Chapter 14

ASHLEY POV

HIndi maipaliwanag na saya ang aking nararamdaman sa buong panahon ng paglalayag namin ni Ryder. Pakiramdam ko ako ang pinakamasayang tao sa mundo. Puro ngiti ang nakaukit sa labi ko tuwing kasama siya. Wala kaming ginawa kundi ang i-enjoy ang isat isa sa buong byahe namin sa karagatan.

Pero ang pamamasyal ay kailangan tapusin. Kailangan namin harapin ang realidad ng buhay. Kailangan din namin bumalik ng Manila para harapin ang aming mga tungkulin. Pero gayun pa man alam kung tuluyan ng nabihag ni Ryder ang puso ko. Alam kong hindi ko na kayang maging masaya kung wala siya.

"Sigurado ka ba Ash? Hindi mo na kailangan magtrabaho pa. Kaya kung ibigay lahat ng gusto mo at hindi mo na kailangan pang pahirapan ang iyung sarili." wika ni Ryder sa akin. Sakay kami ng kotse at pareho na kaming papasok sa opisina.

Ito ang isa sa hiniling ko sa kanya. Kahit na mag-asawa na kami, gusto ko pa rin magtrabaho. Ayaw kong buruhin ang sarili ko sa loob lang ng bahay at walang ginagawa.

"Ryde