ko ang pagkislap ng mga mata ng kapatid ko. It has been two years. Walang alam ang mga kapatid ko sa nangyayari. I don't want them to know. Gusto kong mabuhay sila nang hindi nakikilala ang masamang gawain sa mundo. I want them to smile genuinely. I want to show them the world na ibang iba sa pananaw ko. “Tito Bryan, come here more often. I haven't seen you for two years,” kwento ng kapatid ko. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Thinking that my brother missed him is another kind of story. Ewan ko kung bakit ganito sila ka-close. He even stopped crying when sir William told me he will visit him. “Did you miss me?” He asked him. Tumango naman ang kapatid ko. “Yeah, I miss you tit
Kabanata 39 Weakness --- Akala ko hindi na niya ako kilala. Hindi na rin kasi ako nakabisita sa kaniya. He hugged me. Kasing tangkad niya si Jayson, kapatid ko. "Kamusta ka na?" I face him. He looks so happy when he saw me. "I'm okay ate Iana. You don't visit me. I miss you." He said. I suddenly touched his face. May dumi pa ito sa bandang cheeks. Hinawi ko naman ang duming yun habang nagsasalita. "I'm sorry. Ate Iana was busy. I miss you too. Did they treat you right here? Tell me." "Yes Ate Iana. Sister Joanna took care of me!" I curved my lips. Alam kong nasa magandang kamay na siya. He would be more safer here compared to the outside. "Is she here? Can you lead me to here? By the way I bring chocolates fo
Kabanata 38Bata---Ayaw ko na sanang dalhin ang baon na ipinahanda sa'kin ni Jayson when he really insist it to bring with me. Magkasama pa kaming umalis to make sure."Bye baby ko." I kissed him goodbye before he walked out of the car."Bye Ate!" He also said goodbye to me. Hinatid na ako ng driver sa compound ng mga Montenero. Hindi ko inaaasahan ito. Akala ko hindi na ako makakabalik dito. Nakabalik ako, hindi bilang sekretarya niya kundi isa na ring taong tulad niya. Tinuruan ako ni sir William pero hindi ko maabsorb lahat ng tinuro niya tungkol sa kompanya. Ayaw ko rin naman ang posisyong ito. Dumalo lang ako dahil gusto kong makausap si Bryan."Hello Ma'am. Good Morning. From Alfonso Corporation po?" Sabi ng guard. Sinadya kong magsuot ng sunglasses para hindi ako makilala kaagad. He was the same guard before. Hindi ko na alam kung sag ulo pa niya ako.