Share
"MADILIM NA KAHAPON "
CHAPTER 38
" Tumahimik ang lahat! Huwag kayo mag alala. Kaya ko kayo pinatawag dahil ibabalik ko na kayo sa sarili niyong tahanan. Naintindihan niyo ba kung bakit ko kayo pinakuha doon sa lugar niyo? Kung hindi niyo naunawaan ang mga sinasabi ng aking mga tauhan papaliwanag ko sainyo ngayon upang maunawaan niyo at wala na kayo pang masasabi! Hindi lingid sa ating lahat ang nangyari kay Warren! Hindi rin lingid sainyo ang nangyari sa mga magulang ni Marlon! Tama ba ako. Kaya ko kayo pinakuha at itinago dito. Dahil upang kayo ay mailigtas at at lalo na ang inyong mga anak."paliwanag ko sa kanila. Ngunit ang iba ay nagsisigaw na at ang iba ay nagwawala. Sa aking inis nagpaputok ako ng baril sa itaas ng isang beses. Dahil sobra na po silang maingay. At nagkakagulo na lalo na ang mga babae. Kaya nang akoy nagpaputok
Pinaliwanag ko sa mga ito ang dahilan kung bakit ko sila pinarescue mula sa kani kanilang mga tahanan. Upang hindi na sila magkakagulo pa o mag isip ng kung anu paman against me. Sa aking pagpapaliwanag sa kanila una naging mainit ang sitqasyon. Ngunit nang maliwanagan na silang lahat ay nag iyakan na lamang ang mga ito at nagpapasalamat pa sa akin nang lubos agad kong pinamigay sa kanila ang mga ayudang aking ipinangako sa kanila. Masayang masaya ang mga kamag anakan ni Warren. At masaya din ako na kahit papaano nakakabawi din ako ng kunti kahit sa pamamagitan ng pagtuling at pagbigay sa kanilang mga pangangailangan.
Related chapters
MADILIM NA KAHAPON "MADILIM NA KAHAPON "
CHAPTER 39 Natuwa ako na nalungkot sa kanilang reaksiyon. Dahil ayokong may mabubuwis pa na buhay sa mga kamag anakan ni Warren. Nais kong tuldukan na ang mga pinagagawa ng demonyong lalaki. " Maraming salamat sainyong lahat! Maghanda na kayo. Maya maya ay ihahatid na kayo. Mga tauhan ko na ang bahala sainyong lahat. Huwag na kayo mag isip ng kung anumang mga problema. Basta pinapangako ko sainyong lahat hindi ko kayo pababayaan. Anuman mga pangangailangan niyo ay magsabi lamang kayo. Maghihintay ako sainyo. At huwag kayo mahiya huwag na huwag kayo matakot. Nandito lamang kami hindi ko kayo pababayaan. Pinapangako ko sainyong lahat. Ihanda niyo na ang inyong mga dadalhin at sarili. Mag ingat kayo at maraming salamat sa pang unawa!"sabi ko sa kanila. Isa isa silang nagpapasalamat sa akin. Lalo na ang m
MADILIM NA KAHAPON "MADILIM NA KAHAPON"
CHAPTER 40 Masayang nagsibalikan ang mga pamilya at kamag anakan ni Warren. Dahil sa pasko na at bagong taon. Naging masaya ang kanilang pagbabalik sa kani kanilang mga tahanan. Masaya silang ipinagdiwang ng sabay sabay ang pasko kahit na hindi pa sila nakahanda ng mabuti. Mahalaga sa kanila ay ang paparating na bagong taon. Halos hindi na sila nagpahinga pa dahil kailangan na nila maglinis at maghanda para sa bagong taon. Namili agad ang mga ito ng kung ano ano mga kakailanganin nila para sa bagong taon. Ang hindi nila alam na may malaking surpersa ako para sa kanila. Nagpaluto ako ng dalawangpung letson na baboy at isang daang letson manok upang ipamigay sa kanilang lahat. Ilang oras na lang at bagong taon na. May salo salo din sa bahay at nagkasiyahan ang aking mga tauhan. Lahat sila a
MADILIM NA KAHAPON "MADILIM NA KAHAPON"
CHAPTER 41 " Miss Nicole! Napansin niyo po ba sa video si Bravo? Wala po siya doon sa baba. Hindi ko siya mahanap."agad nitong tanong. " Bakit? Nasaan si Bravo? Maglasama.kayong lahat kagabi bakit nawala siya. Ibig niyong sabahin ay wala si Bravo? Ano nangyari? Nasaan siya? "?agad naman tanong ni Nicole kay Alpha. Tingnan niyo doon sa mga bangkay! Baka naisama siya doon. Nasaan na ba sila kailangan na naa kumos.. ano na ang nangyari s akanya?. Secure na ba ang labas? Lalabas ako ng room. Kailangan ko makita ang mga bangkay."agad nitong wika. " Opo, miss Nicole nakahanda na ang lahat. Labas na po kayo. " agad nitong sagot ni Alpha. Na nakakaramdam siya ng pagkakahiya kay Miss Nicole dahil sa nangyari. Agad nila tinungo ang kuwarto kung saan nandoon ang dalawangput lima na mga bangkay. Isa isa iyon binuhat ng mga
MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
CHAPTER 42 Hindi napigilan ni Marlon ang sarili. Nasapak niya ang anak ni Nicole. Dahil sa sama ng ugali nito. " Huwag mo ako sigawan! Kung sa akala mong makakalabas ka pa dito nagkakamali ka. Hintayin mo ang oras mo! Walanghiya ka ! Nagmana ka sa ama mo!"galit na galit nitong wika. " Pakawalan niyo ako dito!"galit na sigaw ni Charles Santos . Ang nag iisang anak ni Miss Nicole o Brenda. Iniwan ni Marlon ang bihag sa isang maliit na kwarto . Nakaposas ang mga paa at kamay nito kaya malabong makakatakas pa ito. Mariin na ipinagbilin ni Marlon sa kanyang mga maaasahang tauhan na huwag lalapitan ang bihag nila kahit ano pa ang sigaw nito. sarado ang pinto at bantayang maiigi. Tumango lang naman ang mga tauhan nito. Sa kabilang eksena hindi mapakali ang ama ni Charles Santos . Kaya lahat ng kanyang mga tauhan ay pinakilos. Ngunit kahit saan nila hahanapin si Charles ay hindi nila ito mahanap. At wala silang impormasyon na natanggap kung sino at kung saan na ang ka y
MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
CHAPTER 43 Bago pa nakapasok ng bahay si Miss Nicole ay tinawagan na ni Alpha sina Miccah at ang mga kasamahan nito. Agad nitong pinaalam na darating si Miss Nicole mamayang gabi at kailangan nila maglinis ng buong paligid. Agad naman na naghanda sina Miccah. Pinalinis agad ang ibang mga tauhan nito sa buong bahay at buong paligid. Todo bantay ang bawat kalsada , kanto, likuran, harapan , tagiliran, at pati na sa tultok ng bahay. Pati mga ang puno ay pinagbabantayn na rin. Mahirap na masalisihan sila ng mga kalaban. Naghanda na rin sila ng mga pagkain at inumin upang ipagdiriwang nila ang pagbabalik ng kanilang amo. Lingid sa kanilang kaalaman ay nasa loob na ng kuwarto nito si Miss Nicole. Sa sekretong lagusan dumaan ito. At pati sina Alpha at Bravo ay nasalisihan nito. " Pasensiya na kayo mga tauhan ko. Kailangan ko gawin ito dahil ayokong may mawala pa sainyo. Kayang kaya ko ito. Icheck ko nalang sa CCTV kung ano na ang kanilang mga kalagayan."wika nito sa sa
MADILIM NA KAHAPON CHAPTER 44
Pumasok din ako sa isang malawak na garahe. At doon ako nagpark sa dulo upang hindi ako mahalata at makita. Agad akong nagtago. Habang nagsibabaan na ng mga sasakyan ang mga tauhan ni Edward. Dinig na dinig ko ang mga pinag uusapan nila. " Huwag kayo tumigil hanggat hindi niyo natatagpuan si Brenda ! Siya ang dumukot sa anak namin! Pagbabayaran niya ang lahat g kanyang ginawa. Kung lahat ng mga mahal niya sa buhay at mga mahahalagang tao sa kanyang buhay ay kaya kong kitilin ang buhay. Hahahhaha! Siya pa kaya! Kaya pagkatapos niyong kumain magsihayo kaykng lahat at halughugin ang lahat na malalapit sa kanya at patayin lahat! Hanggat hindi siya susuko sa akin uubusin ko ang mga taong malalapit sa kanya! wikang galit nito sa kanyang mga tauhan. " Umalis kayong lahat! Kaya ko mag isa dito! Hanapin niyo ang anak ko at ibalik niyo siya sa akin ng buong buo! " galit na sabi nito sa kanyang mga tauhan. " Kumain na kayong lahat at pagkatapos ay umis na!"sigaw pa nito! Agad na nagtungo sa
MADILIM NA KAHAPON CHAPTER 45
"Magpahinga po muna kayo Miss Nicole! Hindi po maganda na umaapaw po ang galit ng iyong puso. Magrelax po muna kayo. Nauunawaan ko kung gaano kasakit ang ginawa ng taong iyan sa buo mong pagkatao at pamilya. Kailangan handa ka na kapag humarap ka sa kanya."paliwanag sa akin ni Miccah. Naunawaan ko ang sinasabi niya kaya huminahon ako. " Nais kong magpahinga now,maari po bang iwanan niyo muna ako. Tatawagan ko nalang kayo kapag hindi mabuti ang pakiramdam ko."sabi ko naman nito sa kanya. "Sige po, Miss Nicole pero titingnan ko muna ulit ang inyong Blood pressure."ani nito. Hindi na ako nakapalag. Tiningnan niya muli ang aking BP. Medyo bumaba na kaya sabi ko puwede na akong bumaba upang harapin ang walang kaluluwang lalaki na iyon. Batid ko ang pag alala ni Milca sa akin, ngunit hindi ko siya pinansin. Agad akong bumaba at tinungo kung saan si Mr. Edward Santos. " Miss Nicole, kaya mo na?"takang tanong ni Alpha. " Huwag kayo mag alala kayang kaya ko. Buksan ang pinto". sabay utos k
MADILIM NA KAHAPON 46
Umakyat ako ng room ko at naligo. Naghintay ako sa mga tawag nina Alpha at Bravo. Habang naghihintay ako, tumunog bigla ang aking phone. " Hello!Ano balita Alpha?"agad kong tanong. hindi sumagot si Alpha biglang pinatay niya ang celphone. " nag iisip ako. Baka may nangyari at hindi nila tuluyan nabawi ang aking anak. Agad akong nag ayos ng aking sarili. Agad na lumabas ako ng room kailangan ko sundan sila kung nasaan na sila. Papalabas na sana ako ng main door nang biglang may paparating na sasakyan na humaharurot. kaya tumabi ako. Isa isang dumating ang mga sasakyan ko. Bumaba si Bravo na may hawak hawak na isang lalaki. nakatakip ang mga mata nito. May posas ang mga kamay. Pakiramdam ko binuhusan ako ng langit at lupa. Pumasok ako sa loob sumunod sina Alpha at mga tauhan. " Miss Nicole, ibang kwarto ba ito o isama siya doon sa kanyang". sabi ni Alpha pinutol ko. Huwag niyo sila ipagsama, sumunod kayo sa akin.!"agad na sumunod sila. Doon ko nilagay ang akjng anak sa isang room.
Latest chapter
- MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
- MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
- MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
- MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
- MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
- MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
- MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
- MADILIM NA KAHAPON MADILIM NA KAHAPON
- MADILIM NA KAHAPON MADILM NA KAHAPON
