“You see, the company wanted to give our customers an unforgettable heart-touching experience when they visit our dealerships. Our mission is that we want our customers to see that we are not just selling them cars, we are not only making a profit out of their money, but we are also trying to move their hearts, that we care about them and their cars. We wanted them to feel that they are important and we, their dealer, are different. That we are a different car dealer among the rest.”
Napakurap-kurap si Tori. Bakit ba ganito mag-isip ang taong ito? He is a businessman with a heart. Iyan ang nasa isip ni Tori habang matamang nakikinig kay Xander. At dahil nakatingin siya kay Xander, na mukhang sabay na sanay na sa mga ganitong paliwanagan, hindi maalis ni Tori na pagmasdan ang guwapo at halos perpekto nitong mukha. Pwede pa ngang maging artista ang binata kung gugustuhin niya lang. Kahit siguro sa Hollywood ay pag-aagawan ito ng mga producers doon. Saan ka pa, guwapo na, maganda pa ang katawan.
“So, what do you have in mind, Tori?”
Napatuwid ng upo si Tori ng narinig niya ang pangalan niya. Bakit ba kasi lumilipad ang isip niya ngayon?
Hindi kasi maalis ni Tori ang mapatitig sa mukha ng binata. Papasa na ngang matinee idol ito kung sasabak sa mundo ng pelikula. Tiyak na pagkakaguluhan siya ng mga babaeng artista, at baka mag-unahan pa silang maging kapareha siya sa mga pelikula. Paniguradong putok na putok ang fan base nito. Baka isang ngiti pa lang ni Xander sa mga tagahanga niya, kiligin na ang mga ito.
“Ahm…”
Napatingin si Tori sa kaibigang si Xia. Ngumiti ito sa kanya. Ngiti na parang sinasabing alam niya ang tumatakbo sa isip ng kaibigan.
Sandaling nataranta si Tori. Mabilis siyang nag-isip ng isasagot.
“Actually… I will suggest… that we go minimalist.”
Pasimpleng nagbuga ng hangin si Tori dahil mabilis pa rin niyang napagana ang brain cells niya. Agad-agad niyang binuksan ang dalang tablet na gadget at hinanap sa gallery ang proposal presentation niya na idinisenyo niya para sa project na ito.
“The first one…” panimula ni Tori habang inaayos ang tablet niya, “ang idea ko dito is parang nasa bahay lang. Comfortable. Walang pa-sosyal, simple lang. The walls are painted in white. Ang furnitures, more on beige and white, then wood. Pwede ring the palo-china material, pero we just have to make sure na properly treated. same as well din naman sa ibang woods. Mahirap nang magkaroon ng bukbok o anay ang mga iyon in a short span of time. The decorations are very few, enough lang para magkaroon ng accent.”
“That’s all?” tanong ni Xander kaya napilitan si Tori na lingunin ang lalaki.
Muling nagbaling ng tingin si Tori sa tablet niya at saka may hinanap sa mga files niya roon.
“Here,” panimula ni Tori, at saka muling ibinaling paharap kay Xander ang screen ng tablet.
“Dito, almost same lang ng konti, but medyo dagdag ng materials such as steels or pipes. And then bare lang ang magiging wall. No paint. Rustic look. Pwede ring combination ng rustic and cool Scandinavian look. We can also try minimizing the pieces of furniture, with this one, we will compress them a little bit. Like this one.”
Itinuro ng daliri ni Tori sa screen ang gusto niyang i-point out na design kay Xander.
“How about the oven? Saan iyon ilalagay diyan? The refrigerator? The baking supplies and other types of equipment? I want those things not visible para malinis tingnan.”
Nilingon ni Tori si Xander para sagutin ang tanong niya. Matamang nakatingin ang lalaki sa lay-out na nasa screen ng tablet ni Tori. Hindi tuloy nakaligtas kay Tori ang masinsin at malalantik na mga pilikmata ng binata. Parang nahiya tuloy siya sa manipis at may kaiklian na mga pilik-mata niya.
Kailangan talagang may pagkukumpara, Tori? Pagka-usap ni Tori sa sarili niya.
“Ahm…”
Pilit na ibinalik ni Tori ang pokus niya sa presentation niya. Umayos siya ng upo at pilit pinakalma ang sarili. Lihim niyang pinagalitan ang sarili sa mga ikinikilos niya ngayon.
Be professional, Viktoria! Panenermon ni Tori sa sarili.
Pero talaga naman kasing nadi-distract siya ni Xander kahit ano’ng gawin niyang pagpipigil.
Tumikhim si Tori bago muling nagsalita.
“Kung meron na kayong specific na brands, you can give me the model, or model number, para I can get the dimensions. And then gagawa uli ako ng bagong lay-out para i-incorporate iyong mga appliances sa magiging final design. We can make it na parang naka-built-in sa wall, para mag-fit pa rin sa minimalist or industrialist look niya.”
“Siguro Kuya, Tori and I can inspect the area na rin and then we can make recommendations to what model and sizes na magfi-fit sa area. Para masukat na rin ni Tori ang exact floor area,” sambot ni Xia.
“Baby sis, kung ikaw na lang kasi ang nagde-design, eh di nakatipid pa ang company. Para ano pa at pinagbigyan ka namin na mag-aral ng Interior Design sa ibang bansa kahit labag sa loob namin, kung magbabayad din tayo ng ibang gagawa nun for the company?”
Namilog ang mga mata ni Xia.
“Kuya? You’re so blunt! Naririnig ka ni Tori,” saway ni Xia sa kuya niya.
Sa isang iglap ay nawala ang nararamdamang paghanga ni Tori kanina sa binata.
“Well, I am just telling the truth.”
Tumingin si Xander kay Tori, pero nagbawi ng tingin sa kanya ang dalaga.
“Okay, let’s go. Let’s check the place,” sabi ni Xander, para maiba ang topic.
“Ah, kami na lang ni Xia, Mr. Syjuco,” sabi ni Tori sa binata na ikina-taas ng isang kilay ng binata dahil sa pormal na pagtawag ni Tori sa kanya.
Biglang tumawa nang mahina si Xia, kaya naman napalingon sa kanya sina Tori at Xander. Maasim ang tingin ni Xander sa kapatid.
“Sorry naman,” pigil-pigil ang pagtawa na sabi ni Xia habang naka-peace sign.
“Ms. Panlilio… FYI. If you want us to work harmoniously, call me by my first name and not by my last name. Clear?”
~CJ
“Yes, darling ko. You see, lahat kami sa pamilya… mula kay Lolo Judd and Lola Clover, meron kami lahat. In fact, lahat ng apat na pamilya. Meron lahat ng family members.”Hindi nakapagsalita agad si Tori. Namamangha siya sa idea ng tracking device na nakakabit sa lahat ng miyembro ng pamilya ng apat na magkakaibigan.“Actually, the idea originated from Lolo Klarence. As you know, siya ang pinakamayaman sa apat na magkakaibigan. Being the heir to their family business, sinigurado niya na kung may kikidnap man sa kanya, mahahanap din siya agad thru his tracking device. And so, nung nakidnap nga si siya, nakita nila Lolo Judd, Lolo Adam at Lolo Chad na it’s a good idea for the safety of all the family members.”Hindi pa rin nakapag-react si Tori. Iniisip niya ngayon kung ano kaya ang itsura ng tracking device sa loob ng ngipin niya. Napagkamalan naman ni Xander na labag sa loob ng dalaga ang ginawa niyang walang paalam na
Inilapag ni Xander ang dalang dalawang flower arrangement sa harap ng puntod. Inilagay niya iyon sa magkabilang gilid, pagkatapos ay tumuwid na siya ng tayo. Sandali siyang pumikit at nag-usal ng panalangin.“I hope you like the flowers,” bungad agad ni Xander pagkadilat niya ng nga mata, “iyan kasi ang sabi nung napagtanungan ko na gusto mong bulaklak,” pagkausap ni Xander sa pangalan na nakaukit sa mamahaling lapida sa harapan niya.“Sana lang, hindi nagkamali iyong taong pinagtanungan ko. Baka kasi magalit ka sa akin at multuhin mo ako kapag mali pala itong dala kong mga bulaklak para sa iyo.”Inilipat ng tingin ni Xander ang mga mata niya sa isa pang pangalan na nakaukit sa parehong lapida. Nasa ilalim ito ng unang pangalan. Tipid siyang ngumiti.“Hello, there! Nice meeting you, little one. Be an angel always. I’m sorry for what happened to you. Believe it or not… mahal kita. Nakakahinayang&hellip
Xander kissed Tori passionately.Pakiramdam ni Tori ay hindi siya makahinga sa klase ng halik na ibinibigay ng binata ngayon sa kanya. Punung-puno ng pagkasabik ang mga halik nito, halatang na-miss nga siya ng sobra ng binata. Kaya naman ginantihan niya ng ganun ding kaalab na halik ang mga halik ng binata. At marahil dahil sa epekto ng alak kaya kusang loob na ring tinutugunan ni Tori ang mga halik ni Xander. Para sa dalaga, lasing na siya sa alak, pero mas nakakalasing ang mga halik nito.Dalang-dala na si Tori sa init ng paghahalikan nila. Hindi na niya alam kung ilang beses niyang narinig ang sarili na umungol. Ang mga kamay niya ay pinaglandas niya sa matipunong mga dibdib ng binata. Pakiramdam niya, bawat paghaplos niya sa dibdib nito ay dumadagdag sa init na nararamdaman niya ngayon. Idagdag pa na pina-init na ang katawan niya ng alak na nainom niya kanina. Darang na darang na si Tori. Kung hihilingin ni Xander ang katawan niya, hindi siya magdadalawang-is
Nagising si Tori. Sa tantiya niya ay mag-uumaga na base sa naririnig niyang mga huni ng mga insekto at ibin sa labas ng bintana.Nagtaka pa siya na iba ang disenyo ng kuwartong kinaroroonan niya at wala siya sa kuwartong tinutulugan nya sa bahay nila Sonia. Saka lang unti-unting bumalik sa isip niya ang mga nangyari at kung nasaan siya ngayon.Nanlaki ang mga mata niya nang maalala niya ang huling eksena na naalala niya. Naalala niyang nalasing na siya kagabi pagkatapos nilang kumain ng early dinner. Pinilit niyang alalahanin pa ang mga nangyari pagkatapos pero tila wala nang rumerehistro sa utak niya. Mahinang napasinghap si Tori nang biglang may humapit sa katawan niya mula sa likuran. Nakatagilid kasi siya kaya hindi niya alam kung sino ba iyon. Isiniksik pa ng kung sino man ang mukha nito sa gilid ng leeg niya. BIglang kinabahan si Tori. Base sa bigat ng kamay nito na nakayakap sa tiyan niya, nahulaan ni Tori na lalaki ang nasa likur
Napapikit si Tori ng gumuhit ang mainit na likido sa lalamunan niya. Bahagya pa niyang ipinilig ang ulo niya. Kanina pa siya nage-enjoy sa pag-inom ng alak na iniabot sa kanya ni Xander. Ang sabi naman ni Xander ay konti lang ang alcohol content ng alak. “So, what can you say about the place?” tanong ni Xander.May katagalan na rin silang umiinom ng wine habang may nakahain na iba’t-ibang chips sa ibabaw ng mesa. Sabi ni Xander ay para matunaw ang ga-bundok niyang kinain. Pero alam naman ni Tori na exaggerated lang iyong bundok. Pero sa totoo, marami naman talaga siyang nakain kanina. Nagutom siya sa madamdaming pakikipag-usap sa tatlong tao kanina. Pero hindi naman siguro kasing-laki at kasing-lawak ng bundok ang nakain niya.Tumango-tango si Tori, “it’s so lovely and yet, so peaceful…”“So you like it?” follow-up question ni Xander.Uminom si Tori ng wine mula s
Ahhhh… busog na busog ako!” sabi ni Tori habang hinihimas ang maumbok niyang tiyan.Natawa naman si Xander sa inakto ng babae. Natutuwa siya na nasiyahan ito sa mga pagkaing ipinahanda niya. “Nagustuhan mo ba lahat ng pagkain?” nakangiting tanong ni Xander habang pinagmamasdan ang tila batang kilos ni Tori.“Bakit hindi ko magugustuhan? Eh, favorite ko lang naman lahat ng pinahanda mo.”Napatigil sa paghimas ng tiyan niya si Tori, at saka kunot ang noo na nagtanong sa binata. “Paano mo nalaman ang mga paborito kong pagkain?” Nagkibit ng balikat si Xander.“Ako pa ba?” may pagyayabang na sagot niya, “lahat ng tungkol sa ‘yo, inaalam ko.”Tila lumukso ang puso ni Tori sa sinabi ni Xander. Natuwa siya na ganun siya kahalaga sa binata para alamin ang lahat tungkol sa kanya. Ngayon lang uli may nagpahalaga sa kanya nang ganun. “Ako lang naman ang hindi mahalaga sa ‘yo,” sundot pa ni Xander. Pabiro siyang inirapan ni Tori, “ang drama naman nito.”“Totoo naman. If I am important to you