Chapter 225

TREXIE POV

"No! No!" naiiyak kong sigaw kay Dominic habang iniisa isa nitong tangalin lahat ng saplot ko sa katawan. Hindi ko na siya kilala. Ibang iba na siya ngayun dahil sa mga pinanggagawa niya.

"Ayaw mo? Dahil may iba ka na? Ganoon ba?" galit na bigkas nito. Kaagad akong umiling habang dahan dahan na umaalis ng sofa. Hindi ko na siya matatagalan. Hindi ko na kaya!

Kung tutuusin, wala akong kasalanan sa kanya. Hindi niya dapat ako saktan ng ganito. Nakunan ako dahil sa mga pinanggagawa niya sa akin kaya hindi dapat na sa akin niya lang ibunton ang sisi sa mga nangyayari.

"Dom, hindi ko na kaya! Kung talagang wala ka ng natitirang pagmamahal at pagalang sa akin, maghiwalay na tayo." wika ko kasabay ng pagpunas ng luha ko sa aking mga mata at direcho itong tinitigan. Saglit itong natigilan habang matiim akong tinitigan sa mga mata.

"Hindi lang ako ang may pagkakamali kaya nawala ang baby natin. Masakit din sa akin ang mga nangyari na hindi ko siya nagawang protektahan. Kung wala na