Novels by vlackpanther

Kabanata 84Waiting I was bombarded with so many calls the other day. Nakalimutan ko pa iturn-off ang cellphone ko. Hindi ko naman pinaplano ang magtago o tumakas. Kailangan lang dahil ayaw akong palabasin. Gulat na gulat talaga ako sa missed calls. Tinitigan din ni Elizabeth ang bilang ng missed calls. Napanganga siya. “I think you need to go home.” “Para ano? Pababalikin ako at ikukulong? Ang sakit sakit na nga ng likuran ko tapos pababalikin mo ako? “ “Malay mo, palalabasin ka na.” Sana nga but I can`t take the risk. Bahala na nga. Pupunta ako sa office ni Bryan ngayon. Kakausapin ko siya para iharap niya sa akin ang bata. “Tawagan mo muna kung nasa office ba siya baka pupunta ako sa wala.” Inirapan niya ako. “Ikaw ang tumawag. Boyfriend mo yun diba? Isang tawag mo lang, sasagot na iyon agad.” umiling ako. Ayoko nga. At boyfriend? Break na kami! Ayaw ko na sa kaniya. “Ako? Ayaw ko nga!” I exclaimed. “Ang OA mo naman! Maligo ka na nga!” Tumayo na siya galing kama

Kabanata 83 End — Hindi ko na matandaan kung paano ko napa-ou si Lolo. I just told him everything that night. Totoo naman ang pinagsasabi ko kagabi.The CEO was there to help me. Alam naman niya ang ibang detalye tulad na lamang ng pagiging secretary ko sa kaniya. Matapos ang pagtitiis ko ng ilang araw ay sa wakas, makakalabas na ako. Hindi na masyadong masakit sa likod ko but still, Lolo was treating me like I`m sort of a glass, can easily break. Andami ngang securities. May nakaunang sasakyan bago ang kotseng sinakyan ko tas meron pa sa likod. Hindi naman ako presidente para maranasan ko ito. Hindi ko rin inaasahan ang ganitong pangyayari. Nagsilinyahan ang mga katulong. Para akong prinsesa kung paano nila ako itatrato. Hindi ko maintindihan kung anong meron sa kanila ngayon. Walang sinuman ang pwedeng makakabisita sa akin. Kahit sina Bryan at ang pamilya niya. Bawal. Ilang beses ko kinausap si Lolo na kung pwede, papasukin si Elizabeth pero ayaw niya talaga. Napabuntong hinin

Kabanata 82 Important — Hindi ko inaasahan na manggagaling iyon sa kapatid ko. Nakaawang ang aking labi na tumitig sa mga mata ng CEO,pati rin siya ay nagulat. “ Are you hungry, baby? Come join, Ate.” Nagtagal si Bryan dun pero hindi na namin muling nakausap ang nangyari nung gabing iyon. Takot ako na baka marinig ni Jayson ang mga topiko namin lalong lalo na dahil ito ay sensitibo. I wanted to talk to him. Kamustahin si Rayle dahil hindi pa niya sinasagot ang tanong kong iyon. Nang dumating si Lolo ay lalong hindi na kami nagka-usap. Bryan left as if Lolo`s decision respects him so much pero papaalis na sana siya nang tinawag siya kaagad ni Lolo. “We can talk,” Tugon niya kay Bryan. Mabilis namang tumango si Bryan na para bang ito ang hinihintay niya kay Lolo. Ang sabi ni Ella ay ayaw dang makinig si lolo sa explainasyon niya nong una. Nagtaka ako ngayon, baka gusto na ni Lolong makinig sa dahil niya ngayon na nakikita niyang pinapatuloy ko siya at kinakausap. Hindi ko alam

Kabanata 81Sad—Akala ko, wala na ako pero paggising ko ay nakita ko ang nag-iiyakang mga kapatid ko. Gabi na. I saw the lights outside the hospital. Nang napansin nilang naggising na ako ay lumakas muli ang iyak ni Jayson.“Ate!” Sabi niya at aamba na sanang yumakap sa akin nang hinarangan ni Anna.“Jayson, may sugat pa si Ate.” Sabi kaya hindi na lumapit si Jayson sa akin. Namumula ang kaniyang mata, halatang matagal siyang umiyak. Hindi ko alam kung ilang araw na ako dito sa ospital. Now, that I wake up, gusto ko ng umuwi sa bahay para doon na magpahinga.I don't like the vibrants here. Sa tuwing makakapasok ako dito, maalala ko lang si mama at ang pagkamatay niya. Nilingon ko si Lolo na ngayon ay tumatayo na nang nakita akong nagising.“I`m gonna call the doctor.” Utas niya. Agad namang nagsalita si Ella.“Ako na Lo,” pero umiling si lolo.“No, stay here, Ella. Be with your Ate.” Binuksan ni Lolo ang pintuan. Pansamantala akong tumingin din. Sa labas ay nakita ko ang nakatayong

Kabanata 80 Tears “What do you mean?” Malamig kong tanong kay B. Humalakhak siya na parang baliw. Tinitigan ko siya. Hindi ko nakikita ang mukha niya, tanging ang mga mata lang niya. “Hindi mo ba talaga matagpi tagpi ang lahat ng ito, Agila? I thought you're smart among your batch.” Tinitigan ko ang mga mata niya. Madilim pero kitang kita ko ang dalawang buong mata niya. Sino kaya siya? “I`m not here to joke around B.” “So am I.” He smirked. “Alam mong may kapatid siya diba? Kapatid niya si Rayle.” Pakiramdam ko bumagsak lahat ng lakas ko. It was a spin of the moment where I can`t move and talk. Narinig ko na ang demonyong tawa ni B pero hindi pa rin ako natinag. I know, somehow I felt a connection but I`m trying to deny it because it's just impossible. Nagbibiro lang siya diba? Tumawa siya ng pagkalakas lakas. Pakiramdam ko rinig na rinig ito sa kabilang dako. Sobrang saya niya nang nakitang hindi ako makakilos. Malalim ang aking hininga. Hindi ito maari. “Mukhang di mo r

Kabanata 79 Last — Ayaw kong maulit ang nangyari noon. Inaamin ko, pinagtaksilan ko siya and I promised I wouldn't do it again. Takot ako nun dahil pakiramdam ko, mag-isa ko lang haharapin lahat. Takot ako nun dahil pakiramdam ko, kung hindi ko siya sinunod, mapapahamak ang mga kapatid ko at ngayon naman, kung hindi ko naman susundin, si Rayle naman ang mapapahamak. It's true that my love ones were my weakness at alam na alam ni B iyon. He's using it for evil intentions. Pag gusto niyang ako ang gumawa ng misyon. Mag-iisip siya ng paraan para gagawin ko ang misyon pero ang pinag-kaibahan lang ngayon ay alam ko na kung hindi ko man maprotektahan ang sarili ko, may ibang pagpoprotekta sa akin. Kung sakaling patayin ko siya, sino na ang gagawa nun? I love him. Ito ang hindi maintindihan ni B dahil pakiramdam ko, wala naman siyang alam sa pag-ibig. He's made of steel. Hindi siya nakakaramdam ng ganun kaya siya sobrang higpit sa amin. Naramdaman ko ang mahigpit na paghawak niya sa a