Kabanata 12

Sinabi ni Wilbur, “Oras na para bigyan sila ng isang malaking regalo. Alam mo na ang gagawin mo.”

“Masusunod po, Boss. Sigurado pong magbabayad sila,” Ang sagot ni Faye.

Ngumiti si Wilbur. “Magpahinga ka na. Wag ka nang mag alala sa akin bukas. Pupunta ako ng mag isa.”

“Okay po, Boss.”

Tumayo si Wilbur at bumalik siya sa kwarto niya.

Tumitig si Faye habang paalis si Wilbur at nagbuntong hininga siya.

Kung siya ang trinato ng mali at pinahiya ng ganito, siguradong ibabalik niya ito ng sampung beses. Masyadong mabait ang boss niya. Gayunpaman, hindi ganito kabait si Faye. Kahit kailan ay hindi naging mabait si Faye sa mga kaaway niya.

Sa sumunod na araw.

Gumising si Wilbur ng alas diyes ng umaga. Naglakad siya palabas ng bahay at nag drive siya papunta sa Southlake Resort Island.

Oras na para tapusin niya ito.

Kasabay nito, ang isang SUV na may military badge ang huminto sa harap ng house number one.

May isang lalaking middle-aged na matangkad at may malapad na balikat ang lumabas ng kotse.

Regular na damit ang suot niya, ngunit hindi mahirap malaman na mula sa aura niya na isa siyang taong mula sa army.

Ang lalaki ay nagring ng doorbell. Binuksan ni Susie ang pinto at masaya siyang bumati, “Dad! Nakauwi na po kayo!”

“Oo. Nasaan ang grandpa mo?” Ang tanong ng lalaki.

Kumunot ang noo ni Susie. “Nakakulong po siya sa kwarto niya ng buong araw at misteryoso po ang kinikilos niya. Naapektuhan po talaga siya ng scammer na yun.”

“Kamusta ang kalusugan niya?” Nag tanong ulit ang lalaki.

Agad na sinabi ni Susie, “Ininom po ni Grandpa ang gamot na dinala ng Seechertown medical team, at mas mabuti na po ang kalusugan niya ngayon. Nagpacheck-up po siya, at positibo po ang lahat ng resulta.”

“Mabuti naman. Hayaan mo akong turuan ng leksyon ang sinungaling na yun. Walang kahit sino ang pwedeng pagsamantalahan ang pangalan ng pamilya Grayson,” Ang malamig na sinabi ng lalaki.

Tumango ng isang beses si Susie. “Opo, at dapat niyo po siyang turuan ng leksyon, kung hindi po ay iisipin ng iba na pwede po silang maging malapit kay Grandpa sa susunod.”

Pagkatapos, tumalikod ang lalaki at sinabi niya sa driver, “Tumawag ka sa scammer at sabihin mo sa kanya na gusto kong makipag kita sa kanya.”

“Okay po.” Tumawag agad ang driver. Makalipas ang ilang sandali, bumalik siya at sinabi niya ng maingat, “Sinabi niya po na nasa isang kasal po siya sa Southlake Resort Island at na dapat niyo po siyang hanapin kung gusto niyo po siyang makita.”

“Matapang ang lintik na yun.” Naging malamig ang ekspresyon ng lalaki. “Walang hiya siya para magpanggap na mataas sa harap ko! Pupunta tayo sa Southlake Resort Island ngayon na!”

Sumakay si Gordon sa kotse, at mabilis na umalis ang driver.

Huminga ng malalim si Susie. “Lintik na sinungaling ka, makukuha mo ang nararapat sayo. Maghintay ka lang.”

Pagkatapos itong sabihin, bumalik siya sa loob at naglakad siya papunta sa kwarto ng lolo niya. Huminto siya ng saglit bago niya tinawag, “Grandpa, oras na po para sa exercise niyo. Hindi pa po kayo lumalabas ng buong araw ngayon.”

Tahimik ang kwarto, kaya paulit ulit lang na tinawag ni Susie ang lolo niya.

Kahit na mas naging mabuti ang kondisyon ng lolo niya, kailangan pa rin nito mag exercise.

Sa wakas, binuksan ni Benjamin ang pinto makalipas ang kalahating oras at tumingin siya ng naiinis kay Susie. “Tapos ka na? Wala ba akong kahit konting kalayaan?”

“Para po ito sa kapakanan niyo, Grandpa. Wag po matigas ang ulo niyo,” Ang sabi ni Susie.

Ngumisi ng malamig si Benjamin. “Alam ko kung ano ang nangyayari sa katawan ko. Tumigil ka na sa pagrereklamo mo. Ginagawa mo ba ang lahat ng ito para mainis ako?”

“Paano niyo po ito nasabi, Grandpa? Kung hindi po dahil sa pangangalaga namin at ng Seechertown medical team, hindi po magiging mabuti ang kondisyon niyo,” Ang sabi ni Susie ng may masamang loob.

Nangutya si Benjamin, “Sa tingin mo ba talaga ay kayo ang gumawa ng lahat ng ito?”

Nagalit si Susie. “Hindi po ba? Alam niyo po dapat na ang katawan niyo ay nasa hangganan na nito, at umaasa po kayo sa gamot upang mabuhay. Kung hindi po sa gamot at sa pag alis ko sa med school upang alagaan kayo, nandito pa rin po ba kayo? Hindi po ba mahalaga ang mga ito sa inyo?”

Dumaloy ang luha ni Susie habang sinasabi ang mga ito.

Pakiramdam niya ay nawawala na talaga sa tamang pag iisip ang lolo niya. Walang utang na loob ang lolo niya sa pangangalaga niya dito ng maraming taon, ngunit ang scammer ay pinasunod ang lolo niya ng ilang salita lamang, at ngayon ay nakakulong ng buong araw ang lolo niya at ginagawa ang kalokohan na cultivation. Napuno lang siya ng lungkot habang iniisip ito, umiyak siya ng mas malakas sa bawat lumipas na segundo.

Nagbuntong hininga si Benjamin nang makita na ganito ang apo niya. Pumasok siya sa kwarto niya, nilabas niya ang gamot mula sa shoe cabinet niya, at pinakita niya ito kay Susie.

Hinagis niya ang gamot sa harap ni Susie, sinabi ni Benjamin, “Tingnan mo ito. Ito ang nagawa ng gamot mo para sa akin.”

Pinunasan ni Susie ang mga luha niya, tumitig siya ng blanko sa lolo niya.

Hindi nagsalita si Benjamin at tumayo lang siya sa lugar. Kinuha ni Susie ng mabagal ang box at binuksan niya ito.

Maayos ang pwesto ng mga gamot, walang nagalaw sa kahit ano dito.

“Grandpa, ano po ang nangyari?” Ang tanong ni Susie ng hindi siya makapaniwala.

Nagbuntong hininga si Benjamin. “Nagsawa na ako sa lahat ng mga gamot. Hindi ko ginalaw ang kahit isa sa mga ito.”

Nabigla si Susie. “P-Pero ang kalusugan niyo po?”

Tumingin si Benjamin kay Susie at kumunot ang noo niya. “Hindi ba halata? Ano ba ang sabi ng report ko?”

Hirap na sinabi ni Susie, “S-sabi po nila na mas n-naging mabuti na po ang k-kondisyon niyo, at gumagaling na rin po pati ang fibrotic lungs niyo.”

“Kung ganun, sa tingin mo pa rin ba ay ang gamot ang gumawa ng lahat ng ito?” Ang tanong ni Benjamin.

Ang gamot na hawak ni Susie ay bumagsak sa sahig. Nakanganga ang bibig ni Susie at hindi siya makapaniwala.

Umiling si Benjamin. “Kayong mga bata talaga ay akala niyo matalino kayo at alam niyo na ang lahat. Sasabihin ko sayo na meron talagang mga himala. Sa katotohanan, ang Dasha ay puno ng mga mahusay na tao na tulad ni Wilbur Penn. Kailan ka ba aatras at titigil sa pagtingin ng mundo ng may paghuhusga?”

Nabigla si Susie. Pagkatapos ng ilang sandali, nagsalita na siya, “Grandpa, hindi ito maaari. Ang cultivation method na tinuro ng lalaking yung ay gumana at gumaling ang kalusugan niyo?”

“Ano sa tingin mo?” Ang sagot ni Benjamin.

Walang masabi si Susie. Hindi siya makapaniwala na totoo ito.

Gayunpaman, totoo na ang lolo niya ay hindi uminom ng gamot ngunit gumaling pa rin ng parang isang himala. Sa katotohanan, walang paraan para patunayan na hindi ito ang nangyari.

Sa sandaling ito, kaharap niya ang pinakamalaking krisis sa buhay niya.

Makalipas ang ilang sandali, lumingon siya at sinabi niya ng mahina, “Grandpa, umuwi na po si Dad.”

“Ano? Ano ang ginagawa niya dito sa halip na binabantayan ang kampo niya?” Ang sabi ni Benjamin, halata na hindi siya natutuwa.

Hindi nagsalita si Susie, ngunit hindi niya rin maitago ang katotohanan. Sinabi niya ng mahina, “Umalis po siya para turuan ng leksyon si Wilbur Penn.”

Agad na sumigaw ng galit si Benjamin, “Ano?! Sino ang nagsabi sayo na gawin yun?”

Agad na nataranta si Susie. “Grandpa, hayaan niyo po akong magpaliwanag. Akala ko po ay isang scammer si Wilbur na sinubukang gamitin ang pangalan ng pamilya natin para sa personal na kapakanan. Ito ang rason kung bakit sinabi ko kay Dad na umuwi siya.”

Galit na galit si Benjamin, “Mga tanga! Tawagin mo ang tatay mo dito! Hihingi kayong dalawa ng tawad kay Wilbur, at wag kayong bumalik hangga’t hindi niya kayo pinagbigyan! Ang bahay ng mga Grayson ay walang lugar para sa mga taong tulad niyong dalawa!”

Habang nagsasalita siya, sa sobrang sama ng loob niya ay umuubo na siya.

Takot na takot si Susie at lumapit siya para himasin ang likod ni Benjamin. “Pupunta na po ako, Grandpa. Pakiusap, wag na po kayong magalit.”

“Pumunta ka na!” Ang sigaw ni Benjamin.

Hindi na nagsalita pa si Susie. Tinawag niya ang mga katulong upang bantayan ang tatay niya bago siya nagdrive papunta mismo sa Southlake Resort Island.

Tumawag agad siya sa tatay niya habang nasa loob ng kotse, ngunit walang sumasagot.