Share
CHAPTER 22 -BETWEEN THE WHISKEY & THE CAKE
Kaugnay na kabanata
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 23 - THAT PECK KISS
PAPUNTA na sana si Daniel sa kwarto niya pagkatapos nitong ihatid si Shy sa sarili nitong kwarto, pero sa hindi niya malamang dahilan ay napabalik siya sa kwarto ni Shy and suddenly found himself outside of Shy’s room.He admits Shy has been always invading his mind kahit na sa pakikinaig niya sa kay Sheila ay si Shy pa rin ang ini-imagine niya. The incident in the kitchen kanina actually is a torture for him lalong-lalo na ng mahawakan niya si Shy ng saluin niya ito sa muntikan ng pagka out balance. Just by having that contact with Shy makes his inside wild and aggressive na pilit niyang iniiwasan at binabalewala. Ilang beses rin siyang nag da-day dreaming dito ng mga bagay na alam niyang dapat niyang iwasan kung ayaw niyang tuluyang matali sa isang bagay na ayaw niya o talaga bang ayaw niya ito? Daniel ano ba ang nangyayari sa iyo?Daniel is definitly aware that Shy is a big red flag kahit noong umpisa pa lang pero... what can he do since tama at all cost ang Grandma niya, plus he
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 24 - IT'S ALL ABOUT THE BEER
THE NEXT MORNING ay nagising na lang si Daniel sa sunod-sunod na katok sa pintuan sa labas ng kanyang kwarto… nakadapa pa siyang matulog at pilit na minumulat ang kanyang mga mata. Ngayong araw ramdam ni Daniel ang oamimigat ng talukap ng kanyang mga mata at walang ganang bumangon, if wala lang pasok mas gusto niyang matulog na lang muna buong araw. pero hindi pwede.“Arghh…” Daniel groaned lazily while shifting his position sa pagkakahiga. Then kasabay ng mga katok ay naririnig niya na ang malakas na boses ng GrandMa niya sa labas ng kwarto niya. “Daniel! Kanina pa ako katok ng katok ... Please open the door!” Malakas na sabi ng Grandma niya at bakas na rin na nawawalan na ito ng pasensiya. Kaya kahit mabigat ang ulo niya marahil sa dami ng beer na naubos niya kagabi at parang ayaw pang magmulat ng mga mata niya ay pinilit niyang bumangon.Pero bago pa siya tuluyang nakabangon at makatayo mula sa pagkakahiga ay narirnig niya na rin na may nagbubukas na ng siradura ng pintuan ni
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 25 - WHAT JUST HAPPENED?
WHEN Daniel finally arrived sa opisina niya ay nakahinga siya ng mabuti saglit ng makita na wala si Shy sa pwesto nito pero sa kabilang banda he is wondering kung nasaan ba ito. Para siyang tanga na hindi matumok kung ano ba ang pasasalamatan niya o ang gusto niyang mangyari. Does he really want Shy to be around him?Or ayaw niya kasi naiilang siya dahil sa ginawa niyang kagaguhan kagabi?Kung totoosin knowing his personality towards women ay hindi dapat ganito ka big deal ang nangyari kagabi sa kanya at sa kay Shy. Daniel know exactly kung ano lang si Shy sa kanya at ang lugar nito sa buhay niya. He doesn’t need to be worried or act as if that kiss really matters. It’s just a kiss… and they actually did more than just a kissed before pero ni hindi man lang nga siya nag bother noon. Pero ngayon ang mga bumabagabag sa isipan niya ay parang taliwas na sa kung ano talaga ang dapat na mangyari sa kabila ng kagustuhan ng GrandMa niya sa kanila ni Shy.Napailing na lang siya sa mga iniisi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 26 - THE PAST
HALOS patakbong sumakay ng taxi si Shy upang hindi siya maabutan ng mga tauhan ni Daniel na nakabantay sa kanya, sinubukan rin siyang pigilan ng driver na naka assign sa kanya pero binalewala niya ang mga ito at ang tanging nasa isip lang ni Shy ay ang masigurong ligtas ang kanyang Nanay. Dali-dali siyang pumara ng taxi at nagpapasalamat sa Diyos dahil agad namang may huminto sa tapat niya ngunit bago niya buksan ang pintuan ng taxi ay nahawakan siya ng driver na naka assign sa kanya. “Ma-Maam pag umalis po kayo kami po ang malilintikan, nakikiusap po ako, bumalik na po tayo sa loob.” Pakiusap ng driver nito sa kay Shy ngunit hindi niya kayang makinig dito not if her mother is involved. Napahugot siya ng malalim na hininga bago hinarap ang driver. “Y-You don’t understand me, emergency ang lakad ko kaya patawarin mo ako at kailangan kong umalis… please!” Halos paos niya nang pakiusap habang nagsisimulang pumatak ang mga luha niya sa mula sa kanyang mga mata. “Ma-Maam pero–
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 27 - MY BUTTERFLY
“MA-MADAM!” Nanginginig na sabi ni Mara sa Madam Gracia niya, ang bilis lang ng mga pangyayari . Ni hindi suka’t akalain ni Gracia na mabubuko siya ni Mara, pero kahit papaano’y nagpapasalamat siya at si Mara ito at hindi ibang tao. Naiiyak si Gracia habang hinahawakan sa magkabilang braso si Mara, inaalog-alog niya ito upang kumbinsihin itong huwag magsalita sa mga nakita at narinig niya. Alam niyang mabait si Mara at sigurado siyang mapagkakatiwalaan niya ito. “Ma-Mara… pakiusap tulungan mo ako!” Mariin na pakiusap ni Gracia hindi pwedeng malaman ng Papa niya ang ugnayan niya at pakikipag relasyon sa kay Eduardo, alam na alam niya what her father is capable of at hindi niya hahayaan iyon ngunit ang ikinakatakot niya lang ay ang pag malaman na buntis siya tapos nakatakda pa siyang ikasal sa kay Victor Monteverde. Kitang-kita sa mga mata ni Gracia ang takot at nagsusumamo ito sa kay Mara na sumang-ayon sa pakiusap niya. Nakikita naman iyon ni Mara, after all naging mabait sa kan
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 28 - HAPLESS
“MARA! GISING! MARA!” Sunod-sunod na tawag ni Jose sa asawa, wala itong malay at may sugat ito sa ulo. Bakas na bakas pa ang dugo na nagmula sa sugat nito. Kaya hindi maitanggi kay Jose ang makaramdam ng sobrang pag-aalala sa asawa though matagal na rin dahil sa pagma-maltrato ng Nanay niya ngunit isa siyang malaking duwag at hindi niya kayang maipagtanggol ito.Subalit sa sitwasyon nila ngayon ay namayani ang sobrang pag-aalala at kaba sa dibdib nito sa sitwasyon nila lalong-lalo na sa asawa na wala pairng malay simula pa lang kagabi at hanggang ngayon. Kahit na kailan hindi inakala ni Jose na mapupunta sila sa ganitong situation dahil wala naman silang pera kaya hindi niya maintindihan bakit may mga armadong sinugod na lang sila sa kanilang bahay at sapilitang ipinasok sa isang Van at doon niya rin nakita ang asawang walang malay. “Ano ba naman itong kamalasan ang nangyayari sa atin... hindi na matapos-tapos! Bakit ba nangyayari sa atin ito, Jose!” Humahagulhol na pananambitan n
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 29 - AGONY
NAGISING na lang si Shy sa sunod-sunod na tawag ng taxi driver sa kanya. Hindi niya namalayan na nakatulog na pa la siya sa buong byahe. Nakahinto ang taxi sa isang gilid ng daan. Napatingin rin siya sa labas upang makita kung saang lugar na ba sila. Napansin niya na nasa may Arko na sila sa bayan ng Malatan kung saan nakatira ang mga magulang niya at ang Lola niya. “Maam saan po ang direksyon ng pupuntahan ninyo?” Natuon ang pansin ni Shy sa nagtanong ulit na driver. Nakahilig si Shy sa may bintana sa backseat ng taxi at umayos ng upo bago sumagot sa tanong ng driver. “Pa-Pasensya na po kayo, nakatulog po pala ako, “ tapos napahilamos siya ng mga palad niya sa kanyang mukha at napahilot ng sentido, “ diretso lang po tayo Manong, salamat po.” Binigay ni Shy ang direksyon patungo sa bahay nila at ng matanaw na niya ang bahay nila ay bumibilis rin ang tibok ng kanyang puso. Sana ay okay lang ang nanay niya mahinang panalangin niya at ng pumara na siya sabay bayad sa driver ay da
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 30 - REALIZATION
MINSAN sa buhay hindi mo alam kung bakit sa kabila ng kabutihan na pinamamalas mo ay parang ikaw pa ang kinakawawa, ikaw pa iyong nasa masaklap na sitwasyon at kaakibat palagi ang kamalasan. Life is so unfair ika nga ng iba and that is the slap of reality. Napapatanong ka na lang sa Diyos, bakit ganun? Bakit mas kung sino pa ang gumagawa ng mabuti ay siya ring na-agrabyado at nasasaktan? Mga katanungan na pumapasok sa isip at nakakubli sa puso ni Shy habang nilalabanan niya ang kanyang katawan na unti-unti nang bumibigay. She heard Daniel on the other line, asking her what is happening pero kahit anong pilit niyang sumagot ay walang salitang lumalabas sa kanyang bibig. She was silently praying to God that hopefully Daniel could find her where she is right now. She was freaking worried about the baby inside her tummy. “Baby, I am so-sorry…” “Please forgive your Mama, please hold on, your Papa is coming and everything will be alright…” “Diyos ko bahala na po kayo sa amin ng anak
Pinakabagong kabanata
- MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 144 - WAKAS
- MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 143
- MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 142
- MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 141
- MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 140
- MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 139
- MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 138
- MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 137
- MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 136
