Short
Kiss My Corpse

Kiss My Corpse

By:  H.SpoonieCompleted
Language: English
goodnovel4goodnovel
14Chapters
19.7Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

Just because I forget to bring my mate's lover back—leaving her alone in the wilderness for three hours—he flies into a rage and throws me into an abandoned well in the desolate countryside. "You need to experience the torment that Belinda was put through." The well is deep and narrow, forcing me to curl up in my wolf form. I struggle to breathe. I plead for mercy and beg for forgiveness. However, all he does is tell me off icily. "Stay there and repent for your sins. You'll only understand the dignity required of a Luna once you learn your lesson from this." He orders his men to seal the well with a large boulder. I let out anguished howls and roars as I claw my way upward. However, I only fall back down over and over again. The walls of the well are covered in my claw marks. I continue like this until I can't make a sound through my parched throat. … Half a month later, my mate's heart softens when he sees the birthday gift I've prepared in advance for him. He decides to end my punishment. Unbeknownst to him, worms and snakes have already gnawed my body beyond recognition at the bottom of the well.

View More

Chapter 1

Chapter 1

ไฟประดับและแสงไฟได้ส่องสว่างในคฤหาสน์สุดหรูของครอบครัววิลสัน

คืนนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดปีที่ 70 ของคุณท่านวิลสันผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าแห่งตระกูลวิลสัน

เหล่าหลาน ๆ ของเธอพร้อมคู่สมรสต่างก็เตรียมพร้อมมอบของขวัญราคาแพงให้กับเธอ

“คุณย่าคะ หนูได้ยินมาว่าคุณย่าชอบชาจีน หนูได้ไปเสาะหาชาผู่เอ๋ออายุมากกว่าศตวรรษนี้ที่มีมูลค่าห้าล้านบาทมามอบเป็นของขวัญให้กับคุณย่าค่ะ”

“คุณย่าครับ ผมเห็นว่าคุณย่าได้อุทิศตนเข้าทางธรรม ผมได้เตรียมพระพุทธรูปนี้ซึ่งแกะสลักจากหยกเหอเถียนแท้ที่มีมูลค่าถึงเจ็ดล้านบาท...”

เมื่อมองดูของขวัญที่ถูกบรรจงห่อหุ้มอย่างสวยงามตรงหน้าเธอแล้วนั้น คุณท่านวิลสันก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข บรรยากาศในงานวันเกิดจึงมีความสนุกสนานและผ่อนคลาย

ทันใดนั้นชาร์ลี เวดผู้ซึ่งเป็นหลานเขยคนโตของคุณท่านวิลสันก็พูดขึ้นมาว่า “คุณย่าครับ ผมขอยืมเงินสิบล้านบาทได้ไหมครับ ขอร้องล่ะครับ คุณนายเลวิสจากสถานสงเคราะห์ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นไตวาย และผมต้องการเงินไปรักษาเขา…””

ตระกูลวิลสันทุกคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจสุดขีด

ทุกคนต่างก็จ้องไปที่ชาร์ลีด้วยความงงงวยและประหลาดใจ

หลานเขยคนนี้ช่างใจกล้าหน้าด้านเสียจริง! เขาไม่เพียงแค่ไม่ได้เตรียมของขวัญให้คุณท่านวิลสันในวันเกิดของเธอ แต่ยังกล้าที่จะขอยืมเงินสิบล้านบาทจากเธออีกด้วย!

เมื่อสามปีก่อน นายท่าชรานวิลสันซึ่งยังมีชีวิตอยู่และสบายดีได้กลับมาบ้านพร้อมกับชาร์ลี เขาได้ยืนยันที่จะให้ชาร์ลีแต่งงานกับหลานสาวของพวกเขานั้นก็คือ แคลร์ วิลสัน เมื่อย้อนกลับไปตอนนั้นชาร์ลีเป็นเพียงผู้ชายที่ต่ำต้อยและน่าสังเวชเหมือนขอทาน

อดีตนายท่านวิลสันได้เสียชีวิตลงหลังจากที่พวกเขาแต่งงานกัน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาทุกคนในตระกูลวิลสันก็พยายามที่จะขับไล่เขาออกจากครอบครัว อย่างไรก็ตามชาร์ลีมักเลือกที่จะอยู่นิ่ง ๆ และเฉยเมยกับทุกอย่างราวกับรูปปั้น แม้จะโดนดูถูกและเหยียดหยามแค่ไหนเขาก็ใช้ชีวิตในตระกูลวิลสันอย่างเงียบ ๆ ในฐานะลูกเขยที่อาศัยอยู่เท่านั้น

ในวันนี้เขาจนปัญญาจึงจำเป็นที่ต้องขอยืมเงินจากคุณท่านนวิลสัน

คุณนายเลวิสผู้ซึ่งเคยมีบุญคุณและช่วยชีวิตเขานั้นเป็นโรคไตวาย ซึ่งเธอจำเป็นต้องการเงินอย่างน้อยสิบล้านบาทสำหรับการฟอกไตและการปลูกถ่ายไต เขามองไม่เห็นทางออกใด ๆ นอกจากขอความช่วยเหลือจากคุณนายวิลสัน

เขาแค่รู้สึกว่าเนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของเธอ เธออาจจะมีความเมตตากรุณาที่จะให้ความช่วยเหลือกับเขา

คุณท่านวิลสันยังคงหัวเราะอย่างสนุกสนาน ไม่นานนักริมฝีปากของเธอโค้งลงอย่างกะทันหันและดวงตาของเธอก็แสดงอาการออกมาอย่างไม่พอใจ

หญิงชราสาดถ้วยน้ำชาในมือลงพื้นแล้วตะโกนดังลั่น “ไอสารเลว แกมาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดของฉันหรือมาเพื่อขอยืมเงิน”

แคลร์ได้รีบวิ่งไปและพูดว่า “คุณย่าคะ ชาร์ลีอาจจะไม่ทันคิดให้ดี โปรดยกโทษให้เขาด้วยเถอะนะคะ” จากนั้นเธอก็ดึงสามีของเธอออกมา

ในขณะเดียวกัน เวนดี้ผู้ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของแคลร์หัวเราะเยาะอย่างดูถูก “โธ่.. แคลร์ ดูเศษขยะที่เธอแต่งงานด้วยนั่นสิ! เจอรัลด์เป็นเพียงคู่หมั้นของฉัน เรายังไม่ได้แต่งงานกันด้วยซ้ำ แต่เขามอบพระพุทธรูปหยกให้คุณย่า ดูสามีสุดประเสริฐของเธอสิ เขามามือเปล่าไม่พอยังจะกล้ายืมเงินคุณย่าอีก!”

"คุณพูดถูกที่รัก! ชาร์ลีเราทั้งคู่เป็นหลานเขยของตระกูลวิลสัน แต่สิ่งทีนายทำมันน่าขายหน้ามาก!”

ชายที่พูดอยู่คือ เจอรัลด์ ไวท์ผู้ซึ่งเป็นคู่หมั้นของเวนดี้ ตระกูลเขานับได้ว่าเป็นอีกหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยของเมืองนี้

เมื่อพูดถึงว่าเจอรัลด์กำลังจะแต่งงานกับเวนดี้นั้น สำหรับเขาแล้วแคลร์ก็ยังสวยและสง่างามมากกว่าคู่หมั้นของเขาด้วยซ้ำ

แคลร์ วิลสันเปรียบเสมือนเทพธิดาในโอลรัสฮิลล์ซึ่งทำให้เจอรัลด์รู้สึกหงุดหงิดและโมโหมากเมื่อนางในฝันของเขาได้แต่งงานกับคนที่ไม่คู่ควรกับเธอ

“ถึงเวลาอันสมควรแล้วล่ะ ที่คนไร้ค่าแบบนี้ควรจะออกจากตระกูลพวกเราไปซะ”

“ใช่แล้ว! แกมันเป็นสิ่งที่น่าอับอายที่ทำให้ตระกูลของเราเสื่อมเสีย”

“บางทีแกอาจจะไม่ได้มายืมเงิน แต่มาทำลายบรรยากาศที่สนุกสนานในวันเกิดของคุณย่าเสียมากกว่า!”

ชาร์ลีกำหมัดแน่นในขณะที่ตระกูลวิลสันทั้งหมดกำลังดูถูกและเหยียดหยามเขา ถ้าไม่ใช่เพราะความจำเป็นนี้เขาคงรีบออกจากบ้านที่น่ารำคาญหลังนี้ไปแล้ว

อย่างไรก็ตามคำพูดของพ่อเขาก็ยังสะท้อนอยู่ในหัว พ่อของเขาสอนให้เขารู้สึกขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่ได้รับและต้องตอบแทนบุญคุณที่ได้รับเป็นสิบเท่า ดังนั้นเขาจึงพยายามระงับความโกรธต่าง ๆ ที่ก่อตัวขึ้นภายในตัวเขาอย่างช้า ๆ พร้อมพูดกับคุณท่านวิลสันว่า “คุณย่าครับ ใครก็ตามที่ช่วยชีวิตคนคนเดียวก็สามารถช่วยโลกใบนี้ได้ทั้งหมด ผมขอร้อง ผมขอความเมตตาจากคุณด้วยเถอะนะครับ”

ใครบางคนในห้องส่งเสียงขึ้นมา "ชาร์ลี เลิกพูดจาหว่านล้อมคุณย่าซะทีเถอะ ถ้านายอยากช่วยเหลือใครสักคนนายควรจะหาทางได้ด้วยตนเอง นายคิดว่านายเป็นใครกันถึงกล้ามาขอเงินจากคุณย่าน่ะ?”

ชายผู้นั้นคือพี่ชายของเวนดี้ แฮโรลด์ วิลสัน

ทั้งพี่ชายและน้องสาวมีความอิจฉาและอคติกับแคลร์มาโดยตลอด เพราะแคลร์เหนือกว่าพวกเขาในทุก ๆ ด้าน ดังนั้นพวกเขาจึงมักจะโจมตีชาร์ลีทุกครั้งที่พวกเขาสามารถทำได้

แคลร์ซึ่งมีสีหน้าอึดอัดเล็กน้อยเริ่มกล่าวว่า "คุณย่าคะ พ่อของชาร์ลีจากไปตั้งแต่เขาอายุแปดขวบและคุณนายเลวิสที่สถานสงเคราะห์ก็เป็นคนที่มีบุญคุณเลี้ยงดูเขามา เขารู้สึกขอบคุณและอยากตอบแทนบุญคุณในความเมตตาของเธอมาโดยตลอด และนั่นคือเหตุผลที่เขาต้องการความช่วยเหลือในครั้งนี้ คุณย่าช่วยเขาได้ไหมคะ…”

คุณท่านวิลสันตะโกนขึ้นมาด้วยใบหน้าขุ่นเคือง “แกอยากให้ฉันช่วยมันงั้นหรือ? ได้! งั้นก็ไปหย่ากับมันตอนนี้ซะสิ แล้วแต่งงานกับคุณโจนส์แทน! ถ้าแกทำตามที่ฉันบอก ฉันจะให้มันสิบล้านบาททันทีเลย!”

คุณโจนส์ที่คุณท่านวิลสันกล่าวถึงคือ เวนเดลล์ โจนส์ ชายที่ตามจีบแคลร์มาโดยตลอดแม้แคลร์จะแต่งงานแล้วก็ตาม ตระกูลโจนส์เป็นหนึ่งในครอบครัวที่โดดเด่นในวงสังคมชั้นสูงในโอลรัสฮิลล์ ซึ่งตระกูลนี้มีอำนาจมากกว่าตระกูลวิลสันมาก เช่นนั้นเองคุณท่านวิลสันจึงต้องการที่จะได้ประโยชน์ในครั้งนี้

ในขณะเดียวกันพ่อบ้านได้วิ่งเข้ามาและพูดว่า "คุณโจนส์ส่งของขวัญวันเกิดมาให้คุณท่านวิลสันครับ! เป็นจี้พระที่แกะสลักจากหินหยกมูลค่าสามสิบล้านบาทครับ!”

คุณท่านวิลสันยิ้มกว้างและโพล่งอย่างรวดเร็ว "ไปเอามาสิ! เอามาให้ฉันดู!!"

พ่อบ้านนำจี้พระสีเขียวมรกตมา ทั้งห้องโถงก็ส่งเสียงอุทานกับสิ่งที่เห็น

จี้สีเขียวมรกตนั้นใสแจ๋วด้วยสีสันที่สดใสและคมชัดโดยไม่มีร่องรอยตำหนิใด ๆ เพราะเป็นหยกที่มีคุณภาพดีที่สุด

เจอรัลด์ผู้ซึ่งได้มอบของขวัญเป็นพระพุทธรูปให้กับคุณย่าก่อนหน้านี้ก็รู้สึกหงุดหงิดทันที เขาไม่ได้คาดหวังว่าเวนเดลล์ โจนส์ที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลวิลสันจะทุ่มของขวัญได้ขนาดนี้!

คุณท่านวิลสันลูบชมจี้พระอย่างร่าเริงและพูดว่า “โอ้ คุณโจนส์ช่างมีรสนิยมดีมากจริง ๆ ! มันคงจะดีไม่น้อยถ้าเขามาเป็นหลานเขยของฉันนะ!”

จากนั้นเธอก็จ้องมองไปที่แคลร์และถามว่า “สรุปว่ายังไง? แกอยากจะพิจารณาข้อตกลงเงื่อนไขของฉันไหมล่ะ?”

แคลร์ส่ายหัวอย่างมั่นใจ “ไม่ค่ะคุณย่า หนูจะไม่มีวันหย่ากับชาร์ลี”

แววตาของคุณท่านวิลสันราวกับว่ากำลังมีเมฆฝนที่กำลังโหมพายุเข้ามา เธอตะโกนอย่างโมโหว่า “แกมันเนรคุณ! ไอ้ขี้แพ้นั่นมันมีดีอะไร? จะไปเสียเวลากับมันทำไม ไล่ไอ้คนขี้แพ้นั้นออกไปจากบ้านฉันซะ! ฉันไม่อนุญาตให้มันอยู่ในงานเลี้ยงวันเกิดของฉัน! ฉันไม่อยากเห็นหน้ามัน!”

ชาร์ลีถอนหายใจด้วยความตกใจและเสียใจ เขาไม่ต้องการอยู่กับตระกูลวิลสันอีกต่อไป เขาจึงพูดกับแคลร์ว่า “แคลร์ ผมจะไปเยี่ยมคุณนายเลวิส”

แคลร์รีบตอบทันที “ฉันจะไปกับคุณค่ะ”

คุณท่านวิลสันตะโกนขึ้นอีกครั้ง “ถ้าแกเดินออกไปตอนนี้ แกจะไม่ใช่หลานสาวของฉันอีกต่อไป! แล้วแกก็พาแม่พาพ่อและไอ้ขี้แพ้นี่ออกไปจากตระกูลวิลสันซะ!”

แคลร์จ้องไปที่คุณย่าของเธออย่างตกใจ เธอไม่คาดคิดว่าจะได้ยินคำพูดที่รุนแรงจากปากของคุณย่า

ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “แคลร์ คุณอยู่ที่นี่ดีกว่านะ ไม่ต้องห่วงผม”

ก่อนที่แคลร์จะเรียกตัวเองจากภวังค์เขาก็หันหลังและเดินออกไปแล้ว

แฮโรลด์หัวเราะตามหลังเขา “เฮ้ย ชาร์ลีเพื่อนรัก ถ้านายออกไปแล้วนายหิวนายจะไปขออาหารตามถนนไหม ถ้านายทำแบบนั้นนายจะทำให้ชื่อตระกูลของเราเสื่อมเสียนะ! อะ นี่ ฉันมีเงินสามร้อยบาท ไปซื้อขนมปังหรืออะไรกินซะสิ!”

แฮโรลด์ควักเงินสามสิบบาทจากกระเป๋าของเขาและโยนไปที่เท้าของชาร์ลี

เสียงหัวเราะของคนทั้งตระกูลดังกึกก้องไปทั่วบ้าน

ชาร์ลีกัดฟันด้วยความอดทนและออกจากบ้านไปโดยไม่หันกลับมามอง

***

เมื่อชาร์ลีมาถึงโรงพยาบาลเขาก็ไปที่แผนกชำระเงินทันทีเพื่อพยายามเจรจาขอขยายเวลาการชำระเงินออกไปอีกสองวัน

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเข้าไปหาพยาบาลเขาก็ได้รับแจ้งว่า ในชั่วข้ามคืนคุณนายเลวิสได้ถูกย้ายไปที่โรงพยาบาลแฟร์วิวซึ่งเป็นโรงพยาบาลชั้นนำของอีสต์คลิฟฟ์เพื่อรับการรักษาแล้ว

ชาร์ลีอ้าปากค้างด้วยความตกใจและถามอย่างรวดเร็ว “ค่ารักษาเท่าไหร่ครับ? ผมจะหาวิธีจัดการเอง!”

นางพยาบาลกล่าวว่า “ค่าใช้จ่ายทั้งหมดสิบล้านบาทค่ะ จ่ายไปแล้วสี่ล้านบาท ส่วนที่เหลืออีกหกล้านต้องชำระไม่เกินหนึ่งสัปดาห์ค่ะ”

“ใครเป็นคนจ่ายเงินสี่ล้านบาทเหรอครับ?”

พยาบาลส่ายหัว "ดิฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ"

ชาร์ลีขมวดคิ้วด้วยความสับสนขณะที่เขาหันกลับมาเพื่อคิดหาคำตอบนั้น ชายคนหนึ่งอายุประมาณห้าสิบปีในชุดสูทสีดำผมสีเทากำลังยืนอยู่ข้างหลังเขา

พวกเขาสบตากันและชายคนนั้นก็โค้งคำนับต่อหน้าเขาและพูดว่า "นายน้อย! ในที่สุดเราก็พบคุณแล้ว! ขออภัยสำหรับปัญหาและความลำบากที่คุณต้องทนทุกข์ทรมานมาตลอดหลายปีที่ผ่านมานะครับ!”

ชาร์ลีขมวดคิ้วและถามอย่างเย็นชาราวกับเป็นคนละคน “คุณคือสตีเฟน ทอมป์สันใช่ไหม?”

ชายคนนั้นอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ “นายน้อย คุณยังจำผมได้!”

ชาร์ลีสะดุ้งเล็กน้อยและพึมพำ “แน่นอน จำได้สิ! ผมจำพวกคุณได้ทุกคน! คุณบังคับพ่อกับแม่ของผมออกจากอีสต์คลิฟฟ์พร้อมกับผมให้หนีออกจากเมือง พ่อแม่ของผมเสียชีวิตระหว่างทาง ส่วนผมก็กลายเป็นเด็กกำพร้า แล้วตอนนี้คุณต้องการอะไรจากผม?”

สตีเฟนยิ้มอย่างเศร้าสร้อยและกล่าวว่า “นายน้อยครับ คุณท่านเวดเสียใจมากเมื่อรู้เรื่องการตายพ่อของคุณ เขาไม่เคยเลิกตามหาคุณ กลับบ้านไปพบท่านกันเถอะครับ!”

ชาร์ลีพูดอย่างเย็นชา“ ไปเถอะ ผมไม่อยากไปเจอเขา”

สตีเฟนพูดว่า “นายน้อย คุณยังโกรธคุณปู่ของคุณอยู่ใช่ไหมครับ?”

"แน่นอน!" ชาร์ลีกล่าวเสียงดัง “ผมจะไม่มีวันให้อภัยเขาตลอดชีวิต!”

สตีเฟนถอนหายใจอย่างหดหู่ “ก่อนที่ผมจะมาที่นี่ คุณท่านบอกว่าคุณจะไม่ให้อภัยเขา”

"ดี! โชคดีที่เขายังมีสมอง!”

สตีเฟนกล่าวต่อว่า “คุณท่านเวดรู้ดีว่าคุณมีชีวิตที่ยากลำบากมาหลายปีและท่านขอให้ผมชดเชยให้คุณ ถ้าคุณไม่ต้องการกลับบ้านท่านจะซื้อบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในโอลรัสฮิลล์และมอบให้กับคุณ แล้วก็ยังมีนี่ด้วยครับ รับบัตรนี่ไปสิครับ ส่วนรหัสคือวันเกิดของคุณ”

สตีเฟนยื่นแบล็กการ์ดพรีเมียมจากซิตี้แบงก์ออกไป

นายน้อยครับ "การ์ดประเภทนี้มีเพียงห้าใบในประเทศ”

ชาร์ลีส่ายหัวอย่างจริงจัง “ไม่ล่ะ ผมไม่ต้องการมัน เอามันกลับไปเถอะ”

“นายน้อยครับ คุณนายเลวิสยังเป็นหนี้อีกหกล้านสำหรับค่ารักษาพยาบาลนะครับ ถ้าเธอไม่จ่ายเงินเธออาจจะแย่…”

"นี่คุณกำลังขู่ผมเหรอ? หรือนี่เป็นส่วนหนึ่งในแผนลวงของคุณล่ะ?”

สตีเฟนโบกมืออย่างลนลาน "ไม่ใช่นะครับ! เราคงไม่กล้าทำแบบนั้นหรอกครับ! เก็บบัตรไว้เถอะครับ แล้วคุณจะมีเงินเพียงพอที่จะจ่ายค่ารักษาพยาบาล”

ชาร์ลีถามต่อว่า “ในบัตรนี่เงินเท่าไร?”

“คุณท่านเวดบอกว่าเขาฝากเงินค่าขนมให้คุณในบัตรนี้ ไม่มากเท่าไหร่หรอกครับ แค่หนึ่งแสนล้านบาท!”

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

To Readers

Welcome to GoodNovel world of fiction. If you like this novel, or you are an idealist hoping to explore a perfect world, and also want to become an original novel author online to increase income, you can join our family to read or create various types of books, such as romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel and so on. If you are a reader, high quality novels can be selected here. If you are an author, you can obtain more inspiration from others to create more brilliant works, what's more, your works on our platform will catch more attention and win more admiration from readers.

Comments

user avatar
Lovie K
A little different from what I read but am hooked hahaha
2025-03-23 18:07:36
0
user avatar
Cris Land
It's weird. He kills her and when she dies he feels bad about it.
2025-03-19 17:30:39
1
user avatar
Cris Land
It is weird. He kills her and when he dies he feels bad about it.
2025-03-19 17:29:32
0
14 Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status