CHAPTER FIVE
“PRINCESS TIANA”
NANG ARAW na iyon ay pinatawag si Lana ni Wayne para pagsilbihan ang dumating nitong mga barkada. Dalawang babae ang naroroon at dalawang lalaki. Ang isa sa mga lalaking iyon ay nakilala niya. Iyon ay 'yung doktor na nagpagaling sa kanya noong pinakaladkad siya ni Wayne sa kabayo. Si Raffy. Iyong isa namang lalaki ay hindi pa niya alam ang pangalan pero parang naiilang na siya agad. Pakiramdam kasi niya ay para siyang hinuhubaran nito kung makatitig ito sa kanya mula ulo hanggang paa. Hindi pa ito nakuntento at sinipulan pa siya.
"Kung gano'n ay siya pala ang bago mong laruan, Prince Wayne. Wala akong masabi. Napakaganda niya..." Punong-puno ng pagnanasa ang mga mata ng may kayabangang lalaki. May hitsura naman ito pero nagmumukha itong pangit sa paningin niya dahil sa kilos nito.
"Kailan ba ako pumili ng pangit na laruan?" pagyayabang pa ni Wayne.
Nilapitan siya ng dalawang babaeng naroon. Napaatras siya dahil unang tingin pa lang niya sa dalawa ay mukha nang hindi gagawa ng mabuti ang mga ito. Parehas na maganda at mukhang sopistikada ang dalawa.
Hindi man lang nag-abalang ipakilala sa kanya ni Wayne ang mga kaibigan nito. Sabagay, sino ba naman siya para ipakilala nito sa mga kaibigan nito? Pero isa lang ang nasisiguro niya. Mataas din ang antas sa lipunan ng mga bampirang bisita nila. Dahil kung hindi ay 'di naman ito magiging mga kaibigan ni Wayne. At dahil mga kaibigan ng prinsepe, nasisiguro niya na katulad ng master niya ay malulupit din ang mga ito sa mga taong katulad nila...
"Pwede rin ba namin siyang gawing laruan habang nagbabakasyon kami rito sa palasyo?" tanong ng isang babae.
"Oo nga. Nakakaboring naman kasi kung wala kaming magiging laruan pansamantala. Ang alipin kong tao ay napatay ko noong nakaraang buwan kaya matagal-tagal na rin simula ng huli akong nakapaglaro."
"Ganoon din ang nangyari sa alipin ko. Hindi ko sinasadya pero nasaid ko ang dugo niya no'ng minsang uhaw na uhaw ako, e. Nagkasakit siya dahil do'n. Nakakainggit ka, Prinsepe Wayne, maaari kang bumili kahit ilang tao o ilang beses pa sa Slavery District dahil isa kang maharlika. Hindi katulad namin na isang beses lang sa isang taon pwedeng bumili ng iisang tao," sabi ng isa pang babae.
"Tama sila. Maaari kang pumatay kahit ilang tao pa kung gugustuhin mo. Maaari mong ubusin ang dugo nila nang paulit-ulit," sabi naman ng isang lalaki na hindi si Raffy.
Nang dahil sa mga narinig ay kinilabutan siya. Sinasabi nga ba niya at tipikal na bampira rin ang mga kaibigan ni Master Wayne. Isang tipikal na bampira na walang pagpapahalaga sa buhay ng mga tao.
"Hindi ko siya na-enjoy no'ng dinala mo siya sa clinic ko pero sa totoo lang, simula nang makita ko siya ay hindi na ako mapakali. Wala akong ibang gustong gawin kundi ang tikman ang dugo niya. Maaari ba akong tumikim ng dugo niya kahit na kaunti lang?" sabi naman ni Raffy.
"Sige na, Prince Wayne. Pumayag ka nang paglaruan namin siya!" sabi ulit ng isang babae.
Lalo lamang lumakas ang tibok ng puso niya sa sobrang kaba. Kay Wayne pa lamang ay nanginginig na siya sa takot dahil sa mga posibleng pagpapahirap na maaaring gawin sa kanya nito, iyon pa kaya na apat na ang magtutulungan na pahirapan siya? Baka sa pagkakataong ito ay mamatay na talaga siya.
Binigyan niya ng nakikiusap na tingin si Prince Wayne na nakapangalumbaba lamang na nakatitig din sa kanya habang hindi mababakasan ng kahit anumang reaksyon ang mukha. Alam niyang imposible pero palihim siyang umaasa na sana ay hindi pumayag ang master niya. Sana ay hindi nito isalalay ang buhay niya sa mga kaibigan nito na alam niya na hindi siya gagawan ng maganda.
Maya-maya ay ngumisi ito. "Bahala kayo kung anuman ang gusto ninyo sa kanya. Kapag napatay ninyo siya, maaari naman akong bumili ng kapalit niya kung kailan ko man gustuhin," malamig na sabi nito.
Nawalan siya ng kaunting pag-asa at nanlumo siya dahil sa narinig. Inaasahan na niya ang magiging sagot nitong iyon pero kahit papaano ay umasa pa rin siya na baka kahit kaunti ay may makuha siyang awa mula sa master niya.
Maya-maya ay nakarinig sila ng katok mula sa pinto. Isang napakagandang babae ang iniluwa niyon. Ang babaeng iyon ay 'di hamak na mas triple ang ganda kung ikukumpara sa mga babaeng may hawak sa kanya ngayon.
Matangkad at balingkinitan ang katawan ng babae. Morena ang kulay ng balat nito at may pagkacurly ang buhok nito. Maganda rin ang mukha nito. Matangos ang ilong, manipis ang labi at napapalibutan ng mahahabang pilik ang mga mata na purong brown ang kulay. Maganda rin ang pagdadala nito ng damit. Sa mundo ng mga tao ay maihahantulad sa isang napakagandang modelo o artista ang physical appearance nito.
"Ikaw pala, Tiana. Mabuti at napadalaw ka." Biglang tumayo si Master Wayne at ngumiti pa ito nang makita ang babae. Natigilan pa siya ng bahagya dahil iyon ang unang pagkakataon na nakita niyang ngumiti ang prinsepe. Palagi kasi na 'ngisi' ang ibinibigay nito sa kanya.
"Kanina pa ako rito pero hindi kita makita kaya dinaanan ko si Stefan at siya ang nagsabi na nandito ka ra--" Hindi na naituloy ni Tiana ang sasabihin pa sana nito dahil hinalikan na ito ni Wayne sa labi!
Hindi niya alam kung imahinasyon lang ba niya pero parang nakita niya si Wayne na tumingin sa gawi niya habang hinahalikan nito si Tiana. Ano ang ibig sabihin niyon?
"Masyado mo naman yatang namiss ang fiancee mo," pagbibiro ng babae saka napatingin sa kanila. "Nandito rin pala kayo. Mabuti naman dahil gusto kong sabihin na inaanyayahan ko kayo sa birthday party ko sa susunod na buwan. Pumunta kayo, ha?" nakangiting paanyaya ng babae. "Wait, sino siya?" Nakuha niya ang atensyon nito.
"Isa lamang siyang hamak na alipin kaya wala ring kwenta kung malaman mo kung ano ang pangalan niya. Ang mga mabababang nilalang katulad niyan ay walang karapatan na kilalanin ninuman," pang-iinsulto sa kanya ni Prince Wayne.
"Ang mean mo naman, Wayne! Of course, may karapatan siyang kilalanin dahil katulad natin ay may buhay din siya!" pagdedepensa ng babae. Tumingin ito muli sa kanya. "Now, little girl. May I know your name?" nakangiting tanong nito sa kanya.
Sinuri niyang maigi ang sincerity ng babaeng nasa pinto. Mukha namang genuine ang ngiti na ibinibigay nito sa kanya. Isa rin ba itong bampira? Kung siya ang tatanungin, mukha rin itong anghel katulad ni Prince Stefan.
"L-Lana. Lana po ang p-pangalan ko," nakayukong sagot niya.
"Nice to meet you, Lana. Ako si Tiana! Isa akong prinsesa mula sa kabilang kaharian at fiancee ako ni Prince Wayne at kababata ko sila ni Prince Stefan. Kinagagalak kitang makilala!" sabi pa nito na nilapitan pa talaga siya para kamayan.
Kinuha naman niya ang kamay nito para makipagshake hands. Naramdaman niya na sobrang kinis at lambot ng kamay nito na parang isang prinsesa. Doon pa lang ay alam niya na talagang nasa magkaibang mundo sila nito.
Final Chapter Part 2: My Master Is No Longer A MonsterWritten By: Cristina de LeonMATAPOS ang labang iyon ay iginalang naman ng Slavery District ang resulta ng laban. Dahil siya ang nanalo, ayon sa mga ito, ang hatol niya bilang isang 'traydor' na tumulong sa mga alipin ay nakasalalay na lamang sa magiging desisyon ng hari.Kaya naman ng araw ding iyon ay nagbalik sila sa Wayne Kingdom. Para lamang magulat nang malaman na patay na pala ang kanyang amang hari kaya naman wala ng hahatol pa sa kanya. Ang hari ay natagpuan sa kwarto nito na nalulunod sa sarili nitong dugo. Ginamit ni Chaos ang espada nito para patayin ang ama niya. Mabuti na lamang at may nakakita rito na lumabas ng kwarto kaya nalaman ng lahat na ito ang salarin."Napakawalangya talaga ng lalaking iyon! Pati ang ama ko ay hindi niya pinatawad sa galit niya sa akin!" galit na sabi ni Wayne."Sa tingin ko, pinatay niya ang hari bago pa m
Final Chapter: Ang Katapusan Ng KasamaanWritten By: Cristina de LeonNAGPUNTA sila sa isang kalbong kagubatan para isakatuparan ang laban na naisip ni Wayne para sa pag-ibig ni Lana. Naroon din si Lana at ang buong Slavery District na medyo may kalayuan ang distansya mula sa kanila, pero kahit ganoon ay mapapanood pa rin ng mga ito ang labanan nila.Dahil sa isang kalbong kagubatan siya dinala ni Chaos ay wala siyang makitang kahit anumang bagay doon na maaaring gamitin niya para paganahin ang kapangyarihan niya na magkontrol ng kahit anumang bagay. Mukhang pinag-isipan talaga ni Chaos ang labang ito. Kung wala siyang mapapagalaw na kahit ano ay magiging dehado siya sa laban. Dahil ang mga bagay sa paligid ang madalas na ginagamit niyang sandata sa tuwing nakikipaglaban siya."Uulitin ko lang ang sinabi ko sa 'yo kanina, Wayne. Ang espadang hawak ko ngayon ay hindi mo mapapagalaw dahil nasa il
Chapter 21.2: Ang Pag-AminWritten By: Cristina de Leon"Pero nag-iba ang pananaw ko sa mundo ng makilala kita, Lana. Palagi kong iniisip noon na mahina sina Stefan at Princess Tiana dahil kaya nilang magmalasakit sa iba pero nang makilala kita ay napagtanto ko na iyon pala ang tunay na kabuluhan ng buhay. Iyong maprotektahan mo ang taong minamahal mo at gawin ang kahit ano para maging ligtas lang sila. Iyong malungkot o matakot kapag nalaman mo na nasa peligro ang buhay nila. Naalala mo pa ba no'ng muntikan ka nang mamatay ng dahil sa mga naging bisita ko sa palasyo na sinaid ang dugo mo? Doon ko unang naranasan na makaramdam ng isang tunay na takot, Lana. Kaya oo, nararamdaman at naiintindihan ko kung ano ang pinagdadaanan mo ngayon!" Sa pagkakataong ito ay siya naman ang sumigaw at si Lana naman ang natigilan."I'm sorry, Wayne. Hindi ko dapat sinabi sa 'yo 'yun. Ang sabi ko noon, pinapatawad na kita pero dahil
Chapter 21.1: Ang Malamig Na KwebaWritten By: Cristina de LeonHINABOL ni Wayne si Lana na ngayon ay papasok na sa baryo ng mga ito. Nasa bukana pa lamang sila ng malaking pintuan ng baryo pero may nakasalubong na agad silang mga taga Slavery District.Hindi nagdalawang isip ang mga taga Slavery District, sinugod siya ng mga ito ng mga patalim at baril na para bang hindi siya nakikilala bilang magiging susunod na hari ng Wayne Kingdom."Ano'ng ginagawa n'yo? Nakikilala ny'o ba kung sino ako?! Ang lalakas naman ng loob n'yo!" sabi niya sa pagitan ng pag-iwas sa mga ito. Nagawa pa niyang salagin ang balisong na hawak ng isa."Naging traydor ka simula nang iwan mo ang trono para sa babaeng 'yan!""Tama! Hindi ka na karapat-dapat para maging hari!""Si Prince Chaos na ang susundin namin simula ngayon!"Sunod-sunod na sabi ng mga ito sabay mas lalo pang pinag-igtinginan ang pagsugod s
Chapter 20.2: Ang Nakaraan Ng PrinsepeWritten By: Cristina de Leon"Wayne, hindi ka pa ba nagugutom? May dala ako para sa 'yo." Lumapit na siya kay Wayne at para pa itong nakakita ng multo sa gulat nang makita siya kaya naman natawa siya. "Naging masyado ka na yatang magugulatin? Bakit? Nahihiya ka ba na nakita kita na naglalaba rito?" pagbibiro niya.Ngumiti na rin ito. Tinabihan na niya ang lalaki sabay inilabas sa basket ang mga dala niyang kanin at ulam."Galing sa mama ko ang mga ulam na ito, Wayne. Nagluto siya para pasalamatan ka dahil sa ginagawa mo para sa amin. Ang mga taong bayan naman, nakunsensya ng sinermunan ng mama ko. Ang sabi niya, hindi ka raw dapat inaabuso. Wala na raw kaming pinagkaiba sa mga bampira na matagal nang nagpapahirap sa amin kung wala rin lang kaming gagawin kundi ang alilain ka rin. Ayun, nakunsensya yata sila kaya nang malaman nila na dito ako pupunta ay nagpadala sila ng
Chapter 20.1: Ang PagbabagoWritten By: Cristina de LeonNAGULAT si Lana nang makita si Wayne sa labas ng bahay nila kinabukasan. Nagsisibak ito ng kahoy at maraming binubuhat na mabibigat!"Master Wayne, bakit narito pa po kayo?" gulat na tanong niya. Ang akala niya ay umalis na ito."Ang akala mo ba ay basta na lang ako susuko sa 'yo? Asawa kita, kahit na hindi mo ako mahal ay hindi kita pwedeng iwan. Siguro nga para sa 'yo ay wala lang iyong kasal na naganap pero para sa akin ay sagrado iyon kahit pa may saling ketket. Hindi ako aalis dito hanggang hindi mo ako minamahal, Lana. Dito lang ako sa tabi mo," nakangiting sabi nito.Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman sa sinabi nito. Hindi pa rin siya makapaniwala hanggang ngayon na talagang seryoso ito na manatili roon para sa kanya."Hindi magiging madali para sa 'yo kung dito ka titira. Alam mo naman na matagal ng pinapah