CHAPTER 34
Agad na nilipat nina Alpha ang mag asawa sa pinakailalim. Maya maua pa'y dumating na sina Bravo kasama ang buong pamilya ni Warren. Maingay ang mga ito kaya pinapatahimik sila ng mga guwardiya.
" Huwag po kayo mag ingay! Huwag po kayo matakot! Nandito po kayo sa ligtas na lugar at tahimik. Magtiwala po kayo! Wala pong masasamang mangyayari po sainyong lahat. Hindi po ba kayo nagtataka. Lahat po kayo ay magpamilya. May dahilan po kung bakit po kayo dinala dito. May naiwan pa po ba sa lugar na kung saan kayo nakatira? Kamag anak lang lahat ni Warren. Hindi kasali ang iba. Mayroon pa ba? Kung mayroon pa magsabi lamang kayo at kukunin po natin upang mailigyas! Kayo po ay sapilitan naming kinuha upang mailigtas. Mamaya po darating po si Miss Nicole at siya na pi ang magpapaliwanag sainyo
Nailipat na ng kuwarto ang mag asawang Santos. At dumating naman ang mga pamilya ni Warren. Kulang kulang limang po ka tao. Medyo maraming pamilya ito. Ipinaliwanag sa kanila kung bakit sila kinuha ng sapilitan at dinala sa lugar na yaon. Lahat na puwede ipaliwanag sa kanila ay sinabi na ng mga bantay. At mabuti na lang at medyo malawak at malaki ang lugar kaya kahit aabutin pa ng isang libo katao ay maluwag talaga .
CHAPTER 35 " Miss Nicole! Kanina pa po kayo hinihintay ni Marlon po. Mayroon po daw siya mahalagang sasabihin sainyo." sabi sa akin ni Miccah. " Papunta na ako, samahan mo ako Miccah." agad akong umakyat na sana tapos sa akin ang mag asawang Santos. Kanina pa ako gigil sa kanilang mga pagmumukha. Nakikita kong naglipatan na nag mga pamilya ni Warren. Samantalang umalis naman sina Alpha kasama ang ama ni Warren na si Mang lito. Upang puntahan ang anak at asawa nitong pinatay at pinagbabaril sa loob ng ospital. Halos nanlumo ang matanda at hindi makapagsalita sa nalaman na balita. Agad kung pinasamahan kina Alpha si mang Lito upang makita kung ano na ang kalagayan ng kanyang mag ina. Wala pang kaalam alam ang ibang mga anak nito at mga kamag anakan na nasa loob ng gusali. Kinatok ko ang pintuan n
CHAPTER 36 Agad na sumakay kami ng sasakyan pagkatapos nila maisakay sa compartment ang mag asawa. Hindi ito makapagsalita o makasigaw dahil may mga masking tape ang mga bibig nito at may takip ang mga mata. Labag man sa kalooban ko ang gumawa ng masama ngunit kailangan kong gawin . Kailangan maging matapang ako at kailangan maipadama ko rin sa kaniya kung gaano kasakit ang mawalan ng mga magulang. Inubos na niya lahat ng pamilya ko. Wala ni isang natira. Pati anak ko nasa kanya na. At hindi kko alam kung kilalanin pa ba ako o hindi na. Sobrang pagkakamuhi, galit ang laman ang nasa puso ko. " Miss Nicole! Nandito na po gayo. Ilabas niyo na.. saglit mayroon lang akong itatanong!" utos ko sa aking mga tauhan. " Mr. And Mrs Santos ! H
CHAPTER 37 Agad na sumakay kami ng sasakyan at siniguradong walang may nakakakita sa amin. Nagpalit kami ng maskara at mga damit upang kahit papaano hindi nila kami makilala. Nagulat nalang kami ng may biglang may nagsalita sa loob ng kotse si Marlon pala. Kaya nagulat kami ni Troy. Kung papaano siya nakapasok ng kotse ng hindi nsmin namalayan. " Bakit ka nandito? Alam mo naman na hindi pa ikaw magaling. Bakit ka lumabas ng bahay. Alam ko ang nararamdaman mo Marlon pero sana ini isip mo din kalagayan mo. Mamaya mapapaano ka kasi malalim ang natamo mong mga sugat lalo na sa ulo mo hi di kapa puwede magdrive o magbyahe na walang bandage ang inyong ulo. Naunawaan mo ba ang sinasabi ko? " sabi ko sa kanya. " Alam ko Brenda , pero sana maunawaan mo rin ang aking nararamdaman. Alam mo
CHAPTER 38 " Tumahimik ang lahat! Huwag kayo mag alala. Kaya ko kayo pinatawag dahil ibabalik ko na kayo sa sarili niyong tahanan. Naintindihan niyo ba kung bakit ko kayo pinakuha doon sa lugar niyo? Kung hindi niyo naunawaan ang mga sinasabi ng aking mga tauhan papaliwanag ko sainyo ngayon upang maunawaan niyo at wala na kayo pang masasabi! Hindi lingid sa ating lahat ang nangyari kay Warren! Hindi rin lingid sainyo ang nangyari sa mga magulang ni Marlon! Tama ba ako. Kaya ko kayo pinakuha at itinago dito. Dahil upang kayo ay mailigtas at at lalo na ang inyong mga anak."paliwanag ko sa kanila. Ngunit ang iba ay nagsisigaw na at ang iba ay nagwawala. Sa aking inis nagpaputok ako ng baril sa itaas ng isang beses. Dahil sobra na po silang maingay. At nagkakagulo na lalo na ang mga babae. Kaya nang akoy nagpaputok
CHAPTER 39 Natuwa ako na nalungkot sa kanilang reaksiyon. Dahil ayokong may mabubuwis pa na buhay sa mga kamag anakan ni Warren. Nais kong tuldukan na ang mga pinagagawa ng demonyong lalaki. " Maraming salamat sainyong lahat! Maghanda na kayo. Maya maya ay ihahatid na kayo. Mga tauhan ko na ang bahala sainyong lahat. Huwag na kayo mag isip ng kung anumang mga problema. Basta pinapangako ko sainyong lahat hindi ko kayo pababayaan. Anuman mga pangangailangan niyo ay magsabi lamang kayo. Maghihintay ako sainyo. At huwag kayo mahiya huwag na huwag kayo matakot. Nandito lamang kami hindi ko kayo pababayaan. Pinapangako ko sainyong lahat. Ihanda niyo na ang inyong mga dadalhin at sarili. Mag ingat kayo at maraming salamat sa pang unawa!"sabi ko sa kanila. Isa isa silang nagpapasalamat sa akin. Lalo na ang m
CHAPTER 40 Masayang nagsibalikan ang mga pamilya at kamag anakan ni Warren. Dahil sa pasko na at bagong taon. Naging masaya ang kanilang pagbabalik sa kani kanilang mga tahanan. Masaya silang ipinagdiwang ng sabay sabay ang pasko kahit na hindi pa sila nakahanda ng mabuti. Mahalaga sa kanila ay ang paparating na bagong taon. Halos hindi na sila nagpahinga pa dahil kailangan na nila maglinis at maghanda para sa bagong taon. Namili agad ang mga ito ng kung ano ano mga kakailanganin nila para sa bagong taon. Ang hindi nila alam na may malaking surpersa ako para sa kanila. Nagpaluto ako ng dalawangpung letson na baboy at isang daang letson manok upang ipamigay sa kanilang lahat. Ilang oras na lang at bagong taon na. May salo salo din sa bahay at nagkasiyahan ang aking mga tauhan. Lahat sila a
CHAPTER 41 " Miss Nicole! Napansin niyo po ba sa video si Bravo? Wala po siya doon sa baba. Hindi ko siya mahanap."agad nitong tanong. " Bakit? Nasaan si Bravo? Maglasama.kayong lahat kagabi bakit nawala siya. Ibig niyong sabahin ay wala si Bravo? Ano nangyari? Nasaan siya? "?agad naman tanong ni Nicole kay Alpha. Tingnan niyo doon sa mga bangkay! Baka naisama siya doon. Nasaan na ba sila kailangan na naa kumos.. ano na ang nangyari s akanya?. Secure na ba ang labas? Lalabas ako ng room. Kailangan ko makita ang mga bangkay."agad nitong wika. " Opo, miss Nicole nakahanda na ang lahat. Labas na po kayo. " agad nitong sagot ni Alpha. Na nakakaramdam siya ng pagkakahiya kay Miss Nicole dahil sa nangyari. Agad nila tinungo ang kuwarto kung saan nandoon ang dalawangput lima na mga bangkay. Isa isa iyon binuhat ng mga
CHAPTER 42 Hindi napigilan ni Marlon ang sarili. Nasapak niya ang anak ni Nicole. Dahil sa sama ng ugali nito. " Huwag mo ako sigawan! Kung sa akala mong makakalabas ka pa dito nagkakamali ka. Hintayin mo ang oras mo! Walanghiya ka ! Nagmana ka sa ama mo!"galit na galit nitong wika. " Pakawalan niyo ako dito!"galit na sigaw ni Charles Santos . Ang nag iisang anak ni Miss Nicole o Brenda. Iniwan ni Marlon ang bihag sa isang maliit na kwarto . Nakaposas ang mga paa at kamay nito kaya malabong makakatakas pa ito. Mariin na ipinagbilin ni Marlon sa kanyang mga maaasahang tauhan na huwag lalapitan ang bihag nila kahit ano pa ang sigaw nito. sarado ang pinto at bantayang maiigi. Tumango lang naman ang mga tauhan nito. Sa kabilang eksena hindi mapakali ang ama ni Charles Santos . Kaya lahat ng kanyang mga tauhan ay pinakilos. Ngunit kahit saan nila hahanapin si Charles ay hindi nila ito mahanap. At wala silang impormasyon na natanggap kung sino at kung saan na ang ka y