Home / Lahat / My Role / Chapter 66

Share

Chapter 66

Author: J. Fraley
last update Huling Na-update: 2021-07-16 18:39:32

Andrea

Nakakainis naman!

Kailangan kong bumangon kahit hindi pa ako gaanong nakakatulog. Alas kwatro na din kasi ng matapos kaming mag-usap nila lola.

Ang tagal 'no? Ewan ko nga kung bakit ganun, eh. Hindi kasi namin namalayan ang oras.

Alas sais naman ng gumising ako dahil may pasok!

Punyeta!

Bumangon ako sa kama ko saka pumasok sa banyo at ginawa ang kailangan kong gawin.

Ilang oras din bago ko matapos ang kailangan kong gawin saka ko hinanda ang gamit ko at bumaba sa dining area.

Dinig ko ang usapan at tawanan nila habang pababa ako.

"Eh, mas loko loko naman si Andrei noong bata." Dinig kong sabi ni lola.

"Bakit naman, 'la?" Si Andrei.

"Aba'y, sabi sayo ng mama mo na 'wag kang aakyat noon sa upuan dahil baka mahulog ka. Naghuhugas ng plato nun ang mama mo. Alam mo ba kung anong ginawa mo?"

"Ano?"

"Pumunta ka sa kusina at kinalabit mo ang mama mo saka ka tumakbo palapit sa upuan at umakyat."

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA" At nagtawanan sila.

"Sa lahat ay ikaw ang matigas ang ulo." Dinig kong sabi ni mama.

"Ayan na pala si Andeng." Saad ni papa pagkadating ko sa dining area.

"Gising ka na?" Takang tanong ni kuya Andrew.

"Tulog pa, kuya. Naglalakad siya ng tulog." Pang-aasar ni kuya Andrello sa kaniya.

Inismiran lang siya ni kuya Andrew.

"Good morning, Andeng!"

"Good morning, Andrea!"

"Good morning!"

"Good morning, ate!"

Bati nilang lahat sa akin.

"Morning." Bati ko pabalik saka ako naupo sa upuan ko.

Kumuha ako ng bread at bacon saka ko nilagyan ng mayonnaise. 'Yun ang kakainin ko dahil wala ako sa mood magkanin ngayon.

"'Yan lang ba ang kakainin mo?" Takang tanong ni mama sa akin.

"Hmm." Sagot ko.

"Wala sa mood." Dinig kong bulong ni Andrei.

"Paanong hindi mawawala sa mood 'yan, eh dalawang oras lang ang tulog." Sabi naman ni mama.

"Bakit ba kasi gumising ka ng maaga?" Tanong ni papa sa akin.

"Baka ma-late ako." Sagot ko.

"Oh, eh, ano naman? Mas mainam na late ka kesa ganiyang wala ka sa mood. Paano kang makakapag-aral ng ayus niyan?" Saad ni Tita Beth.

Nginuya ko muna ang laman ng bibig ko bago ako magsalita.

"Kapag late ako, hindi na naman ako makakapasok sa first subject ko."

"Bakit naman?" Tanong ni Andrei.

"Dahil hindi ako papapasukin."

"Bakit naman?"

"Dahil late ako."

"Bakit naman?"

"Dahil hindi ako gumising ng maaga."

"Bakit naman?"

"Ayy, punyeta!" Inis na sigaw ko.

Puro bakit naman, bakit naman ang sinasabi.

Nagtawanan naman silang lahat dahil sa naging reaksyon ko.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"

Inis akong umalis at walang paalaman na naglakad papunta sa garage at sumakay sa motor ko.

Wala na nga ako sa hulog nangbwisit pa ang loko.

Nagmaneho ako papunta sa school at mabuti nalang dahil walang traffic. Baka lalo akong ma badtrip dahil sa punyetang traffic na 'yan.

Alexa

"I'm going... mom, dad." Paalam ko sa parents ko.

I kiss them in their cheeks before walking towards na dining area's door.

"Take care, hija."

Katatapos lang naming kumain ng breakfast and I'm happy dahil maaga akong nagising at nakasabay ko sila.

Minsan kasi ay 6 am palang ay wala na sila. Ganoon sila ka workaholic.

I don't know, but sometimes naiinis ako sa kanila dahil sobrang workaholic nila.

Parang mamamatay sila kapag hindi sila nag-work ng sobra. God!

Nagpahatid ako sa driver namin papunta sa mansion nila Raia. I want to visit her, and of course her parents.

Nandito kasi sila tita and I'm happy na nagtagal sila dito. I'm sure that Raia is the most happy daughter now because her parents is staying here at the Philippines.

~ Raia's House ~

•

DING DONG DORRBELL •

Nag doorbell ako and hindi naman nagtagal ay pinagbuksan ako ng kasambahay nila.

Binati muna niya ako bago niya ako papasukin. "Magandang umaga, hija. Pasok ka." She said.

"Good morning!" I greeted back then I come in.

"Nasa dining pa si Ma'am Raia, nag-aagahan pa sila." Saad niya habang naglalakad kami papasok.

"Am I disturbing them?" Nahihiyang tanong ko.

Grabe, naman. Wrong timing yata ako. Hayys bakit kasi hindi ka nag-iisip? Ang aga pa naman.

"Aba'y, hindi naman. Patapos na rin siguro sila dahil kanina pa sila kumakain."

"Ang aga naman po."

"Maaga talaga silang kumakain tuwing umaga dahil may pasok si ma'am Raia. Maupo ka muna d'yan at ipapaalam ko lang na nandito ka."

Pina-upo niya ako nung makarating kami sa living room ng house nila Raia.

I sat in one of their couch and wait for Raia to come.

Hindi naman nagtagal at lumabas na siya with her parents.

I stood up to greet them.

"Good morning, Tito and Tita."

"Good morning, Lexa." They greeted me back while smiling.

"Sit down." Tita said so I sit down.

"Ang aga mo naman." Bulong sa 'kin ni Raia.

She sat beside me while her parents sat beside each other in front of us.

"I woke up early, that's why." I whispered back.

"Mabuti naman at nakadalaw ka dito, hija." Nakangiting sabi ni Tita.

"Of course, Tita. Namiss ko po kayo, eh. Hehe."

"We miss you too. Nasa'n naman ang naggugwapuhang kasintahan niyo?"

Nagkatinginan kami ni Raia dahil sa tanong na 'yon. Its an awkward question dahil hindi pa naman ayus sila Raia at Blake.

"Their still asleep, I guess."

"Why?"

"Uhmm." Naiilang akong tumingin kay Raia at nanghingi ako ng tulong sa kaniya sa pamamagitan ng tingin.

"They are t-tired. B-because of our s-study." Raia said.

Ugh! Bakit ba kasi napunta agad dito ang usapan? Ugh! Nakakainis!

"I wanna meet them later. Invite them and the new friend of yours over. What's her name again? Andrea?" ~ Raia's mom.

"Y-yes, mom."

"Invite them for dinner, okay?"

"Yes, mom." ~ Raia. "We have to go. Baka ma-late kami."

Nagpaalam kami bago kami lumabas.

Hinatid kami ng driver nila papunta sa school. Pinauwi ko na rin kasi ang driver ko pagkadating ko sa bahay nila Raia dahil gusto kong makasabay ang bestfreind ko.

"Paano nakilala ng parents mo si Andrea?" I asked while we're on their car.

"I tell them about her." She replied.

Napatango ako.

"How about you and Blake?"

"What about us?"

"Did you tell your parents about what happened?"

Sandali siyang napa-isip habang nasa labas ang paningin niya.

Nahiya naman ako dahil in-open up ko pa ang topic na 'yon. She might be uncomfortable about that topic.

I was about to say sorry but I stopped because of what she said.

"No... me and Blake is... I don't know, haha. It's complicated."

Halata na pilit ang tawa at ngiti ni Raia habang sinasabi niya 'yon. Napabuntong hininga naman ako.

Nakaka-awa siya dahil halata naman na mahal na mahal pa rin niya si Blake. Kung hindi lang naman kasi siya selosa, edi sana walang ganitong eksena.

Hindi naman sa sinisisi ko siya, pero dahil din naman kasi sa kaniya 'yon kaya nagkaganun.

"I'm an idiot for letting him go." Pilit ang ngiting dagdag niya dahilan para maibalik ko sa kaniya ang paningin ko. "He doesn't want to broke up with me, but I insist, haha."

Bumuntong hininga siya matapos niyang sabihin 'yon. I can see sadness and pain in her eyes. Nakadagdag 'yon sa awa na nararamdaman ko sa kaniya.

Poor Raia.

"And now, I feel hurt whenever I see him happy with Cassandra. They were happy together." Pagpapatuloy niya. "I don't know if there's still a hope for us to be together."

Nahinto kami sa pag-uusap nung makarating na kami sa parking lot. Nauna siyang bumaba at sumunod naman ako.

Habang naglalakad kami papasok sa school ay wala siyang kibo at nakatingin lang siya ng deretso sa daan.

Ako naman ay nakatingin lang sa kaniya habang naglalakad. She's hurt, I can see it in her eyes. How I wish I can do something to take that away.

Jake

Ang aga-aga nasa parking na agad ang motor ni Pikon. Himala at nauna siya sa 'kin ngayon.

Ang kadalasan kasi ay ako ang nauuna sa kaniya at hinihintay ko lang siya, ngayon ay siya ang nauna.

Dumeretso ako sa room namin pagkadating ko dito. Motor din and dala kong sasakyan ngayon dahil tinatamad akong mag kotse at baka ma-traffic pa ako.

~ Room ~

"Good morning, Pikon!" Bati ko sa kaniya pagkapasok ko sa room namin.

Iilan palang rin naman ang estudyante sa loob dahil maaga pa.

Tinignan lang ako ni Pikon at ibinalik ang paningin niya sa bintana.

Wala sa mood 'to, panigurado. Kung nasa mood 'to, eh malamang at naasar na agad 'yan dahil sa malakas na pagbati ko sa kaniya.

Ngayon kasi eh, kahit na anong emosyon ay wala kang makikita sa mukha niya.

Lumapit nalang ako sa kaniya nung hindi niya ako pansinin at naupo sa tabing upuan niya.

"Hooyyy!" Malakas na tawag ko sa kaniya kaya naman inis siyang humarap sa akin.

Pinigilan ko ang matawa dahil sa naging reaksyon niya. Pikon talaga, HAHAHAHAHAHA.

"Bakit ba?!" Inis na tanong niya.

"Sungit mo, ke aga-aga eh."

"Mukha mo palang kasi nakaka-asar na!"

"Aww, bakit naman ganiyan ka sa 'kin?"

"Tumabi ka nga!" Inis na sigaw niya nung tumabi ako ng husto sa kaniya.

"Ba't ba ang init ng ulo mo?!" Kunwaring galit na tanong ko.

Kunwari lang, syempre. Magagalit ba naman ako dito, eh siya nga ang inaasar ko. Bwahahahahaha.

"Wala ako sa mood ngayon, Amilton, 'wag mo 'kong simulan." Nagbabanta ang tinig niya nung sinabi niya 'yon.

"Wala ka na naman sa mood? Baket? Dahil galing ka pa sa hideout niyo kagabi at late ka ng umuwi?"

Medyo nagulat siya sa tanong ko pero mabilis din siyang naka-recover. Huli ka balbon.

Hindi naman siya sumagot at doon nalang ulit sa bintana tumingin.

Napabuntong hininga naman ako at saka seryosong tumingin sa kaniya.

"Andrea." Seryosong tawag ko sa pangalan niya kaya naman tumingin din siya sa 'kin ng seryoso.

Hindi siya nagsalita at nakatingin lang siya ng deretso sa mga mata ko.

"Alam kong bumalik ka na sa grupo mo dahil naging maugong iyon. Kaninang alas-singko ay tumawag sa 'kin si Jeremie at sinabing nagbalik na si Lethal." Wika ko.

Naging maugong talaga ang balitang iyon sa lahat ng mga gangster. May sarili din kaming mga group page sa mga social media at nakapost doon ang pagbabalik ni Lethal.

Sa mga group page na 'yon ay hindi tunay na pangalan namin ang gamit namin kung 'di mga codename lang.

Alam niyo naman siguro kung paano gumawa ng f* account na one name lang?

Hindi ulit siya nagsalita kaya naman kinuha ko ang phone ko at nagpipindot doon. Nung mahanap ko ang hinahanap ko ay ipinakita ko sa kaniya 'yon.

BRAKING NEWS:

•The former leader 'QUEEN' of Dauntless Gang AKA Lethal is now BACK!!!

COMMENTS

Dark: Wahh? Talaga? Bumalik na si Lethal? Exciting siguro ang laban ngayon.

Duke: Magkakaroon na ako ng chansa na makalaban si Lethal. First time in the history, may makakatalo sa kaniya.

Shine: Makalipas ang ilang taon ay bumalik si Lethal? Mukhang gaganahan na ulit akong makipaglaban sa grupo nila.

Ripped: 'Wag kayong mayayabang dahil kahit magsama-sama kayo ay hindi niyo kaya si Lethal.

Dine: Oo nga, dahil sobrang galing niya!

News Update:

•Lethal of Dauntless Gang is now back as an ordinary member said by one of their members.

Comment

Rein: Bakit ordinary member lang?

Shan: Aba, marunong din palang mahiya 'yan, 'ano? HAHAHAHA

Kris: Baka mahina na at hindi tulad ng dati kaya ganiyan na lang ang position niya. HAHAHA. Tignan natin ang tapang mo ngayon, Lethal. Lalabanan kita. Hinahamon kita!

Binasa niya ang nga 'yon at bakas naman sa mukha niya na hindi siya interesado.

"Bumalik ka talaga? Anong trip mo?"

"May dahilan ako."

"Ano namang dahilan 'yan? Anong dahilan 'yan at kailangan mo pang bumalik?"

"'Wag mo ng alamin."

"Ano nga?! Sabihin mo?!"

"'Wag mo na ngang alamin.."

Napabuntong hininga ako. Ang tigas talaga ng ulo nitong babaeng 'to, kahit kailan!

"Anong dahilan mo?" Malumanay na tanong ko.

Napabuntong hininga naman siya saka iniiwas ang phone ko na nakaharap pa din sa kaniya at saka tumingin sa akin.

Alam naman niyang hindi ko siya titigilan hangga't hindi niya ako sinasagot kaya humarap siya sa akin.

"Isa ang pinsan ko ang kalaban. Si Catherine."

Nagulat ako sa isinagot niya. Paanong nasali sa gang ang pinsan niya? Ang alam ko ay wala sila dito sa Manila.

"Anong ibig kong sabihin?" Naguguluhang tanong ko habang nakakunot pa ang mga noo.

"Bumalik ako dahil sumali siya. Isa din siya sa mga makakalaban namin kaya naman nung nalaman ko 'yon ay agad akong pumunta sa hideout at hiniling ko sa mga kasama ko na ako na ang lalaban." Sagot niya.

Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala. Hindi ko alam na sumali ang pinsan niya sa gang.

"Pa'no mo nalaman 'yan?" Tanong ko.

"Sinabi sa 'kin ni Rain na sumali ang kapatid niya sa isang gang dahil bored daw 'yon. Inalam ko kung anong gang 'yon at sinabi niya sa 'kin."

"Anong gang?"

"Rossin."

Rossin ang bagong gang. Alam ko na bagong gang 'yon dahil kasasali lang nila sa mga group page namin at bago pa sa pandinig ko ang pangalan ng gang nila.

Hindi ko alam na isa pala do'n ang pinsan ni Pikon. Peste! Pati kami ay hinahamon no'n. Pa'no nalang ang gagawin ko?

Ngayon ay naiintindihan ko na si Pikon kung bakit siya bumalik.

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • My Role   Epilogue

    Andrea"Oh, Moonlight. Kamusta?" Bati ni Ash."Ayus naman." Sagot ko.We do a fist bump and hug each other afterwards. Ganito kami magbatian, eh.Siya ang nakaisip ng kalokohan na 'to. Cool daw sabi niya eh alam ko namang tyansing lang siya, tss."Napadalaw ka yata?""Bakit kasi hindi ka pumasok?" Asar na tanong ko.Hindi sana ako pupunta dito sa bahay nila kung pumasok lang siya."Si Blaine kasi. Aalis sila mamaya kasama ang lolo at lola niya. Pupunta daw ng States kaya sinusulit namin ang araw hanggang tanghali." Sagot niya.Aalis din sila Blaine. Sana naman ay hindi ko kasabay sa eroplano 'yon. Baka magkaaway pa kami dahil nagpunta 'ko dito. Ayaw mag eskandalo sa loob ng eroplano."Bakit ka nga napadaan?" Tanong niya pa."Magpapaalam sana ako. Aalis na din kami mamaya,

  • My Role   Chapter 81

    AndreaAnniversary namin ni hagdan ngayon. Gusto niya na mag-celebrate kami kaya nagpaalam ako sa trabaho ko na hindi ako makakapasok ngayon.Pinagbigyan ko na si hagdan sa gusto niya dahil hindi na namin na ce-celebrate ang monthsary namin dahil busy ako sa trabaho.Pangbawi ko na rin sa kaniya dahil wala akong oras na naibibigay sa kaniya."Hindi ganiyan." Natatawang aniya."Pa'no ba?" Tanong ko.Naglakagay kasi kami ng icing sa cake na binake niya. Bonding na naming dalawa ito kaya imbes na bumili ng cake ay nagbake nalang siya.Ako ang nakatalaga sa decorations kaso hindi naman ako artistic kaya hindi ko alam kung pa'no ba gagawing decor dito."Ganito oh." Kinuha niya sa akin ang icing.Siya na ang naglagay ng icing sa cake dahil hindi ko talaga alam kung pa'no. Hirap ng walang alam sa arts kung 'di ma

  • My Role   Chapter 80

    AndreaBinabantayan ko si papa habang si mama ay naghahanap daw ng pagkakakitaan. Kailanman ay hindi ko naisip na aabot kami sa puntong 'to na maging si mama ay maghahanap ng trabaho.Masyado na kaming nagigipit. Hindi ko na alam kung pa'no pa kami aahon. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.Halos wala na ngang pahinga si mama. Naaawa na ako sa kaniya. Wala akong magawa kung 'di ang maawa nalang.Bakit kasi ganito? Bakit kailangan na umabot sa ganito?Ano bang ginawa ko at pati pamilya ko dinamay nila? Laban ay laban. Bakit kapag natalo sila ay pamilya ko ang pinuntirya nila?"'Pa?" Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil bigla nalang nag seizure si papa. "'Pa!""Nurse!" Pagtawag ko sa nurse."Anong nangyayari?" Tanong ng isang bantay."Tumawag kayo ng doctor! Bilis!" Utos ko.

  • My Role   Chapter 79

    ChanoHiling ni Queen na siya na ang lalaban sa lahat. Ewan nga lang namin kung ano ang nangyari at parang mainit ang ulo niya.Habang nag eensayo siya dito sa gym sa bahay nila Xander ay ang lakas ng pagkakatira niya sa lahat.Lahat ng suntok at sipa niya sa punching bag ay malalakas lahat. Parang may pinaghuhugutan siya ng galit."Ayus lang kaya si Queen?" Tanong ni Xander sa akin."Malay ko ba. May problema yata." Sagot ko.Alam naman namin na may problema talaga siya pero parang nadagdagan pa. Hindi naman kasi siya ganiyan, eh.Ano kayang nangyari sa kaniya at bigla siyang nagkaganiyan? May nangyari kaya kanina sa bahay ng mga Crimson o sa gymnasium?"Baka masira niya 'yung punching bag sa lakas ng pag atake niya." Bulong ni Xander sa akin kaya natawa ako."Kaya mo namang palitan 'yan at sa inyo naman

  • My Role   Chapter 78

    Andrea"'Ma, kamusta na si papa?" Tanong ko kay mama pagkabalik niya galing ospital.Hindi pa rin kasi nagigising si papa hanggang ngayon at nasa ICU pa rin. Sana nga ay magising na siya ngayon.Wala akong pake sa bills ng ospital ang kailangan ko ay magising si papa. Kahit na gaanong kalaki pa ang bayaran namin."Tulog pa rin, 'nak." Bakas ang lungkot sa boses ni mama habang sinasabi iyon.Hindi ko naman siya masisisi dahil asawa niya iyon. Mas matagal niyang kasama si papa kesa sa amin.Mas nahihirapan si mama kesa sa aming mga anak nila. Alam ko 'yon. Kaya wala akong magawa kung 'di ang yakapin nalang siya."Magiging okay din ang lahat, 'ma."Alam kong tinatatagan lang ni mama ang loob niya para sa amin. Gabi gabi kong naririnig si mama na nanalangin at umiiyak.Na trauma din siya sa nangyari sa kaniya

  • My Role   Chapter 77

    Alistair"They're here." Blake said looking at the entrance of the gymnasium.Napangiti ako ng makita ang tinutukoy niya. Sila Andrea kasama sila Lexa at Raia."Hi, girsl!" Bati ng teammates ko sa kanila.Kumaway sila Raia at Lexa samantalang si Andrea naman ay ngumiti lang ng bahagya sa kanila."How are you feeling?" I asked."Ayus lang." She replied and smiled at me."Pwedeng akin nalang 'yung isa?" Pabirong sabi ng isa sa mga teammates ko habang nakatingin kay Andrea ng nakangiti.Mabilis kong inilagay si Andrea sa gilid ko saka siya sinamaan ng tingin."Who are you smiling at?" Tanong ko sa kaniya."Syota mo ba 'yan?""Yeah. So get off your from her if you don't want me to take it out from you.""Brutal mo, dre."Nagtawanan lang kami d

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status