Chapter 4

Xzyra's (Margaux) Point of View

"Okay ganito, unang papasok ang kotse ni Harvey sa loob ng University, at pupunta sa  parking lot at ipa-park yun. Ilang sandali pa ikaw naman Xzyra ang susunod na papasok! Alam niyo na ang mga lines niyo 'diba? So, alam niyo na ang gagawin matapos niyong i-park ang mga kotse niyo."

"Opo, Direk," sabi namin. Naghanda na kami, hinihintay na lang namin ang signal.

"Take 1! 1...2...3!"

Yun na ang signal. Pumasok na sa loob ng University si Harvey kasama ang kapatid niya kuno.

Maya-maya pa nakita ko na ang signal, na ako na ang magd-drive papasok sa University, kasama ang kapatid ko 'kuno'

Pumasok na ang kotse namin sa loob ng University, at ipinark ito sa parking lot. Bumaba na kami ni Liam sa kotse.

"Tara na, Liam!" ako.

"Uy, ah. Wag kang magka-cutting! Malaman ko lang na nag-cutting ka! Isusumbong kita kila mom!"

"Syempre naman, ate! Goodboy ata to!" siya sabay lagay ng hintuturo at hinlalaki niya sa ilalim ng baba.

Nginitian ko siya at ginulo ko ang buhok niya.

"Tara na," ako, nagsimula na kaming maglakad. Siya tumungo sa Highschool Building, at ako naman ay tumungo sa College Department.

Habang naglalakad ako sa hallway, may bumangga sa akin mula sa likuran. Dahilan para masubsob ako sa sahig, at maglaglagan ang dala kong mga gamit.

Putek! Sino ba yang bumangga sa akin?!

Tiningnan ko ito, at nastar-struck ako nang makita ang mukha nito.

A-Ang gwapo!

Napatulala ako sa mukha nito. Hindi ko alam na may gantong nilalang na nabubuhay sa Earth!

*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*TUG*DUG*

Na-love-at-first-sight pa 'ata ako. Eh, kasi naman ang gwapo niya! At mukhang mabait din naman siya.

"Ah, Miss?" napabalik ako sa reyalidad, nang magsalita ito. Ang ganda ng boses niya!

Hindi ko na siya tiningnan pa ulit, dahil baka matulala na naman ako. Pinulot ko na lang ang mga naglaglagang mga gamit ko.

"Tulungan na kita, Miss," siya. Hmm, mabait nga.

Tinulungan nga niya ako sa pagpulot ng mga gamit ko.

Nang mapulot na namin lahat, agad akong tumayo at pinagpagan ang palda ko.

"Sorry nga pala, Miss. May pinagtataguan kasi ako, eh," siya. Sino naman kaya ang pinagtataguan niya? Hindi naman siguro siya kriminal?

"Ah, hindi ako kriminal, ah!" Nabasa niya siguro ang isip ko, kaya niya sinabi yun.

"Hatid na kita sa class mo," siya.

"Hindi na, nakakahiya naman sa'yo," ako.

"Sige na, for sorry ko na rin," siya.

"Ay, hindi na okay na sa akin yun," ako.

"Sige na," siya at nginitian ako. Ano ba yan, wag mo 'kong ngitian ng ganyan. Baka malaglag ang panty ko, este baka matunaw ako.

"Sige na nga!" ako at nginitian rin siya. Tinanong niya ako kung anong class ko. Sinabi ko naman kung saan ang class ko. Sa Class 2-1.

"Magkaklase lang pala tayo, eh," siya. Ayieee! Buti magkaklase kami.

Habang naglalakad kami papuntang Class 2-1, ay nagsimula na siyang magsalita.

"Ano nga palang pangalan mo?" tanong niya.

"Margaux Braid," ako.

"Ang ganda naman ng pangalan mo! Ako nga pala si Vince Dione," siya. Ang ganda rin naman ng pangalan niya, ah.

"Ang ganda rin naman ng pangalan mo, ah!" ako.

"Ahm, thanks," siya.

Tumigil na kami sa paguusap, nang nasa tapat na kami ng classroom namin.

Agad akong umupo sa pinakadulo, well, may dalawa pang bakante, sa tabi ko, at sa unahan.

Nagulat ako nang tumabi siya sa akin.

"Do you mind if I sit next to you?" siya. Habang nakangiti na naman. Oh, please don't smile at me like that.

"Hindi naman sige upo ka lang diyan," ako at nginitian din siya.

Biglang dumating ang prof. namin.

"Good morning, students. I'm your Proffesor in Math. I'm Prof. Jianna Marquez, please introduce yourselves" sabi ni Prof. Jianna.

Nagsimula ang pagpapakilala sa harap. Hanggang sa sunod-sunod na ito at umabot na kay Vince. Pumunta siya sa harap.

"I'm Vince Dione Bedingfield, 19 years old. Please be nice!"

Siya. At ngumiti na naman, at syempre ang mga babae ay tumili at parang uod na binudbudan ng asin.

Well, except me.

Wait! Balik-balik-balik.

Did he say, BEDINGFIELD ang apelyido niya?!

Oh nos, kung angkan siya ng Bedingfield dapat magkaaway kami! Pero, hindi ko kaya parang like ko na siya eh.

"Ah, miss?" tawag-pansin sa akin ni Prof.

Nakatingin na pala sa akin ang lahat.

Napatayo ako.

"I'm sorry, Prof." ako, habang nakatungong pumunta sa harap.

"A-Ako si M-Margaux Braid H-Hu-Hutchin-son, 19. Nice to meet you all." ako at tiningnan ang reaksyon ni Vince. Halata ang gulat sa mukha niya.

Nakatungo akong bumalik sa upuan ko.

Buong klase lang kaming walang pansinan.

Hanggang sa uwian na, wala pa rin kaming pansinan.

Palabas pa lang ako ng classroom, kami na lang ni Vince ang natitira sa loob, nang bigla niya akong tinawag. Kaya napatigil ako sa paglalakad.

"Margaux, pwede ba tayong mag-usap?" nakalapit na pala siya sa akin.

"Sige," ako.

Humarap ako sa kanya.

"Pwede ba tayong maging magkaibigan?" siya. Magka-ibigan, oo....

Tumahimik ka nga diyan, Margaux!

"Pero, magkaaway ang mga pamilya natin,"

"Wag na lang natin isipin na galing tayo sa magkaaway na pamilya, ang mahalaga ay magkaibigan tayo," siya. Nginitian ko siya.

"Sige! BUKAS SABAY TAYONG KUMAIN, AH!" hyper na saad ko. Ganto naman ako. Sobrang masiyahin ako.

Kita ang gulat sa mukha niya. Well, nakilala niya akong hindi hyper, but since magkaibigan na kami, ipapakita ko na sa kanya ang ugali ko, hehe.

"Tara na, uwi na tayo!" ako at naunang maglakad papuntang parking lot.

"Oh sige na, bukas na lang, ah" siya. Tumango ako.

Tumungo na ako sa sasakyan ko. Wala pa si Liam, kaya hihintayin ko pa siya.

Nauna na nga pala si Vince, kasama yung kapatid niyang babae.

Maya-maya pa dumating na si Liam at sumakay sa front seat.

"Parang ang saya mo ngayon, ate, ah," puna niya sa'kin.

"Oo, syempre! May bago akong kaibigan eh," ako.

"Siguro lalaki 'yang kaibigan mo noh! Hula ko, higit pa sa kaibigan ang turing mo sa kanya, noh?" siya.

Namula ako.

"Manahimik ka nga diyan, Liam!" Ako. He chuckled.

In-start ko na ang makina ng kotse ko, at umalis na kami sa University.

Nang nasa labas na ang kotse ay...

"Cut!" sabi ni Direk.

"Good! Magaling kayong lahat! Bukas naman natin ito itutuloy. You must all here at 8:00 A.M," sabi ni Direk.

Hooh! Buti naman!

It's almost 5:00 P.M. Dumeretso na ako sa bahay para makapagpahinga na rin.

***

EDITED.