Chapter 226

TREXIE POV

Kaagad na naupo si Dominic sa kama habang titig na titig sa akin. Hindi ko na siya pinansin pa at kaagad na akong pumikit. Hindi ko na din siyang kayang titigan dahil sa mga nangyari sa amin.

"Kumusta ang pakiramdam mo?"narinig ko pang tanong niya sa akin. Muli kong idinilat ang aking mga mata at walang gana ko itong tinitigan.

Wala na akong pakialam pa kung lalo siyang magalit sa akin. Tangap ko na ang posible kong magiging kapalaran sa mga kamay niya habang magkasama kami.

"Sana hinayaan mo na lang akong mamatay. Ito naman ang gusto mo diba? Ang nakikita akong nahihirapan?" sagot ko. Hindi ito nakaimik. Kita ko ang paglambong ng hitsura nito pero hindi ko na pinansin pa. Wala na akong panahon pa para pansinin kung anong klaseng tao siya.

"I know na naging masama ako sa iyo. Naging unfair ako sa iyo. Walang kapatawaran ang mga nagawa ko sa iyo Trex kaya normal lang siguro na galit ka ngayun sa akin. Hayaan mo, simula ngayung araw, pipilitin kong maging mabuting tao at pag